ارسالها: 2517
#511
Posted: 14 Mar 2013 20:27
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۶»
اندر ره انتظار چشمی که مراست
بی نور شد و وصال تو ناپیداست
من نام بگرداندم و یعقوب شدم
ای یوسف من نام تو یعقوب چراست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۷»
آن سرو که جایش دل غم پرور ماست
جان در غم بالاش گرفتار بلاست
از دوری او به ناخن محرومی
سد چاک زدیم سینه جایش پیداست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۸»
پیوستن دوستان به هم آسان است
دشوار بریدن است و آخر آن است
شیرینی وصل را نمیدارم دوست
از غایت تلخیی که در هجران است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۹»
شاها سربخت بر در دولت تست
یک خیمه فلک ز اردوی شوکت تست
گر خیمهٔ چرخ را ستونی باید
اندازه ستون خیمهٔ رفعت تست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۱۰»
اکسیر حیات جاودانم بفرست
کام دل و آرزوی جانم بفرست
آن مایع که سرمایهٔ عیش و طرب است
آنم بفرست و در زمانم بفرست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هی زمان داره میره
منم یه پسر جوون که حسابی پیره
یه عاشق که از عشقش سیره
__________________
alinumber7
ارسالها: 2517
#512
Posted: 14 Mar 2013 20:42
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۱۱»
شوخی که خطش آیهٔ فرخ فالی است
نادیدن آن موجب سد بد حالی است
تا شمع رخش نهان شد از پیش نظر
شد دیده تهی ز نور و جایش خالی است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۱۲»
جز فکر جدا شدن ز دلدارم نیست
این صبر هراسنده ولی یارم نیست
دندان به جگر نهادنی میباید
اما چه کنم صبر جگر دارم نیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۱۳»
مجنون که کمال عشق و حیرانی داشت
مهری نه چو این مهر که میدانی داشت
این مهر نه عاشقی ست ، مهری ست که آن
با یوسف مصر پیر کنعانی داشت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۱۴»
شاها سر روزگار پامال تو باد
گردون ز کتل کشان اجلال تو باد
هر صید مرادی که بود در عالم
فتراک پرست رخش اقبال تو باد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۱۵»
شاها چو کمان قدر به فرمان تو باد
چون گوی فلک در خم چوگان تو باد
آن سینه پر داغ که خصمت دارد
صندوقه تیرهای پران تو باد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هی زمان داره میره
منم یه پسر جوون که حسابی پیره
یه عاشق که از عشقش سیره
__________________
alinumber7
ارسالها: 2517
#513
Posted: 14 Mar 2013 20:42
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۱۶»
صید افکنی مراد آیین تو باد
عیوق شکارگاه شاهین تو باد
هر سر که نه در پای سمند تو بود
بر بسته به جای طبل برزین تو باد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۱۷»
شاها در جهان عرصهٔ در گاه تو باد
آفاق پراز خیمه و خرگاه تو باد
این خیمهٔ بی ستون که چرخش خوانند
قایم به ستون خیمهٔ جاه تو باد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۱۸»
جرم است سراپای من خاک نهاد
لیکن بودم به عفو او خاطر شاد
ای وای اگر عفو نباشد ، ای وای
فریاد اگر جرم نبخشد ، فریاد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۱۹»
کوی تو که آواره هزاری دارد
هرکس به خود آنجا سر و کاری دارد
تنها نه منم تشنهٔ دیدار، آنجا
جاییست که خضر هم گذاری دارد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۲۰»
وحشی که همیشه میل ساغر دارد
جز باده کشی چه کار دیگر دارد
پیوسته کدویش ز می ناب پر است
یعنی که مدام باده در سر دارد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هی زمان داره میره
منم یه پسر جوون که حسابی پیره
یه عاشق که از عشقش سیره
__________________
alinumber7
ارسالها: 2517
#514
Posted: 14 Mar 2013 20:53
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۲۱»
گر کسب کمال میکنی میگذرد
ور فکر مجال میکنی میگذرد
دنیا همه سر به سر خیال است ، خیال
هر نوع خیال میکنی میگذرد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۲۲»
فریاد که سوز دل عیان نتوان کرد
با کس سخن از داغ نهان نتوان کرد
اینها که من از جفای هجران دیدم
یک شمه به صد سال بیان نتوان کرد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۲۳»
تیرت چو ره نشان پران گیرد
هر بار نشان زخم پیکان گیرد
از حیرت آن قدرت بخت اندازی
مردم لب خود بخش به دندان گیرد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۲۴ »
دل زان بت پیمان گسلم میسوزد
برق غم او متصلم میسوزد
از داغ فراق اگر بنالم چه عجب
یاران چه کنم، وای دلم میسوزد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۲۵»
یارب که زمانه دلنوازت باشد
ایام همیشه کار سازت باشد
رخش تو سپهر و زین رخش تو هلال
خورشید به جای طبل بازت باشد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هی زمان داره میره
منم یه پسر جوون که حسابی پیره
یه عاشق که از عشقش سیره
__________________
alinumber7
ارسالها: 2517
#515
Posted: 14 Mar 2013 20:53
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۲۶»
میخواست فلک که تلخ کامم بکشد
ناکردهٔ می طرب به جامم، بکشد
بسپرد به شحنه فراق تو مرا
تا او به عقوبت تمامم بکشد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۲۷»
شاها به عداوت توکس یار نشد
کاو در نظر جهانیان خوار نشد
با نشأهٔ خصمی تو آنکس که بخفت
در خواب شد آنچنان که بیدار نشد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۲۸»
آنان که به کویی نگران میگردند
پیوسته مرا به قصد جان می گردند
از رشک نبات میدهم جان که چرا
گرد سر هم نام فلان میگردند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۲۹»
آن زمره که از منطق ما بیخبرند
سد نغمهٔ ما به بانک زاغی نخرند
زاغیم شده به عندلیبی مشهور
ما دیگر و مرغان خوش الحان دگرند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۳۰»
مجنون به من بی سر و پا میماند
غمخانهٔ من به کربلا میماند
جغدی به سرای من فرود آمد و گفت
کاین خانه به ویرانه ما میماند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هی زمان داره میره
منم یه پسر جوون که حسابی پیره
یه عاشق که از عشقش سیره
__________________
alinumber7
ارسالها: 2517
#516
Posted: 14 Mar 2013 21:02
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۳۱»
ای چرخ مرا دلی ست بیداد پسند
بیمم دهی از سنگ حوادث تا چند
من شیشه نیم که بشکند سنگ توام
مرغ قفسم که گشتم آزاد ز بند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۳۲»
یا صاحب ننگ و نام میباید بود
یا شهرهٔ خاص و عام میباید بود
القصه کمال جهد میباید کرد
در وادی خود تمام میباید بود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۳۳»
در کوی توام پای تمنا نرود
من سعی بسی کنم ولی پا نرود
خواهم که ز کویت روم اما چه کنم
کاین بیهده گرد پا دگر جا نرود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۳۴»
تا پای کسی سلسله آرا نشود
او را سر قدر آسمان سا نشود
باز ار نشود صید و نیفتد در قید
او را به سر دست شهان جا نشود
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۳۵»
در صید گهت که جان طرب ساز آید
سیمرغ اسیر چنگل بازآید
هر جا که صدای طبل باز تو رسد
سد مرغ دل از شوق به پرواز آید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هی زمان داره میره
منم یه پسر جوون که حسابی پیره
یه عاشق که از عشقش سیره
__________________
alinumber7
ارسالها: 2517
#517
Posted: 14 Mar 2013 21:03
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۳۶»
ازدیده ز رفتن تو خون میآید
بر چهره سرشک لاله گون میآید
بشتاب که بی توجان ز غمخانهٔ تن
اینک به وداع تو برون میآید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۳۷»
خوش آن که ره عشق بتی پیماید
برخاک رهش روی ارادت ساید
یک سو نظرش که غیر پیدا نشود
دل در طرفی که یار کی میآید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۳۸»
تا شکل هلال گردد از چرخ پدید
کز بهر در شادی عید است کلید
روز وشب عمر بی زوالت بادش
مستلزم اجر روزه و شادی عید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۳۹»
نوروز شد و بنفشه از خاک دمید
بر روی جمیلان چمن نیل کشید
کس را به سخن نمیگذارد بلبل
در باغ مگر غنچه به رویش خندید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۴۰»
آهنگ سفر میکند آن ماه عذار
ای جان که نفس گیر شدی ناله برآر
در محملش آویز دلا همچو جرس
وزناله و فریاد زبان باز مدار
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هی زمان داره میره
منم یه پسر جوون که حسابی پیره
یه عاشق که از عشقش سیره
__________________
alinumber7
ارسالها: 2517
#518
Posted: 14 Mar 2013 23:29
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۴۱»
یارب که در این دایرهٔ دیر مدار
باشی ز چنان زندگیی برخوردار
کایام شریف عیدش ار جمع کنند
سد عمر ابد به هم رسد بلکه هزار
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۴۲»
دانی شاها که مهر فرخنده اثر
تحویل حمل نمود و بودش چه نظر
تا روز نشاطت که به گلشن گذرد
هرروز فزونتر بود از روز دگر
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۴۳»
ای صیت معالجات تو عالم گیر
و آوازه تو کرده جهان را تسخیر
یارب که جدا مباد تا عالم هست
صحت ز تنت چو نور از بدر منیر
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۴۴»
آن شمع که دوش بود تب تا سحرش
صحت پی رفع تب در آمد ز درش
تب از بدنش راهگریزی میجست
فصاد جهاند از ره نیشترش
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۴۵»
ای منشاء دانایی و ای مایه هوش
بفرست از آن که تا سحر خوردم دوش
بسیار نه ، کم نه، آن قدر بخش که من
هشیار نگردم و نمانم مدهوش
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هی زمان داره میره
منم یه پسر جوون که حسابی پیره
یه عاشق که از عشقش سیره
__________________
alinumber7
ارسالها: 2517
#519
Posted: 14 Mar 2013 23:34
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۴۶»
ای جان و تنم مطیع و شوق تو مطاع
رفتی و جدا زان رخ خورشید شعاع
هیهات که جان وداع تن کرد و نداد
چندان مهلت که تن شتابد به وداع
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۴۷»
فن تو و سد هزار برهان کمال
شغل من و یک جهان خیالات محال
تو منزوی مدرسهٔ عالی فضل
من بیهده گرد راست بازار خیال
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۴۸»
در نامه رقم ز خانهای یافتهام
وز عنبر تر شمامهای یافتهام
از شوق دمی هزار بارش خوانم
گویی تو که گنج نامهای یافتهام
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۴۹»
تا کار جهان به کام کس نیست مدام
عیش تو مدام باد و کار تو تمام
در مجلس عشرت تو غم خوردن دهر
یارب که بود چو روزه در عید حرام
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۵۰»
تا در ره عشق آشنای تو شدم
با سد غم و درد مبتلای تو شدم
لیلیوش من به حال زارم بنگر
مجنون زمانه از برای تو شدم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هی زمان داره میره
منم یه پسر جوون که حسابی پیره
یه عاشق که از عشقش سیره
__________________
alinumber7
ارسالها: 2517
#520
Posted: 14 Mar 2013 23:46
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۵۱»
امشب همه شب ز هجر نالان بودم
با بخت سیه دست و گریبان بودم
قربان شومت دی به که همره بودی
کامشب همه شب به خویش گریان بودم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۵۲»
از آبلهای تازه گل باغ ارم
حاشا که شود طراوت روی تو کم
نی جوهر حسن لاله است از ژاله
نی زیور خوبی گل است از شبنم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۵۳»
ای آنکه به یکرنگی تو متصفم
در بندگیت مقرم و معترفم
با «فاف» و «ر» و « الف ،ب » و «ه » ز کرم
بفرست بدست «غین » و « لام» و « الفم»
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۵۴»
تا کی ز مصیبت غمت یاد کنم
آهسته ز فرقت تو فریاد کنم
وقت است که دست از دهن بردارم
از دست غمت هزار بیداد کنم
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ «رباعی شماره ی ۵۵»
رخسار تو ای تازه گل گلشن جان
کز آبله شبنمی نشسته ست بر آن
لاله ست ولی آمده با ژاله قرین
ماهیست ولی کرده به سیاره قران
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
هی زمان داره میره
منم یه پسر جوون که حسابی پیره
یه عاشق که از عشقش سیره
__________________
alinumber7