صفحه 436 از 464: « پیشین 1 ... 435 436 437 ... 463 464 پسین »

Molavi | مولوی

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,351 Posted: 4 Mar 2013 19:15

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۵۶ ‏
‎
ای سر روان باد خزانت مرساد
ای چشم جهان چشم بدانت مرساد
ای آنکه تو جان آسمانی و زمین
جز رحمت و جز راحت جانت مرساد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۵۷

ای عشق ترا پری و انسان دانند
معروف تر از مهر سلیمان دانند
در کالبد جهان ترا جان دانند
با تو چنان زیم که مرغان دانند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۵۸

ای عشق توم ان عذابی لشدید
ای عاشق تو به زخم تیغ تو شهید
شب آمد و جمله خلق را خواب ببرد
کو خواب من ای جان مگرش گرگ درید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۵۹

ای عشق که جانها اثر جان تواند
ای عشق که نمکها ز نمکدان تواند
ای عشق که زرها همه از کان تواند
پوشیده توئی و جمله عریان تواند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۶۰

ای قوم که برتر از مه و مهتابید
از هستی آب و گل چرا میتابید
ای اهل خرابات که در غرقابید
خیزید که روز و شب چرا در خوابید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,352 Posted: 4 Mar 2013 19:22

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۶۱ ‏
‎
ای لشکر عشق اگرچه بس جبارید
آن یار به خشم رفته را باز آرید
یک جان نبرید دل اگر سخت کند
یک سر نبرید پای اگر بفشارید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۶۲

ای مرغ عجب که صید تو شیرانند
گمگشتهٔ سودای تو جان سیرانند
خرم زی و آسوده که این شهر از تو
زیران ز بران و زبران زیرانند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۶۳

این پردهٔ دل دگر مکن تا نرود
جز جانب او نظر مکن تا نرود
این مجلس بیخودی که چون فردوس است
از مستی خود سفر مکن تا نرود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۶۴

این تنهائی هزار جان بیش ارزد
این آزادی ملک جهان بیش ارزد
در خلوت یک زمانه با حق بودن
از جان و جهان و این و آن بیش ارزد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۶۵

ای نرم دلانیکه وفا میکارید
بر خاک سیه در صفا میبارید
در هر جائی خبر ز حالم دارید
در دست چنین هجر مرا مگذارید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,353 Posted: 4 Mar 2013 19:28

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۶۶ ‏
‎
این سر که در این سینهٔ ما میگردد
از گردش او چرخ دو تا میگردد
نی سر داند ز پای و نی پای از سر
اندر سر و پا بی‌سر و پا میگردد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۶۷

این صورت آدمی که درهم بستند
نقشی است که در تویلهٔ غم بستند
گه دیو گهی فرشته گاهی وحشی
این خود چه طلسم است که محکم بستند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۶۸

این طرفه که یار در دامن گنجد
جان دو هزار تن در این تن گنجد
در یک گندم هزار خرمن گنجد
صد عالم و در چشمهٔ سوزن گنجد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۶۹

این عشق به جانب دلیران گردد
آهو است که او بابت شیران گردد
این خانهٔ عشق از امل معمور است
می‌پنداری که بیتو ویران گردد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۷۰

این مست به باده‌ای دگر می‌گردد
قرابه تهی گشت و بسر می‌گردد
ای محتسب این مست مرا دره مزن
هرچند ز پیش مست‌تر می‌گردد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,354 Posted: 4 Mar 2013 19:41

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۷۱ ‏
‎
این واقعه را سخت بگیری شاید
از کوشش عاجزانه کاری ناید
از رحمت ایزدی کلیدی باید
تا قفل چنین واقعه را بگشاید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۷۲

بار دگر این خسته جگر باز آمد
بیچاره به پا رفت و به سرباز آمد
از شوق تو بر مثال جانهای شریف
سوی ملک از کوی بشر بازآمد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۷۳

با روی تو هیچکس ز باغ اندیشد
با عشق تو از شمع و چراغ اندیشد
گویند که قوت دماغ از خوابست
عاشق کی شد که از دماغ اندیشد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۷۴

با سود وصال تو زیانت نرسد
جانی تو که زحمتی بجانت نرسد
می‌ترساند ترا که تا هر نفسی
پر دل شوی و چشم بدانت نرسد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۷۵

با هرکه دمی عشق تو آمیخته شد
گوئی که بلا بر سر او ریخته شد
منصور ز سر عشق میداد نشان
حلقش به طناب غیرت آویخته ش
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,355 Posted: 4 Mar 2013 19:43

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۷۶ ‏
‎
بخشای بر آن بنده که خوابش نبود
بخشای بر آن تشنه که آبش نبود
بخشای که هر کو نکند بخشایش
در پیش خدا هیچ ثوابش نبود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۷۷

بر بنده بخند تا ثوابت باشد
وز بنده شکر خنده جوابت باشد
میگریم زار تا شرابت باشد
میسوزم دل که تا کبابت باشد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۷۸

بر خاک نظر کند چو بر ما گذرد
تا چهرهٔ ما به خاک ره رشک برد
به زان نبود که پیش او خاک شویم
تا بو که بدین طریق در ما نگرد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۷۹

پرسیدم از آن کسی که برهان داند
کان کیست که او حقیقت جان داند
خوش خوش به جواب گفت کای سودائی
این منطق طیر است سلیمان داند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۸۰

پرسید مهم که چشم تو مه را دید
گفتم که بدید و مه ز مه میپرسید
گفتا که ز ماه عید میپرسم من
گفتم که بلی عید همی پرسد عید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,356 Posted: 4 Mar 2013 19:59

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۸۱ ‏
‎
برقی که ز میغ آن جهان روی نمود
چون سوخته‌ای نیست کرا دارد سود
از هر دو جهان سوخته‌ای میبایست
کان برق که می‌جهد در او گیرد زود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۸۲

بر گور من آن کو گذرد مست شود
ور ایست کند تا بابد مست شود
در بحر رود بحر به مد مست شود
در خاک رود گور و لحد مست شود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۸۳

بر یار نظر کنم خجل میگردد
ور ننگرمش آفت دل میگردد
در آب رخش ستارگان پیدایند
بی‌آب وی آبم همه گل میگردد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۸۴

بس درمانها کان مدد درد شود
بس دولتها که روی از آن زرد شود
خوف حق آن بود کز آن گرم شوی
خوف آن نبود که گرم از آن سرد شود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۸۵

بسیار ترا خسته روان باید شد
و انگشت نمای این و آن باید شد
گر آدمیی بساز با آدمیان
ور خود ملکی بر آسمان باید شد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,357 Posted: 4 Mar 2013 20:01

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۸۶ ‏
‎
بعضی به صفات حیدر کرارند
بعضی دیگر ز زخم تو بیمارند
عشقت گوید درست خواهم در راه
گوئی تو که نی شکستگان بسیارند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۸۷

بویت آمد گریز را روی نماند
پرهیز و گریز جز بدانسوی نماند
از بوی تو رنگ و بوی مامید زدند
تا کار چنان شد که ز ما بوی نماند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۸۸

بی‌بحر صفا گوهر ما سنگ آمد
بی‌جان جهان جان و جهان تنگ آمد
چون صحبت دوست صیقل جان و دلست
در جان گیرش که رافع زنگ آمد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۸۹

بوی دم مقبلان چو گل خوش باشد
بدبخت چو خار تیز و سرکش باشد
از صحبت گل خار ز آتش برهد
وز صحبت خار گل در آتش باشد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۹۰

بعضی به صفات حیدر کرارند
بعضی دیگر ز زخم تو بیمارند
عشقت گوید درست خواهم در راه
گوئی تو که نی شکستگان بسیارند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,358 Posted: 4 Mar 2013 20:15

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۹۱ ‏
‎
بی‌تو جانا قرار نتوانم کرد
احسان ترا شمار نتوانم کرد
گر بر تن من شود زبان هر موئی
یک شکر تو از هزار نتوانم کرد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۹۲

بیت و غزل و شعر مرا آب ببرد
رختی که نداشتیم سیلاب ببرد
نیک و بد زهد و پارسائیرا
مهتاب بداد و باز مهتاب ببرد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۹۳

بیدار شو ای دل که جهان می‌گذرد
وین مایهٔ عمر رایگان میگذرد
در منزل تن مخسب و غافل منشین
کز منزل عمر کاروان میگذرد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۹۴

پیران خرابات غمت بسیارند
چون چشم تو هم خفته و هم بیدارند
بفرست شراب کاندلشدگان
نه مست حقیقتند و نی هشیارند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۹۵

بی‌زارم از آن آب که آتش نشود
در زلف مشوشی مشوش نشود
معشوقهٔ ما خوش است بیخوش نشود
آن سر دارد که هیچ سرکش نشود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,359 Posted: 4 Mar 2013 20:16

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۹۶ ‏
‎
بی‌زارم از آن لعل که پیروزه بود
بی‌زارم از آن عشق که سه روزه بود
بی‌زارم از آن ملک که دریوزه بود
بی‌زارم از آن عید که در روزه بود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۹۷

بی‌عشق نشاط و طرب افزون نشود
بی‌عشق وجود خوب و موزون نشود
صد قطره ز ابر اگر به دریا بارد
بی‌جنبش عشق در مکنون نشود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۹۸

بیمارم و غم در امتحانم دارد
اما غم او تر و جوانم دارد
این طرفه نگر که هرچه در رنجوری
بیرون ز غمش خورم زیانم دارد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۵۹۹

بی‌من به زبان من سخن می‌آید
من بی‌خبرم از آنکه می‌فرماید
زهر و شکر آرزوی من می‌آید
ز آینده که داند چه کرا میشاید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره۶۰۰

پیوسته سرت سبز و لبت خندان باد
جان و دل عاشقان ز تو شادان باد
آنکس که ترا بیند و شادی نکند
سر زیر و سیه گلیم و سرگردان باد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,360 Posted: 6 Mar 2013 11:37

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۶۰۱

بی‌یاری تو دل بسوی یار نشد
تا لطف غمت ندیده غمخوار نشد

هرچیز که بسیار شود خار شود
غمهای تو بسیار شد و خوار شد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۶۰۲

تا با غم عشق تو مرا کار افتاد
بیچاره دلم در غم بسیار افتاد

بسیار فتاده بود اندر غم عشق
اما نه چنین زار که این بار افتاد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۶۰۳

تا بنده ز خود فانی مطلق نشود
توحید به نزد او محقق نشود

توحید حلول نیست نابودن تست
ورنه به گزاف باطلی حق نشود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۶۰۴

تا تو بخودی ترا به خود ره ندهد
چون مست شدی ز دیده بیرون نجهند

چون پاک آئی ز هر دو عالم به یقین
آنگه بنشان نفرت انگشت نهند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۶۰۵

تا در دل من عشق تو اندوخته شد
جز عشق تو هر چه داشتم سوخته شد

عقل و سبق و کتاب بر طاق نهاد
شعر و غزل دوبیتی آموخته شد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

صفحه 436 از 464: « پیشین 1 ... 435 436 437 ... 463 464 پسین »

شعر و ادبیات /

Molavi | مولوی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا