انجمن لوتی: عکس سکسی جدید، فیلم سکسی جدید، داستان سکسی
شعر و ادبیات
  
صفحه  صفحه 449 از 464:  « پیشین  1  ...  448  449  450  ...  463  464  پسین »

Molavi | مولوی


مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۰۶


جانی که در او دو صد جهان میدانم
گوئیکه فلانست و فلان میدانم

او شاهد حضرتست و حق نیک غیور
هر چشم که بسته گشت از آن میدانم

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۰۷


چندانکه به کار خود فرو می‌بینم
بی‌دیده‌گی خویش نکو می‌بینم

با زحمت چشم خود چه خواهم کردن
اکنون که جهان به چشم او می‌بینم

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۰۸


چون تاج منی ز فرق خود افکندیم
اینک کمر خدمت تو بربندیم

بسیار گریستیم و هجران خندید
وقت است که او بگرید و ما خندیم

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۰۹



چون مار ز افسون کسی می‌پیچم
چون طرهٔ جعد یار پیچاپیچم

والله که ندانم این چه پیچاپیچست
این میدانم که چون نپیچم هیچم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۱۰


چون می‌دانی که از نکوئی دورم
گر بگریزم ز نیکوان معذورم

او همچو عصا کش است و من نابینا
من گام به خود نمیزنم مأمورم

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۱۱



حاشا که ز زخم تیر و خنجر ترسیم
وز بستن پای و رفتن سر ترسیم

ما گرم روان دوزخ آشامانیم
از گفت و مگوی خلق کمتر ترسیم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۱۲


خواهم که به عشق تو ز جان برخیزم
وز بهر تو از هر دو جهان برخیزم

خورشید تو خواهم که بیاران برسد
چون ابر ز پیش تو از آن برخیزم

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۱۳



خود راز چنین لطف چه مانع باشیم
چون صنع حقیم پیش صانع باشیم

در مطبخ چرخ کاسه‌ها زرین‌اند
حاشا که به آب گرم قانع باشیم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۱۴



خیزید که تا بر شب مهتاب زنیم
بر باغ گل و نرگس بیخواب زنیم

کشتی دو سه ماه بر سر یخ راندیم
وقت است برادران که بر آب زنیم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۱۵



در آتش خویش چون دمی جوش کنم
خواهم که دمی ترا فراموش کنم

گیرم جانی که عقل بیهوش کند
در جام درآئی و ترا نوش کنم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۱۶



در باغ شدم صبوح و گل می‌چیدم
وز دیدن باغبان همی ترسیدم

شیرین سخنی ز باغبان بشنیدم
گل را چه محل که باغ را بخشیدم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۱۷



در بحر خیال غرقهٔ گردابم
نی بلکه به بحر میکشد سیلابم

ای دیده نمی‌خواب من بندهٔ آنک
در خواب بدانست که من در خوابم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۱۸



در چنگ توام بتا در آن چنگ خوشم
گر جنگ کنی بکن در آن جنگ خوشم

ننگست ملامت بره عشق ترا
من نام گرو کردم و با ننگ خوشم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۱۹



در دور سپهر و مهر ساقی مائیم
سرمست مدام اشتیاقی مائیم
در آینه وجود کردیم نگاه
مائیم و نمائیم که باقی مائیم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۲۰



در چشمهٔ دل مهی بدیدیم به چشم
ز آن چشمه بسی آب کشیدیم به چشم

ز آن روز بگرد گرد آن چشمهٔ دل
مانندهٔ دل، همی دویدیم به چشم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۲۱



در عالم گل گنج نهانی مائیم
دارندهٔ ملک جاودانی مائیم

چون از ظلمات آب و گل بگذشتیم
هم خضر و هم آب زندگانی مائیم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۲۲



در عشق تو گر دل بدهم جان ببرم
هرچه بدهم هزار چندان ببرم

چوگان سر زلف تو گر دست دهد
از جمله جهان گوی ز میدان ببرم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۲۳



در عشق تو معرفت خطا دانستیم
چه عشق و چه معرفت کرا دانستیم

یک یافتنی از او به فریاد دو کون
این هست از آن نیست که ما دانستیم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۲۴



در کوی خرابات گذر میکردم
وین دلق بشر دوخت بدر میکردم

هرکس نظری به جانبی میافکند
من بر نظر خویش نظر میکردم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۲۵



در کوی خرابات نگاری دیدم
عشقش به هزار جان و دل بخریدم

بوئی ز سر دو زلف او بشنیدم
دست طمع از هر دو جهان ببریدم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۲۶



در هر فلکی مردمکی می‌بینم
هر مردمکش را فلکی می‌بینم

ای احوال اگر یکی دو می‌بینی تو
بر عکس تو من دو را یکی می‌بینم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۲۷



دستارم و جبه و سرم هر سه به هم
قیمت کردند به یک درم چیزی کم

نشنیدستی تو نام من در عالم
من هیچکسم هیچکسم هیچکسم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۲۸



دشنامم ده که مست دشنام توام
مست سقط خوش خوش آشام توام

زهرابه بیار تا بنوشم چو شکر
من رام توام رام توام رام توام
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۲۹



دلدار چو دید خسته و غمگینم
آمد خندان نشست بر بالینم

خارید سرم گفت که ای مسکینم
دل می‌ندهد ره که چنینت بینم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۳۰



دل زار وثاق سینه آواره کنم
بر سنگ زنم سبوی خود پاره کنم

گر پاره کنم هزار گوهر ز غمت
روزی او را ز لعل تو چاره کنم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۳۱



دل میگوید که نقد این باغ دریم
امروز چریدیم و به شب هم بچریم

لب میگزدش عقل که گستاخ مرو
گرچه در رحمت است زحمت ببریم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۳۲



دوش آمده بود از سر لطفی یارم
شب را گفتم فاش مکن اسرارم

شب گفت پس و پیش نگه کن آخر
خورشید تو داری ز کجا صبح آرم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۳۳



دوش از سر مستی بخراشید رخم
آندم که زروش لاله میچید رخم

گفتم مخراشش که از آنروز که زاد
از قبلهٔ روی تو نگردید رخم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۳۴



دوش از طربی بسوی اصحاب شدیم
وز غوره فشانان سوی دوشاب شدیم

وز شب صفتان جانب مهتاب شدیم
با بیداران ز خویش در خواب شدیم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۳۵



دوش ارچه هزار نام بر ننگ زدم
بر دامن آن عهد شکن چنگ زدم

دل بر دل او نهادم از شوق وصال
هم عاقبت آبگینه بر سنگ زدم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  ویرایش شده توسط: mereng   
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۳۶



دل داد مرا که دلستان را بزدم
آن را که نواختم همان را بزدم

جانی که بدو زنده‌ام و خندانم
دیوانه شدم چنانکه جان را بزدم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۳۷



دیوانه‌ام نیم ولیک همی خوانندم
بیگانه‌ام ولیک میرانندم

همچون عسسان بجهد در نیمهٔ شب
مستند ولی چو روز میدانندم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۳۸



ذات تو ز عیبها جدا دانستم
موصوف به مغز کبریا دانستم

من دل چکنم چونکه به تحقیق و یقین
خود را چو شناختم ترا دانستم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۳۹



رازیکه بگفتی ای بت بدخویم
واگو که من از لطف تو آن میجویم

چون گفت به گریه درشدم پس گفتا
وامیگویم خموش وامیگویم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۴۰



رفتی و ز رفتن تو من خون گریم
وز غصهٔ افزون تو افزون گریم

نی خود چو تو رفتی ز پیت دیده برفت
چون دیده برفت بعد از او چون گریم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۴۱



روزت بستودم و نمی‌دانستم
شب با تو غنودم و نمی‌دانستم

ظن برده بدم به خود که من من بودم
من جمله تو بودم و نمی‌دانستم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۴۲



روزی به خرابات تو می میخوردم
وین خرقهٔ آب و گل بدر می‌کردم

دیدم ز خرابات تو عالم معمور
معمور و خراب از آن چنین میکردم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۴۳



رویت بینم بدر من آن را دانم
وانجا که توئی صدر من آن را دانم
وانشب که ترا بینم ای رونق عید
از عمر شب قدر من آن را دانم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۴۴



زان دم که ترا به عشق بشناخته‌ام
بس نرد نهان که با تو من باخته‌ام

به خرام تو سرمست به خرگاه دلم
کز بهر تو خرگاه بپرداخته‌ام
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۴۵



ز اول که حدیث عاشقی بشنودم
جان و دل و دیده در رهش فرسودم

گفتم که مگر عاشق و معشوق دواند
خود هر دو یکی بود من احول بودم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۴۶



زاهد بودی ترانه گویت کردم
خاموش بدی فسانه گویت کردم

اندر عالم نه نام بودت نه نشان
ننشاندمت و نشانه گویت کردم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۴۷



زنبور نیم که من بدودی بروم
یا همچو پری به بوی عودی بروم

یا سیل شکسته تا برودی بروم
یا حرص که در عشوهٔ سودی بروم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۴۸



زین پیش اگر دم از جنون میزده‌ام
وانگه قدم از چرا و چون میزده‌ام

عمری بزدم این در و چون بگشادند
دیدم ز درون در برون میزده‌ام
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۴۹



زینگونه که من به نیستی خرسندم
چندین چه دهید بهر هستی پندم

روزیکه به تیغ نیستی بکشندم
گریندهٔ من کیست بر او می‌خندم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۵۰



ساقی امروز در خمارت بودم
تا شب به خدا در انتظارت بودم

می در ده و از دام جهانم به جهان
امشب چو به روز من شکارت بردم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۵۱



ساقی چو دهد بادهٔ حمرا چکنم
چون بوسه طلب کند مه‌افزا چکنم

امروز که حاضر است اقبال وصال
گر گول نیم حدیث فردا چکنم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۵۲



سر در خاک آستان تو نهم
دل در خم زلف دلستان تو نهم

جانم به لب آمده است لب پیش من آر
تا جان به بهانه در دهان تو نهم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۵۳



شادم که ز شادی جهان آزادم
مستم که اگر می‌نخورم هم شادم

از حالت هیچکس ندارم بایست
این دبدبهٔ خفیه مبارکبادم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۵۴



شادی کردم چو آن گهر شد جفتم
چون موج ز باد بود خود آشفتم

آشفته چو رعد سر دریا گفتم
چون ابر تهی بر لب دریا خفتم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎رباعی شماره ی ‏۱۲۵۵



شاعر نیم و ز شاعری نان نخورم
وز فضل نلافم و غم آن نخورم

فضل و هنرم یکی قدح میباشد
وان نیز مگر ز دست جانان نخورم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
صفحه  صفحه 449 از 464:  « پیشین  1  ...  448  449  450  ...  463  464  پسین » 
شعر و ادبیات

Molavi | مولوی

رنگ ها List Insert YouTube video   

 ?

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

 

 
DMCA/Report Abuse (گزارش)  |  News  |  Rules  |  How To  |  FAQ  |  Moderator List  |  Sexy Pictures Archive  |  Adult Forums  |  Advertise on Looti
↑ بالا
Copyright © 2009-2024 Looti.net. Looti Forums is not responsible for the content of external sites

RTA