صفحه 464 از 464: « پیشین 1 2 3 ... 462 463 464

Molavi | مولوی

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#4,631 Posted: 30 Mar 2013 11:47

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۵۶

من با تو چنین سوخته خرمن تا کی
وز ما تو چنین کشیده دامن تا کی

این کار به کام دشمنانم تا چند
من در غم تو، تو فارغ از من تا کی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۵۷

من بادم و تو برگ نلرزی چکنی
کاری که منت دهم نورزی چکنی

چون سنگ زدم سبوی تو بشکستم
صد گوهر و صد بحر نیرزی چکنی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۵۸

من بی‌دلم ای نگار و تو دلداری
شاید که بهر سخن ز من نازاری

یا آن دل من که برده‌ای بازدهی
یا هر چه کنم ز بیدلی برداری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۵۹

من پیر فنا بدم جوانم کردی
من مرده بدم ز زندگانم کردی

می‌ترسیدم که گم شوم در ره تو
اکنون نشوم گم که نشانم کردی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۶۰

من جان تو نیستم مگو جان غلطی
من جان جنیدم و سری سقطی

کی باشم جان هر خری کوردلی
کو باز نداند سقطی از سخطی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#4,632 Posted: 30 Mar 2013 11:57

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۶۱

من جمله خطا کنم صوابم تو بسی
مقصود از این عمر خرابم تو بسی

من میدانم که چون بخواهم رفتن
پرسند چه کرده‌ای جوابم تو بسی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۶۲

من خشک لب ار با تو دم تر زدمی
در عشق تو عالمی به هم برزدمی

یک بوسه اگر لبم توانستی داد
بر پای تو دستک ز بر سر زدمی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۶۳

من دوش به خواب در بدیدم قمری
دریا صفتی عجایبی سیم‌بری

امروز بگرد هر دری میگردم
کز یارک دوشینه چه دارد خبری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۶۴

من دوش به کاسهٔ رباب سحری
می‌نالیدم ترانهٔ کاسه‌گری

با کاسهٔ می درآمد آن رشک پری
گفتا که اگر کاسه زنی کوزه خوری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۶۵

من ذره بدم ز کوه بیشم کردی
پس مانده بدم از همه پیشم کردی

درمان دل خراب و ریشم کردی
سرمستک و دستک زن خویشم کردی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#4,633 Posted: 30 Mar 2013 11:58

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۶۶

من من نیم و اگر دمی من منمی
این عالم چو ذره بر هم زنمی

گر آن منمی که دل ز من برکنده است
خود را چو درخت از زمین برکنمی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۶۷

مه دوش به بالین تو آمد به سرای
گفتم که ز غیرتش بکوبم سر و پای

مه کیست که او با تو نشیند یک جای
شب گرد جهان دیده و انگشت نمای
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۶۸

مهمان دو دیده شد خیالت گذری
در دیده وطن ساخت ز نیکو گهری

ساقی خیال شد دو دیده میگفت
مهمان منی به آب چندان که خوری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۶۹

میدان و مگو تا نشود رسوائی
زیبائی مرد هست در تنهائی

گفتا که چه حاجتست اینجا ملکی است
کو موی همی شکافد از بینائی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۷۰

می‌فرماید خدا که ای هرجائی
از عام ببر که خاص آن مائی

با ما خو کن که عاقبت آن دلدار
پیشت آید شبانگه تنهائی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#4,634 Posted: 30 Mar 2013 11:59

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۷۱

ناخوانده به هرجا که روی غم باشی
ور خوانده روی تو محرم آن دم باشی

تا کافر را خدا نخواند نرود
شرمت بادا ز کافری کم باشی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۷۲

نقاش رخت اگر نه یزدان بودی
استاد تو در نقش تو حیران بودی

داغ مهرت اگر نه در جان بودی
در عشق تو جان بدادن آسان بودی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۷۳

نومید نیم گرچه ز من ببریدی
یا بر سر من یار دگر بگزیدی

تا جان دارم غم تو خواهم خوردن
بسیار امیدهاست در نومیدی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۷۴

نی گفت که پای من به گل بود بسی
ناگاه بریدند سرم در هوسی

نه زخم گران بخوردم از دست خسی
معذورم دار اگر بنالم نفسی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۷۵

نی من منم و نی تو توئی نی تو منی
هم من منم و هم تو توئی و هم تو منی

من با تو چنانم ای نگار ختنی
کاندر غلطم که من توام یا تو منی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#4,635 Posted: 30 Mar 2013 12:00

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۷۶

واپس مانی ز یار واپس باشی
از شاخ درخت بگسلی خس باشی

در چشم کسی تو خویش را جای کنی
تو مردمک دیدهٔ آن کس باشی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۷۷

وقف است مرا عمر در این مشتاقی
احسنت زهی طراوت و رواقی

من کف نزنم تا تو نباشی مطرب
من می نخورم تا نباشی ساقی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۷۸

هر پارهٔ خاک را چو ماهی کردی
وانگه مه را قرین شاهی کردی

آخر ز فراق هر دو آهی کردی
زان آه بسوی خویش راهی کردی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۷۹

هر روز پگاه خیمه بر جوی زنی
صد نقش تو بر گلشن خوشبوی زنی

چون دف دل ما سماع آنگاه کند
کش هر نفسی هزار بر روی زنی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۸۰

هر روز ز عاشقی و شیرین رائی
مر عاشق را پیرهنی فرمائی

ای یوسف روزگار ما یعقوبیم
پیراهن تست چشم را بینائی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#4,636 Posted: 30 Mar 2013 12:06

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۸۱

هر روز یکی شور بر این جمع زنی
بنیاد هزار عاقبت را بکنی

تا دور ابد این دوران قائم بود
بر جا فقیران کرم چون تو غنی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۸۲

هر شب که ببنده همنشین میافتی
چون نور مهی که بر زمین میافتی

من بندهٔ چشم مست پرخواب توام
آن دم که چنان و اینچنین میافتی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۸۳

هرگز به مزاج خود یکی دم نزنی
تا از دم خویش گردن غم نزنی

هر چند ملولی تو یقین است که تو
با اینکه ملولی ز کسی کم نزنی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۸۴

هرگز نبود میل تو کافراشت کنی
تا عاشق آنی که فرو داشت کنی

بسم الله ناگفته تو گوئی الحمد
ناآمده صبح از طمع چاشت کنی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۸۵

هرکس کسکی دارد و هرکس یاری
آن یار وفادار کجا شد باری

گر پیش سگی شکر نهی خرواری
میل دل او بود سوی مرداری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#4,637 Posted: 30 Mar 2013 12:08

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۸۶

هرکس کسکی دارد و هرکس یاری
هرکس هنری دارد و هرکس کاری

مائیم و خیال یار و این گوشهٔ دل
چون احمد و بوبکر به گوشهٔ غاری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۸۷

هر لحظه مها پیش خودم می‌خوانی
احوال همی پرسی و خود می‌دانی

تو سرو روانی و سخن پیش تو باد
می‌گویم و سر به خیره می‌جنبانی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۸۸

هم‌دست همه دست زنانم کردی
دو گوش کشان همچو کمانم کردی

خائیه بهر دهان چو نانم کردی
فی‌الجمله چنان شد که چنانم کردی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۸۹

هم دل به دلستانت رساند روزی
هم جان سوی جانانت رساند روزی

از دست مده دامن دردی که تراست
کان درد به درمانت رساند روزی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۹۰

همسایگی مست فزاید مستی
چون مست شوی بازرهی از هستی

در رستهٔ مردان چو نشستی رستی
بر باده زنی ز آب و آتش دستی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#4,638 Posted: 30 Mar 2013 12:10

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۹۱

یاد تو کنم میان یادم باشی
لب بگشایم در این گشادم باشی

گر شاد شوم ضمیر شادم باشی
حیله طلبم تو اوستادم باشی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۹۲

یک بوسه ز تو خواستم و شش دادی
شاگرد که بودی که چنین استادی

خوبی و کرم را چو نکو بنیادی
ای دنیا را ز تو هزار آزادی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۹۳

یکدم غم جان دار غم نان تا کی
وز پرورش این تن نادان تا کی

اندر ره طبل اشکم و نای و گلو
این رنج ز نخ به ضرب دندان تا کی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‎رباعی شماره ی ‏۱۹۹۴

یک شفتالو از آن لب عنابی
پر کرد جهان ز بوی سیب و آبی

هم پردهٔ شب درید و هم پردهٔ روز
از عشق رخ خویش زهی بی‌آبی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎‏

هله

صفحه 464 از 464: « پیشین 1 2 3 ... 462 463 464

شعر و ادبیات /

Molavi | مولوی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا