صفحه 432 از 464: « پیشین 1 ... 431 432 433 ... 463 464 پسین »

Molavi | مولوی

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,311 Posted: 2 Mar 2013 21:07

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۵۶ ‏
‎
شمعی که در اینخانه بدی خانه کجاست
در دیده بد امروز میان دلهاست
در دل چو خیال خوش نشست و برخاست
نی نی که ز دل نرفت هم در دل ما است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۵۷

صدربار بگفتمت چه هشیار و چه مست
شوخی مکن و مزن بهر شاخی دست
از بسکه دلت باین و آن درپیوست
آب تو برفت و آتش ما بنشست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۵۸

عاشق نبود آنکه سبک چون جان نیست
شب همچو ستاره گرد مه گردان نیست
از من بشنو این سخن بهتان نیست
بی‌باد و هوا رقص علم امکان نیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۵۹

عشق آمد و توبه را چو شیشه بشکست
چون شیشه شکست کیست کو داند بست
گر هست شکسته‌بند آن هم عشق است
از بند و شکست او کجا شاید جست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۶۰

عشق آمد و شد چو خونم اندر رگ و پوست
تا کرد مرا تهی و پر کرد ز دوست
اجزای وجود من همه دوست گرفت
نامیست ز من بر من و باقی همه اوست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,312 Posted: 2 Mar 2013 21:13

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۶۱ ‏
‎
عشقت به دلم درآمد و شاد برفت
بازآمد و رخت خویش بنهاد برفت
گفتم به تکلف دو سه روز بنشین
بنشست و کنون رفتنش از یاد برفت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۶۲

عشق تو چنین حکیم و استاد چراست
مهر تو چنین لطیف بنیاد چراست
بر عشق چرا لرزم اگر او خوش نیست
ور عشق خوش است این همه فریاد چراست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۶۳

عشق تو در اطراف گیائی میتاخت
مسکین دل من دید نشانش بشناخت
روزیکه دلم ز بند هستی برهد
در کتم عدم چه عشقها خواهم باخت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۶۴

عشقی که از او وجود بی‌جان میزیست
این عشق چنین لطیف و شیرین از چیست
اندر تن ماست یا برون از تن ماست
یا در نظر شمس حق تبریزیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۶۵

عشقی نه به اندازهٔ ما در سر ماست
و این طرفه که بار ما فزون از خر ماست
آنجا که جمال و حسن آن دلبر ماست
ما در خور او نه‌ایم و او درخور ماست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,313 Posted: 2 Mar 2013 21:20

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۶۶ ‏
‎
عقل آمد و پند عاشقان پیش گرفت
در ره بنشست و رهزنی کیش گرفت
چون در سرشان جایگه پند ندید
پای همه بوسید و ره خویش گرفت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۶۷

عمریست که جان بنده بیخویشتن است
و انگشت‌نمای عالمی مرد و زن است
برخاستن از جان و جهان مشکل نیست
مشکل ز سر کوی تو برخاستن است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۶۸

قومی غمگین و خود مدان غم ز کجاست
قومی شادان و بیخبر کان ز چه جاست
چندین چپ و راست بیخبر از چپ و راست
چنین من و ماست بیخبر از من و ما است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۶۹

گر آتش دل نیست پس این دود چراست
ور عود نسوخت بوی این عود چراست
این بودن من عاشق و نابود چراست
پروانه ز سوز شمع خشنود چراست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۷۰

گر آه کنم آه بدین قانع نیست
ور خاک شوم شاه بدین قانع نیست
ور سجده کنم چو سایه هرسو که مه است
پنهان چه کنم ماه بدین قانع نیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,314 Posted: 2 Mar 2013 21:25

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۷۱ ‏
‎
گر باد بر آن زلف پریشان زندت
مه طال بقا از بن دندان زندت
ای ناصح من ز خود برآئی و ز نصح
گر زانچه دلم چشیده بر جان زندت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۷۲

گر بر سر شهوت و هوا خواهی رفت
از من خبرت که بینوا خواهی رفت
ور درگذری از این ببینی بعیان
کز بهر چه آمدی کجا خواهی رفت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۷۳

گر جملهٔ آفاق همه غم بگرفت
بیغم بود آنکه عشق محکم بگرفت
یک ذره نگر که پای در عشق بکوفت
وان ذره جهان شد که دو عالم بگرفت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۷۴

گر دامن وصل تو کشم جنگی نیست
ور طعنهٔ عشقت شنوم ننگی نیست
با وصل خوشت میزنم و میگیرم
وصلی که در او فراق را رنگی نیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۷۵

گر در وصلی بهشت یا باغ اینست
ور در هجری دوزخ با داغ اینست
عشق است قدیم در جهان پوشیده
پوشیده برهنه میکند لاغ اینست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,315 Posted: 2 Mar 2013 22:09

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۷۶ ‏
‎
گر دف نبود نیشکر او دف ماست
آخر نه شراب عاشقی در کف ماست
آخر نه قباد صف‌شکن در صف ماست
آخر نه سلیمان نهان آصف ماست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۷۷

گر شرم همی از آن و این باید داشت
پس عیب کسان زیر زمین باید داشت
ور آینه‌وار نیک و بد بنمائی
چون آینه روی آهنین باید داشت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۷۸

گرمای تموز از دل پردرد شماست
سرمای زمستان تبش سرد شماست
این گرمی و سردی نرسد با صدپر
بر گرد جهانیکه در او گرد شماست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۷۹

گر حلقهٔ آن زلف چو شستت نگرفت
تا باده از آن دو چشم مستت نگرفت
می طعنه زنند دشمنانم شب و روز
کز پای درآمدی و دستت نگرفت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۸۰

کس دل ندهد بدو که خونخوار منست
جان رفت چه جای کفش و دستار منست
تو نیز برو دلا که این کار تو نیست
این کار منست کار من است کار منست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,316 Posted: 2 Mar 2013 22:45

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۸۱ ‏
‎
کس نیست که اندر هوسی شیدا نیست
کس نیست که اندر سرش این سودا نیست
سررشتهٔ آن ذوق کزو خیزد شوق
پیداست که هست آن ولی پیدا نیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۸۲

گفتار تو زر و فعلت ارزیزین است
یک حبه به نزد کس نیرزی زینست
اسبی که بهاش کم ز ار ز زین است
آنرا تو ز بهر ره نوروزی زینست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۸۳

گفتا که بیا سماع در کار شده‌است
گفتم که برو که بنده بیمار شده‌است
گوشم بکشید و گفت از اینها بازآی
کان فتنه هردو کون بیدار شده‌است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۸۴

گفتا که شکست توبه بازآمد مست
چون دید مرا مست بهم برزد دست
چون شیشه گریست توبهٔ ما پیوست
دشوار توان کردن و آسان بشکست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۸۵

گفتا بجهم همچو کبوتر ز کفت
گفت ار بجهی کند غمم مستخفت
گفتم که شدم خوار و زبون و تلفت
گفت از تلف منست عزو شرفت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,317 Posted: 2 Mar 2013 22:53

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۸۶ ‏
‎
گفتم چشمم که هست خاک کویت
پرآب مدار بی‌رخ نیکویت
گفتا که نه کس بود که در دولت من
از من همه عمر باشد آب رویت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۸۷

گفتم دلم از تو بوسه‌ای خواهانست
گفتا که بهای بوسهٔ ما جانست
دل آمد و در پهلوی جان گشت روان
یعنی که بیا بیع و بها ارزانست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۸۸

گفتم عشقت قرابت و خویش منست
غم نیست غم از دل بداندیش منست
گفتا بکمان و تیر خود می‌نازی
گستاخ مینداز گرو پیش منست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۸۹

گفتم که بیا بچشم من درنگریست
من نیز به حال گفتمش کاین دغلیست
گفتا که چه میرمی و اینت با کیست
تو مردهٔ اینی همه ناموس تو چیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۹۰

گفتند که دل دگر هوائی می‌پخت
از ما بشد و هوای جائی می‌پخت
تا باز آمد به عذر دیدم ز دمش
کانجا ز برای من ابائی می‌پخت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,318 Posted: 2 Mar 2013 23:02

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۹۱ ‏
‎
گفتم که دلم آلت و انگاز مست
مانند رباب دل هم‌آواز منست
خود ایندل من یار کسی دیگر بود
من میگفتم مگر که همباز منست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۹۲

گفتند که شش جهت همه نور خداست
فریاد ز حلق خاست کان نور کجاست
بیگانه نظر کرد بهر سو چپ و راست
گفتند دمی نظر بکن بی‌چپ و راست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۹۳

گفتی چونی بنده چنانست که هست
سودای تو بر سر است و سر بر سر دست
میگردد آن چیز بگرد سر من
نامش نتوان گفت ولیکن چه خوش است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۹۴

گفتی گشتم ملول و سودام گرفت
تا شد دل از این کار و از این جام گرفت
ترسم بروی جامه دران بازآئی
کان گرگ درنده باز تنهام گرفت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۹۵

گم باد سریکه سروران را پا نیست
وان دل که به جان غرقهٔ این سودا نیست
گفتند در این میان نگنجد موئی
من موی شدم از آن مرا گنجانیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,319 Posted: 2 Mar 2013 23:07

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۹۶ ‏
‎
کوچک بودن بزرگ را کوچک نیست
هم کودکی از کمال خیزد شک نیست
گر زانکه پدر حدیث کودک گوید
عاقل داند که آن پدر کودک نیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۹۷

گویند بیا به باغ کانجا لاغ است
نی زحمت نزهت و نه بانگ زاغ است
اندر دل من رنگرز صباغست
کاندر پر هر زاغ از او صد باغ است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۹۸

گویند که صاحب فنون عقل کل است
مایه ده این چرخ نگون عقل کل است
آن عقل که عقل داشت آن جزوی بود
ور عقل ز عقل شد کنون عقل کل است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۳۹۹

گویند که عشق عاقبت تسکین است
اول شور است و عاقبت تمکین است
جانست ز آسیاش سنگ زیرین
این صورت بی‌قرار بالایین است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۴۰۰

گویند مرا که این همه درد چراست
وین نعره و آواز و رخ زرد چراست
گویم که چنین مگو که اینکار خطاست
رو روی مهش ببین و مشکل برخاست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,320 Posted: 2 Mar 2013 23:35

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۴۰۱ ‏
‎
لطف تو جهانی و قرانی افراشت
وین تعبیه‌های خود به چیزی ننگاشت
یک قطره از آن آب در این بحر چکید
یگدانه ز انبار در این صحرا کاشت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۴۰۲

ما را بجز این زبان زبانی دگر است
جز دوزخ و فردوس مکانی دگر است
آزاده‌دلان زنده به جان دگرند
آن گوهر پاکشان زکانی دگر است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۴۰۳

ما را بدم پیر نگه نتوان داشت
در خانهٔ دلگبر نگه نتوان داشت
آنرا که سر زلف چو زنجیر بود
در خانه به زنجیر نگه نتوان داشت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۴۰۴

ما عاشق عشقیم که عشق است نجات
جان چون خضر است و عشق چون آبحیات
وای آنکه ندارد از شه عشق برات
حیوان چه خبر دارد از کان نبات
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۴۰۵

ما عاشق عشقیم و مسلمان دگر است
مامور ضعیفیم و سلیمان دگر است
از ما رخ زرد و جگرپاره طلب
بازارچهٔ قصب فروشان دگر است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

صفحه 432 از 464: « پیشین 1 ... 431 432 433 ... 463 464 پسین »

شعر و ادبیات /

Molavi | مولوی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا