ارسالها: 8724
#361
Posted: 27 Feb 2012 14:26
عنوان: بازیِ سال
چه سخته مرگِ باغچه رُ دیدنُ حرفی نزدن !
به غولِ زشتِ زمهریر ، یه گولّهبرفی نزدن !
چه سخته لالُ بی صدا از لبِ دشنه رَد شدن !
عاشقِ دریا بودنُ اسیرِ دستِ سَد شدن !
چه سخته قَد کشیدن از عمقِ یه درّهی عمیق !
تو این زمستونِ بلند ، فکرِ شروعِ یه حریق !
خورشیدِ گیسطلا ! بیا ! رو چشمِ ما قدم بذار !
جوانههای عاشقُ از دلِ خاک بیرون بیار !
خاطرههای منجمد ، منتظرِ طلوعتن !
آخرِ خط رسیدهها ، منتظرِ شروعتن !
بیا تا این یخای بد ، آب بشن از حرارتت !
بیا تا پُشتِ زمهریر ، بشکنه پیشِ قدرتت !
بیا که باغچه عُمریِ اسیرِ سرما وُ غمه !
بیا که مرگِ غنچهها ، تو باغچهمون دَم به دَمه !
بیا ! بیا ! که نورِ تو ، باغچه رُ زنده میکنه !
بهارُ تو بازیِسال ، بازم بَرَنده میکنه !
خورشیدِ گیسطلا ! بیا ! رو چشمِ ما قدم بذار !
جوانههای عاشقُ از دلِ خاک بیرون بیار !
خاطرههای منجمد ، منتظرِ طلوعتن !
آخرِ خط رسیدهها ، منتظرِ شروعتن !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***
ارسالها: 8724
#362
Posted: 27 Feb 2012 14:27
عنوان: من زمینم !
این صدا صدای خاکه ، روی موجِ خیسِ دریا !
زخمِ تاریخیِ کابوس ، بغضِ دلنشینِ رؤیا !
این صدا صدای خاکه ، آخرین صدای بیدار !
خونه داره قصه میگه ، واسه این خیلِ عزادار !
منُ بشنو ! منُ بشنو ! من صدای آخرینم !
قصهی هزارتا قرنم ! من زمینم ! من زمینم !
زخمِ ناباورِ تاتار ، جای پای لنگِ تیمور !
مونده روی سینهی من ، حفرههای ممتدِ گور !
منُ آفتابی نگاهکن ! تا یه فصلِ تازه باشم !
هنوزم با یه اشاره ، میتونم پُر از صداشم !
سبزِ سبزم اگه نبضت ، نبضِ بیدارِ چمن شه !
من بهشتم اگه دستات مرهمِ زخمای من شه !
پیلهی کهنه رُ بشکن ! تا رها شه شاپرک باز !
با لبِ بسته صِدام کن ! دل بده به گریهی ساز !
تنِ بیلباسِ من رُ ، میشه با جوانه پُر کرد !
میشه این خونهی خوبُ ، بازم از ترانه پُر کرد !
زخمِ ناباورِ تاتار ، جای پای لنگِ تیمور !
مونده روی سینهی من ، حفرههای ممتدِ گور !
منُ آفتابی نگاهکن ! تا یه فصلِ تازه باشم !
هنوزم با یه اشاره ، میتونم پُر از صداشم !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***
ارسالها: 8724
#363
Posted: 27 Feb 2012 14:31
عنوان: منُ بشکن !
منُبشکن ! منُبشکن ! من از آئینه سرشارم !
توی این قابِ صدپاره ، بازم عکسِ تو رُ دارم !
منُبشکن ! منُبشکن ! صدام از پا نمیافته !
بازم تَن میزنم از شب ، توی هر شعرِ ناگفته !
منُبشکن اگه شب از هجومِ واژه غمگینه !
غریوِ انعکاسم من ! صدای آینه اینه !
دوباره من ! دوبارهمن ! ترانهسازِ شبشکن !
خستهُ لالُ بینفس ، تو این شبِ عربدهزن !
دوباره پارکِ سوتُکور ، دوباره خاطراتِ دور ،
کنجِ همون نیمکتِ سبز ، بغضِ لگدکوبِ چمن !
ببین ! خورشیدِ بیداری ، همین فانوسِ کمنورِ !
چراغِ روشنِ شعرم ، چقدر از سایهها دوره !
منُبشکن ! منُبشکن ! شکستن عادته اینجا !
غزلسازی چه دشواره ، چه مُردن راحته اینجا !
برای خنجرِ کینه ، تو این ظلمت غلافی نیست !
واسه بیداریِ دریا یه موجِ مُرده کافی نیست !
دوباره من ! دوبارهمن ! ترانهسازِ شبشکن !
خستهُ لالُ بینفس ، تو این شبِ عربدهزن !
دوباره پارکِ سوتُکور ، دوباره خاطراتِ دور ،
کنجِ همون نیمکتِ سبز ، بغضِ لگدکوبِ چمن !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***
ارسالها: 8724
#364
Posted: 27 Feb 2012 14:33
عنوان: مرثیهی خروس
دیگه شب بو ، بو نمیده ! رنگِ این شبم پَریده !
انگار از اونورِ ابرا ، داره میرسه سپیده !
ای خروسِ سَر بُریده !
خوش صدای پَر حنایی ! پَس چرا تو بیصدایی !
نکنه پنجهی روباه ، سینهی تو رُ دریده ؟
ای خروسِ سَر بُریده !
حنجرهت جنسِ طلا بود ! به ترانه مبتلا بود !
کی با خنجر روی آواز ، خطِ سرخابی کشیده ؟
ای خروسِ سَر بُریده !
تو صدای آخرینی ! حالا نیستی که ببینی ،
بیتو هیچکس توی این دِه ، رنگِ آفتابُ ندیده !
ای خروسِ سَر بُریده !
بیتو خورشیدم نیومد ! این سیاهی سَرنیومد !
انگاری دستای ظلمت ، سیبای طلا رُ چیده !
ای خروسِ سَر بُریده !
فکرِ آخرین نبردی ! میدونم که برمیگردی !
از هراسِ خوندنِ تو ، دیوِ قصه وَرپریده !
ای خروسِ سَر بُریده !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***
ارسالها: 8724
#365
Posted: 27 Feb 2012 14:33
عنوان: همطپش
عزیزِ پا به راهِ من ! رفتنِ تو ترانه نیست !
سهمِ من از هجرتِ تو ، زمزمهی شبانه نیست !
در این طلوعِ نیمهجان ، مرا به نامِ من بخوان !
سفر نکن ! سفر نکن ! که خانه بی تو خانه نیست !
بخوان به نامِ سرخِ خون ! بخوان به آهنگِ جنون !
که در شبِ ناشنوا ، ترانه محرمانه نیست !
در پَسِ ترسِ نقطهچین ، سقوطِ واژه را ببین !
ببین که سقفِ ما به جز ، سایهی تازیانه نیست !
در این رَجزخوانیِ داس ، بر تنِ صدپارهی یاس ،
ببین که خاکِ تیره را ، جرأتِ یک جوانه نیست !
بگو به بردگانِ نان ، به این زبانبُریدگان ،
غروبِ سرخِ این قفس ، غروبِ شاعرانه نیست !
بیا که تازهتر شوم ! از این کرانه سَر شوم !
نگو که در دفترِ من ، کلامِ عاشقانه نیست !
قدرِ ترانه را بدان ! نگو به چشمِ دیدهبان ،
نبضِ قدمهای غزل ، همطپشِ زمانه نیست !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***
ارسالها: 8724
#366
Posted: 27 Feb 2012 14:38
عنوان: آوازهخونِ ما کجاست ؟
غروبا تو چشمِ مردم ، که دارن میرن به خونه ،
یه ترانه هست که هیچوقت ، کسی اونُ نمیخونه !
غروبا تو دلِ مردم ، پُرِ از حرفِ نگفته !
قصهی این همه دیوُ ، این همه زیبای خفته !
بگو به جز تو چه کسی رفیقِ بغضِ لحظههاس ؟
میونِ این همه سکوت ، آوازهخونِ ما کجاس ؟
چه بیحیا میچرخن ، عقربههای ساعت !
پُشتِ چراغِ قرمز ، پیر میشن این جماعت !
غروبا تو راهِ خونه ، آدما رُ خوب نگاکن !
واسه دلتنگیِ این شهر ، یه ترانه دستُ پاکن !
کی باید غزل بخونه ، توی بُنبَستای بسته ؟
کی باید آینه باشه ، واسه این دلای خسته ؟
بگو به جز تو چه کسی رفیقِ بغضِ لحظههاس ؟
میونِ این همه سکوت ، آوازهخونِ ما کجاس ؟
چه بیحیا میچرخن ، عقربههای ساعت !
پُشتِ چراغِ قرمز ، پیر میشن این جماعت !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***
ارسالها: 8724
#367
Posted: 27 Feb 2012 14:39
عنوان: مقصد
همیشه تا خونهتون هِی قدمامُ میشمارم !
اما باز وقتِ رسیدن یه قدم کم میارم !
یکی هست که قبلِ من میرسه به دستای تو !
اون همونیِ که هیچوقت نمیگه : دوسِت دارم !
اون همونه که نگاهش یه شبِ بارونیه !
اون همونه که غزل تو حنجرهش زندونیه !
اون همونه که بَرات ترانه پیشکش میکنه !
اون همونه که صداش یه گریهی پنهونیه !
اون منم ! تنهاترین ترانهخون !
آخرین قاصدکِ نامهرسون !
مقصدِ نامهی پنهونیِ من !
منُ تکیهگاهِ گریههات بدون !
اگه باشی میتونیم تقویمُ وارونه کنیم !
شبُ با ستارهها دوباره همخونه کنیم !
بیا هَفتا آسمونُ بشماریم بالا بریم !
موهای فرشتههای قصه رُ شونه کنیم !
یکی هست که پابهپات تا آسمون بالا بیاد !
یکی هست که تو رُ حتا بیشتر از خودت بخواد !
یکی هست که شونهشُ بسپاره به هقهقِ تو ،
وقتی بادبادکِ عشقُ میبَره دستای باد !
اون منم ! تنهاترین ترانهخون !
آخرین قاصدکِ نامهرسون !
مقصدِ نامهی پنهونیِ من !
منُ تکیهگاهِ گریههات بدون !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***
ارسالها: 8724
#368
Posted: 27 Feb 2012 14:47
عنوان: دنیای وارونه !
پدربزرگ هَفسالگیش یادش نیست !
تو زورخونه صدای فریادش نیست !
شیرینِ قصه دیگه تلخه،تلخه !
این همه صخره یکی فرهادش نیست !
هیشکی نگاشُ به صدا ندوخته !
یه شبپَره تو شعلهها نسوخته !
خفاشا دلسپردهان به خورشید !
ترانهساز ترانهشُ فروخته !
دنیای وارونه رُ باش !
رودخونهها تشنهشونه !
قوّتِ پهلوونامون ،
به تیزیِ دشنهشونه !
عصرِ فراموشیِ خاطراته !
ترانهخون ! معجزه تو صداته !
دنیای وارونه رُ زیرُروکن !
این دلِ ویرون شده پابه پاته !
ببین ! ببین ! ساعتِ قصه خوابه !
کلاغ رو قلّهس ، تَهِ چاه عقابه !
برگِ کتابِ قصهمون سیاهه !
عُمرِ غزل اندازهی حبابه !
دنیای وارونه رُ باش !
رودخونهها تشنهشونه !
قوّتِ پهلوونامون ،
به تیزیِ دشنهشونه !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***
ارسالها: 8724
#369
Posted: 7 Mar 2012 08:27
عنوان: barbaroda
بارون ! به رقصِ من ببار ! رَختِ کویرُ دربیار !
با زخمهی سازم بساز ! ابرِ زلالِ بیقرار !
نَمنَم ببار از سازِ من ! از روزنِ آوازِ من !
همبغضِ باران سازِ من ! ای کولیِ همرازِ من !
در این سماعِ بیمدار !
بر من ببار ! بر من ببار !
تا چرخشِ خونریزِ داس ! در خرمنِ شببو وُ یاس !
ای همصدای بیهراس ! من را بپوشان ، بیلباس !
در رعدُ برقِ بیامان ! در آخرین رنگینکمان !
ای زمهریرِ بیزمان ! فوارهشو تا آسمان !
ای آخرین آیینهدار !
بر من ببار ! بر من ببار !
در این ضیافتهای زشت ! با چشمهی شیرِ بهشت !
افسانههای تازه را ، دستِ غزلسازت نوشت !
من آمدم تا گیسِ تو ! تا گونههای خیسِ تو !
تا سفرهی بیمرزِ عشق ، تا خنجری در دیسِ تو !
ای همنگاهِ ماندگار !
بر من ببار ! بر من ببار !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***
ارسالها: 8724
#370
Posted: 7 Mar 2012 08:27
عنوان: گُودِ عربا
دیگه هیچکس تو کوچه غزل نمیخونه شبا !
دیگه بیرون نمیان دخترای تِرمه قبا !
دیگه توپِ مرواری سالُ عوض نمیکنه !
هرویین مثلِ آدامسِ توی گودِ عَرَبا !
آی ! پایتختِ تیرهبخت !
تو کوچههای بیدرخت !
نفسبُریدن آسونه ،
نفسکشیدن شده سخت !
سخته بلعیدنِ من ! با تواَم ای شهرِ شلوغ !
دیگه این مستِ ترانه تَن نمیده به دروغ !
من دارم کوچه رُ با صدا چراغون میکنم !
بگو خاموش بشه این فانوسِ کورِ بیفروغ !
آی ! پایتختِ تیرهبخت !
تو کوچههای بیدرخت !
نفسبُریدن آسونه ،
نفسکشیدن شده سخت !
توی شب مَردای نیمهجونِ کوچه رُ بین !
تو خَمِ هَر کوچه یه ستاره افتاده زمین !
من هزارتا کهکشونم ، تَن به ظلمت نمیدم !
ای شبِ ستاره دزد ! منُ بچین ! منُ بچین !
آی ! پایتختِ تیرهبخت !
تو کوچههای بیدرخت !
نفسبُریدن آسونه ،
نفسکشیدن شده سخت !
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***