انجمن لوتی: عکس سکسی جدید، فیلم سکسی جدید، داستان سکسی
شعر و ادبیات
  
صفحه  صفحه 429 از 464:  « پیشین  1  ...  428  429  430  ...  463  464  پسین »

Molavi | مولوی


مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۰۶‎ »

این جو که تراست هر کسی جویان نیست
هر چرخ ز آب جوی تو گردان نیست
هرکس نکشد کمان کمان ارزان نیست
رستم باید که کار نامردان نیست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۰۷‎ »

این سینهٔ پرمشغله از مکتب اوست
و امروز که بیمار شدم از تب اوست
پرهیز کنم ز هرچه فرمود طبیب
جز از می و شکری که آن از لب اوست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۰۸‎ »

این شکل سفالین تنم جام دلست
و اندیشهٔ پخته‌ام می خام دلست
این دانهٔ دانش همگی دام دلست
این من گفتم و لیک پیغام دلست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۰۹‎ »

این عشق شهست و رایتش پیدا نیست
قرآن حقست و آیتش پیدا نیست
هر عاشق از این صیاد تیری خورده است
خون میرود و جراحتش پیدا نیست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۱۰‎ »

این غمزه که میرنی ز نوری دگر است
و اندیشه که میکنی عبوری دگر است
هر چند دهن زدن ز شیرینی اوست
این دست که میزنی ز شوری دگر است

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۱۱‎ »

این فتنه که اندر دل تنگ است ز چیست
وین عشق که قد از او چو چنگست ز چیست
وین دل که در این قالب من هر شب و روز
با من ز برای او به جنگست ز چیست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۱۲‎ »

این فصل بهار نیست فصلی دگر است
مخموری هر چشم ز وصلی دگر است
هرچند که جمله شاخها رقصانند
جنبیدن هر شاخ ز اصلی دگر است

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۱۳‎ »

این گرمابه که خانهٔ دیوانست
خلوتگه و آرامگه شیطانست
دروی پریی، پری رخی پنهانست
پس کفر یقین کمینگه ایمانست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۱۴‎ »

این مستی من ز بادهٔ حمرا نیست
وین باده بجز در قدح سودا نیست
تو آمده‌ای که بادهٔ من ریزی
من آن باشم که باده‌ام پیدا نیست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۱۵‎ »

این من نه منم آنکه منم گوئی کیست
گویا نه منم در دهنم گوئی کیست
من پیرهنی بیش نیم سر تا پای
آن کس که منش پیرهنم گوئی کیست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۱۶‎ »

این نعره عاشقان ز شمع طرب است
شمع آمد و پروانه خموش این عجب است
اینک شمعی که برتر از روز و شب است
بشتاب ای جان که شمع دل جان طلب است

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۱۷‎ »

این همدم اندرون که دم میدهدت
امید رسیدن به حرم می‌دهدت
تو تا دم آخرین دم او میخور
کان عشوه نباشد ز کرم میدهدت

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۱۸‎ »

ای هر بیدار با خبرهای تو خفت
ای هرکه بخفت در بر لطف تو خفت
ای آنکه بجز تو نیست پیدا و نهفت
از بیم تو بیش از این نمیرم گفت

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۱۹‎ »

ای هرچه صدف بستهٔ دریای لبت
وی هرچه گهر فتاده در پای لبت
از راهزنان رسیده جانم تا لب
گر ره ندهی وای من و وای لبت

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۲۰‎ »

ای همچو خر و گاو که و جو طلبت
تا چند کند سایس گردون ادبت
لب چند دراز میکنی سوی لبش
هر گنده دهان چشیده از طعم لبت

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۲۱‎ »

با تو سخنان بیزبان خواهم گفت
از جملهٔ گوشها نهان خواهم گفت
جز گوش تو نشنود حدیث من کس
هرچند میان مردمان خواهم گفت

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۲۲‎ »

با جان دو روزه تو چنان گشتی جفت
با تو سخن مرگ نمی‌شاید گفت
جان طالب منزلست و منزل مرگست
اما خر تو میانهٔ راه بخفت

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۲۳‎ »

باد آمد و گل بر سر میخواران ریخت
یار آمد و می در قدح یاران ریخت
از سنبل تر رونق عطاران برد
وز نرگس مست خون هشیاران ریخت

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۲۴‎ »

با دشمن تو چو یار بسیار نشست
با یار نشایدت دگربار نشست
پرهیز از آن گلی که با خار نشست
بگریز از آن مگس که بر مار نشست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۲۵‎ »

با دل گفتم که دل از او جیحونست
دلبر ترش است و با تو دیگر گونست
خندید دلم گفت که این افسونست
آخر شکر ترش ببینم چونست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۲۶‎ »

باران به سر گرم دلی بر میریخت
بسیار چو ریخت چست در خانه گریخت
پر میزد خوش بطی که آن بر من ریز
کاین جان مرا خدای از آب انگیخت

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۲۷‎ »

با روز بجنگیم که چون روز گذشت
چون سیل به جویبار و چون باد بدشت
امشب بنشینیم چون آن مه بگرفت
تا روز همی زنیم طاس و لب طشت

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۲۸‎ »

بازآی که یار بر سر پیمانست
از مهر تو برنگشت صد چندانست
تو بر سر مهری که ترا یکجانست
او چون باشد که جان جان جانست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۲۹‎ »

با شاه هر آنکسی که در خرگاهست
آن از کرم و لطف و عطای شاهست
با شاه کجا رسی بهر بیخویشی
زانجانب بیخودی هزاران راهست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۳۰‎ »

با شب گفتم گر بمهت ایمانست
این زود گذشتن تو از نقصانست
شب روی به من کرد و چنین عذری گفت
ما را چه گنه چو عشق بی‌پایانست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۳۱‎ »

تا شب میگو که روز ما را شب نیست
در مذهب عشق و عشق را مذهب نیست
عشق آن بحریست کش کران ولب نیست
بس غرقه شوند و ناله و یارب نیست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۳۲‎ »

با عشق کلاه بر کمر دوز خوش است
با نالهٔ سرنای جگرسوز خوش است
ای مطرب چنگ و نای را تا بسحر
بنواز بر این صفت که تا روز خوش است

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۳۳‎ »

با عشق نشین که گوهر کان تو است
آنکس را جو که تا ابد آن تو است
آنرا بمخوان جان که غم جان تو است
بر خویش حرام کن اگر نان تو است

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۳۴‎ »

با ما ز ازل رفته قراری دگر است
این عالم اجساد دیاری دگر است
ای زاهد شبخیز تو مغرور نماز
بیرون ز نماز روزگاری دگر است

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۳۵‎ »

با نی گفتم که بر تو بیداد ز کیست
بی‌هیچ زیان ناله و فریاد تو چیست
گفتا که ز شکری بریدند مرا
بی‌ناله و فریاد نمیدانم زیست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۳۶‎ »

با هرکه نشستی و نشد جمع دلت
وز تو نرمید زحمت آب و گلت
زنهار تو پرهیز کن از صحبت او
ورنی نکند جان کریمان بحلت

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۳۷‎ »

با هستی و نیستیم بیگانگی است
وز هر دو بریدیم نه مردانگی است
گر من ز عجایبی که در دل دارم
دیوانه نمی‌شوم ز دیوانگی است

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۳۸‎ »

پای تو گرفته‌ام ندارم ز تو دست
درمان ز که جویم که دلم مهر تو خست
هی طعنه زنی که بر جگر آبت نیست
گر بر جگر نیست چه شد بر مژه هست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۳۹ »

پائی که همی رفت به شبستان سر مست
دستی که همی چید ز گل دسته بدست
از بند و گشاد دهن دام اجل
آن دست بریده گشت و آن پای شکست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۴۰‎ »

برجه که سماع روح برپای شده است
وان دف چو شکر حریف آن نای شده است
سودای قدیم آتش افزای شده است
آن های تو کو که وقت هیهات شده است

