ارسالها: 6216
#451
Posted: 20 Mar 2012 18:54
عنوان: قصّه‌ی عاشق‌ِ فقیر
دستای من پینه تَرَک ، دستای تو مثل‌ِ بلور !
دورُ وَرِ تو قُلقُله ، حوالی‌ِ ما سوت‌ُ کور !
من یه جوون‌ِ آس‌ُ پاس ، تو امّا طنّازُ سوسول !
تو جیب‌ِ من چن‌تا سوراخ ، تو جیب‌ِ تو یه گولّه پول !
تو وُ موبایل‌ُ تلفن ، من‌ُ سه چهارتا دوزاری !
بندِ دِلَم پاره میشه ، تا گوشی رُ بَرمی‌داری !
من بچّه‌ی راه‌آهن‌ُ تو بچّه‌ی نیاورون !
خودت بگو ! من چه جوری بگم: بیا باهام بمون ؟
خونه‌ی ما اجاره‌یی ، یه قوطی کبریت ! لونه موش !
یه گوشه گازِ پیکنیکی ، یه گوشه دستشویی‌ُ دوش !
خونه‌ی تو ویلاییه ، جکوزی‌ُ سونا داره !
آشپزتون هَر روز بَرات دَه‌جور غذا بار می‌ذاره !
غذای من دَمپُختک‌ُ ، نیمروِ وُ نون‌ُ پنیر !
این‌جوریه حکایت‌ِ قصّه‌ی عاشق‌ِ فقیر !
من مَردِ آسمون‌جُل‌ُ تو دخترِ شاه‌پریون !
خودت بگو ! من چه جوری بگم: بیا باهام بمون ؟
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#452
Posted: 20 Mar 2012 18:55
عنوان: کدخُدا
ده‌ِ ما چندتا خونه‌س با دیوارای کاگِلی !
همه این‌جا تنهااَن ، نه هم‌ْدَمی ، نه هم‌ْدِلی !
ما یه کدخُدا داریم که از کدِش خسته شُده !
می‌گه: «ـ گردش‌ِ زمین به حرف‌ِ من بسته شُده ! »
این‌جا مالک‌ِ زمین‌ُ هَر چی روشه کدخُداس !
اون که دست‌ْرنج‌ِ ماها رُ می‌فروشه ، کدخداس !
سهم‌ِ ما از مزرعه چَن‌تا نون‌ِ کپَک‌زَدَه‌س !
کدخُدا صاحب‌ِ این جماعت‌ِ فَلَک‌زَدَه‌س !
رو تَنورِ خونه‌ها عنکبوتا تار می‌تَنَن !
حتّا گُنجشکای این دِه دیگه جیک نمی‌زنن !
یه شب از همین شبا چه زود چه دیر ، کدخُدا تو دستمون میشه اسیر !
خَرمن‌ِ طلایی مال‌ِ ما میشه ! مُشت‌ِ ظالم پیش‌ِ چشما وامی‌شه !
آخه این قصّه رُ باید یه جورِ دیگه نوشت !
یه جورِ قشنگ ، نه این‌جوری سیاه‌ُ سَردُ زِشت !
ما که این مزرعه رُ با گریه سیرآب می‌کنیم،
سبزی‌ِ سُنبُله‌ها رُ رنگ‌ِ آفتاب می‌کنیم،
نباید راضی بشیم به کلَکای کدخُدا !
نباید بِلَرزیم از زنگ‌ِ صدای کدخُدا !
کدخُدا هَر چی باشه صاحب‌ِ زنده‌گی که نیست !
زنده‌گی راضی شُدن به بَندِ برده‌گی که نیست !
ما باید یکی بشیم ! مزرعه‌هامون مال‌ِ ماس !
دس به دست‌ِ هم بدیم ! یه دس همیشه بی‌صداس !
یه شب از همین شبا چه زود چه دیر ، کدخُدا تو دستمون میشه اسیر !
خَرمن‌ِ طلایی مال‌ِ ما میشه ! مُشت‌ِ ظالم پیش‌ِ چشما وامی‌شه !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#453
Posted: 20 Mar 2012 18:56
عنوان: اعتراف
تپانچه‌ی نگاه‌ِ تو ، مَرا نشانه می‌رَوَد !
تو می‌رسی‌ُ واژه از یادِ ترانه می‌رَوَد !
شروع‌ِ های‌های من ! شریک‌ِ بغض‌ِ بی‌سبب !
دوباره سَر رسیده‌یی ، رفیق‌ِ لحظه‌های تَب !
سَراب‌ِ خوب‌ِ گُم شُدن ، در آن نگاه‌ِ کهربا،
مَرا برهنه می‌کند از انزجارِ این قبا !
نگاه کن ! ثانیه‌ها چه انتظار می‌کشند !
تو اعتراف می‌کنی ، مَرا به دار می‌کشند !
شروع‌ِ افسانه‌ی غم ، ختم‌ِ همین ترانه بود !
طرّه‌ی نازِ گیس‌ِ تو ، کلاف‌ِ تازیانه بود !
نه تو به داد می‌رسی ، نه من به تو رسیده‌اَم !
سراب‌ْگَردِ خسته‌اَم ، که عشق را ندیده‌اَم !
مسافرِ ستاره‌ها ! تا شب‌ِ هق‌هقم بیا !
که پَرت مانده کوچه‌ی ترانه از صدای پا !
به سایه تکیه می‌دهم ، من‌ِ گلو بُریده را !
پناه می‌بَرَم به شب ، آوازِ ناشنیده را !
تو زنده‌یی‌ُ مرگ‌ِ من ، باورِ من نمی‌شَوَد !
بی‌تو دِل‌ِ مثله شُده ، حریف‌ِ تن نمی‌شَوَد !
شروع‌ِ افسانه‌ی غم ، ختم‌ِ همین ترانه بود !
طرّه‌ی نازِ گیس‌ِ تو ، کلاف‌ِ تازیانه بود !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#454
Posted: 20 Mar 2012 18:57
عنوان: هزارُ دوّمین شب
زاده‌ی شهرِ قصّه‌اَم ! محبوس‌ِ برگای کتاب !
سالارِ نورُ آینه ! رو این شب‌ِ کهنه بِتاب !
مهلت‌ِ استخاره نیست ، فرصت‌ِ ما همین شبه !
این شب‌ِ بی‌سقف‌ُ ستون ، هزارُ دوّمین شبه !
از اوّل‌ِ حکایت‌ِ قصّه‌ی گُنبدِ کبود،
چشمای تو هَوایی‌ِ ، چل‌ْگیس‌ِ توی قصّه بود !
من‌ُ نمی‌دیدی‌ُ من ، جُز تو نمی‌دیدم ! عزیز !
چل‌گیس‌ِ واقعی منم ، از بندِ قصّه بگریز !
نذار حکایت‌ِ دلم ، نخونده باقی بمونه !
جُز تو کسی آخرِ این حکایت‌ُ نمی‌دونه !
قصّه تموم نمی‌شه تو صفحه‌ی آخرِ کتاب !
سالارِ نورُ آینه ! رو این شب‌ِ کهنه بِتاب !
من‌ُ بِبَر به خلوتت ! من‌ُ بخون از سَرِ سطر !
بذار که رسوا بشم از حضورِ بی‌پَرده‌ی عطر !
عطرِ تنت رُ جا بذار ، تو پیچ‌ُ تاب‌ِ پیرهنم !
کفشای فولادی کجاس ؟ کجاس عصای آهنم ؟
ساده به تو نمی‌رسم ، قصّه‌نویس دِل نداره !
همیشه ختم‌ِ قصّه‌ها ، عاشق‌ُ تنها می‌ذاره !
نذار حکایت‌ِ دلم ، نخونده باقی بمونه !
جُز تو کسی آخرِ این حکایت‌ُ نمی‌دونه !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#455
Posted: 20 Mar 2012 18:58
عنوان: بوف‌ِ کور
نوزده‌ِ فروردین‌ِ سی ، پاریس‌ْ چشاش‌ُ بسته بود !
صدای جیغ‌ِ بوف‌ِ کورْ ، تو حنجره‌ش شکسته بود !
کوچه‌ی شامپیونه بود ، آپارتمان‌ِ سی‌ُ هفت ،
همون جایی که بوف‌ِ کورْ ، از توی قصه رَفت که رَفت !
خالق‌ِ توپ‌ِ مُرواری ، سایه‌ش‌ُ دنبال‌ْ میکنه !
غربت‌ِ این خونه‌به‌دوش ، ترانه رُ لال‌ْ میکنه !
یه عُمره که دَربه‌دَره ، رَدِّ سه قطره خون شُده !
سایه‌ی اون مُدّتیه ، مامورِ جَلب‌ِ اون شُده !
تو زندگی‌ِ آدما ، دَردایی هَس مثل‌ِ خوره !
که روح‌ُ توی اِنزوا ، ذرّه به ذرّه می‌خوره !
آی بوف‌ِ کورْ ! آی بوف‌ِ کورْ ! آی بوف‌ِ کورِ دَربه‌دَر !
پَریدَنِت‌ْ یه حادثه‌س ! یه اتّفاق‌ِ پَرده‌ْدَر !
بَرّه‌ها عادت می‌کنَن ، به زوزه‌ی مُمتدِ گُرگ‌ْ !
اما واسه تو زندگی‌ْ ، شُده یه زندون‌ِ بُزرگ‌ْ !
به این بُتای لعنتی ، دوباره پُشت‌ِ پا بِزَن !
تویی یه ناسزای ناب‌ْ ! تویی تبلورِ شُدَن !
آی ! آدمای بی‌زبون ! تا کی اسیرین تو نَفَس ؟
نگا کنین که بوف‌ِ کور ، جون میکنه کنج‌ِ قَفَس !
تو زندگی‌ِ آدما ، دَردایی هَس مثل‌ِ خوره !
که روح‌ُ توی اِنزوا ، ذرّه به ذرّه می‌خوره !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#456
Posted: 20 Mar 2012 18:58
عنوان: خاتون‌ِ ماه‌ِ سوّم
خاتون‌ِ ماه‌ِ سوّم ! بی‌بی‌ِ داغ‌ِ خُرداد !
بیا که بی‌حضورت ، دل از ترانه افتاد !
نه از ستاره دَم زد ، نه کوچه رُ قدم زد ،
قاصدکا رُ دست‌ِ نسیم‌ِ نابَلَد داد !
نوشت‌ُ خوندُ سَر رفت ، تا آخرِ سفر رفت ،
دنبال‌ِ همنفس بود ، برای کشف‌ِ فریاد !
قله‌نشین ! کجایی ؟ بگو که همصدایی !
بگو تو قصرِ جادو ، ما رُ نبردی از یاد !
همیشه پا به پامی ، تو لرزش‌ِ صدامی ،
درست مثه یه یاور ! درست مثه یه همزاد !
آینه بی‌تو سرده ! بهشت‌ِ قصه زرده !
با تو کویرِ تشنه ، میشه یه دشت‌ِ آباد !
ببین که بی‌تو لالم ! مرثیه‌ی زوالم !
بیا تا جون بگیره ، نبض‌ِ ترانه‌ی شاد !
بی‌بی‌ِ عطرُ مهتاب ! هق‌هق‌ِ ما رُ دریاب !
که این نفس‌بُریده ، یه فصل‌ِ تازه می‌خواد !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#457
Posted: 20 Mar 2012 18:59
عنوان: دَه درجه زیر شب
اونورِ قاب‌ِ پنجره دوباره تصویرِ شبه !
چله‌نشین‌ِ حنجره بغض‌ِ نفس‌گیرِ شبه !
دست‌ِ سیاه‌ِ سایه‌ها بازم ستاره‌چین شده !
بازم هوای خونه‌مون دَه درجه زیرِ شبه !
بذار که سایه‌ها بگن کبریت‌ِ بی‌خطر منم !
چراغ‌ُ روشن میکنم ، شعله به شب نمی‌زنم !
شب اگه موندگار بشه ، من تو خودم آفتابی‌ام !
نقابمو برمی‌دارم ، آینه رُ نمی‌شکنم !
تو ازدحام‌ِ عربده ، ترانه‌ها بادِ هواس !
همسایه‌ی صدای ما ، بازارِ داغ‌ِ مسگراس !
بذار جماعت ندونن دنیا تو پیرهن‌ِ منه !
بذار ندونن که شبم با تو یه روزِ روشنه !
بذار که هیچکس ندونه معنی‌ِ این ترانه رُ !
بذار که باور نکنن این من‌ِ عاشقانه رُ !
بذار که پُشت‌ِ سایه‌ها نلرزه از صدای من !
جرقه روشن میکنه شعله‌ی هر زبانه رُ !
تو ازدحام‌ِ عربده ، ترانه‌ها بادِ هواس !
همسایه‌ی صدای ما ، بازارِ داغ‌ِ مسگراس !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#458
Posted: 20 Mar 2012 19:00
عنوان: در ساعت‌ِ پنج‌ِ عصر
چشمات از اونورِ بادبزن دو خورشیدِ سیاس !
پُشت‌ِ سّدِ پیرهنت کوچه‌های اسپانیاست !
پوستت از زیتون‌ُ یاس‌ِ ، دلت از جنس‌ِ طلاس !
سیم‌ِ گیتارِ تنم به زخمه‌ی تو مبتلاس !
وعده‌ی ما باشه فردا ! در ساعت‌ِ پنج‌ِ عصر !
رقص‌ِ صدا باشه فردا ! در ساعت‌ِ پنج‌ِ عصر !
ترانه‌ها باشه فردا ! در ساعت‌ِ پنج‌ِ عصر !
کشف‌ِ خدا باشه فردا ! در ساعت‌ِ پنج‌ِ عصر !
صدای هزارتا قو نشسته تو زنگ‌ِ صدات !
صدتا مرواریدِ غلتون توی لبخندِ لبات !
تو چشات شعله‌ی چوپان واسه تاروندن‌ِ گرگ !
خشم‌ِ تو نیزه‌ی آخر توی میدون‌ِ بزرگ !
دست‌ِ تو جای گریز ، یه سرزمین‌ِ آشناس !
عمق‌ِ احساس‌ِ تو دریاس ، دلم عاشق‌ِ شناس !
وعده‌ی ما باشه فردا ! در ساعت‌ِ پنج‌ِ عصر !
رقص‌ِ صدا باشه فردا ! در ساعت‌ِ پنج‌ِ عصر !
ترانه‌ها باشه فردا ! در ساعت‌ِ پنج‌ِ عصر !
کشف‌ِ خدا باشه فردا ! در ساعت‌ِ پنج‌ِ عصر !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#459
Posted: 20 Mar 2012 19:01
عنوان: عکاس‌باشی
عکاس‌باشی ! عکاس‌باشی ! عکس‌ت‌ُ بی‌هوا بگیر !
یه عکس‌ِ بی‌پَرده‌ی ناب ، از روزگارِ ما بگیر !
عکس‌ِ من‌ُ بگیر ، عزیز ! با این تبسم‌ِ دروغ !
ببین ستاره جون داده ، تو این چشای بی‌فروغ !
ببین که خط خورده دلم ، تو امتحان‌ِ سایه‌ها !
باید که لبخند بزنم ، تو اوج‌ِ این گلایه‌ها !
عکسم‌ُ موندنی بگیر !
شب نباید خوشش بیاد !
باید بفهمه که چشام ،
دنیا رُ آفتابی می‌خواد !
عکاس‌باشی ! عکاس‌باشی ! عکس‌ِ سیاه سفید بگیر !
از دل‌ِ این آیه‌ی یأس ، یه عکس‌ِ پُر امید بگیر !
عکسی بگیر که توی اون ، شب‌پَره سوزون نباشه !
تو سایه روشنش تب‌ِ حادثه پنهون نباشه !
عکسی بگیر که مثل‌ِ من ، تو قابا زندونی نشه !
معنی‌ِ هر تبسم‌ش ، گریه‌ی پنهونی نشه !
عکسم‌ُ موندنی بگیر !
شب نباید خوشش بیاد !
باید بفهمه که چشام ،
دنیا رُ آفتابی می‌خواد !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#460
Posted: 20 Mar 2012 19:02
عنوان: ناتمام
روسری‌ِ قشنگت ، به رنگ‌ِ برگ‌ِ باغه !
قلب‌ِ تو ظهرِ مرداد ، مثل‌ِ تنورِ داغه !
با اون چشای میشی ، وقتی دیوونه میشی ،
تو نی‌نی‌ِ نگاهت ، یه عالمه چراغه !
یه شعرِ ناتمومی ! یه قصه‌ی نگفته !
وقتی که بی‌صدایی ، ترانه حرف‌ِ مُفته !
مثل‌ِ چراغ‌ِ امید ، مثل‌ِ ظهورِ خورشید ،
وقت‌ِ طلوع‌ِ چشمات ، سایه زمین میفته !
گونه‌هات سیب‌ِ گلاب ! نفست یه شعرِ ناب !
همیشه کنارمی ، توی بیداری‌ُ خواب !
تو سایه‌بون‌ِ پِلکات ، از تو نفس می‌گیرم !
کوچه‌ی کودکی رُ ، از آینه پَس می‌گیرم !
خنده‌ی تو کلیدِ قفلای پیش‌ِ رومه ،
یه شاه‌کلید برای قفل‌ِ قفس می‌گیرم !
دست‌ِ تو سرزمین‌ِ ، کولی‌ِ قصه‌هامه !
چشم‌ِ تو چلچراغه ، روشن‌ِ این شبامه !
وقتی که هستی هستم ، از عطرِ واژه مستم ،
بی‌تو تو هر ترانه یه جمله ناتمامه !
گونه‌هات سیب‌ِ گلاب ! نفست یه شعرِ ناب !
همیشه کنارمی ، توی بیداری‌ُ خواب !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
صفحه 46 از 129