صفحه 65 از 88: « پیشین 1 ... 64 65 66 ... 87 88 پسین »

Maleko Shoara Bahar | ملک الشعرای بهار

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#641 Posted: 18 Jun 2014 18:54

کار ما بالاگرفت !
شاه نو بر تختگه ماواگرفت
بار دیگر حق به مرکز جاگرفت
بار دیگرکار ما بالاگرفت
آتش اندر خصم بی پروا گرفت
مجلس سرگشته از نو پاگرفت
کام مفسد مظهر خمیازه شد
شهر ظلم و جور بی دروازه شد
نام آزادی بلندآوازه شد
حمد یزدان ، جان ملت تازه شد
شکر ایزد، کار ما بالا گرفت
آنکه کرد از نیکوئی کار وطن
آفرین ها بر سپهدار وطن
آنکه گشت از جان و دل یار وطن
نیز صد تحسین به سردار وطن
زبن دو تن کار وطن مبناگرفت
کار ما ترویج آئین است و بس
زین کشاکش قصد ما این است و بس
کام ما زین شهد، شیرین است وبس
ملجوئ ما حجت دین است و بس
بود لطف او که دست ما گرفت
روز شادی و سرور است ای بهار
چشم استبداد کور است ای بهار
عیش و شادی از تو دور است ای بهار
هم به تشویقت قصور است ای بهار
زانکه گردون کینهٔ دانا گرفت

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#642 Posted: 18 Jun 2014 19:04

تهنیت فتح آذربایجان
فلق لیل الفراق ، وریح وصل تفوح
وصاح دیک الصباح ، فقم لاجل الصبوح
زان می گلگون بیار، نهفته از عهد نوح
کوکب برج ظفر گوهر درج فتوح

نیرو بخشای تن ، راحت افزای روح
نه جان که انباز جان ، نه خون که همرنگ خون

خیزکه آزادوار روز و شبان می زنیم
هرکه کند منع می تاخته بروی زنیم
بر فرس پردلی بار دگر هی زنیم
ز آذر آبادگان یکسره بر ری زنیم

از می فتح و ظفر جام پیاپی زنیم
به یاد سالار دین ، به رغم بدخواه دون

حضرت ستارخان ، سپهبد نامدار
امیر نصرت پژوه ، هژبر دشمن شکار
پیل دمان روز رزم ، شیر ژیان وقت کار
تیغش مغفر شکاف ، تیرش خفتان کذار

آنکه بهٔک دار وگیر، آنکه ز یک گیر ودار
کرد ز خون عدو دشت و دمن لاله گون

عین الدوله که بود دیدهٔ شه سوی او
پشت ستبدادیان گرم ز بازوی او
شاه به اسب و سوار فزود نیروی او
کرد به تبریز رخ جیش جهان جوی او

پر شد صحرا و دشت از تک اردوی او
بر شد گرد سپاه بر فلک نیلگون

رسید و آغاز کار خواست به نیرنگ و رنگ
به حلیه آرد شتاب ، به کوشش آرد درنگ
دید چو نیرنگ او نیک نبخشید رنگ
با سپه و تیپ و توپ به جنگ بگشود چنگ

نیز ز سوی دگر تاخت به میدان جنگ
دلیر فرخ نژاد، امیر والا شئون

فدائیان وطن هریک چون قسوره
فوجی در میمنه ، فوجی در میسره
مرکز پیکار را گشت اجل دایره
گشت ز شلیک توپ کار عدو یکسره

جمله هزیمت شدند جانب کوه و دره
گرفته راه فرار، شکسته پای سکون

مژده که بالا گرفت دولت ستارخان
شهره آفاق شد صولت ستارخان
کوس جلالت نواخت نصرت ستارخان
بار دگر در رسید نوبت ستارخان

سر به فلک برکشید رایت ستارخان
رایت بیداد و جورگشت از او سرنگون

کسان که کار جهان بهر خدا کرده اند
رایتی از معدلت بر سرپا کرده اند
حکم به حق رانده اندکار به جاکرده اند
وآنانک از عدل و داد روی فراکرده اند

جمله خطا رفته اند، جمله خطا کرده اند
فلاتوجه لهم دعهم فهم خاطئون

زین گره بی خرد چشم نکوئی مدار
کشان ز بی دانشی گشته تبه روزگار
باش کزینان کشد قهر خدایی دمار
شعلهٔ قهر خدا زود شود آشکار

حامی ملت رسید با سپهی بی شمار
سازد این قوم را یکسره خار و زبون

ای گره شه پرست روی به راه آورند
روی به راه آورید پشت به شاه آورید
لشکر ملت رسید، عذرگناه آورید
درکنف لطفشان جمله پناه آورید

عذر جنایات را ز جان گواه آورید
فلیستجیبوا لکم ان کنتم صادقون

زودا! زودا!که عدل منظره بالا زند
حضرت ستارخان خیمه به صحرا زند
پای تقدم نهد کوس معادا زند
توپ شرر بار او لطمه بر اعدا زند

کوکب اقبال سر از افق ما زند
اختر بخت عدو زود شود واژگون

همت ستارخان چون به وطن یار شد
باقر خانش ز جان یار وفادار شد
در همه جا یار او ایزد ستار شد
این یک سالار شد آن یک سردار شد

زبن سر و سالار، کار محکم و ستوار شد
عمر عدوگشت کم فر وطن شد فزون

صورت کبر و نفاق شد ز تو پیراسته
صفحهٔ تاربخ دهر شد زتو آراسته
بنشست از تیغ تو فتنهٔ برخاسته
قوت خصم تورا روز و شبان کاسته

این همه فر و جلال برتو خدا خواسته
می نتوان با خدای دم زدن از چند و چون

تا تو گرفتی قبول از علمای نجف
فر تو پیشی گرفت از امرای سلف
نصرت و اقبال و جاه پیش تو بربست صف
گشته به تیر بلا سینهٔ خصمت هدف

دوران دوران تو است شاد زی و لاتخف
ان الله معک فی ای وقت تکون

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#643 Posted: 18 Jun 2014 19:10

امان از من و تو
هیچ دانی که چه کردیم به مادر من و تو
یا چه کردیم بهم ، جان برادر من و تو
سعی کردیم به وبرانی کشور من و تو
رو، که اف بر تو و من باشد و تف بر من و تو

هر دومان مایهٔ ننگیم امان از من وتو
من و تو هر دو جفنگیم امان از من و تو

از همان اول ، ما و تو بهم رنگ زدیم
وز سر جهل بهم حیله و نیرنگ زدیم
سنگ برداشته بر کلهٔ هم سنگ زدیم
گاه تریاک کشیدیم و گهی بنگ زدیم

من و تو بس که دبنگیم امان از من و تو
من و تو هر دو جفنگیم امان از من و تو

مستبد گشتم و تو باز مساوات شدی
یا که من صاحب ثروت شده تو لات شدی
اعتدالی شده مخلص ، تو دموکرات شدی
الغرض من چو تو لات و تو چو من مات شدی

باز هم بر سر جنگیم ، امان از من و تو
من و تو هردو جفنگیم امان از من وتو

هرچه تو نقش زدی بنده زدم وارویش
هرچه مقصود تو شد، بنده دویدم رویش
تو رخ مام وطن کندی و من گیسویش
چشم او به نشده گشت خراب ابرویش

خوب نقاش زرنگیم امان از من و تو
من و تو هر دو جفنگیم امان از من و تو

من به عنوان وکالت تو به عنوان دگر
جلب کردیم بسی فایده زبن مردم خر
نشد از ما و تو حاصل به کسی غیر ضرر
بلکه گشت ایران از روز نخستین بدتر

ما هم افتاده و لنگیم امان از من و تو
من و تو هردو جفنگیم امان از من و تو

ای برادر تو خری من ز تو خرتر بالله
بهتر از ما و تو دانی چه بود؟ خر، بالله
خر به چاله ننهد پای مکرر بالله
زین خریت ها ویران شده کشور بالله

ما به فکر خر لنگیم امان ازمن و تو
من و تو هردو جفنگیم امان از من و تو

حرکت دادیم آغاز، دم وگردن و گوش
قاله قاله بفکندیم و نمودیم خروش
چونکه غیری به میان آمد گشتیم خموش
پیش بیگانه حقیریم و ذلیلیم چو موش

با خودی همچو پلنگیم ، امان از من و تو
من و تو هر دو جفنگیم امان از من و تو

از پی مام وطن خوب عروسی کردیم
بهر این مرغک خود خوب خروسی کردیم
با مسلمانان آهنگ مجوسی کردیم
الغرض پر، خنکی کرده و لوسی کردیم

لایق سیلی و سنگیم امان از من وتو
من و تو هردو جفنگیم امان از من وتو

حالت ما و تو امروز چنین است بهار
روح مشروطه ز ما و تو غمین است بهار
ای بسا فتنه که ما را به کمین است بهار
روش و سیرت وکردار گر این است بهار

تا ابد واز و ولنگیم امان از من وتو
من و تو هر دو جفنگیم امان از من و تو

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#644 Posted: 18 Jun 2014 19:15

در منقبت حضرت حجة ) ع (
مژده که روی خدا ز پرده برآمد
آیت داور به خلق جلوه گر آمد
بی خبران را ز فیض کل خبر آمد
مظهرکل در لباس جزء درآمد

معنی واجب گرفت صورت امکان

شعشعه گسترد جلوهٔ صمدانی
گشت عیان سرّ صادرات نهانی
طاق طلب را قویم گشت مبانی
شاهد غیبی رسید و داد نشانی

از لمعات جمال قادر سبحان

از فلک کون تافت اختر تجرید
نفس احد سرزد ازهیولی توحید
لم یلد امروز یافت کسوت تولید
آنکه بدو زنده گشت هر سه موالید

وآنکه بدو تازه گشت چار خشیجان

عقل نخستین بزرگ صادر اول
کالبد مستنیر و جان ممثل
راه بدی را یکی فروخته مشعل
هادی و مهدی سمی احمد مرسل

حجة غایب ولی ایزد منان

قاعده پرداز کارگاه الهی
راز جهان را دلش خبیرکماهی
جاهش برتر ز حد لایتناهی
فکربه کنه جلال و قدرش واهی

عقل به قرب کمال و جاهش حیران

شاهد غیبی و دلبر ازلی اوست
پرده نشین حریم لم یزلی اوست
باری سر خفی و نور جلی اوست
مرشد و مولا و پیشوا و ولی اوست

خواهش پیدا شمار و خواهش پنهان

ای قمر تابناک برج امامت
وی گهر آبدار درج کرامت
ای به قد و قامت تو شور قیامت
خیز و برافراز یک ره آن قد و قامت

خیز و برافروز یک ره آن رخ رخشان

غیر تو ای کنز مخفی احدیت
کیست که پیدا کند کنوز هویت
از تو عیان است جلوه صمدیت
هیچ تو را با خدای نیست دوئیت

ذات تو با ذات هواست یکسر و یکسان

خیز و عیان کن به خلق جلوهٔ دادار
خیز که حق خفت و گشت باطل بیدار
گر نکنی پای در رکاب ظفر یار
منتظرانت زنند ای شه ابرار

دست به دامان شهریار خراسان

زادهٔ موسی که طور اوست حریمش
عیسی گردون نشین غلام قدیمش
هر دو جهان ریزه خوار کف کریمش
آن که به فرمان واجب التعظیمش

بر جهد از نقش پرده ضیغم غژمان

خرگه ناسوت هست پایهٔ پستش
مسند لاهوت جایگاه نشستش
عقل خردمند گشته واله و مستش
غیرخدایش مخوان که هست شکستش

بخ بخ از این عز و این جلالت و این شأن

ذاتش آئینهٔ خدای نما شد
گرچه خدا نیست کی جدا ز خدا شد
درگه او زیب بخش عرش علا شد
هر که به درگاه او ز روی صفا شد

ز اهل صفا شد بسان خواجه دوران

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#645 Posted: 18 Jun 2014 19:20

در منقبت حضرت حجة ) ع (
شب است و بساط عیش، به خوبی مرتب است
شبی را که جان در او، به رقص آید امشب است
به هجران و وصل دوست ، دل و تن مرکب است
دل از وصل در نشاط ، تن از هجر در تب است

در این قصه نکته هاست در این رشته تارها

دل افروز ماه من کجایی که شب رسید
زمان تعب گذشت ، اوان طرب رسید
عجم وار باده ده که عید عرب رسید
دل و جان بدسگال زمحنت به لب رسید

رسید آنکه داشت دل از او انتظارها

از این عید و جشن شد دل خسته شادمند
زهی عید دلفروز، زهی جشن ارجمند
ایا آنکه عارضت نشاطی است بی گزند
درین محفل سرور ز لب ده گلاب و قند

که یکسر برون شود ز سرها، خمارها

به شعبان مه ای ندیم ، دل و جان منور است
بسی این خجسته ماه دلاویز و دلبر است
ز دیگر شهور دهر به رتبت فزونتر است
بلی افتخار او به فرزند حیدر است

حسین آنکه دین کند از او افتخارها

حسین آنکه از رخش دل شیعه روشن است
به تاریکی ضلال ، رخش نور معلن است
خود این گفتهٔ نبی به گیتی مبرهن است
که باشم من از حسین ، حسین نیز از من است

بلی این حدیث را نبی گفته بارها

به خاک در حسین ز جان انتساب ماست
به کویش امید ماست ، به سویش حساب ماست
به تعدیل رای او صواب و عقاب ماست
حسین آسمان ماست ، حسین آفتاب ماست

به سرپنجهٔ حسین گشائیم کارها

حسین آنکه حق ستود به فضل و تکرمش
حسین آنکه داد حق به گیتی تقدمش
فزود آبروی دین ، ز خاک تیممش
خیال رخش به چرخ گذر کرد و انجمش

ستادند پیش او، چو آئینه دارها

خوش آندم که بگذربم ز شادی به کوی او
بریم از سر نیاز دل و جان به سوی او
کنون از مزار طوس بجوئیم بوی او
که این چشمهٔ حیات بود زآب جوی او

حسین و رضا بلی یکند از شمارها

رضا نور معلن است ، رضا فیض مطلق است
رضا ماه روشن است ، رضا شاه بر حق است
از او شرع پاک را جمال است و رونق است
بدو بازگشت ماست ، بلی این محقق است

که دایم به جوهر است عرض را مدارها

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#646 Posted: 18 Jun 2014 19:26

بلدى
چار ماه است که مهمل شده کار بلدی
آخر این قوم ندادند قرار بلدی
گشته از غصه و غم زرد عذار بلدی
خفته در خاک عدم جسم نزار بلدی

نرود فاتحه خوانی به مزار بلدی
آه و صد آه براین حالت زار بلدی

نه به مشهد بلدی ماند و نه در ری بلدی
ما ندانیم که آباد شود کی بلدی
گشته از بی کفنی لاشهٔ لاشی بلدی
بلدی ای بلدی ای بلدی ای بلدی

عالمی گشته کنون نوحه شعار بلدی
آه و صد آه براین حالت زار بلدی

بلدی طفلک خوشخوی و خوش اندامی بود
بچهٔ خوش سخن و شوخ دلارامی بود
منفصل شد ز جهالت چه بد ایامی بود
بلدی کاش اقل همسر مادامی بود

تاکه بودند جهان یکسره یار بلدی
آه و صد آه براین حالت زار بلدی

بلدی کاش بدی پهلوی قونسول خانه
تا ز یاران موافق نشدی بیگانه
حضراتش ننمودند تهی پیمانه
نشدی از غرض چند نفر ویرانه

تهی از خویش نکردند کنار بلدی
آه و صد آه براین حالت زار بلدی

یا اقلا بلدی حوزه لاتاری بود
واندر آنجا صنم شوخ وفاداری بود
یا در آن دخلکی و گرمی بازاری بود
یا در آنجا دو نخود لاسکی وتاری بود

تا پریشان نشدی طرهٔ تار بلدی
آه و صد آه براین حالت زار بلدی

بلدی را بشکستند کمر ، وای هوار
دگر از او نگرفتند خبر، وای هوار
خون مسکین بلدی گشت هدر وای هوار
آه تاکی بخورم خون جگر وای هوار

که جگرخون شود از قلب فکار بلدی
آه و صد آه براین حالت زار بلدی

آن جنابی که معین بود و ظهیرمن وتو
بلدی جان زچه شد خصم شریرمن وتو
گوش او از چه نشدکر، ز نفیر من وتو
بو که نفرین کندش مادر پیر من و تو

تا بداندکه چه کرده است به کار بلدی
آه و صد آه براین حالت زار بلدی

هر شب و روز به بدخواه تو نفرین گویم
گاه از آن گفنم بی پرده گه از این گویم
هرچه گوبم ز وطن خواهی و آئین گویم
بلدی جان تو دعاکن که من آمین گویم

نیست باد آنکه بهم ریخت مدار بلدی
آه و صد آه براین حالت زار بلدی

بلدی گشته عرق ریز و خجل ای وکلا
خلق را از غم او خون شده دل ای وکلا
چند باشید چنین مهمل و ول ای وکلا
پای ها تا به کمر مانده به گل ای وکلا

همتی زانکه به گل مانده حمار بلدی
آه و صد آه بر این حالت زار بلدی

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#647 Posted: 18 Jun 2014 19:34

وطن در خطر است
مهرگان آمد و دشت و دمن در خطر است
مرغکان نوحه برآرید چمن درخطر است
چمن از غلغلهٔ زاغ و زغن در خطر است
سنبل وسوسن و ریحان وسمن درخطر است

بلبل شیفتهٔ خوب سخن در خطر است
ای وطن خواهان زنهار وطن در خطر است

خانه ات یکسره وبرانه شد ای ایرانی
مسکن لشکر بیگانه شد ای ایرانی
عهد و پیمان تو ایفا نشد ای ایرانی
عهد بشکستنت افسانه شد ای ایرانی

عهد غیرت مشکن عهد شکن در خطراست
ای وطن خواهان زنهار وطن در خطر است

وزرا باز نهادند زکف کار وطن
وکلا مهر نهادند به کام و به دهن
علما را شبهه نمودند و فتادند به ظن
چیره شدکشور ایران را انبوه فتن

کشور ایران ز انبوه فتن در خطر است
ای وطن خواهان زنهار وطن در خطر است

کاردانان را بیرون ز سخن کاری نیست
غیر لفاظی در سر و علن کاری نیست
علما به جز از حیله و فن کاری نیست
جهلا را به جز افغان و حزن کاری نیست

ملک از این ناله وافغان و حزن در خطر است
ای وطن خواهان زنهار وطن در خطر است

کار بیچاره وطن زار شد افسوس افسوس
جهل ما باعث این کار شد افسوس افسوس
یار ما همبر اغیار شد افسوس افسوس
باز ایران کهن خوار شد افسوس افسون

که چنین کشور دیرین کهن در خطر است
ای وطن خواهان زنهار وطن در خطر است

خرس صحرا شده همدست نهنگ دریا
کشتی ما را رانده است به گرداب بلا
آه ازپن رنج ومحن آوخ ازبن جورو جفا
هان به جز جرئت وغیرت نبود چارهٔ ما

زانکه ناموس وطن زین دو محن در خطر است
ای وطن خواهان زنهار وطن در خطر است

رقبا را بهم امروز سر صلح و صفا است
آری این صلح وصفاشان زپی ذلت ماست
بی خبر زین که مهین رایت اسلام بپاست
غافل آن قوم که قفقاز و لهساتا به بلاست

غافل این فرقه که لاهور و دکن در خطر است
ای وطن خواهان زنهار وطن در خطر است

ما نگفتیم در اول که نجوئیم نفاق ؟
یا بر آن عهد نبودیم که سازیم وفاق ؟
به کجا رفت پس آن عهد و چه شد آن میثاق ؟
چه شد اکنون که شما را همه برگشت مذاق

کس نگوید زشما خانهٔ من درخطراست
ای وطن خواهان زنهار وطن در خطر است

شرط مابودکه باهم همه همدست شوبم
به وفاق و به وفا یکسره پابست شویم
از پی نیستی از همت حق هست شویم
نه کز اینان ز نفاق و دودلی پست شویم

که مرا خانه و ملک و سر و تن در خطر است
ای وطن خواهان زنهار وطن در خطر است

بذل جان در ره ناموس وطن چیزی نیست
بی وطن خانه وملک و سر وتن چیزی نیست
بی وطن منطق شیرین و سخن چیزی نیست
بی وطن جان و دل و روح و بدن چیزی نیست

بی وطن جان و دل و روح و بدن درخطر است
ای وطن خواهان زینهار وطن در خطر است

در ره حفظ وطن تازید الله الله
بیش از این فتنه میاندازید الله الله
خصم را خانه براندازید الله الله
ای خلایق مددی سازید، الله الله

کاین مریض کسل تلخ دهن در خطر است
ای وطن خواهان زنهار وطن در خطر است

وطنیاتی با دیدهٔ تر می گویم
با وجودی که در آن نیست اثر می گویم
تا رسد عمرگرانمایه به سر می گویم
بارها گفته ام و بار دگر می گویم

که وطن باز وطن باز وطن در خطر است
ای وطن خواهان زنهار وطن در خطر است

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#648 Posted: 18 Jun 2014 19:39

ایران مال شماست
هان ای ایرانیان ! ایران اندر بلاست
مملکت داریوش دستخوش نیکلاست
مرکز ملک کیان در دهن اژدهاست
غیرت اسلام کو؟ جنبش ملی کجاست

برادران رشید! این همه سستی چراست
ایران مال شماست ، ایران مال شماست

به کین اسلام باز، خاسته برپا صلیب
خصم شمال و جنوب داده ندای مهیب
روح تمدن به لب آیهٔ امن یجیب
دین محمد یتیم ، کشور ایران غریب

بر این یتیم و غریب نیکی آئین ماست
ایران مال شماست ، ایران مال شماست

دولت روس از شمال رایت کین برفراشت
به محو دین مبین به خیره همت گماشت
به خاک ایران نخست تخم عدوات بکاشت
به غصب ایران سپس پیش کند یادداشت

کنون به مردانگی پاسخ دادن سزاست
ایران مال شماست ، ایران مال شماست

چند به ما دشمنان حیله طرازی کنند؟
چند به ایران زمین دسیسه بازی کنند؟
چند چو پیلان مست با ما بازی کنند؟
چند به ناموس ما دست درازی کنند؟

دست ببریدشان، گرتان غیرت بجاست
ایران مال شماست، ایران مال شماست

هان ای ایرانیان بینم محبوستان
به پنجۀ انگلیس به چنگل روستان
گویی در این میان گرفته کابوستان
کز دو طرف می برند ثروت و ناموستان

در ره ناموس و مال ، کوشش کردن رواست
ایران مال شماست ، ایران مال شماست

سکندر کینه جوی رفت ز ایرانتان
هر قل رومی نژاد بکرد ویرانتان
ز گیر و دار عرب تهی شد اوطانتان
خزان چنگیزیان شد ز گلستانتان

بهار ایرانتان باز خوش و با صفاست
ایران مال شماست ، ایران مال شماست

گهی که شد اصفهان به چنگ افغان دچار
لشکر پطرکبیر یافت به گیلان قرار
عراق و تبریز شد ز خیل ترکیه خوار
جنبش ملی کشید یکسره زایشان دمار

ماند به ایرانیان ایران بی بازخواست
ایران مال شماست ، ایران مال شماست

به جستجوی حقوق میان ببستید باز
جان بداندیش را زکینه خستید باز
جیش ستبداد را بهم شکستید باز
به فر کیهان خدای زغم برستید باز

آری یار شما فره کیهان خداست
ایران مال شماست ، ایران مال شماست

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#649 Posted: 18 Jun 2014 19:43

اعلان جنگ
مه شوال بیاراست سپاهی ز انجم
داد دیشب به مه روزه یک اولتیماتوم
گفت بایکوت ا عمومی را بر دار زخم
در خمخانه کن آزاد به روی مردم

هم خود از ملک ده استعفا تا پاس نهم
ورنه ار پاس دهم باش خود آماده به جنگ

کرد عید رمضان بر زبرتخت جلوس
ز می و مطربش اردو، زنی و چنگش کوس
تاخت برروزه چوبربابل جیش سیروس
یا چو بر شهر » لیژ« لشکر جرار پروس

رمضان کرد چو بلژیک رخ از کینه عبوس
گشت تسلیم و بیفکند ز کف توپ وتفنگ

روزه چون صرب بلرزند زبیم کیفر
عید شوال چو اطریش بزد کوس ظفر
لشکری راند که جوید ز عدو کین پسر
رمضان جای تهی کرد و شد از پیش بدر

بر سپاه رمضان توپ وی افکند شرر
بلگراد آسا بر شد ز مه روزه غرنگ

خیل زهاد ریایی چو سپاه بلژیک
داده سرمایه و با آه و اسف گشته شریک
عرشه ی منبر، خالی و شبستان تاریک
خلق از روزه گریزند ز دور و نزدیک

اهل تدلیس فراری شده ز اهل پلتیک
همچنان کز سپه آلمان اردوی فرنگ

ملک ایران احمدشه پاکیزه سرشت
که به پیشانیش ایزد خط انصاف نوشت
تاکه این شاه به سرتاج جهانبانی هشت
کار نیکو شد و هرگز نشود نیکو زشت

ملک ازو گردد معمورتر از باغ بهشت
خاک ازو گردد آبادتر از خاک فرنگ

تا اجانب را با هم سر کین است و نقار
باید این شاه به اصلاح وطن بندد کار
چاره ی خستگی ملک کند زین دو سه چار
صنعت و علم و تجارت شرف و مجد و وقار

راه آهن که ازو ملک شود با مقدار
عدل و دانش که ازو خاک شود سنگین سنگ

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#650 Posted: 18 Jun 2014 19:48

مسمط موشح )در دو معنای متضاد: در ظاهر موافقت با جمهوری، از برداشتن کلمات اول سه مصرع اول هر بند با مصرع چهارم غزلی در مخالفت(
جمهوری - ایران چو بود عزت احرار
سردار سپه مایهٔ - حیثیت احرار

ننگ است - که ننگین شود این نیت احرار
این صحبت اصلاح وطن نیست که جنگست

ازکار قشون - کشور ایران شده گلزار
حال خوش - ایران شده مشهور در اقطار

از ما چه توقع - به قبال صف قاجار
کاین فرقه برین گله شبان نیست پلنگست

بی علمی و - افلاس دل ما بخراشد
آوازهٔ - دین مانع اصلاح نباشد

جمهوری ایران - سر دین را نتراشد
این حرف درین مملکت امروز جفنگست

اموال تو - یک دستهٔ مستخدم دربار
برده است به یغما وتو- یی غافل ازین کار

خوابی - وتو را هست شب وروز نگهدار
آن کس که پی حفظ تو دستش به تفنگ است

آزادی و - اصلاح بود لازم و واجب
مشروطیت - از ما نکند دفع معایب

افتاده به زحمت - وطن ازکید اجانب
این گوهر پر شعشعه درکام نهنگ است

در پردهٔ - شور است سرود جلی ما
جمهوری - ما دفع کند تنبلی ما

کوبد در شاهی - قجر از مهملی ما
ما بی خبر و دشمن طماع زرنگ است

تا تعزیهٔ - آل قجر هست و تک و دو
گردان بود - این تعزیه های کهن و نو

آن هوچی بی دین - زره دین فکند هو
این قافله تا حشر درین بادیه لنگ است

افسانهٔ - تلخی است بگیرید ز من یاد
جمهوری - ما با بچه بازی عقب افتاد

ما ملت کودک - شده بیهوده از آن شاد
عیناً مثل ملعبهٔ شهر فرنگ است

درکیسهٔ - احرار بود نقد حقایق
ناهید بود - بهر وطن عاشق صادق

لعل و زر و سیم - است بر خصم منافق
زبن روکلماتش همگی رنگ به رنگ است

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

صفحه 65 از 88: « پیشین 1 ... 64 65 66 ... 87 88 پسین »

شعر و ادبیات /

Maleko Shoara Bahar | ملک الشعرای بهار

این تاپیک بسته شده. شما نمیتوانید چیزی در اینجا ارسال نمائید.

↑ بالا