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۴۱‎ »

برخیز و طواف کن بر آن قطب نجات
مانندهٔ حاجیان به کعبه و به عرفات
چه چسبیدی تو بر زمین چون گل تر
آخر حرکات شد کلید برکات

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۴۲‎ »

برکان شکر چند مگس را غوغاست
کی کان شکر را به مگسها پرواست
مرغی که بر آن کوه نشست و برخاست
بنگر که بر آن کوه چه افزود و چه کاست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۴۳‎ »

بر ما رقم خطا پرستی همه هست
بدنامی و عشق و شور و مستی همه هست
ای دوست چو از میانه مقصود توئی
جای گله نیست چون تو هستی همه هست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۴۴‎ »

بر من در وصل بسته میدارد دوست
دل را بعنا شکسته میدارد دوست
زین پس من و دلشکستگی بر در او
چون دوست دل شکسته میدارد دوست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۴۵‎ »

پرورد به ناز و نعمت آن دوست مرا
بردوخت مرقع از رگ و پوست مرا
تن خرقه و اندر آن دل من صوفی
عالم همه خانقاه و شیخ او است مرا

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۴۶‎ »

بر هر جائیکه سرنهم مسجود او است
در شش جهت و برون شش، معبود اوست
باغ و گل و بلبل و سماع و شاهد
این جمله بهانه و همه مقصود اوست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۴۷‎ »

بر جزوم نشان معشوق منست
هر پارهٔ من زبان معشوق منست
چون چنگ منم در بر او تکیه زده
این ناله‌ام از بنان معشوق منست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۴۸‎ »

بستم سر خم باده و بوی برفت
آن بوی بهر ره و بهر کوی برفت
خون دلها ز بوش چون جوی برفت
زان سوی که آمد به همان سوی برفت

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۴۹‎ »

بگذشت سوار غیب و گردی برخاست
او رفت ز جای و گرد او هم برخاست
تو راست نگر نظر مکن از چپ و راست
گردش اینجا و مرد در دار بقاست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۲۵۰‎ »

بگرفت دلت زانکه ترا دل نگرفت
وآنرا که گرفت دل غم گل نگرفت
باری دل من جز صفت گل نگرفت
بی‌حاصلیم جز ره حاصل نگرفت

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  

 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۲۵۱ »



پس بر به جهانی که چو خون در رگ ماست
خون چون خسبد خاصه که خون در رگ ماست

غم نیستکه آثار جنون در رگ ما است
زیرا که فسونگر و فسون در رگ ماست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۲۵۲ »



بیچاره‌تر از عاشق بیصبر کجاست
کاین عشق گرفتاری بی‌هیچ دواست

درمان غم عشق نه صبر و نه ریاست
در عشق حقیقی نه وفا و نه جفاست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۲۵۳ »



بی‌دیده اگر راه روی عین خطاست
بر دیده اگر تکیه زدی تیر بلاست

در صومعه و مدرسه از راه مجاز
آنرا که نه جا است تو چه دانی که کجاست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۲۵۴ »



بیرون ز تن و جان و روان درویش است
برتر ز زمین و آسمان درویش است

مقصود خدا نبود بس خلق جهان
مقصود خدا از این جهان درویش است

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۲۵۵ »



بیرون ز جهان کفر و ایمان جائیست
کانجا نه مقام هر تر و رعنائیست

جان باید داد و دل بشکرانهٔ جان
آنرا که تمنای چنین مأوائیست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)
     
  
صفحه  صفحه 429 از 464:  « پیشین  1  ...  428  429  430  ...  463  464  پسین » 
شعر و ادبیات

Molavi | مولوی

رنگ ها List Insert YouTube video   

 ?

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

 

 
DMCA/Report Abuse (گزارش)  |  News  |  Rules  |  How To  |  FAQ  |  Moderator List  |  Sexy Pictures Archive  |  Adult Forums  |  Advertise on Looti
↑ بالا
Copyright © 2009-2024 Looti.net. Looti Forums is not responsible for the content of external sites

RTA