صفحه 461 از 464: « پیشین 1 ... 460 461 462 463 464 پسین »

Molavi | مولوی

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,601 Posted: 30 Mar 2013 08:54

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۰۶

بی‌جهد به عالم معانی نرسی
زنده به حیات جاودانی نرسی

تا همچو خلیل آتش اندر نشوی
چون خضر به آب زندگانی نرسی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۰۷

بیخود باشی هزار رحمت بینی
با خود باشی هزار زحمت بینی

همچون فرعون ریش را شانه مکن
گر شانه کنی سزای سبلت بینی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۰۸

بیرون نگری صورت انسان بینی
خلقی عجب از روم و خراسان بینی

فرمود که ارجعی رجوع آن باشد
بنگر به درون که بجز انسان بینی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۰۹

پیش آی خیال او که شوری داری
بر دیدهٔ من نشین که نوری داری

در طالع خود ز زهره سوری داری
در سینه چو داود زبوری داری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۱۰

بی‌نام و نشان چون دل و جانم کردی
بی‌کیف طرب دست زنانم کردی

گفتم به کجا روم که جان را جانیست
بی‌جا و روان همچو روانم کردی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,602 Posted: 30 Mar 2013 09:03

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۱۱

پیوسته مها عزم سفر می‌داری
چون چرخ مرا زیر و زبر می‌داری

شیری و منم شکار در پنجهٔ تو
دل خوردئی و قصد جگر می‌داری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۱۲

تا چند ز جان مستمند اندیشی
تا کی ز جهان پرگزند اندیشی

آنچه از تو ستد همین کالبد است
یک مزبله گو مباش چند اندیشی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۱۳

تا خاک قدوم هر مقدم نشوی
سالار سپاه نفس و آدم نشوی

تا از من و مای خود مسلم نشوی
با این ملکان محروم و همدم نشوی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۱۴

تا درد نیابی تو به درمان نرسی
تا جان ندهی به وصل جانان نرسی

تا همچو خلیل اندر آتش نروی
چون خضر به سرچشمهٔ حیوان نرسی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۱۵

تا در طلب گوهر کانی کانی
تا در هوس لقمهٔ نانی نانی

این نکتهٔ رمز اگر بدانی دانی
هر چیزی که در جستن آنی آنی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,603 Posted: 30 Mar 2013 09:04

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۱۶

تا عشق آن روی پریزاد شوی
وانگه هردم چو خاک برباد شوی

دانم که در آتشی و بگذاشتمت
باشد که در این واقعه استاد شوی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۱۷

تا هشیاری به طعم مستی نرسی
تا تن ندهی به جان پرستی نرسی

تا در غم عشق دوست چون آتش و آب
از خود نشوی نیست به هستی نرسی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۱۸

تقصیر نکرد عشق در خماری
تقصیر مکن تو ساقی از دلداری

از خود گله کن اگر خماری داری
تا خشت به آسیا بری خاک آری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۱۹

تو آب نی خاک نی تو دگری
بیرون ز جهان آب و گل در سفری

قالب جویست و جان در او آب حیات
آنجا که توئی از این دو هم بی‌خبری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۲۰

توبه کردم ز شور و بی‌خویشتنی
عشقت بشنید از من به این ممتحنی

از هیزم توبهٔ من آتش بفروخت
می‌سوخت مرا که توبه دیگر نکنی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,604 Posted: 30 Mar 2013 09:06

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۲۱

تو دوش چه خواب دیده‌ای می‌دانی
نی دانش آن نیست بدین آسانی

در دست و تن تو کاله پنهان کرده است
ای شحنه چراش زو نمی‌رنجانی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۲۲

تو سیر شدی من نشدم زین مستی
من نیست شدم تو آنچه هستی هستی

تا آب ز نا و آسیا می‌ریزد
می‌گردد سنگ و می‌زخد در پستی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۲۳

جانا ز تو بیزار شوم نی نی نی
با جز تو دگر یار شوم نی نی نی

در باغ وصالت چو همه گل بینم
سرگشته بهر خار شوم نی نی نی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۲۴

جان بگریزد اگر ز جان بگریزی
وز دل بگریزم ار از آن بگریزی

تو تیری و ما همچو کمانیم هنوز
تیری چه عجب گر ز کمان بگریزی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۲۵

جان در ره ما بباز اگر مرد دلی
ورنی سر خویش گیر کز ما بحلی

این ملک کسی نیافت از تنگ دلی
حق می‌طلبی و مانده در آب و گلی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,605 Posted: 30 Mar 2013 09:07

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۲۶

جان دید ز جانان ازل دمسازی
می‌خواهد کز من ببرد هنبازی

این بازیها که جان برون آورده است
ما را به خود تمام بازی بازی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۲۷

جان روز چو مار است به شب چون ماهی
بنگر که تو با کدام جان همراهی

گه با هاروت ساحر اندر چاهی
گه در دل زهره پاسبان ماهی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۲۸

جانم دارد ز عشق جان‌افزائی
از سوداها لطیفتر سودائی

وز شهر تنم چو لولیان آواره است
هر روز به منزلی و هر شب جائی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۲۹

چشمان خمار و روی رخشان داری
کان گوهر و لعل بدخشان داری

گیرم که چو غنچه خنده پنهان داری
گل را ز جمال خود تو خندان داری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۳۰

چشم تو بهر غمزه بسوزد مستی
گر دلبندی هزار خون کردستی

از پای درآمد دل و دل پای نداشت
از دست کسی که او ندارد رستی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,606 Posted: 30 Mar 2013 09:11

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۳۱

چشم مستت ز عادت خماری
افغان که نهاد رسم تنها خواری

چون می مددیست ای بخیلیت چراست
می می نخوری و شیره می‌افشاری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۳۲

چندان گفتی که از بیان بگذشتی
چندان گشتی بگرد آن کان گشتی

کشتی سخن در آب چندان راندی
نی تخته بماند نی تو و نی کشتی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۳۳

چون جمله خطا کنم صوابم تو بسی
مقصود از این عمر خرابم تو بسی

من میدانم که چون بخواهم رفتن
پرسند چه کرده‌ای جوابم تو بسی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۳۴

چون خار بکاری رخ گل می‌خاری
تا گل ناری بر ندهد گلناری

فعل تو چو تخم و این جهان طاهون است
تا خشت بر آسیا بری خاک آری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۳۵

چون ساز کند عدم حیات افزائی
گیری ز عدم لقمه و خوش می‌خائی

در می‌رسدت طبق طبق حلواها
آنجا نه دکان پدید و نه حلوائی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,607 Posted: 30 Mar 2013 09:13

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۳۶

چونست به درد دیگران درمانی
چون نوبت درد ما رسد درمانی

من صبر کنم تا ز همه وامانی
آئی بر ما چو حلقه بر درمانی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۳۷

چون شب بر من زنان و گویان آئی
در نیم شبی صبح طرب بنمائی

زلف شب را گره گره بگشائی
چشمت مرسا که سخت بی‌همتائی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۳۸

چون کار مسافران دینم کردی
حمال امانت یقینم کردی

گفتم که ضعیفم و گرانست این بار
زورم دادی و آهنینم کردی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۳۹

چون مست شوی قرابه بر پای زنی
با دشمن جان خویشتن رای زنی

هم باده خوری مها هم نای زنی
این طمع مکن که هر دو یک جای زنی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۴۰

چون ممکن آن نیست اینکه از بر ما برهی
یا حیله کنی ز حیلهٔ ما بجهی

یا بازخری تو خویش و مالی بدهی
آن به که دگر سر نکشی سر بنهی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,608 Posted: 30 Mar 2013 09:16

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۴۱

چونی ای آنکه از جمال فردی
صدبار ز چو نیم برون آوردی

چون دانستم ترا و چونت دیدم
بی‌دانش و بینشم به کلی ویران بردی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۴۲

چون نیشکر است این نیت ای نائی
شیرین نشود خسرو ما گر نائی

هر صبحدم آدم که هر صبحدمی
از عالم پیر بردمد برنائی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۴۳

حاشا که به ماه گویمت میمانی
یا چون قد تو سرو بود بستانی

مه را لب لعل شکرافشان ز کجاست
در سرو کجاست جنبش روحانی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۴۴

حیف است که پیش کر زنی طنبوری
یا یوسف همخانه کنی با کوری

یا قند نهی در دو لب رنجوری
یا جفت شود مخنثی با حوری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۴۵

خواهی که حیات جاودانه بینی
وز فقر نشانهٔ عیانی بینی

اندر ره فقر بد مرو تا نرود
مردانه درآ که زندگانی بینی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,609 Posted: 30 Mar 2013 09:18

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۴۶

خواهی که در این زمانه فردی گردی
یا در ره دین صاحب دردی گردی

این را بجز از صحبت مردان مطلب
مردی گردی چو گرد مردی گردی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۴۷

خود را چو دمی ز یار محرم یابی
در عمر نصیب خویش آن دم یابی

زنهار که ضایع نکنی آن دم را
زیرا که دگر چنان دمی کم‌یابی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۴۸

خود هیچ بسوی ما نگاهی نکنی
گیرم که گناهست گناهی نکنی

دل در گل رخسار تو می‌نالد زار
بر آینهٔ دلم تو آهی نکنی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۴۹

خوش باش که خوش نهاد باشد صوفی
از باطن خویش شاد باشد صوفی

صوفی صاف است غم بر او ننشیند
کیخسرو و کیقباد باشد صوفی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۵۰

خوش می‌سازی مرا و خوش می‌سوزی
خوش پرده همی دری و خوش می‌دوزی

آموختیم جوانی اندر پیری
از بخت جوان صلای پیرآموزی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#4,610 Posted: 30 Mar 2013 09:25

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۵۱

خیری بنمودی و ولیکن شری
نرمی و خبیث همچو مار نری

صدری و بزرگی و زرت هست ولیک
انصاف بده که سخت مادر غری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۵۲

در بادیهٔ عشق تو کردم سفری
تا بو که بیایم ز وصالت خبری

در هر منزل که می‌نهادم قدمی
افکنده تنی دیدم و افتاده سری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۵۳

در بی‌خبری خبر نبودی چه بدی
و اندیشهٔ خیر و شر نبودی چه بدی

ای هوش تو و گوش من و حلقهٔ در
گر حلقهٔ سیم و زر نبودی چه بدی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۵۴

در چشم منست این زمان ناز کسی
در گوش منست این دم آواز کسی

در سینه منم حریف و انباز کسی
سرمستم کی نهان کنم راز کسی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
رباعی شماره ۱۸۵۵

در چشم منی و گرنه بینا کیمی
در مغز منی و گرنه شیدا کیمی

آنجا که نمی‌دانم آنجای کجاست
گر عشق تو نیستی من آنجا کیمی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

صفحه 461 از 464: « پیشین 1 ... 460 461 462 463 464 پسین »

شعر و ادبیات /

Molavi | مولوی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا