~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۱۸۱ » زدست مو کشیدی باز دامانز کردارت نبی یک جو پشیمانروم آخر بدامانی زنم دستکه تا از وی رسد کارم بسامان~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۱۸۲ » اگر مستان هستیم از ته ایمانوگر بی پا و دستیم از ته ایماناگر گبریم و ترسا ور مسلمانبهر ملت که هستیم از ته ایمان~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۱۸۳ » ز یاد خود بیا پروا کریمانازو کو التجا وا که بریمانکیه این تاب داره تا مو دارمنداره تاب این سام نریمان~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۱۸۴ » پشیمانم پشیمانم پشیمانکاروانی بوینم تا بشیمانکهن دنیا بهیچ کسی نماندهبه هرزه کوله باری میکشیمان~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۱۸۵ » مو آن اسپید بازم سینه سوهانچراگاه مو بی سر بشن کوهانهمه تیغی به سوهان میکرن تیزمو آن تیغم که یزدان کرده سوهان~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۱۸۶ » دلم تنگ ندانم صبر کردنزدلتنگی بوم راضی بمردنز شرم روی ته مو در حجابمندانم عرض حالم واته کردن~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۱۸۷ » الهی سوز عشقت بیشتر کندل ریشم ز دردت ریشتر کنازین غم گر دمی فارغ نشینمبجانم صد هزاران نیشتر کن~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۱۸۸ » آنکه بی خان و بی مانه منم منآنکه بر گشته سامانه منم منآنکه شادمان به انده میکره روزآنکه روزش چو شامانه منم و من~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۱۸۹ » اگر دستم رسد بر چرخ گردوناز او پرسم که این چین است و آن چونیکی را میدهی صد ناز و نعمتیکی را نان جو آلوده در خون~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۱۹۰ » دلا خونی دلا خونی دلا خونهمه خونی همه خونی همه خونز بهر لیلی سیمین عذاریچو مجنونی چو مجنونی چو مجنون~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۱۹۱ » بعالم کس مبادا چون من آئینمو آئین کس مبو در دین و آئینهر آنکو حال موش باور نمیبومو آئین بی مو آئین بی مو آئین~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۱۹۲ » بیا جانا دل پردرد مو بینسرشک سرخ و روی زرد مو بینغم مهجوری و درد صبوریهمه برجان غم پرورد مو بین~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۱۹۳ » بیته یک شو دلم بی غم نمیبوکه آن دلبر دمی همدم نمیبوهزاران رحمت حق باد بر غمزمانی از دل ما کم نمی بو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۱۹۴ » وای از روزی که قاضیمان خدا بوسر پل صراطم ماجرا بوبنوبت بگذرند پیر و جوانانوای از آندم که نوبت زان ما بو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۱۹۵ » دلی دیرم که بهبودش نمیبوسخنها میکرم سودش نمیبوببادش میدهم نش میبرد باددر آتش می‌نهم دودش نمیبو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۱۹۶ » سری دارم که سامانش نمیبوغمی دارم که پایانش نمیبواگر باور نداری سوی من آیبوین دردی که درمانش نمیبو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۱۹۷ » دلی دیرم دمی بیغم نمیبوغمی دیرم که هرگز کم نمیبوخطی دیرم مو از خوبان عالمکه یار بیوفا همدم نمیبو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۱۹۸ » بوره جانا که جانانم تویی توبوره یارا که سلطانم تویی توته دونی خود که مو جز تو ندونمبوره بوره که ایمانم تویی تو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۱۹۹ » به والله که جانانم تویی توبسلطان عرب جانم تویی تونمیدونم که چونم یا که چندمهمی دونم که درمانم تویی تو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۰۰ » شبی دیرم زهجرت تار تاروگرفته ظلمتش لیل و نهاروخداوندا دلم را روشنی دهکه تا وینم جمال هشت و چارو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۰۱ » نصیب کس مبو درد دل موکه بسیاره غم بی‌حاصل موکسی بو از غم و دردم خبردارکه دارد مشکلی چون مشکل مو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۰۲ » نیا مطلق بکارم این دل موبجز خونابه اش نه حاصل موداره در موسم گل جوش سوداچه پروایی کره اینجا دل مو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۰۳ » بهارم بی خزان ای گلبن موچه غم کنده ببو بیخ و بن موبرس ای سوته دل یکدم به دردمته ای امروز دل تازه کن مو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۰۴ » امان از اختر شوریدهٔ موفغان از بخت برگردیدهٔ موفلک از کینه ورزی کی گذارهرود خون از دل غمدیدهٔ مو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۰۵ » نوای ناله غم اندوته دونوعیار قلب خالص بوته دونوبوره سوته دلان واهم بنالیمکه قدر سوته دل دلسوته دونو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۰۶ » مکن کاری که پا بر سنگت آیوجهان با این فراخی تنگت آیوچو فردا نامه خوانان نامه خونندتو وینی نامهٔ خود ننگت آیو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۰۷ » بی ته اشکم ز مژگان تر آیوبی ته نخل امیدم نی بر آیوبی ته در کنج تنهائی شب و روزنشینم تا که عمرم بر سر آیو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۰۸ » شبی کان نازنینم در بر آیوگذشته عمرم از نو بر سر آیوهمه شو دیدهٔ مو تا سحرگاهبره باشد که یارم از در آیو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۰۹ » بدل چون یادم از بوم و بر آیوسر شگم بیخود از چشم تر آیواز آن ترسم من بر گشته دورانکه عمرم در غریبی بر سر آیو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۱۰ » خوش آن ساعت که یار از در آیوشو هجران و روز غم سر آیوزدل بیرون کنم جانرا بصد شوقهمی واجم که جایش دلبر آیو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۱۱ » غم عشق تو کی بر هر سر آیوهمائی کی به هر بوم و بر آیوزعشقت سرفرازان کامیابندکه خور اول به کهساران بر آیو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۱۲ » بی ته هر شو سرم بر بالش آیوچو نی از استخوانم نالش آیوشب هجران بجای اشک چشممز مژگان پاره‌های آتش آیو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۱۳ » نسیمی کز بن آن کاکل آیومرا خوشتر ز بوی سنبل آیوچو شو گیرم خیالش را در آغوشسحر از بسترم بوی گل آیو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۱۴ » سحرگان که بلبل بر گل آیوبدامان اشک چشمم گل گل آیوروم در پای گل افغان کنم سرکه هر سوته دلی در غلغل آیو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۱۵ » صدای چاوشان مردن آیوبگوش آوازهٔ جان کندن آیورفیقان میروند نوبت به نوبتوای آن ساعت که نوبت وامن آیو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۱۶ » بیته گلشن به چشمم گلخن آیوواته گلخن به چشمم گلشن آیوگلم ته گلبنم ته گلشنم تهکه واته مرده را جان بر تن آیو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۱۷ » عزیزا مردی از نامرد نایوفغان و ناله از بیدرد نایوحقیقت بشنو از پور فریدونکه شعله از تنور سرد نایو~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۱۸ » کجا بی جای ته ای بر همه شاهکه مو آیم بدانجا از همه راههمه جا جای ته مو کور باطنغلط گفتم غلط استغفرالله~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۱۹ » غم عشقت ز گنج رایگان بهوصال تو ز عمر جاودان بهکفی از خاک کویت در حقیقتخدا دونه که از ملک جهان به~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۲۰ » غم و درد دل مو بی حسابهخدا دونه دل از هجرت کبابهبنازم دست و بازوی ته صیادبکش مرغ دلم بالله ثوابه~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۲۱ » مو را درد دلم خو کرده واتهندونی درد دل ای بیوفا تهبوره مو سوته دل واته سپارمته ذونی با دل و دل ذونه با ته~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۲۲ » دل مو دایم اندر ماتم تهبدل پیوسته بیدرد و غم تهچه پرسی که چرا قدت ببوخمخم قدم از آن پیچ و خم ته~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۲۳» بدنیا مو نوینم کام بی تهبدس هرگز نگیرم جام بی تهبلرزم روز و شو چون بید مجنونندارم یک نفس آرام بی ته~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۲۴ » دو چشمم را ته خون پالا کنی تهکلاه عقلم از سر وا کنی تهاگر لیلی بپرسه حال مجنوننظر او را سوی صحرا کنی ته~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۲۵ » دلی دیرم چو مرغ پا شکستهچو کشتی بر لب دریا نشستهتو گویی طاهرا چون تار بنوازصدا چون میدهد تار گسسته~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۲۶ » قضا پیوسته در گوشم بواجهکه این درد دل تو بی علاجهاگر گوهر به آبی خواهون نداریهمین این جون تو که بی رواجه~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۲۷ » دلت ای سنگدل بر ما نسوجهعجب نبود اگر خارا نسوجهبسوجم تا بسوجانم دلت رادر آذر چوب تر تنها نسوجه~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۲۸ » دلم از دست خوبان گیج و ویجهمژه بر هم زنم خونابه ریجهدل عاشق مثال چوب‌تر بیسری سوجه سری خونابه ریجه~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۲۹ » نذونم لوت و عریانم که کردهخودم جلاد و بیجونم که کردهبده خنجر که تا سینه کنم چاکببینم عشق بر جونم چه کرده~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~« دوبیتی شماره ی ۲۳۰ » سرم چون گوی در میدان بگردهدلم از عهد و پیمان بر نگردهاگر دوران به نااهلان بمانهنشینم تا که این دوران بگرده~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
صفحه 5 از 9
