صفحه 439 از 464: « پیشین 1 ... 438 439 440 ... 463 464 پسین »

Molavi | مولوی

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,381 Posted: 16 Mar 2013 11:16

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۰۶

دی چشم تو رای سحر مطلق میزد
روی تو ره گنبد از رق میزد

تا داشتی آفتاب در سایهٔ زلف
جان بر صفت ذره معلق میزد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۰۷

دیدم رخت از غم سر موئیم نماند
جز بندگی روی تو روئیم نماند

با دل گفتم که آرزوئی در خواه
دل گفت که هیچ آرزوئیم نماند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۰۸

دی می‌رفتی بر تو تو نظر می‌کردند
آنانکه به مذهب تناسخ فردند

سوگند به اعتقاد خود می‌خوردند
کاین یوسف ثانیست که باز آوردند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۰۹

دیوانه میان خلق پیدا باشد
زیرا که سوار اسب سودا باشد

دیوانه کسی بود که او را نشناخت
دیوانه به نزد ما شناسا باشد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۱۰

رفتم بدر خانهٔ آنخوش پیوند
بیرون آمد بنزد من خنداخند

اندر بر خود کشید نیکم چون قند
کای عاشق و ای عارف و ای دانشمند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,382 Posted: 16 Mar 2013 14:26

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۱۱

رو دیده بدوز تا دلت دیده شود
زاندیده جهان دگرت دیده شود

گر تو ز پسند خویش بیرون آئی
کارت همه سر بسر پسندیده شود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۱۲

روز آمد و غوغای تو در بردارد
شب آمد و سودای تو بر سر دارد

کار شب و روز نیست این کار منست
کی دو خر لنگ بار من بردارد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۱۳

روز شادیست غم چرا باید خورد
امروز می از جام وفا باید خورد

چند از کف خباز و سفا رزق خوریم
یکچند هم از کف خدا باید خورد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۱۴

روز محک محتشم و دون آمد
زنهار مگو چونکه ز بیچون آمد

روزیست که از ورای گردون آمد
زان روز بهی که روزافزون آمد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۱۵

روزیکه بود دلت ز جان پر از درد
شکرانه هزاران جان فدا باید کرد

کاندر ره عشق و عاشقی ای سره مرد
بیشکر قفای نیکوان نتوان کرد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,383 Posted: 16 Mar 2013 14:28

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۱۶

روزی که جمال آن صنم دیده شود
از فرق سرم تا به قدم دیده شود

تا من به هزار دیده بینم او را
کارم بدو دیده کسی پسندیده شود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۱۷

روزی که خیال دلستان رقص کند
یک جان چکند که صد جهان رقص کند

هر پرده که میزنند در خانهٔ دل
مسکنی تن بینوا همان رقص کند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۱۸

روزی که ز کار کمترک می‌آید
در دیده خیال آن بتک می‌آید

از نادره‌گی و از غریبی که ویست
در عین دلست و دل به شک می‌آید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۱۹

روزیکه مرا عشق تو دیوانه کند
دیوانگی کنم که دیو آن نکند

حکم مژه تو آن کند با دل من
کز نوک قلم خواجهٔ دیوان نکند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۲۰

روزیکه وجودها تولد گیرد
روزیکه عدم جانب اعلا گیرد

تا قبضهٔ شمشیر که آلاید خون
تا آتش اقبال که بالا گیرد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,384 Posted: 16 Mar 2013 14:30

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۲۱

رو نیکی کن که دهر نیکی داند
او نیکی را از نیکوان نستاند

مال از همه ماند و از تو هم خواهد ماند
آن به که بجای مال نیکی ماند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۲۲

زان آب که چرخ از آن بسر می‌گردد
استارهٔ جانم چو قمر می‌گردد

بحریست محیط و در وی این خلق مقیم
تا کیست کز این بحر گهر میگردد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۲۳

زان مقصد صنع تو یکی نی ببرید
از بهر لب چون شکر خود بگزید

وان نی ز تو از بسکه می لب نوشید
هم بر لب تو مست شد و بخروشید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۲۴

ز اول که مرا عشق نگارم بربود
همسایهٔ من ز نالهٔ من نغنود

اکنون کم شد ناله عشقم بفزود
آتش چو هوا گرفت کم گردد دود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۲۵

زلفت چو بر آن لعل شکرخای زند
در بردن جان بندگان رای زند

دست خوش خویش را کس از دست دهد؟
افتادهٔ خویش را کسی پای زند؟
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,385 Posted: 16 Mar 2013 14:32

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۲۶

زلف تو به حسن ذوفنونها برزد
در مالش عنبر آستینها برزد

مشگش گفتم از این سخن تاب آورد
درهم شد و خویشتن زمینها برزد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۲۷

زندان تو از نجات خوشتر باشد
نفرین تو از نبات خوشتر باشد

شمشیر تو از حیات خوشتر باشد
ناسور تو از نوات خوشتر باشد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۲۸

زنهار مگو که رهروان نیز نیند
کامل صفتان بی‌نشان نیز نیند

ز اینگونه که تو محرم اسرار نه‌ای
میپنداری که دیگران نیز نیند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۲۹

سر دل عاشقان ز مطرب شنوید
با نالهٔ او بگرد دلها بروید

در پرده چه گفت اگر بدو میگروید
یعنی که ز پرده هیچ بیرون نروید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۳۰

سر مستان را ز محتسب ترسانند
شد محتسب مست همه میدانند

این مردم شهر ما اگر مردانند
این مستان را چرا گرو نستانند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,386 Posted: 16 Mar 2013 14:39

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۳۱

سرویکه ز باغ پاکبازان باشد
هم سرکش و هم سرخوش و نازان باشد

گر سر کشد او ز سرکشان میرسدش
کاندر سر او غرور بازان باشد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۳۲

سرهای درختان گل تر میچینند
و اندر دل خود کان گهر می‌بینند

چون بر سر پایند که با بی‌برگی
نومید نگردند و ز پا می‌شینند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۳۳

سرهای درختان گل رعنا چیدند
آن یعقوبان یوسف خود را دیدند

ایام زمستان چو سیه پوشیدند
آخر ز پس نوحه‌گری خندیدند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۳۴

سودای ترا بهانه‌ای بس باشد
مستان ترا ترانه‌ای بس باشد

در کشتن ما چه میزنی تیغ جفا
ما را سر تازیانه‌ای بس باشد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۳۵

سوز دل عاشقان شررها دارد
درد دل بی‌دلان اثرها دارد

نشنیدستی که آه دلسوختگان
بر حضرت رحمت گذرها دارد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,387 Posted: 16 Mar 2013 14:40

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۳۶

شاد آنکه جمال ماهتابش ببرد
ساقی کرم مست و خرابش ببرد

می‌آید آب دیده می‌ناید خواب
ترسد که اگر بیاید آبش ببرد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۳۷

شاد آنکه ز دور ما یار ما بنماید
چون بچهٔ خرد آستین برخاید

چون دید مرا کنار را بگشاید
چون باز جهد مرغ دلم برباید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۳۸

شادی همه طالبان که مطلوب رسید
داد ای همه عاشقان که محبوب رسید

آن صحت رنجهای ایوب رسید
آن یوسف صد هزار یعقوب رسید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۳۹

شادم که غم تو در دل من گنجد
زیرا که غمت بجای روشن گنجد

آن غم که نگنجد در افلاک و زمین
اندر دل چون چشمهٔ سوزن گنجد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۴۰

شادی زمانه با غمم برنامد
جز از غم دوست مرهمم برنامد

گفتم که به بینمش چه دمها دهمش
چون راست بدیدمش دمم برنامد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,388 Posted: 16 Mar 2013 14:42

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۴۱

شاهیست که تو هرچه بپوشی داند
بی‌کام و زبان گر بخروشی داند

هر کس هوس سخن فروشی داند
من بندهٔ آنم که خموشی داند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۴۲

شب چون دل عاشقان پر از سودا شد
از چشم بد و نیک جهان تنها شد

با خون دلم چون سفر پنهانی
گویند اشارتی که وقت آنها شد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۴۳

شب رفت کجا رفت همانجای که بود
تا خانه رود باز یقین هر موجود

ای شب چو روی بدان مقام موعود
از من برسان که آن فلانی چون بود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۴۴

شب گشت که خلقان همه در خواب روند
مانندهٔ ماهی همه در آب روند

چون روز شود جانب اسباب روند
قوم دگری بسوی وهاب روند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۴۵

شور آوردم که گاو گردون نکشد
دیوانگیی که صد چو مجنون نکشد

هم من بکشم که شور تو جان منست
جان خود را بگو کسی چون نکشد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,389 Posted: 16 Mar 2013 14:44

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۴۶

شور عجبی در سر ما میگردد
دل مرغ شده است و در هوا میگردد

هر ذرهٔ ما جدا جدا میگردد
دلدار مگر در همه جا میگردد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۴۷

شیرین سخنی در دل ما میخندد
بر خسرو شیرین سخنی می‌بندد

گه تند کند مرا و او رام شود
گه رام کند مرا و او می‌تندد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۴۸

صافی صفت و پاک نظر باید بود
وز هرچه جز اوست بیخبر باید بود

هر لحظه اگر هزار دردت باشد
در آرزوی درد دگر باید بود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۴۹

صبح آمد و وقت روشنائی آمد
شبخیزان را دم جدائی آمد

آن چشم چو پاسبان فروبست بخواب
وقت هوس شکر ربائی آمد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۵۰

صبح است و صبا مشک فشان می‌گذرد
دریاب که از کوی فلان می‌گذرد

برخیز چه خسبی که جهان می‌گذرد
بوئی بستان که کاروان می‌گذرد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,390 Posted: 16 Mar 2013 14:57

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۵۱

صد بار ز سر برفت عقلم و آمد
تا کی ز می شیفتگان آشامد

از کار بماندم وز بیکاری نیز
تا عاقبت کار کجا انجامد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۵۲

صد سال بقای آن بت مهوش باد
تیر غم او دل من ترکش باد

بر خاک درش بمرد خوش خوش دل من
یارب که دعا کرد که خاکش خوش باد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۵۳

صد مرحله زانسوی خرد خواهم شد
فارغ ز وجود نیک و بد خواهم شد

از بس خوبی که در پس پرده منم
ای بیخبران عاشق خود خواهم شد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۵۴

طاوس نه‌ای که بر جمالت نگرند
سیمرغ نه‌ای که بیتو نام تو برند

شهباز نه‌ای که از شکار تو چرند
آخر تو چه مرغی و ترا با چه خرند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۷۵۵

عارف چو گل و جز گل خندان نبود
تلخی نکند عادت قند آن نبود

مصباح زجاجه است جان عارف
پس شیشه بود زجاجه سندان نبود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

صفحه 439 از 464: « پیشین 1 ... 438 439 440 ... 463 464 پسین »

شعر و ادبیات /

Molavi | مولوی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا