صفحه 431 از 464: « پیشین 1 ... 430 431 432 ... 463 464 پسین »

Molavi | مولوی

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,301 Posted: 1 Mar 2013 12:32

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ۳۰۶ »

در صورت تست آنچه معنا همه اوست
در معنی تست آنچه دعوا همه اوست

در کون و فساد چون عجب بنهادند
نوری که صلاح دین و دنیا همه اوست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ۳۰۷ »

در ظاهر و باطن آنچه خیر است و شر است
از حکم حقست و از قضا و قدر است

من جهد همی کنم قضا میگوید
بیرون ز کفایت تو کار دگر است

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ۳۰۸ »

در عشق اگرچه که قدم بر قدم است
آنست قدم که آنقدم از قدم است

در خانهٔ نیست هست بینی بسیار
می‌مال دو چشم را که اکثر عدم است

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ۳۰۹ »

در عشق تو هر حیله که کردم هیچست
هر خون جگر که بیتو خوردم هیچست

از درد تو هیچ روی درمانم نیست
درمان که کند مرا که دردم هیچست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ۳۱۰ »

در عشق که جز می بقا خوردن نیست
جز جان دادن دلیل جانبردن نیست

گفتم که ترا شناسم آنگه میرم
گفتا که شناسای مرا مردن نیست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,302 Posted: 1 Mar 2013 12:38

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ۳۱۱ »

در عهد و وفا چنانکه دلدار منست
خون باریدن بروز و شب کار منست

او یار دگر کرده و فارغ شسته
من شسته چو ابلهان که او یار منست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ۳۱۲ »

در کوی غم تو صبر بیفرمانست
در دیده ز اشک تو بر او حرمانست

دل راز تو دردهای بیدرمانست
با این همه راضیم سخن در جانست

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ۳۱۳ »

در مجلس عشاق قراری دگر است
وین بادهٔ عشق را خماری دگر است

آن علم که در مدرسه حاصل کردند
کار دگر است و عشق کاری دگر است

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ۳۱۴ »

در مرگ حیات اهل داد و دین است
وز مرگ روان پاک را تمکین است

آن مرگ لقاست نی جفا و کین است
نامرده همی میرد و مرگش این است

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ۳۱۵ »

در من غم شبکور چرا پیچیده است
کوراست مگر و یا که کورم دیده است

من بر فلکم در آب و گل عکس منست
از آب کسی ستاره کی دزدیده است

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,303 Posted: 2 Mar 2013 13:06

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۱۶ ‏
‎
درنه قدم ار چه راه بی‌پایانست
کز دور نظاره کار نامردانست
این راه زندگی دل حاصل کن
کاین زندگی تن صفت حیوانست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۱۷

درنه قدمی که چشمه حیوانست
میگرد چو چرخ تا مهت گرانست
جانیست ترا بگرد حضرت گردان
این جان گردان ز گردش آن جانست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۱۸

در وصل جمالش گل خندان منست
در هجر خیالش دل و ایمان منست
دل با من ومن با دل ازو درجنگیم
هریک گوئیم که آن صنم آن منست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۱۹

درویشی و عاشقی به هم سلطانیست
گنجست غم عشق ولی پنهانیست
ویران کردم بدست خود خانهٔ دل
چون دانستم که گنج در ویرانیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۲۰

دستت دو و پایت دو و چشمت دو رواست
اما دل و معشوق دو باشند خطاست
معشوق بهانه است و معبود خداست
هرکس که دو پنداشت جهود و ترساست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,304 Posted: 2 Mar 2013 13:13

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۲۱ ‏
‎
دلتنگم و دیدار تو درمان منست
بیرنگ رخت زمانه زندان منست
بر هیچ دلی مباد و بر هیچ تنی
آنچ از غم هجران تو بر جان منست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۲۲

دلدار اگر مرا بدراند پوست
افغان نکنم نگویم این درد از اوست
ما را همه دشمنند و تنها او دوست
از دوست بدشمنان بنالم نه نکوست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۲۳

دلدار ز پرده‌ای کز آن سوسو نیست
می‌گفت بد من ارچه آتش خو نیست
چون دید مرا زود سخن گردانید
کو آن منست این سخن با او نیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۲۴

دلدار ظریف است و گناهنش اینست
زیبا و لطیف است و گناهش اینست
آخر بچه عیب می‌گریزند از او
از عیب عفیف است و گناهش اینست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۲۵

دلدارم گفت کان فلان زنده ز چیست
جانش چو منم عجب که بیجان چون زیست
گریان گشتم گفت که اینطرفه‌تر است
بی‌من که دو دیدهٔ ویم چون بگریست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,305 Posted: 2 Mar 2013 13:32

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۲۶ ‏
‎
دل در بر من زنده برای غم تست
بیگانهٔ خلق و آشنای غم تست
لطفی است که می‌کند غمت با دل من
ورنه دل تنگ من چه جای غم تست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۲۷

دل در بر هر که هست از دلبر ماست
هرجا جهد این برق از آن گوهر ماست
هر زر که در او مهر الست است و بلی
در هر کانی که هست آن زر زر ماست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۲۸

دل رفت بر کسیکه بیماش خوش است
غم خوش نبود ولیک غمهاش خوش است
جان میطلبد نمیدهم روزی چند
جانرا محلی نیست تقاضاش خوش است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۲۹

دل رفت و سر راه دل استان بگرفت
وز عشق دو زلف او بدندان بگرفت
پرسید کی تو چون دهان بگشادم
جست از دهنم راه بیابان بگرفت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۳۰

دل یاد تو کرد چون به عشرت بنشست
جام از ساقی ربود و انداخت شکست
شوریده برون جست نه هشیار و نه مست
آوازه درافتاد که دیوانه شده است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,306 Posted: 2 Mar 2013 13:36

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۳۱ ‏
‎
دور است ز تو نظر بهانه اینست
کاین دیدهٔ ما هنوز صورت بین است
اهلیت روی تو ندارد لیکن
چون برکند از تو دل که جان شیرین است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۳۲

دل یاد تو کرد چون طرب می انگیخت
والله که نخورد آنقدح را و بریخت
دل قالب مرده دید خود را بی‌تو
اینست سزای آنکه از جان بگریخت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۳۳

دوش از سر لطف یار در من نگریست
گفتا بی‌ما چگونه توانی بزیست
گفتم به خدا چنانکه ماهی بی‌آب
گفتا که گناه تست و بر من بگریست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۳۴

دی آنکه ز سوی بام بر ما نگریست
یا جان فرشته است یا روح پریست
مرده است هرآنکه بی‌چنین روح نزیست
بی‌او به خبر بودن از بیخبریست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۳۵

دیوانه شدم خواب ز دیوانه خطا است
دیوانه چه داند کهره خواب کجاست
زیرا که خدا نخفت و پاکست ز خواب
مجنون خدا بدان هم از خواب جداست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,307 Posted: 2 Mar 2013 13:39

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۳۶ ‏
‎
راهی ز زبان ما بدل پیوسته است
کاسرار جهان و جان در او پیوسته است
تا هست زبان بسته گشاده است آن راه
چون گشت زبان گشاده آنره بسته است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۳۷

روزی ترش است و دیدهٔ ابرتر است
این گریه برای خندهٔ برگ و بر است
آن بازی کودکان و خندید نشان
از گریهٔ مادر است و قبض پدر است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۳۸

روزی که ترا ببینم آدینهٔ ماست
هر روز به دولتت به از دینهٔ ماست
گر چرخ و هزار چرخ در کینهٔ ماست
غم نیست چو مهر یار در سینهٔ ماست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۳۹

روزیکه مرا به نزد تو دورانست
ساقی و شراب و قدح و دورانست
واندم که مرا تجلی احسانست
جان در تن من چو موسی عمرانست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۴۰

زانروز که چشم من برویت نگریست
یکدم نگذشت کز غمت خون نگریست
زهرم بادا که بی‌تو میگیرم جام
مرگم بادا که بی‌تو میباید زیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,308 Posted: 2 Mar 2013 20:53

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۴۱ ‏
‎
زان روی که دل بستهٔ آنزنجیر است
در دامن تو دست زدن تقدیر است
چون دست به دامنش زدم گفت بهل
گفتم که خموش روز گیراگیر است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۴۲

زان رونق هر سماع آواز دف است
زانست که دف زخم وستم را هدف است
می‌گوید دف که آنکسی دست ببرد
کاین زخم پیاپی دل او را علف است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۴۳

زان می خوردم که روح پیمانه اوست
زان مست شدم که عقل دیوانهٔ اوست
شمعی به من آمد آتشی در من زد
آن شمع که آفتاب پروانهٔ اوست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۴۴

زان می مستم که نقش جامش عشق است
وان اسب سواری که لجامش عشق است
عشق مه من کار عظیمی است ولیک
من بندهٔ آنم که غلامش عشق است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۴۵

سرسبز بود خاک که آتش یار است
خاصه خاکی که ناطق و بیدار است
این خاک ز مشاطهٔ خود بی‌خبر است
خوش بی‌خبر است از آنکه زو هشیار است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,309 Posted: 2 Mar 2013 20:58

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۴۶ ‏
‎
سر سخن دوست نمیرم گفت
دریست گرانبها نمیرم سفت
ترسم که بخواب دربگویم سخنی
شبهاست که از بیم نمیرم خفت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۴۷

سرگشته چو آسیای گردان کنمت
بی‌سر گردان چو گوی گردان کنمت
گفتی بروم با دگری درسازم
با هرکه بسازی زود ویران کنمت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۴۸

سرگشته دلا به دوست از جان راهست
ای گمشده آشکار و پنهان راهست
گر شش جهتت بسته شود باک مدار
کز قعر نهادت سوی جانان راهست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۴۹

سرمایهٔ عقل سر دیوانگیست
دیوانهٔ عشق مرد فرزانگیست
آنکس که شد آشنای دل از ره درد
با خویشتنش هزار بیگانگیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۵۰

سلطان ملاحت مه موزون منست
در سلسله‌اش این دل مجنون منست
بر خاک درش خون جگر میریزم
هرچند که خاک آن به از خون منست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,310 Posted: 2 Mar 2013 21:04

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۵۱ ‏
‎
سنبل چو سر عقاب زلف تو نداشت
در عالم حسن آب زلف تو نداشت
هرچند که لاف آبداری میزد
پیچید بس و تاب زلف تو نداشت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۵۲

شاگرد توست دل که عشق آموز است
مانندهٔ شب گرفته پای روز است
هرجا که روم صورت عشق است بپیش
زیرا روغن در پی روغن سوز است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۵۳

شاهی که شفیع هر گنه بود برفت
وانشب که به از هزار مه بود برفت
گر باز آید مرا نبیند تو بگوی
کو همچو شما بر سر ره بود برفت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۵۴

شب رو که شبت راهبر اسرار است
زیرا که نهان ز دیدهٔ اغیار است
دل عشق‌آلود و دیده‌ها خواب‌آلود
تا صبح جمال یار ما را کار است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۵۵

شمشیر ازل بدست مردان خداست
گوی ابدی در خم چوگان خداست
آن تن که چو کوه طور روشن آید
نور خود از او طلب که او کان خداست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

صفحه 431 از 464: « پیشین 1 ... 430 431 432 ... 463 464 پسین »

شعر و ادبیات /

Molavi | مولوی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا