صفحه 81 از 88: « پیشین 1 ... 80 81 82 ... 87 88 پسین »

Maleko Shoara Bahar | ملک الشعرای بهار

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#801 Posted: 9 Jul 2014 07:35

منظومه ها

مذمت مگس )ذوبحرین(
ای مگس!
ای مگس ، ای دشمن نوع بشر
ای همه از عقرب و افعی بتر

در ره و در خانه و صحرا و باغ
موجب دردسر و موی دماغ

قصهٔ پتیاره و مرگ سیاه
قصهٔ تست ای عدوی کینه خواه

تاخته ناگه ز سوی آسمان
آخته بر صحت و امن و امان

آمده بی رخصت و پوزش ز در
بر سر هر مسندی افشانده پر

در شده بی رقعهٔ دعوت بخوان
خورده و برخاسته پیش از کسان

وز ره نامردمی و کین و قهر
بر سر هر طعمه ای افشانده زهر

رفته سوی مزبله و آلوده پای
آمده بر سفرهٔ خلق خدای

ریسته از پرخوری و کرده قی
کرده قی از بهر چه ، ناخورده می

این همه پیش من و تو می کند
بر سر و ریش من تو می کند

ما و تو بگشوده بر این دیو، در
خانهٔ خود ساخته زیر و زبر

لیسد و بوسد لب فرزند ما
چهرهٔ نوباوهٔ دلبند ما

بر سر و دست و تن آن بیگناه
سالک و جوش آرد و زخم سیاه

حصبه و اسهال ره آورد او
هر دلی آزردهٔ یک درد او

فتنهٔ بیداری و کابوس خواب
زِر زِر او صیحهٔ دیو عذاب

دشمن اندیشه و خصم خیال
مایهٔ نکبت ، سر وزر و وبال

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#802 Posted: 9 Jul 2014 07:38

داستان » خرفستر«
بشنوی ار گفتهٔ پیر مغان
گیری ازین دیو چه آه و فغان

خلقتش از دیو شد این شوم ذات
کشتن وی زان بود از واجبات

مؤبدی این قصهٔ خرفستران
گوید و بس نکتهٔ حکمت در آن

کیک و مله کژدم و مار و مگس
اشپش و زنبور و از این جنس بس

ساخته ز اندیشهٔ اهریمن اند
مایهٔ آزردن مرد و زن اند

وز پی اجر من و تو در شمار
داد بر این طایفه جان ، کردگار

وین مگس آمد سر اهریمنان
خلقی از او بر سر و سینه زنان

عافیت از هیبت او در گریز
شیر نر از صدمت او اشگریز

عاجز از او آدمی و چارپا
تیره از او مسکن و صحن سرا

بر بشر از زلزله فتاک تر
وز سگ و گرک گله بی باک تر

چون سگ دیوانه و چون گرگ و مار
کشتن او فرض بر اهل دیار

وز سگ دیوانه و از مار و گرگ
زحمتش افزون تر و هولش بزرگ

در همه عمری سگ دیوانه ای
بینی و ماری شده از لانه ای

وین بتر از عقرب و مار و رطیل
حمله ور آید سوی ما، خیل خیل

پیشهٔ او کشتن اولاد ما است
کشتن او فرض بر افراد ماست

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#803 Posted: 9 Jul 2014 07:40

خانه را پاک دار تا مگس نیاید
دعوت او مسکن پر چرک تست
مسکن پر چرک تو از شرک تست

پاکی و پاکیزگی از دین بود
مشرک و بیدین سگ چرکین بود

چون مگس از اهرمن آمد پدید
رغبت او جانب چرکی کشید

ریشهٔ ذات مگس اهریمنی است
خلقتش از ربمی و از ربمنی است

پاک زی و خانهٔ خود پاک دار
تا مگس از خان توگیرد فرار

گر همه خلق این عمل آسان کنند
ربشه اش ازکشور ایران کنند

کشور ایران شود آباد و پاک
می شود این جانور از بن هلاک

چون مگس ازکشور ماگشت دور
باگل وخاک وطن آغشت نور

خرمگس از پاکی کشور پرید
رشتهٔ بی باکی کافر برید

بهجت و نورانیت آید به کار
صحت و انسانیت آید به بار

صحت و انسانیت از خاصیت
دانش و دین آرد و حسن نیت

دانش و دین چون درکشور زنند
لشکر شیطان در دیگر زنند

وین مگس از لشکر شیطان بود
کشتن و تاراندنش آسان بود

ای پسر، این گفتهٔ نغز بهار
بشنو و برآن دل و همت کمار

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#804 Posted: 9 Jul 2014 07:46

منظومه ها

دل مادر
دل مادر
بود در بصره جوانی ز اعراب
شده از عشق بتی مست و خراب

دختری آفت دل ، غارت دین
غمزه اش در ره جان ها به کمین

چشم جادوش به کفر آغشته
صف مژگان ز خدا برگشته

عشوه اش خون جوانان خورده
دل صد پیر و جوان آزرده

نازپرور صنمی ، سنگدلی
بیوفا شاهد پیمان گسلی

بصره از غمزهٔ او گشته خراب
رانده شط العرب از چشم پرآب

بصره را زآن خم زلف شبرنگ
داده بیم از خطر لشکر زنگ

دل مردان عرب ، خستهٔ او
شد دل مرد جوان بستهٔ او

آن جوان داشت یکی مادر پیر
به هواداری فرزند، اسیر

مادری بسته به فرزند، امید
موی در تربیتش کرده سفید

گفت با مادر خود راز نهفت
مادر از روی وفا قصه شنفت

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

ویرایش شده توسط: ROZAALINDA

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#805 Posted: 9 Jul 2014 07:51

عروسى
خواستگار آمد و با رنج دراز
خوانده شد خطبه و شد عقد فراز

خیمه کشت ازگل روبش گلشن
ناقه کشتند و شد آتش روشن

زان عروسی و از آن دامادی
مادرش کرد فراوان شادی

لیک از آغاز، عروس بدخوی
سر گران داشت بدان مادرشوی

زال خندان به تماشای عروس
آن جفاپیشه رخ از قهر عبوس

زال اگر رفتی و شیر آوردی
دختر از قهر بر آن تف کردی

زال اگر آب کشیدی ز غدیر
دختر آن آب فشاندی به کوبر

زال نان پختی و خوان بنهادی
دختر آن نان به ستوران دادی

پسر آوردی اگر صید ز راه
متعفن شدی اندر خرگاه

زان که گر زال زدی دست بر او
دختر آن لقمه نبردی به گلو

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#806 Posted: 9 Jul 2014 07:54

وادی السباع
بیشه ای بود در آن نزدیکی
شهره در موحشی و تاریکی

بود معروف به وادیّ سباع
واندر آن از دد و از دام انواع

وادیئی هول و خطرناک و مخوف
همچو دوزخ به مخافت معروف

آب در زیرو نیستان به زبر
درس ده خار بنانی کب دگر

آن نیستان که درو مرگ چونی
رسته و بسته کمر در ره وی

کردی ار غول در آن بیشه گذار
گم شدی در خم و پیچ نیزار

دیولاخی که در آن ورطه ز هول
دیو بر خویش دمیدی لاحول

باغ وحشی نه که ملکی ز وحوش
هر طرف وحشیئی افکنده خروش

جنگلی پیرتر از دهر سپنج
چین به رخساره اش از مار شکنج

چون فلک دامن پهناور او
دیدهٔ گرک به شب اختر او

هر طرف شیر نری نعره زنان
نعره اش زهره دَرِ پیل تنان

محضر قتل جوانان دلیر
جای مهرش اثر پنجهٔ شیر

فرش راهش ستخوان های کهن
دنده و جمجمه و ساق و لگن

کرده بر خاربنش جوجه ، غراب
آشیان بسته به تلهاش ، عقاب

مرزش از صدمت دندان گراز
هر قدم کرده دهان گله باز

روی هر سنگ، ددی صدرنشین
پشت هر بوته ، پلنگی به کمین

از هر اشکفتی و سمجی ، پیدا
اژدری هائل و ماری شیدا

اژدهایش ز سر شاخ بلند
گشته برگردن زرّافه کمند

شیرکُپیش بجسته به نبرد
بزده یک تنه بر مرکب و مرد

ببر بشکسته گوزنان به شکار
میزبان گشته به یوز و کفتار

هر طرف جانوری در تک و تاز
کرده گردن ز پی طعمه دراز

روز، هریک به کناری رفته
هر ددی در بن خاری خفته

شب ، برون آمده از بهر شکار
بسته بر راهروان راه گذار

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#807 Posted: 9 Jul 2014 07:56

افکندن مادر به وادی السباع
شد سوار شتر آن کهنه حریف
مادر خویش گرفته به ردیف

راند جمازه و آن مام نژند
اندر آن وادی تاریک فکند

نان و آبی بنهادش به کنار
بازگردید به نزدیک نگار

گفت زالی که دلت را خون ساخت
رفت جایی که عرب نی انداخت !

شب شد و نعرهٔ شیران برخاست
پرشد آوای ددان از چپ و راست

دست بگرفت زن از هول به چهر
مادرانه به لبش خندهٔ مهر

زیر لب زمزمه ای ساز نمود
وز جدایی گله آغاز نمود

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#808 Posted: 9 Jul 2014 07:59

دیدار سواری ز پیر زال در بیشه
شیرمردی ز سواران دلیر
که بدی پیشهٔ او کشتن شیر

پدر اندر پدرش گُرد و سوار
همه دهقان منش وشیر شکار

جعبه پر تیر و بزه کرده کمان
به کمر خنجر و در مشت سنان

گام برداشت در آن بیشه خموش
کامدش زمزمه ای نرم به گوش

روی بنهاد بدان صوت خفیف
ناگهان پیر زنی دید نحیف

روی آورده به درگاه خدا
کند از مهر به فرزند دعا

گفت زالا به چه کار آمده ای ؟
اندرین بیشه مگرگم شده ای ؟

من بدین نیزه و این تیر و کمان
اندرین بیشه نباشم به امان

ازکجایی ؟ زکجا آمده ای ؟
شب درین بیشه چرا آمده ای ؟

کاندرین بیشه بغیر از من و شیر
شب کسی پا ننهاده است ، دلیر

پیرزن قصهٔ خود بازنمود
شکوه از بخت بد آغاز نمود

پهلوان گفت بدان پیر عجوز
که تو با این همه آزار هنوز

می کنی باز به درگا ه خدا
به چنان ظالم غدار دعا؟

ییر زن گفت بدوکای سره مرد
گرد کار من و فرزند مگرد

گر میان من و او شد شکرآب
تو مزن دست و مشوران دگر آب

که جوان است و جوان نادانست
رنج او بر دل من آسان است

طالب شادی او بودم من
پی دامادی او بودم من

چون که داماد شد و یار گرفت
چه زبانگر ز من آزارگرفت

به خطایی که نبوده است به چیز
نکشم دست ز فرزند عزیز

گرچه دارم جگر از جورش ریش
بد نخواهم به جگرگوشهٔ خویش

هرچه ناخن زنم اندر دل تنگ
بجز این پرده ندارد آهنگ

پهلوان گفت به خویش ازسر درد
لاف مردی چه زنی ؟ اینک مرد!

شیرمردان ز تو بودند فکار
اینکت پیر زنی کرد شکار

نره شیر است و یا پیرزنست
پیرزن نیست که این شیرزنست

باچنین قلب وچنین لطف وگذشت
می توان بر دوجهان سلطان گشت

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#809 Posted: 9 Jul 2014 08:01

بانگ هاتف
هاتفی گفت که ابرام بنه
مادر است این ، دلش آزار مده

این چنین دل نبود با همه کس
کاین دل مادر کان باشد و بس

گر بود هیچ دلی عرش خدا
بود آن دل ، دل مادر تنها

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

ROZAALINDA

کاربر

ارسالها: 2910

#810 Posted: 9 Jul 2014 08:04

خاتمه
ای پسر مادر خود را مازار
بیش از او هیچ کرا دوست مدار

تو چه دانی که چها در دل اوست
او ترا تا به کجا دارد دوست

نیست از » عشق « فزون تر مهری
آن که بسته است به موی و چهری

عشق از وصل بکاهد باری
کم شود از غمی و آزاری

لیکن آن مهر که مادر دارد
سایه کی از سر ما بردارد؟

مهر مادر چو بود بنیادی
نشود کم ز عزا یا شادی

کور وکرکردی و بیمار و پریش
پیر و فرتوت و فقیر و درویش

مام را با تو همان مهر بجاست
نیست این مهر، که این مهر خداست

گر نبودی دل مادر به جهان
آدمیت شدی از چشم نهان

معنی عشق درآب و گل اوست
عشق اگر شکل پذیرد دل اوست

هست فردوس برین چهرهٔ مام
چهرهٔ مام بهشتی است تمام

واب کوثرکه روان افزاید
زان دو پستان مبارک زاید

شاخ طوبیست قد و بالایش
خیز و سر نِه به مبارک پایش

از توگر مادر تو نیست رضا
دان که راضی نبود از تو خدا

وای اگر خندهٔ گستاخ کنی !
آخ اگر بر رخ او آخ کنی !

بسته مادر دل دروای به تو
گر کنی وای برو، وای به تو!

دل او جوی گرت عقل و ذکاست
کان کلید همه خوشبختی هاست

دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…

صفحه 81 از 88: « پیشین 1 ... 80 81 82 ... 87 88 پسین »

شعر و ادبیات /

Maleko Shoara Bahar | ملک الشعرای بهار

این تاپیک بسته شده. شما نمیتوانید چیزی در اینجا ارسال نمائید.

↑ بالا