انجمن لوتی: عکس سکسی جدید، فیلم سکسی جدید، داستان سکسی
شعر و ادبیات
  
صفحه  صفحه 463 از 464:  « پیشین  1  ...  461  462  463  464  پسین »

Molavi | مولوی


مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۰۶



عید آمد و عید بس مبارک عیدی
گر گردون را دهان بدی خندیدی

این هست ولیک اگر ز من بشنیدی
افسوس که عید عید ما را دیدی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۰۷



عید آمد و هرکس قدری مقداری
آراسته خود را ز پی دیداری

ما را چو توئی عید بکن تیماری
ای خلعت گل فکنده بر هر خاری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۰۸



غم را دیدم گرفته جام دردی
گفتم که غما خبر بود رخ زردی

گفتا چکنم که شادیی آوردی
بازار مرا خراب و کاسد کردی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۰۹



غم را دیدم گرفته جام دردی
گفتم که غما خبر بود رخ زردی

گفتا چکنم که شادیی آوردی
بازار مرا خراب و کاسد کردی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۱۰



کافر نشدی حدیث ایمان چکنی
بی‌جان نشدی حدیث جانان چکنی

در عربدهٔ نفس رکیکی تو هنوز
بیهوده حدیث سر سلطان چکنی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۱۱



گاه از غم او دست ز جان می‌شوئی
گه قصهٔ آ، به درد دل می‌گوئی

سرگشته چرا گرد جهان می‌پوئی
کو از تو برون نیست کرا می‌جویی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۱۲



گر آنکه امین و محرم این رازی
در بازی بیدلان مکن طنازی

بازیست ولیک آتش راستیش
بس عاشق را که کشت بازی بازی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۱۳



گر بگریزی چو آهوان بگریزی
ور بستیزی چون آهنان بستیزی

زان شاخ گلی که ما درآویخته‌ایم
ای مرغک زیرک به دو پا آویزی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۱۴



گر تو نکنی سلام ما را در پی
چون جمله نشاطی و سلامی چون می

چوپان جهانی و امان جانها
دفع گرگی گر نکنی هی هی هی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۱۵



گر خار بدین دیدهٔ چون جوی زنی
ور تیر جفا بر دل چون موی زنی

من دست ز دامن تو کوته نکنم
گر همچو دفم هزار بر روی زنی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۱۶



گر خوب نیم خوب پرستم باری
ور باده نیم ز باده مستم باری

گر نیستم از اهل مناجات رواست
از اهل خرابات تو هستم باری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۱۷



گر داد کنی درخور خود داد کنی
بیچاره کسی را که تواش یاد کنی

گفتی تو که بسیار بیادت کردم
من میدانم که چون مرا یاد کنی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۱۸



گر درد دلم به نقش پیدا بودی
هر ذره ز غم سیاه سیما بودی

ور راه به سوی گوهر ما بودی
هر قطره ز جوش همچو دریا بودی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۱۹



گر سوزش سینه را به کس می‌داری
وز مهر ضمیر پر هوس می‌داری

باید که چو نالهٔ تو آرام دلست
آن ناله قرین هر نفس می‌داری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۲۰



گر صید خدا شوی ز غم رسته شوی
ور در صفت خویش روی بسته شوی

میدان که وجود تو حجاب ره تست
با خود منشین که هر زمان خسته شوی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۲۱



گر عاشق روی قیصر روم شوی
امید بود که حی قیوم شوی

از هجر مگو به پیش سلطان وصال
میترس کزین حدیث محروم شوی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۲۲



گر عاشق زار روی تو نیستمی
چندان به در سرای تو نه ایستمی

گفتی که مایست بردرم خیز برو
ای دوست اگر نه ایستمی نیستمی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۲۳



گر عقل به کوی دوست رهبر نبدی
روی عاشق چنین مزعفر نبدی

گر آنکه صدف را غم گوهر نبدی
بگشاده لب و عاشق و مضطر نبدی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۲۴



گر قدر کمال خویش بشناختمی
دامان خود از خاک بپرداختمی

خالی و سبک بر آسمان تاختمی
سر بر فلک نهم برافراختمی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۲۵



گر گفتن اسرار تو امکان بودی
پست و بالا همه گلستان بودی

گر غیرت نخوت نه در ایام بدی
هر فرعونی موسی عمران بودی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۲۶



گر مجلس انس را به کار آمدمی
هردم بدر تو بنده وار آمدمی

گر آفت تصدیع نبودی و ملال
هر روز برت هزار بار آمدمی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۲۷



گر من مستم ز روی بدکرداری
ای خواجه برو تو عاقل و هشیاری

تو غره به طاعتی و طاعت داری
این آن سر پل نیست که می‌پنداری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۲۸



گر نقل و کباب و بادهٔ ناب خوری
میدان که به خواب در، همی آب خوری

چون برخیزی ز خواب باشی تشنه
سودت ندهد آب که در خواب خوری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۲۹



گرنه حذر از غیرت مردان کنمی
آن کار که دوش گفته‌ام آن کنمی

ور رشک نبودی همه هشیاران را
بی‌خویش و خراب و مست و حیران کنمی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۳۰



گرنه کشش یار مرا یار بدی
با شاه و گدا مرا کجا کاربدی

گرنه کرم قدیم بسیار بدی
کی یوسف جان میان بازار بدی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۳۱



گر هیچ نشانه نیست اندر وادی
بسیار امیدهاست در نومیدی
ای دل مبر امید که در روضهٔ جان
خرما دهی، ار نیز درخت بیدی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۳۲



گر یک نفسی واقف اسرار شوی
جانبازی را به جان خریدار شوی
تا منست خود تو تا ابد تیره‌ستی
چون مست از او شوی تو هشیار شوی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۳۳



گر یک ورق از کتاب ما برخوانی
حیران ابد شوی زهی حیرانی
گر یک نفسی به درس دل بنشینی
استادان را به درس خود بنشانی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۳۴



گفتم به طبیب داروئی فرمائی
نبضم بگرفت از سر دانائی
گفتا که چه درد میکند بنمائی
بردم دستش سوی دل سودائی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۳۵



گفتم صنما مگر که جانان منی
اکنون که همی نظر کنم جان منی
مرتد گردم گر ز تو من برگردی
ای جان جهان تو کفر و ایمان منی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۳۶



گفتم صنمی شدی که جان را وطنی
گفتا که حدیث جان مکن گر ز منی

گفتم که به تیغ حجتم چند زنی
گفتا که هنوز عاشق خویشتنی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۳۷



گفتم که چونی مها خوشی محزونی
گفتا مه را کسی نپرسد چونی

چون باشد طلعت مه گردونی
تابان و لطیف و خوبی و موزونی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۳۸



گفتم که دلا تو در بلا افتادی
گفتا که خوشم تو به کجا افتادی

گفتم که دماغ دوا باید، گفت
دیوانه توئی که در دوا افتادی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۳۹



گفتم که کدامست طریق هستی
دل گفت طریق هستی اندر پستی

پس گفتم دل چرا ز پستی برمد
گفتا زانرو که در درین دربستی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۴۰



گفتند که هست یار را شور وشری
گفتم که دوم بار بگو خوش خبری

گفتا ترش است روی خوبش قدری
گفتم که زهی تهمت کژ بر شکری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۴۱



گفتی که تو دیوانه و مجنون خوئی
دیوانه توئی که عقل از من جوئی

گفتی که چه بی‌شرم و چه آهن روئی
آئینه کند همیشه آهن روئی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۴۲



گوهر چه بود به بحر او جز سنگی
گردون چه بود بر در او سرهنگی

از دولت دوست هیچ چیزم کم نیست
جز صبر که از صبر ندارم رنگی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۴۳



گوئی که مگر به باغ رز رشته‌امی
یا بر رخ خویش زعفران کشته‌امی

آن وعده که کرده‌ای رها می‌نکند
ور نی خود را به رایگان کشته‌امی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۴۴



کی پست شود آنکه بلندش تو کنی
شادان بود آنجا که نژندش تو کنی

گردون سرافراشته صد بوسه زند
هر روز بر آن پای که بندش تو کنی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۴۵



کیوان گردی چو گرد مردان گردی
مردی گردی چو گرد مردان گردی

لعلی گردی چو گرد این کان گردی
جانی گردی چو گرد جانان گردی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۴۶



لب بر لب هر بوسه ربائی بنهی
نوبت چو به ما رسد بهائی بنهی

جرم را همه عفو کنی بی‌سببی
وین جرم مرا تو دست و پائی نهی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۴۷



مادام که در راه هوا و هوسی
از کعبهٔ وصل هردمی باز پسی

در بادیهٔ طلب چو جهدی بنمای
باشد که به کعبهٔ وصالش برسی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۴۸



ما را ز هوای خویش دف زن کردی
صد دریا را ز خویش کف زن کردی

آن وسوسه‌ای را که ز لاحول دمید
در کشتی ما دلبر وصف‌زن کردی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۴۹



مانندهٔ گل ز اصل خندان زادی
وز طالع و بخت خویش شادی شادی

سرسبز چو شاخ گل و آزاده چو سرو
سروی عجبی که از زمین آزادی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۵۰



لب بر لب هر بوسه ربائی بنهی
نوبت چو به ما رسد بهائی بنهی

جرم را همه عفو کنی بی‌سببی
وین جرم مرا تو دست و پائی نهی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
مرد

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۵۱



مائیم در این زمان زمین پیمائی
بگذاشته هر شهر به شهر آرائی

چون کشتی یاوه گشته در دریائی
هر روز به منزلی و هرشب جائی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۵۲



مائیم و هوای روی شاهنشاهی
در آب حیات عشق او چون ماهی

بیگاه شده است روز ما را صبح است
فریاد از این ولولهٔ بیگاهی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۵۳



مردی که فلک رخنه کند از دردی
مردی که خداش کاشکی ناوردی

غبن است و هزار غبن کاین خلق لقب
آن را مردی نهند و این را مردی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۵۴



مرغان ز قفس قفس ز مرغان خالی
تو مرغ کجائی که چنین خوشحالی

از نالهٔ تو بوی بقا می‌آید
می‌نال بر این پرده که خوش می‌نالی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۵۵



مست است خبر از تو و یا خود خبری
خیره است نظر در تو و با تو نظری

درهم شده خانهٔ دل از حور و پری
وز دیده تو از گو شککی می‌نگری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هله
     
  
صفحه  صفحه 463 از 464:  « پیشین  1  ...  461  462  463  464  پسین » 
شعر و ادبیات

Molavi | مولوی

رنگ ها List Insert YouTube video   

 ?

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

 

 
DMCA/Report Abuse (گزارش)  |  News  |  Rules  |  How To  |  FAQ  |  Moderator List  |  Sexy Pictures Archive  |  Adult Forums  |  Advertise on Looti
↑ بالا
Copyright © 2009-2024 Looti.net. Looti Forums is not responsible for the content of external sites

RTA