ارسالها: 8724
#111
Posted: 17 Jan 2012 13:33
عنوان: ترانه 15
تا مهرابِ مهربانِ مَردمکانَت
چند معبدِ بیخدای ،
چند تَشْگاهِ مُنجَمِد راه استْ ؟
که این مُبَلّغِ بیکتابِ رهایی
پیچْ پیچِ هزار گردنهی گلوْگیرْ را پَسِ پُشتْ نهاده
در تَبِ بوسهی زانوانَش
بَر خاکِ سایهْسارِ گیسوی تو !
به سجده دَر آمدنْ
و در چشمهی چشمانتْ
آنِ خویش را تماشا کردنْ ،
رَهیدنِ یکی بَردهْ استْ
از بَندِ اربابی ناپدیدْ !
به شُدن غلتیدنِ آدمیست�
از این بودِ بیهوده !
بخوان به معراجِ آغوشَت مَرا
که سرزمینِ این کولیْ
از مرزِ نفسهای تو آغاز میشود !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***
ارسالها: 8724
#112
Posted: 17 Jan 2012 13:37
عنوان: ترانه 16
مردمانِ این دیارْ سادهاَند ـ عشقِ من ! ـ
و سادگیْ برادرِ حماقتْ استْ !
به پاسبانیِ کشتِ خودْ از آسیبِ منقارها
مترسکی از چوبُ پوشالْ بَرمیاَفرازند
و آنْ سوی فرارِ کلاغانْ
به زانو درمیآیند در مقابلِ هیولای دستْسازِ خویش
تا سُنبُلههای زَرْرَنگْ را
ـ که حاصلِ رنجِ روزُ ماهَند ـ
به شُکرانهی دَفعِ شَرْ به شعلهها بسپارند
و حقْ گذارِ حامیِ چوبینِ خویش باشند !
دریغا که دشنههای خونْریزْ
به معجزهی مُشتی تخته از دَریدنْ بازْ نمیمانند
و اسماعیلها بَر قَدَمهای خویش به مسلخْ میرَوَند
بی که سرابِ رسالتِ پدرانشانْ را
شَک رَوا دارند !
آری !
مردمانِ این دیارْ سادهاَند
و سادگیْ برادرِ مرگْ استْ !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***
ارسالها: 8724
#113
Posted: 17 Jan 2012 13:39
عنوان: ترانه 17
برای آغازِ حماسهْ
تنها چَرمْپارهیی کم بود !
پَسْ چلنگرِ بیباکِ شهرْ
زیرْجامهی چَرمینِ خویشْ را
ـ که حافظِ عورَتَشْ از جرقّههای کورهْ بود ـ
به در آوَردِ بَر سَرِ چوبیْ آویختْ
تا درفشِ عصیانیِ کاویانْ پدیدْ آیدْ !
بَردهگانْ بَر مالِکانِ خودْ شوریدند
و فرمانْرَوای ستمْپیشهی خویشْ را گَردَنْ زَدَندْ
تا آنْ سوی میادینِ خونْآلودهْ ،
چلنگرْ
بیرقِ افتخارش را
ـ که از شَتَکِ خونِ مالِکانْ گُلْگونْ بود ـ
به فرمانْرَوایی دیگر بَخشَدْ
( دَستیْ به عورتِ عریانُ دَستیْ به دَستهی بیرقْ ! )
و تکرارِ دوبارهی تاریخیْ سُرخْ را بیآغازَدْ !
فریدونْ نامِ تازهی ضحاکْ استْ
و افتخارِ تاریخِ ما
چیزیْ جُز همانْ زیرْجامهی چَرمینْ نیستْ !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***
ارسالها: 8724
#114
Posted: 17 Jan 2012 13:41
عنوان: ترانه 18
همهْ شبْ
رؤیاییْ هایلْ از خوابهایم میگُذَرَدْ :
به بَرَهوتی نادرختْ گامْ بَرمیدارمْ
که تنها بیتوتهْگاهَشْ
سایهی بالِ مرغانِ مُردارْخوارْ استُ بَسْ !
پوزاریْ از تاولْ به پا وُ
کولهیی از عطشْ بَر دوشْ !
آنک ! تَرَنّمِ یکی چشمه !
با قدمهای بُریدهْ گامْ میزَنَمْ...
تو تنْ به عریانیِ آبیْ دادهییْ
که خُنکایْ عطرشْ بیخودمْ میکنَدْ !
به افکندنِ تنْ در چشمه پیشْ میرَوَمْ ،
صدایْ تو بَرمی خیزَدْ :
اَگَرَم دوستْ میداریْ
تنها به حظِ تماشای چشمهْ دلْخوشْ باشْ
که به یک جُرعهی تو از این آبْ
خواهم مُردْ !
من با دهانِ گُشودهی وهنیْ ناسیرْآبْ میمیرمْ
و تو
بینگاهُ سرودْخوانْ
به برقِ عفیفِ حبابها مینگریْ...
اِی فرشتهیی که اقیانوسها در سینهاَتْ میآرامندْ !
به نشانِ چپْ بودنِ اینْ رؤیا مرا بوسهیی بفرستْ
تا از تمامِ آزها پاکیزهْ شَوَمْ
و تشنگیْ ـ که معنای تازهی عشقْ استْ ـ را
در قصیدهیی رودْوارْ بسرایمْ !
همهْ شبْ ـ آری ! ـ
همهْ شبْ رؤیاییْ هایلْ از خوابهایم میگُذَرَدْ !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***
ارسالها: 8724
#115
Posted: 17 Jan 2012 13:42
عنوان: ترانه 19
چوپانْ از نشیبِ درّه بَر میشَوَدْ
با تفنگُ تنبوری حمایل !
خود صدای تنبور را دوستْتَر دارَد !
میآیدُ آوازِ زخمْخوردهی تَباری را
بَر شانهْ میآوَرَد .
دخترانِ گارنا !
بافههای گیستان در بادْ میرقصند !
هقهقِ تنبورُ زوزهی گُرگْ� �
دشتْ را میاَنبارَد !
چشمانش هزارْ جرقّهی خنجرْ است
و در حنجرهاش�
صَدْ اسبِ کهَر شیهه میزنند !
ریسِ بُریدهی آواز را گِرِهْ بزن !
دخترانِ گارنا !
بافههای گیستان در بادْ میرقصند !
کلاغی شکستهْ بالْ
هجومِ بیاَمانِ چکمهها را زیقْ میکشَد !
چوپانْ سَر میچرخاندُ
درّه در چشمْاندازشْ به هیئتِ حریری سرخْ در میآیدْ ،
با درختانِ آتشُ بوتههایْ خاکسترْ !
میخوانَدْ ،
میخوانَدْ ،
میخوانَدْ...
تا سیمِ گُسَستهیْ تنبورُ
سَرانگشتی خونینْ
و یکی قطره اشکْ
که عصارهی آوازِ اوست.
دخترانِ گارنا !
بافههای گیستان در بادْ میرقصند !
گُرگانْ با لَثههای خونینْ به کوهْ میزنند
و در پَسِپُشتشانْ
ابریشمِ سفیدِ رَمهْ به ضربِ بادْ میرقصد .
دخترانِ گارنا !
بافههای گیستان در بادْ میرقصند !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***
ارسالها: 8724
#116
Posted: 17 Jan 2012 13:42
عنوان: ترانه 20
تو را نگاهْ میکنَمْ :
چشمانَتْ خلاصهی آتشْفشانْ استْ ،
هَمْ رَنگِ خاکِ دیاریْ که دوستشْ میدارمْ !
چالِ کنجِ لَبانَتْ
هلالکِ جُفتیْ ماهْ استْ
با خورشیدیْ در قفا
که مردمانِ سرزمینِ قلبِ مرا
به وِلوِلهْ وا میدارَدْ
با انگشتِ اشارهی رو به آسمانْ !
خندهاَتْ بارانِ مُرواریدْ است
و اَخمَتْ
زلزلهییْ که شهرِ آرزوهایمْ را
ویرانْ میکنَدْ !
تو را نگاهْ میکنَمْ
و جهانْ رَنگْ میبازَدْ
نگاهتْ میکنَمْ
و خودْ را نمیبینمْ !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***
ارسالها: 8724
#117
Posted: 17 Jan 2012 13:43
عنوان: ترانه 21
در سرزمینِ فرشتگانْ
به یکی نه جاودانه میشوم !
ابلیسْوارْ در خندقِ سوزانِ سَربُلَندیِ خویش !
این رَمهی آریْتبارْ را میشناسم
و میدانم طوقِ منوّرِ چهرههاشان
از هزار فانوسکِ حیله چراغانْ است
و بالهای سپیدِ مقدسّشان را
ـ که نقطهچینِ قطرههای رسواگرِ خونْ است ـ
از سلّاخیِ هزار قو به غنیمت گرفتهاند
بی که آوازِ واپسینشان را رُخصت داده باشند !
و من که نفرینی اَبَدی را بدرقهی قدمهای خود دارم
از تمامِ جادههای جهان میگذرم
تا آریِ ناگفتهی خویش را نثارِ تو کنَم
و به زانو درآیم در آستانهی پَرَستِشَت !
چونان ابلیسْ که خدای را و فرشتگانْ که انسان را...
تو اُستوای خدا و انسانی !
بیطوقِ منورِ آتشُ بیبالهای فَریبْ !
زانو میزنم و میدانم
آن کس که به یاراییِ دستانِ بیدریغِ تو بَرخیزدْ
هرگز فرو نمیاُفتَد !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***
ارسالها: 8724
#118
Posted: 17 Jan 2012 13:44
عنوان: ترانه 22
نه کلیدی در دستُ
نه ترانهیی بر زبان ،
تنها با یکی نگاه
کلَندْ از دریچهی تَنگْچالَمْ بَر گرفتی
به رها شُدَنی اَبَدی
و من
ـ که عمری مَلاتْآورِ دیوارهای محبسِ خودْ بودم ـ
چونان به شگفتْ
بَر دستانِ بیزنجیرِ خویش مینگریستَم
که قناریِ پیری
دریچهی گُشودهی قفسش را !
پَس دو بَردهی یاغیِ دستهایم
به سپاسْداریِ همانْ یک دَمْ
فداییِ همیشهی دستهای تو شُدند
و این تَرجمانِ بیزنگارِ آزادی بود !
فروغلتیدنِ یکی سنگیْ تو
به مُردابی که مَنَمْ
و مَدارِ موجْدرموجِ حضورتْ
آنِ برخاستنِ دریاستْ !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***
ارسالها: 8724
#119
Posted: 17 Jan 2012 13:46
عنوان: ترانه 23
به بَدرَقهاَتْ
نه کاسهی آبِ خُرافهیی بَر خاکْ خواهم ریختْ
نه بوسهْ بَر عطفِ اُرادی را از تو طَلَبْ خواهم کرد
که جهانْ
بازگشتِ دوبارهی تو را
به بانگِ صامِتَش با من در میانْ نهاده است !
روحِ آبُ نفسِ زنبق ،
جرأتِ دُرنا وُ سخاوتِ سپیدار ،
شَرمِ بهارُ باورِ بارانْ ،
رقصِ بلورُ تحملِ سَنگها با توست !
عشقَت رستاخیزِ ترانههاست !
باز میگَردیُ
میرَهانیاَم از دیارِ دِلْمُردهی اندیشههای خویشْ !
تَسلّای صدایتْ ،
نوشْدارِ به هنگامِ تمامِ حسرتهاست !
مرا به میهمانیِ چشمانَتْ بِبَر !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***
ارسالها: 8724
#120
Posted: 17 Jan 2012 13:47
عنوان: ترانه 24
عشقِ ما گُستاخیِ جملهی عاشقانهییست ،
نقر شُده بَر دیوارِ چرکْمُردهی سِلولی خالیْ
که ضربْآوای یاغیِ قدمهای حبسیاَش
بداههْنوازیِ سازی را مانَد
در سمفونیِ سفّاکِ چکمههای دوازده قَراوُلْ
که تا سپیدهی تیرکُ طنابْ بدرقهاَش میکنَند !
عشقِ ما ترجمانِ بهشتْ است ،
به دوزخی که جهانَش مینامیم
و در آن مرگْ ارزانترین مایدهایست که به نصیبْ میرسد !
عشقِ ما همْخوانیِ دو چکاوکْ است ،
که صیاد را به خَلسه میبَرَد
در آن سوی ماشهی آتشْبارِ خونْریزِ خویشْ !
ـ تا الههی شرمْسارِ مرگْ
جامه از تَنْ بَردَرَد به خلعِ لباسی اَبَدی ! ـ
عشقِ ما غریوِ عصیانْ است ،
در روزگاری که بَرّهگانِ مُقدَسشْ
به چلّهی سکوتی همیشه نشستهاند�
تا قصّابْباشیِ اعظمْ خوانِ شقاوتِ خویشْ را
به گُلْگُلِ خونِ ایشان رنگینْ کنَد !
عشقِ ما گریزِ به هنگامْ است ،
آن دَم که ماندنْ
گردنْنهادنْ را تداعی میکنَد !�
با من نیا !
خلاصهی تمامِ مادرانِ جهانْ !
تفاهُمِ بیغشِ یخُ آتشْ !
مرا بِبَر از دامنهی شومِ شبْ
که هزارْ خورشیدُ فشفشه با نگاهِ توست !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***