ارسالها: 6216
#481
Posted: 22 Mar 2012 20:37
عنوان: رَدِ بهار
پَری‌ِ پروانه‌پوشم ! عمریه حلقه به گوشم !
بذار از شراب‌ِ چشمات ، دو سه پیمونه بنوشم !
تو کدوم خاطره جاموند ، دست‌ِ تابستونی‌ِ تو ؟
از کدوم حادثه سَررفت ، هق‌هق‌ِ پنهونی‌ِ تو ؟
بی تو ترانه‌های من ، تو ضجه‌های شب گُمه !
گریه نکن ! این دل‌ِ مست ، خراب‌ِ یه تبسمه !
نرو از خلوت‌ِ دستام ، جاده رو به زمهریره !
پیش‌ِ حرمت‌ِ قدم‌هات ، خاک‌ِ این جاده حقیره !
تو که داغ‌ِ داغ‌ِ داغی مثل‌ِ آتیش‌ِ تو کرسی ،
واسه چی رَدِ بهارُ ، از آدم برفی می‌پرسی ؟
میشه با نازِ نگاهت ، صدتا سقف‌ِ موندنی ساخت !
میشه لبخندُ دوباره ، یادِ این آینه انداخت !
بی تو ترانه‌های من ، تو ضجه‌های شب گُمه !
گریه نکن ! این دل‌ِ مست ، خراب‌ِ یه تبسمه !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#482
Posted: 22 Mar 2012 20:38
عنوان: دل‌ْگِله
هم قسم ! کجای این فاصله‌ای ؟
تو کدوم سطرِ همین دل‌ْگِلِه‌ای ؟
نگو چش براه‌ِ خورشیدی هنوز ،
آخ ! چه طاقتی ! عجب حوصله‌ای !
اگه این شب به شبیخون نرسه ،
اگه بغض‌ِ ما به بارون نرسه ،
تو ضیافت‌ِ سکوت‌ِ آینه‌ها ،
اگه فانوس‌ِ تو مهمون نرسه ،
تو سیاه‌چال می‌مونن تموم‌ِ این حنجره‌ها !
دیوارا قَد می‌کشن تو باورِ پنجره‌ها !
دیگه هیچ کوهکنی کوه‌ُ برنمی‌داره با عشق !
شب اسیر نمی‌شه تو زنجیرِ این زنجره‌ها !
اگه این شب به شبیخون برسه ،
اگه بغض‌ِ ما به بارون برسه ،
تو ضیافت‌ِ سکوت‌ِ آینه‌ها ،
اگه فانوس‌ِ تو مهمون برسه ،
از دل‌ِ حوض‌ِ طلا قَد می‌کشن فواره‌ها !
عطرِ مهربون‌ِ یاس پُر میشه تو مشام‌ِ ما !
دیوْ تو بطری ، تَه‌ِ اقیانوسا زندونی میشه !
چه تماشایی میشه جشن‌ِ گُل‌ُ نورُ صدا !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#483
Posted: 22 Mar 2012 20:39
عنوان: مبتذل
وقتی خورشید ، یخ ببنده ، یعنی عُمره شب بلنده !
ای طلوع‌ِ بی‌بهانه ! دل‌ِ ما پیش‌ِ تو بنده !
اینجا رخصت‌ِ نفس نیست ! اینجا کرکس تو قفس نیست !
پیش‌ِ خودسوزی‌ِ طاووس ، اشکای من‌ُ تو بَس نیست !
باید از سایه‌ی ساطور ، تا ستاره ، خون بباریم !
باید این ثانیه‌ها رُ تو کتابا جا بذاریم !
توی سینه‌مون یه کپّه حرفای خط‌خطی مونده ،
کی میگه برای کوچه حرف‌ِ تازه‌ای نداریم ؟
توی زخم‌ِ صورتِت رنگین‌کمون‌ِ غزله ،
از نگاه‌ِ سایه‌ها تنفست مبتذله !
بگو خورشیدم بمیره ! توی شب آینه کوره !
خود ندیدن التیام‌ِ زخم‌ِ این قوم‌ِ صبوره !
وقتی تو باورِ آینه ، خودت‌ُ مُرده ببینی ،
واسه تاریکی‌ِ خونه ، خودت آماده‌ترینی !
روشنی وقتی قشنگه ، که تو عاشقانه باشی !
وقتی که خودت حریص‌ِ ، حکم‌ِ تازیانه باشی !
توی زخم‌ِ صورتِت رنگین‌کمون‌ِ غزله ،
از نگاه‌ِ سایه‌ها تنفست مبتذله !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#484
Posted: 22 Mar 2012 20:40
عنوان: سنگسار
مستانه باش ! مستانه باش ! این خانه بی‌خُم‌خانه نیست !
در عمق‌ِ این آتشکده ، جز پیکرِ پروانه نیست !
در این هجوم‌ِ ناگهان ، سَر را منه بر آستان ،
چون رنگی از رنگین‌کمان ، بر طاق‌ِ این ویرانه نیست !
زنجیر بر پای چراغ ، تیشه روان بر صیدِ باغ ،
بنگر که در قوم‌ِ کلاغ ، یک بلبل‌ِ دیوانه نیست !
بیا ! بیا ! تو بیا اِی طلایه‌دارِ غزل !
بیا ! بیا ! به تماشای سنگسارِ غزل !
مستانه باش ! مستانه باش ! این خانه بی‌خُم‌خانه نیست !
در عمق‌ِ این آتشکده ، جز پیکرِ پروانه نیست !
کبکان همه تسبیح گو ، خون‌ها روان در ذهن‌ِ جو ،
سیمرغ‌ِ ما با شب بگو ! در بندِ آب‌ُ دانه نیست !
سرریز شو از صبرِ تن ، ای قاصدِ یلدا شکن !
مینای سرخ‌ِ خون‌ِ من ، در حجم‌ِ این پیمانه نیست !
بیا ! بیا ! تو بیا اِی طلایه‌دارِ غزل !
بیا ! بیا ! به تماشای سنگسارِ غزل !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#485
Posted: 22 Mar 2012 20:40
عنوان: طلاق
حرف‌ِ آخرُ بزن ! حوصله‌م‌ُ سَرمی‌بَری !
خسته‌اَم از این یکی شُدن ، ولی دربه‌دری !
حرف‌ِ آخرُ بزن ! بگو باید چی کار کنیم !
من‌ُ تو از خودمون نمی‌تونیم فرار کنیم !
هَرجا باشیم همینه ! هم اینجا ، هم قلّه‌ی قاف !
حرف‌ِ آخرُ بگو دُرُست‌ُ پوست‌کنده وُ صاف !
بگو که شریک‌ِ اشتباه‌ِ همدیگه بودیم !
شریک‌ِ زنده‌گی‌ِ سیاه‌ِ همدیگه بودیم !
حالا فکرِ رفتنی ! خوب می‌دونم ! بذار برو !
حرفات‌ُ دارم تو چشمات می‌خونم ! بذار برو !
برو امّا عمرِ هَر دوتامون‌ُ آتیش زَدی !
تو می‌گُفتی راه‌ِ خوشبخت شُدن‌ُ خوب بَلَدی !
بعضی از اشتباها تا آخرِ عمر باهاتن !
عشقمون یه اشتباه بود ! اشتباه‌ِ تو وُ من !
بگو که شریک‌ِ اشتباه‌ِ همدیگه بودیم !
شریک‌ِ زنده‌گی‌ِ سیاه‌ِ همدیگه بودیم !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#486
Posted: 22 Mar 2012 20:41
عنوان: زندگی معنی‌ِ مرگه!
پرده‌خونی بَسه ، مطرب ! دل‌ِ صدپاره رُ دریاب !
خواب‌ِ بی‌دغدغه ننگه ! وقتشه بپّری از خواب !
تا کجای قصه میشه ، تن به ضرب‌ِ دلخوشی داد ؟
بخون از خرابه‌های ، پُشت‌ِ این پرده‌ی آباد !
مطرب‌ِ زنبورک‌ْخونه ! حرف‌ِ ترانه پنهونه !
اینجا برای مرثیه ، دلیل‌ِ خوب فراوونه !
مطرب‌ِ زنبورک‌ْخونه ! نیش‌ِ ترانه‌هات کجاس ؟
کدوم نسیم‌ِ کینه‌دار ، دشمن‌ِ فانوس‌ِ صداس ؟
پرده‌ی آینه رُ بنداز ، پیش‌ِ چشم‌ِ این جماعت !
این اهالی‌ِ تزلزل ! این تبارِ بی‌شکایت !
قصه ، بی‌غصه دروغه ! زندگی معنی‌ِ مرگه !
قصه‌ی زجرِ سپیدار ، زیرِ شلاق‌ِ تگرگه !
مطرب‌ِ زنبورک‌ْخونه ! حرف‌ِ ترانه پنهونه !
اینجا برای مرثیه ، دلیل‌ِ خوب فراوونه !
مطرب‌ِ زنبورک‌ْخونه ! نیش‌ِ ترانه‌هات کجاس ؟
کدوم نسیم‌ِ کینه‌دار ، دشمن‌ِ فانوس‌ِ صداس ؟
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#487
Posted: 22 Mar 2012 20:42
عنوان: پیشونی‌نوشت
از چکیدن‌ِ ستاره ، روی دفترچه‌ی خالی ،
تا رُبودن‌ِ یه بوسه ، از یه خاتون‌ِ خیالی ،
فاصله ، سطرِ نخست‌ِ اولین ترانه بود !
از غزلخونی‌ِ خورشید ، پَس‌ِ پُشت‌ِ پلک‌ِ سایه ،
تا رسیدن به غروب‌ِ سردِ آخرین گلایه ،
فاصله ، خط زدن‌ِ شعرای عاشقانه بود !
از شکوه‌ِ نقش‌ِ لبخند ، رو لب‌ِ برده‌ی آزاد ،
تا وقاحت‌ِ تبسم ، توی صورت‌ِ یه جلاد ،
فاصله ، بیداری‌ِ چشمای پُشت‌ِ میله بود !
از چراغونی‌ِ مهتاب ، رو نوک‌ِ صخره‌ی نیرنگ ،
تا سقوط‌ِ بی‌دریغ‌ِ ، آخرین پلنگ‌ِ دلتنگ ،
فاصله ، لالایی‌ِ عتیقه‌ی قبیله بود !
بگو از حراج‌ِ فانوس ، توی شهرِ نون نخورده ،
تا شب‌ِ مرثیه‌سازی ، واسه گُلخونه‌ی مُرده ،
فاصله ، چَن تا شب‌ِ نشکن‌ِ پروانه‌کش‌ِ ؟
از رَجَزخونی‌ِ سلاخ ، پیش‌ِ چشمای قناری ،
تا آتیش‌بازی‌ِ تلخ‌ِ ، تک درخت‌ِ یادگاری ،
دل‌ِ خسته به کدوم مرهم‌ِ نامریی خوش‌ِ ؟
یه خرابه‌ی قشنگ ، هزار تا آبادی‌ِ زشت !
این جهنم‌ِ عزیزُ نفروختیم به بهشت !
دل‌ِ ما غافل از این فاصله‌های کهنه بود ،
ما تو شب زاده شدیم ، همینه پیشونی نوشت !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#488
Posted: 22 Mar 2012 20:43
عنوان: عروسک
یکی بود ، یکی نبود ، زیرِ گُنبدِ کبود،
یه عروسک‌ِ قشنگ نِشسته بودش !
اَبروهاش مثل‌ِ کمون ، زیرِ طاق‌ِ آسمون،
چشماش‌ُ به راه‌ِ قصّه بسته بودش !
تو همون عروسکی ! که با چشم‌ِ پولَکی ،
من‌ُ مثل‌ِ سایه دنبالت کشوندی !
گفتی با تو صادقم ! گفتی خیلی عاشقم !
امّا عاشق نبودی پیشم نموندی !
اون عروسک عاشقه یا تو ؟ اون که فرقی نداره با تو !
دس رو دس گُذاشتی‌ُ موندی ، که یکی بفهمه حرفات‌ُ !
عروسک جون نداره ! سرُ سامون نداره !
تا کجا می‌تونه چشم به راه بمونه ؟
خیلی وقته بی‌صداس ، انگار از دنیا جُداس،
تو دِلِش گلایه داره از زمونه !
تویی که دِل نداری ، من‌ُ تنها می‌ذاری !
تو سینه‌ت به جای دِل یه تیکه سنگ داری !
من که حرفی ندارم ! باز بگو: دوسِت دارم !
هنوزم قشنگه این دروغ‌ِ تکراری !
من دیگه غریبه‌اَم با تو ! فاصله داره دلم تا تو ! دَس رو دَس گُذاشتی‌ُ موندی ، یکی باور کنه حرفات‌ُ !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#489
Posted: 22 Mar 2012 20:44
عنوان: آوازه‌خون!
هِی چَپ‌ُ راست می‌دی کنسرت ! خوش به حالت ! اِی آوازه‌خون !
عکست چاپ شُده رو اینسرت ! خوش به حالت ! اِی آوازه‌خون !
اسمت همه جا پیچیده ! خوش به حالت ! اِی آوازه‌خون !
هَر کسی کلیپت‌ُ دیده ! خوش به حالت ! اِی آوازه‌خون !
پولات از پارو بالا می‌رَن !
همه‌ش اَزَت امضأ می‌گیرن !
کشته مُرده بَرات زیاده !
دوس دارنت مَردُم‌ِ ساده !
امّا بگو به من تو کی هستی ؟
وقتی که رو به آینه نِشستی !
یه آدم‌ِ ساده ، یا یه نابغه ؟
که آینه واسه‌ش آینه‌ی دِقه !
آخ ! اگه خودت‌ُ گُم کنی ، وای به حالت ! اِی آوازه‌خون !
اگه پُش به مَردُم کنی ، وای به حالت ! اِی آوازه‌خون !
اگه فکر کنی خوش صدایی ، وای به حالت ! اِی آوازه‌خون !
یا بگی که خودِ خُدایی ، وای به حالت ! اِی آوازه‌خون !
یهو می‌بینی صدات می‌گیره !
ستاره‌ی شانست می‌میره !
وقتی بدونن که تو کی هستی،
دیگه دکون‌ِ صدات‌ُ بستیی !
حالا بگو به من تو کی هستی ؟
وقتی که رو به آینه نِشستی !
یه آدم‌ِ ساده ، یا یه نابغه ؟
که آینه واسه‌ش آینه‌ی دِقه !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#490
Posted: 24 Mar 2012 05:37
عنوان: شروعم کن!
صدتا دامادِ کفن‌ْپوش ، صدتا نو عروس‌ِ بیوه !
کارِ ما به جای فریاد ، قلقلک دادن‌ِ دیوه !
توی مهمونی‌ِ شمشیر ، هِل‌ْکشون‌ِ تازیانه‌س !
حجله‌ی شاپرکامون ، جای جولان‌ِ زبانه‌س !
نفس‌ِ چراغ‌ُ بشمار ! مُرشدِ اسطوره مُرده !
چشمای کدوم مترسک ، زخمای ما رُ شمرده ؟
شروعم کن ! شروعم کن ! تو این پایان‌ِ بی‌هق‌هق !
گذرگاه‌ِ رهایی باش ، از این بن‌بست‌ِ بی‌عاشق !
بذار مُهرپیشونی بازم ، بمونه پای این درگاه !
ببین از سنگ‌ِ سنگ‌انداز ، شکسته چلچراغ‌ِ ماه !
طلوعم کن ! طلوعم کن ! خروس‌ِ تُک طلا خوابه !
آهای ! ماه‌پیشونی ! برگرد ! تنم بی‌تاب‌ِ مهتابه !
این همه سایه‌ی خسته ، این همه قفل‌ِ شکسته !
پهلوونای ستاره ، صف به صف ، دسته به دسته !
قاصدک از دل‌ِ خورشید ، واسه‌مون خبر آورده ،
وا کنین درای باغ‌ُ ، که دروگر جون سپرده !
بزنین به طبل‌ِ بوسه ! وقت‌ِ رقص‌ِ بی‌هراسه !
رقص‌ِ بی‌پَرده‌ی آخر ، وسط‌ِ گودِ حماسه !
آهای ! ماه‌پیشونی ! برگرد ! تنم بی‌تاب‌ِ مهتابه !
طلوعم کن ! طلوعم کن ! خروس‌ِ تُک طلا خوابه !
ببین از سنگ‌ِ سنگ‌انداز ، شکسته چلچراغ‌ِ ماه !
بذار مُهرپیشونی بازم ، بمونه پای این درگاه !
گذرگاه‌ِ رهایی باش ، از این بن‌بست‌ِ بی‌عاشق !
شروعم کن ! شروعم کن ! تو این پایان‌ِ بی‌هق‌هق !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
صفحه 49 از 129