✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ای مسند تو قاعدهٔ دولت گلخصمت که ز عز تست دست خوش ذلبیقدر چو خار باد و کم عمر چو گلچون آب خروشان و لگدکوب چو پل ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ای گوهر تو خلاصهٔ عالم گلباد از تو دو قوم را دو معنی حاصلچون آب نکوخواه ترا حکم روانچون لوله بداندیش ترا سوخته‌دل✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿آخر شب دوش بی‌تو ای شمع چگلبگذشت و گذاشت در غمم خوار و خجلتو فارغ و من به وعده تا روز سپیددر بند تو بنشسته و برخاسته دل✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿آمیختم از بهر تو صد رنگ و حیلهم دست اجل قوی‌تر آمد به جدلگر جان مرا قبول کردی به مثلپیش از اجلش کشیدمی پیش اجل✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿
✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ای چشم زمانه کرده روشن به جمالدر گوش تو برده خوشترین لفظ سؤالرایی داری چو آفتاب اول روزعمری بادت چو سایه‌ها بعد زوال✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿زین عمر به تعجیل دوان سوی زوالدانی که جهان چه آیدم پیش خیالدشتی آید ز درد دل میلامیلطشتی آید ز خون دل مالامال✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ در هجر همی بسوزم از شرم خیالدر وصل همی بسوزم از بیم زوالپروانهٔ شمع را همین باشد حالدر هجر نسوزد و بسوزد ز وصال ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿منزل دوردست و روز بی‌گاه ای دلزین رو مکش انتظار همراه ای دلبشتاب که منقطع فراوان هستندزین راه دراز و روز کوتاه ای دل✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿
✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ای چشم زمانه کرده روشن به جمالدر گوش تو برده خوشترین لفظ سؤالرایی داری چو آفتاب اول روزعمری بادت چو سایه‌ها بعد زوال✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿زین عمر به تعجیل دوان سوی زوالدانی که جهان چه آیدم پیش خیالدشتی آید ز درد دل میلامیلطشتی آید ز خون دل مالامال✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ در هجر همی بسوزم از شرم خیالدر وصل همی بسوزم از بیم زوالپروانهٔ شمع را همین باشد حالدر هجر نسوزد و بسوزد ز وصال ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿منزل دوردست و روز بی‌گاه ای دلزین رو مکش انتظار همراه ای دلبشتاب که منقطع فراوان هستندزین راه دراز و روز کوتاه ای دل✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿
✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ای دل طمع از وصال جانان بگسلسررشتهٔ آرزو به دندان بگسلزان پیش که بگسلند جان از تن تواز بهر خدا علایق جان بگسل✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿پیراهن گل دریده شد بر تن گلشلوار تو بینما چو پیراهن گلای خرمن کون تو به از خرمن گلجایی که بود کون تو کون زن گل✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿صف زد حشم بهار پیرامن گلابر آمد و پر کرد ز در دامن گلبا این همه جان نماند اندر تن گلگر تو به چمن درآیی ای خرمن گل✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿تاب رخ یار من نداری ای گلجامه چه دری رنگ چه آری ای گلسودت نکند تا که به خواری ای گلاز بار خجل فرو نیاری ای گل✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿
✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿آنم که ندانم نه وجود و نه عدمدانم که ندانم نه حدوث و نه قدممیدانم و مطرب و حریفی همدممستی و طرب فزون و هشیاری کم✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿دردا که فرو شد لب شادی را غمپر گشت و نگون گشت پیمانهٔ غمدشواری بیش گشت و آسانی کمواین ماند ز الم که دریغا عالم✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ای گوهر تو اصل طفیل آدموی ذات تو معنی و عبارت عالمتا حکم کفت نکرد روزی‌ده خلقوز خلقت آدمی نیاورد شکم✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿چرخا زحلت نحس‌ترست یا بهرامزهرهت غر و مشتریت مغرور به نامتیرت ز منافقی نه پخته‌ست و نه خامخورشید تو قحبه است و ماهت نه تمام✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿
✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ای زیر همای همتت چرخ مدامکبک از نظرت رفته با باز آراماقبال تو شاهین و کبوتر ایامسیمرغ نظیر خسرو طوطی نام✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿رفتم چو نبود بیش از این جای مقامهرچند به نزدیک تو بودم آرامکس را به جهان مباد ای سیماندامرفتن نه به اختیار و بودن نه به کام✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿از مشرق دست گوهر آل نظامده ماه تمام را طلوعست مداماینک بنگر که آن خداوند کرامبفکند مه نوی ز هر ماه تمام✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿دل فرق نمی‌کند همی دانه ز دامراهیش به جامعست و راهیش به جامبا این همه ما و می و معشوقه به کامدر مصطبه پخته به که در صومعه خام✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿
✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ای زیر همای همتت چرخ مدامکبک از نظرت رفته با باز آراماقبال تو شاهین و کبوتر ایامسیمرغ نظیر خسرو طوطی نام✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿رفتم چو نبود بیش از این جای مقامهرچند به نزدیک تو بودم آرامکس را به جهان مباد ای سیماندامرفتن نه به اختیار و بودن نه به کام✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿از مشرق دست گوهر آل نظامده ماه تمام را طلوعست مداماینک بنگر که آن خداوند کرامبفکند مه نوی ز هر ماه تمام✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿دل فرق نمی‌کند همی دانه ز دامراهیش به جامعست و راهیش به جامبا این همه ما و می و معشوقه به کامدر مصطبه پخته به که در صومعه خام✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿
✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿با یاد تو ای ریخته عشقت آبمنشگفت اگر بود بر آتش خوابمروی از غم چون تویی چرا برتابمتا به ز غمت کدام شادی یابم✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿بختی نه کزو نصیب جز غم یابمروزی نه که در جهان دو همدم یابمشادی مگر از جهان برونست از آنکهرچند که بیش جویمش کم یابم✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿من غره به گفتار محال تو شدمزان روی سزای گوشمال تو شدموین طرفه که آزمود صد بار تراهم باز به عشوه در جوال تو شدم✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ی کرد وداع بر جناح سفرمتا دست فراق کرد زیر و زبرماو می‌شد و جان نعره همی زد ز پیاشآهسته ترک تاز که من بر اثرم✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿
✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿زلف تو دلم برد و به جان در خطرمگیرم که ز بیم پی به زلفت نبرمباری دمی از زیر کله بیرون کنچندان که ز دور در دل خود نگرم✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿سودای تو بیرون شده یکسر ز سرموز کوی تو ببرید خرد رهگذرمدست طلب تو باز در کوفت درمتا با سر کار برد بار دگرم✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿چون روی ندارم که به رویت نگرمباری به سر کوی تو بر میگذرمدر دیده کشم ز آرزوی رخ توگردی که زکوی تو به دامن سپرم✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ای دل ز فلک چرا نیوشی آزرمهم بادم سرد ساز و با گریهٔ گرمدلبر ز تو وز ناله کجا گردد نرمآن را که هزار دیده باشد بی‌شرم✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿
✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ای چشم زمانه کرده روشن به جمالدر گوش تو برده خوشترین لفظ سؤالرایی داری چو آفتاب اول روزعمری بادت چو سایه‌ها بعد زوال✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿زین عمر به تعجیل دوان سوی زوالدانی که جهان چه آیدم پیش خیالدشتی آید ز درد دل میلامیلطشتی آید ز خون دل مالامال✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿زین عمر به تعجیل دوان سوی زوالدانی که جهان چه آیدم پیش خیالدشتی آید ز درد دل میلامیلطشتی آید ز خون دل مالامال✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿در هجر همی بسوزم از شرم خیالدر وصل همی بسوزم از بیم زوالپروانهٔ شمع را همین باشد حالدر هجر نسوزد و بسوزد ز وصال✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿
صفحه 71 از 107
