صفحه 435 از 464: « پیشین 1 ... 434 435 436 ... 463 464 پسین »

Molavi | مولوی

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,341 Posted: 4 Mar 2013 15:08

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۰۶ ‏
‎
آن یار که از طبیب دل برباید
او را دارو طبیب چون فرمایند
یک ذره ز حسن خویش اگر بنماید
والله که طبیب را طبیبی باید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۰۷

آن یار که عقلها شکارش میشد
وان یار که کوه بیقرارش میشد
گفتم که سر زلف بریدی گفتا
بسیار سر اندر سر کارش میشد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۰۸

آهو بدود چو در پیش سگ بیند
بر اسب دونده حمله و تک بیند
چندان بدود که در تنش رگ بیند
زیرا که صلاح خود را درین یک بیند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۰۹

اجری ده ارواحی و سلطان ابد
گرچه به قلب بهاء دینی و ولد
بگذار که ساغر وفا در شکند
چون شیشه شکست پای مستان بخلد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۱۰

از آب حیات دوست بیمار نماند
در گلبن وصل دوست یک خار نماند
گویند درچه‌ایست از دل سوی دل
چه جای دریچه‌ای که دیوار نماند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,342 Posted: 4 Mar 2013 15:13

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۱۱ ‏
‎
از آتش سودای توام تابی بود
در جوی دل از صحبت تو آبی بود
آن آب سراب بود و آن آتش برف
بگذشت کنون قصه مگر خوابی بود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۱۲

از آتش عشق تو جوانی خیزد
در سینه جمالهای جانی خیزد
گر می‌کشیم بکش حلالست ترا
کز کشتهٔ دوست زندگانی خیزد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۱۳

از آتش عشق دوست تفها بزنید
وان آتش را در این علفها بزنید
آن چنگ غمش چو پای ما بگرفتست
ما را به مثل بر همه دفها بزنید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۱۴

از آتش عشق سردها گرم شود
وز تابش عشق سنگها نرم شود
ای دوست گناه عاشقان سخت مگیر
کز بادهٔ عشق مرد بی‌شرم شود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۱۵

از آدمیی دمی بجائی ارزد
یک موی کز اوفتد بکانی ارزد
هم آدمیی بود که از صحبت او
نادیدن او ملک جهانی ارزد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,343 Posted: 4 Mar 2013 15:17

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۱۶ ‏
‎
از شبنم عشق خاک آدم گل شد
صد فتنه و شور در جهان حاصل شد
صد نشتر عشق بر رگ روح زدند
یک قطره از آن چکید و نامش دل شد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۱۷

از دیدن روئیکه ترا دیده بود
ما را به خدا نور دل و دیده بود
خاصه روئیکه از ازل تا بابد
از دیدن روی تو نه ببریده بود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۱۸

از درد چو جان تو به فریاد آید
آنگه ز خدای عالمت یاد آید
والله که اگر داد کنی داد آید
ور عشوه دهی یاد تو بر یاد آید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۱۹

از خاک کف پات سران حیرانند
کوران همه مستند و کران حیرانند
زان پاکانیکه در صفا محو شدند
هم ایشان نیز اندر آن حیرانند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۲۰

از تاب تو نی یار و عدو میماند
در بزم تو نی رطل سبو میماند
جانا گیرم که خونم آشامیدی
آخر به لب شهد تو بو میماند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,344 Posted: 4 Mar 2013 15:28

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۲۱ ‏
‎
از شربت سودای تو هر جان که مزید
زآن آب حیات در مزید است مزید
مرگ آمد و بو کرد مرا بوی تو دید
زانروی اجل امید از من ببرید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۲۲

از عشق تو دریا همه شور انگیزد
در پای تو ابرها درر میریزد
از عشق تو برقی بزمین افتادست
این دود به آسمان از آن میخیزد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۲۳

از عشق خدا نه بر زیان خواهی شد
بی‌جان ز کجا شوی که جان خواهی شد
اول به زمین از آسمان آمده‌ای
آخر ز زمین بر آسمان خواهی شد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۲۴

از لشکر صبرم علمی بیش نماند
وز هرچه مرا بود غمی بیش نماند
وین طرفه تر است کز سر عشوه هنوز
دم میدمد و مرا دمی بیش نماند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۲۵

از لطف تو هیچ بنده نومید نشد
مقبول تو جز قبول جاوید نشد
لطفت به کدام ذره پیوست دمی
کان ذره به از هزار خورشید نشد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,345 Posted: 4 Mar 2013 15:47

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۲۶ ‏
‎
از ما بت عیار گریزان باشد
وز یاری ما یار گریزان باشد
او عقل منور است و ما مست وییم
عقل از سر خمار گریزان باشد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۲۷

از نیکی تو طبع بداندیش نماند
نی غصه و نی غم نه کم و بیش نماند
از خیل، جلالت تو عالم بگرفت
تا جمله ملک شدند و درویش نماند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۲۸

از یاد خدای مرد مطلق خیزد
بنگر که ز نور حق چه رونق خیزد
این باطن مردان که عجایب بحریست
چون موج زند از آن اناالحق خیزد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۲۹

افسوس که طبع دلفروزیت نبود
جز دلشکنی و سینه سوزیت نبود
دادم به تو من همه دل و دیده و جان
بردی تو همه ولیک روزیت نبود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۳۰

اکنون که رخت جان جهانی بربود
در خانه نشستنت کجا دارد سود
آن روز که مه شدی نمیدانستی
کانگشت نمای عالمی خواهی بود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

ویرایش شده توسط: mereng

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,346 Posted: 4 Mar 2013 18:39

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۳۱ ‏
‎
امروز خوش است هر که او جان دارد
رو بر کف پای میر خوبان دارد
چون بلبل مست داغ هجران دارد
مسکن شب و روز در گلستان دارد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۳۲

امروز ما یار جنون میخواهد
ما مجنون و او افزون می‌خواهد
گر نیست چنین پرده چرا میدرد
رسوا شده او پرده برون میخواهد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۳۳

امشب چه لطیف و با نوا می‌گردد
لطفی دارد که کس بدان پی نبرد
اندر گل و سنبلی که ارواح چرد
خیره شده خواب و روبرو مینگرد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۳۴

امشب ساقی به مشک می گردان کرد
دل یغما بر دو دست در ایمان کرد
چندان می لعل ریخت تا طوفان کرد
چندانکه وثاق عقل را ویران کرد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۳۵

امشب شب آن نیست که از خانه روند
از یار یگانه سوی بیگانه روند
امشب شب آنست که جانهای عزیز
در آتش اشتیاق مستانه روند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,347 Posted: 4 Mar 2013 18:42

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۳۶ ‏
‎
اندر دل بی‌وفا غم و ماتم باد
آن را که وفا نیست ز عالم کم باد
دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۳۷

اندر رمضان خاک تو زر میگردد
چون سنگ که سرمهٔ بصر میگردد
آن لقمه که خورده‌ای قذر میگردد
وان صبر که کرده‌ای نظر میگردد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۳۸

اندر ره فقر دیده نادیده کنند
هرچه آن نه حدیث تست نشنیده کنند
خاک در آن باش که شاهان جهان
خاک قدمش چو سرمه در دیده کنند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۳۹

اندر طلب آن قوم که بشتافته‌اند
از هرچه جز اوست روی برتافته‌اند
خاک در او باش که سلطان و فقیر
این سلطنت و فقر از او یافته‌اند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۴۰

اندیشهٔ هشیار تو هشیار کشد
زارش کشد و بزاری زار کشد
شاهان همه خصم خویش بر دار کشند
زان دولت بیدار تو بیدار کشد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,348 Posted: 4 Mar 2013 18:51

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۴۱ ‏
‎
انوار صلاح دین برانگیخته باد
بر دیده و جان عاشقان ریخته باد
هر جان که لطیف گشت و از لطف گذشت
با خاک صلاح دین درآمیخته باد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۴۲

اول که رخم زرد و دلم پرخون بود
هم خرقه و همراه دلم مجنون بود
آن صورت و آن قاعده تا اکنون بود
کاری آمد که آن همه مادون بود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۴۳

ای آنکه ز تو مشکلم آسان گردد
سرو و گل و باغ مست احسان گردد
گل سرمست و خار بد مست و خمار
جامی در ده که جمله یکسان گردد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۴۴

ای آنکه نخست بر سحر چشم تو زد
وز با نمکی راه نظر چشم تو زد
آنکس که چو توتیاش عزت داری
آمد به طریق شکرم چشم توزد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۴۵

ای از قدمت خاک زمین خرم و شاد
شد حامله از شادی و صد غنچه بزاد
زین غلغله‌ای فتاد در انجم و چرخ
در غلغله چشم ماه بر نجم فتاد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

ویرایش شده توسط: mereng

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,349 Posted: 4 Mar 2013 18:53

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۴۶ ‏
‎
ای اطلس دعوی ترا معنی برد
فردا به قیامت این عمل خواهی برد
شرمت بادا اگر چنین خواهی زیست
ننگت بادا اگر چنان خواهی مرد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۴۷

ایام وصال یار گوئی که نبود
وان دولت بیشمار گوئی که نبود
از یار بجز فراق بر جای نماند
رفت آن همه روزگار گوئی که نبود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۴۸

ای اهل صفا که در جهان گردانید
از بهر بتی چرا چنین حیرانید
آنرا که شما در این جهان جویانید
در خود چو جوئید شما خود آنید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۴۹

ای اهل مناجات که در محرابید
منزل دور است یک زمان بشتابید
وی اهل خرابات که در غرقابید
صد قافله بگذشت و شما در خوابید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۵۰

ای دل اثر صبح گه شام که دید
یک عاشق صادق نکونام که دید
فریاد همی زنی که من سوخته‌ام
فریاد مکن سوخته‌ای خام که دید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,350 Posted: 4 Mar 2013 19:11

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۵۱ ‏
‎
ای دل اگرت رضای دلبر باید
آن باید کرد و گفت کو فرماید
گر گوید خون گری مگوی از چه سبب
ور گوید جان بده مگو کی شاید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۵۲

ای دل این ره به قیل و قالت ندهند
جز بر در نیستی وصالت ندهند
وانگاه در آن هوا که مرغان ویند
تا با پر و بالی پر و بالت ندهند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۵۳

ای دل سر آرزو به پای اندر بند
امید به فضل راهنمای اندر بند
چون حاجت تو کسی روا می‌نکند
نومید مشو دل به خدای اندر بند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۵۴

ای دوست مگو تو بنده‌ای یا آزاد
بنده که خرد برای زشتی و فساد
ای دست برآورده ترا دست که داد
بگزار مراد خویش کاوراست مراد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۵۵

ای روز برآ که ذره‌ها رقص کنند
آن کس که از او چرخ و هوا رقص کنند
جانها ز خوشی بی‌سر و پا رقص کنند
در گوش تو گویم که کجا رقص کنند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

صفحه 435 از 464: « پیشین 1 ... 434 435 436 ... 463 464 پسین »

شعر و ادبیات /

Molavi | مولوی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا