صفحه 54 از 219: « پیشین 1 ... 53 54 55 ... 218 219 پسین »

Amir Khusro Dehlavi | امیر خسرو دهلوی

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#531 Posted: 10 Aug 2012 04:10

شمارهٔ ۵۳۱

ندانم تا ترا در دل چه افتاد؟
که دادی صحبت دیرینه از یاد

بمردم، ای ز رویت چشم بد دور
کجا این دیده بر روی تو افتاد؟

تغافل کردنت بی فتنه ای نیست
فریب صید باشد خواب صیاد

مرا گرد سر آن چشم بیمار
بگردان، لیک قربان کن، نه آزاد

چو یاد عاشقان در دل غم آرد
نمی دارم روا کز من کنی یاد

چو ذوق عشق بازی می شناسم
من از تو جور خواهم، دیگران داد

مسلمانان، به سلطان بازگویید
که ره می افتد اندر شهر آباد

تو از من کی بری، گر مهربانی
بنامیزد دلی داری چو فولاد

اگر من شاد خواهم بی تو دل را
مبادا هیچ گه یارب دلم شاد

دلا، وقت جفا فریاد کم کن
که هنگام وفا خوش نیست فریاد

مکن خسرو حدیث عشق شیرین
اگر با خود نداری سنگ فرهاد

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#532 Posted: 10 Aug 2012 04:11

شمارهٔ ۵۳۲

برفت آن دل که با صبر آشنا بود
چه می گویم، نمی دانم کجا بود؟

همه شب دیده ام خفتن نداده ست
که بوی گلرخ من با صبا بود

ازان بر گل زند فریاد بلبل
که او سالی تمام از گل جدا بود

منال، ای بلبل، از بدعهدی گل
که تا بوده ست خوبی، بی وفا بود

ز ما یادش دهی گه گاه، ای باد
گذشت آن وقت کاورا یاد ما بود

غنیمت دان وصال، ای همنشینش
خوش آن وقتی که آن دولت مرا بود

تو، ای زاهد که اندر کوی اویی
چگونه می توانی پارسا بود

ز در بیرون مران بیگانه وارم
که این بیگانه وقتی آشنا بود

غمت بس بود، بد گفتن چه حاجت؟
ترا گر کشتن خسرو رضا بود

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#533 Posted: 10 Aug 2012 05:23

شمارهٔ ۵۳۳

مرا با تو که شب بیداریی بود
ز تو نازی و از من زاریی بود

نبد جای دلیری در غم عشق
که بخت خفته را بیداریی بود

صبوری گر چه بس دیوانگی کرد
شبش با آشنایان یاریی بود

به شغل دیدنت خوش بود جانم
اگر چه خلق را بیکاریی بود

نظربازی مرادی داشت، با آنک
دل درمانده را دشواریی بود

جمالت آشتی داد، آنکه یک چند
میان جان و تن بیزاریی بود

جز از خون دلم شربت نمی خورد
که چشمت را عجب بیماریی بود

فراوان گرم پرسی کرد، آن هم
ز آب دیده ام دلداریی بود

غنیمت داشت خسرو عزت خویش
که بخت خفته را بیداریی بود

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#534 Posted: 10 Aug 2012 05:24

شمارهٔ ۵۳۴

شکر پیش لبت شیرین نگویند
رخت را لاله و نسرین نگویند

ز دیده می کنم شکر خیالت
اگر چه ظلم را تحسین نگویند

من از تو گشته گشتم وای و صد وای
گرت حال من مسکین نگویند

دل گم گشته، گر یابم نشانش
دران گیسوی چین در چین نگویند

دلا، گر جان ستد، خواهش مکن، زانک
به تأخیری سخن چندین نگویند

چنانش لطفها کرده ست زنهار
که با آن کافر بی دین نگویند

کند خلقی دعای صبر و عاشق
ز کین عاشقان آمین نگویند

بر او من عاشقم، ور پرسد آن ماه
همه چیزش بگویند، این نگویند

کسان کاین قصه خسرو شنیدند
حدیث خسرو و شیرین نگویند

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#535 Posted: 10 Aug 2012 05:24

شمارهٔ ۵۳۵

سخن پیش رخش زیبا مگویید
حدیث لاله خود آنجا مگویید

همی گویند کان یکتا چه نیکوست؟
در او شرحی ست کان یکتا مگویید

من از غم گر بمیرم، خود کسان را
بگویید این خبر، او را مگویید

پیامی بشنوید از من، ولیکن
نباشد یار تا تنها، مگویید

من از تیغ کرشمه کشته گشتم
کشنده حاضر است، اما مگویید

دهن نزدیک رخسارش میارید
سخن در گوش آن از ما مگویید

بگوییدش غم و رنج من و دل
و لیکن از زبان ما مگویید

چه باشد ابر پیش چشم خسرو
به بازی قطره را دریا مگویید

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#536 Posted: 10 Aug 2012 05:25

شمارهٔ ۵۳۶

رخ آن شوخ پنهانی ببینید
کمال صنع یزدانی ببینید

در آن شکل و در آن چشم و در آن رو
همه عالم به حیرانی ببینید

دلم برد و چو گفتم، کافری کرد
مسلمانان مسلمانی ببینید

دلم برد و چو گفتم، کافری کرد
مسلمانان مسلمانی ببینید

زنخ را تا بپوشیده ست از خط
در آن چه حال زندانی ببینید

من بیچاره را کشته ست خوش خوش
همی خندد پشیمانی ببینید

ببینید آشکارا رویش، آن ماه
دلم را داغ پنهانی ببینید

چه داریدم ز عشق، ای دوستان، باز
رخ آن دشمن جانی ببینید

مرا از ناله وز آه دم سرد
ز دل تا سینه ویرانی ببینید

همی جوید وفا از خوبرویان
دلم را حد نادانی ببینید

رخ خسرو غبار آلوده می دید
بر آن در نقش پیشانی بینید

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#537 Posted: 10 Aug 2012 05:25

شمارهٔ ۵۳۷

لب از تو وز شکر پیمانه ای چند
رخ از تو وز ختن بتخانه ای چند

چو در پیمودن آری خرمن حسن
روان کن سوی ما پیمانه ای چند

درازی هست در موی تو چندان
که می باید به هر مو شانه ای چند

بیازارد گرت زان شانه مویی
به پیشت بشکنم دندانه ای چند

سر آن روی آتشناک گردم
بیاید شمع را پروانه ای چند

به زلف و عارضت دلهای سوزان
شب است و آتش و دیوانه ای چند

مخسپ امشب که از بی خوابی خویش
بگویم پیش تو افسانه ای چند

ز چشمم دانه دانه می چکد آب
چو مرغان قانعم با دانه ای چند

خوشم با عشق تو بی عقل و بی جان
نگنجد در میان بیگانه ای چند

بر آگرد دلم کز جستجویت
مرا هم کشته شد ویرانه ای چند

براتم کن ز لب بوسی و بنویس
هم از خون دلم پروانه ای چند

وگر نیشی زند از غمزه مست
ز خسرو بشنود افسانه ای چند

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#538 Posted: 10 Aug 2012 07:30

شمارهٔ ۵۳۸

ز اهل عقل نپسندد خردمند
که دارد رفتنی را پای در بند

نصیب امروز برگیر از متاعی
که فردا گرددش غیری خداوند

لباس زندگی بر خود مکن تنگ
که چون شد پاره، نتوان کرد پیوند

به صورت خوش مشو، از روی معنی
نی خامه نکوتر از نی قند

نصیحت گوهری دان کان نزیبد
مگر در گوش دانا و خردمند

مخور غم بهر فرزندی و مالی
که مالت دین بس است و صبر فرزند

اگر خواهی نبینی رنج بسیار
به اندک مایه راحت باش خرسند

به رعنایی منه بر خاکیان پای
که ایشان همچو تو بودند یک چند

شنو، ای دوست، پند، اما چو خسرو
مشو کو گوید و خود نشنود پند

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#539 Posted: 10 Aug 2012 07:30

شمارهٔ ۵۳۹

مرا تا با تو افتاده ست پیوند
نه در گوشم نصیحت رفت و نه پند

دل من می جهد هر لحظه از جای
به دیدارت چنانم آرزومند

ندارم صبر، اگر باور نداری
بگیر، اینک بیا، دستم به سوگند

که نی رسم محبت من نهادم
که رفته ست اول این حکم از خداوند

زبام آسمان فراش فطرت
برآمد، زیر پا این طشت افگند

دلم خون است از شوق وصالت
چو مادر در فراق کشته فرزند

هزاران چشمه از چشمم روان است
که سنگین تر غمی دارم ز الوند

نباشد جان مشتاقان بیدل
ز جانان بیش ازین مهجور و خرسند

برو این خسرو بیجان دل زار
تن بیچاره بیجان بیش مپسند

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#540 Posted: 10 Aug 2012 07:30

شمارهٔ ۵۴۰

از آن اهل نظر در غم اسیرند
که منظوران بغایت بی نظیرند

دیت از خوبرویان جست باید
به هر جایی که مشتاقان بمیرند

نیایند اهل دل در چشم خوبان
که اینان تنگ چشم، آنان حقیرند

کسان کز دست دل خونی نخورند
اگر پیرند هم طفل به شیرند

زهی عمر دراز عاشقان، گر
شب هجران حساب عمر گیرند

به دیداری که بنمایدم از دور
پذیرفتم به جان، گر جان پذیرند

درون دیده شانم نیکوان را
اگر چه راست در بالا چو تیرند

به دردت مردمان چشم خسرو
در آب دیده مرغ آبگیرند

صفحه 54 از 219: « پیشین 1 ... 53 54 55 ... 218 219 پسین »

شعر و ادبیات /

Amir Khusro Dehlavi | امیر خسرو دهلوی

این تاپیک بسته شده. شما نمیتوانید چیزی در اینجا ارسال نمائید.

↑ بالا