ارسالها: 6216
#521
Posted: 26 Mar 2012 06:45
عنوان: تاکسی
من شوفر تاکسیاَم ! آی مسافرِ دَربَستی !
بگو تا آخرِ این ترانه با من هستی !
اگه باشی من تو رُ هَرجا دِلِت خواس میبَرَم !
آخه من از همه رانندهها دیوونهتَرَم !
خستهاَم از این همه علامتُ خطُ نشون !
از جریمه وُ صدای زشتِ سوتِ پاسبون !
جوونیم پُشتِ چراغِ قرمزا گُم شُد یه روزی !
تو جوونی نباید پُشتِ چراغا بسوزی !
آی ! راننده ! بیا وُ فکری به حالِ من کن !
اگه زحمتت نمیشه ضبطتُ روشن کن !
میدونم خسته شُدی از این همه حرفُ حدیث !
آخه هیشکی گوش به زنگِ حرفِ رانندهها نیس !
میدونم حرفای من حوصلهتُ سَر بُرده !
میگی تا فردا کی زنده مونده وُ کی مُرده !
اگه راننده بودی حرفامُ خوب میفهمیدی !
توی آینه جای من عکسِ خودت رُ میدیدی !
دنبالِ چاره میگشتی واسه این همه چراغ !
که جوونیتُ فروختن توی این حراجِ داغ !
آی ! راننده ! بیا وُ فکری به حالِ من کن !
اگه زحمتت نمیشه ضبطتُ روشن کن !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#522
Posted: 26 Mar 2012 06:45
عنوان: پیانو
اگه یه پیانو داشتم،
یه ترانه برای دِلِ خودم میساختم !
دوباره مثلِ قدیما،
غیبتِ تو رُ به یادِ حنجرهم مینداختم !
آخ ! اگه پیانو داشتم،
تو خودم گُم میشُدم مثلِ زمونای قدیم !
مثِ اون شبا که با هم،
دوتایی تو کوچههای بیچراغ قدم زَدیم !
اگه قلبم از طلا بود ، اونُ آب میکردمُ
با پولش واسه خودم یه پیانو میخریدم !
امّا قلبم پیشِ من نیس ، تو اونُ دزدیدی !
منِ سادهی پیاده اینُ زود نفهمیدم !
اگه یه پیانو داشتم،
از شبای تلخِ دِلتنگی بَرات میگفتم !
تا بدونی که هنوزم،
وقتِ خوندنِ ترانه یادِ تو میاُفتم !
آخ ! اگه پیانو داشتم،
به تو میگُفتم که دلواپسِ حالِ خودمم !
هنوزم مثلِ گُذشته،
شبُ روز تو فکرِ آرزوهای محالِ خودمم !
اگه قلبم از طلا بود ، اونُ آب میکردمُ
با پولش واسه خودم یه پیانو میخریدم !
امّا قلبم پیشِ من نیس ، تو اونُ دزدیدی !
منِ سادهی پیاده اینُ زود نفهمیدم !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#523
Posted: 26 Mar 2012 06:46
عنوان: تطهیر
بانو ! از این شبِ بَربَر مَرا بِبَر !
از وعدهگاهِ سینه وُ خنجر مَرا بِبَر !
یک کاسه از صداقتِ بغضت به من بده !
از این سکوتِ زهرِ مکرّر مَرا بِبَر !
وقتی وقوعِ حادثه اخطار شُد به من،
از باغِ بوسهات به کویرم پُلی بزن !
فانوسی از سپیده بیارُ به من ببخش !
اِی ترجمانِ خاطره وُ خانه وُ وطن !
اینجا حراجِ دَم به دَمِ دِل بُریدن است !
تنها پناهِ غربتِ ما خواب دیدن است !
تقدیرِ عشقهای پریشانِ بیمَدار،
در اوّلین سلام ، به پایان رسیدن است !
بانو ! مَرا بِبَر به شکوهِ نگاهِ خود !
من را بخوان به زمزمهی گاهگاهِ خود !
من حبسیِ کدام طلسمِ شکنجهاَم ؟
اینگونه چون پلنگ ، گرفتارِ ماهِ خود !
در گیجگاهِ کدام ستاره گُلی نشست ؟
پلکِ کدام پنجره را دستِ کینه بست ؟
من با کدام معجزه تطهیر میشَوَم ؟
از سایهی سترونِ اهریمنِ شکست ؟
اینجا حراجِ دَم به دَمِ دِل بُریدن است !
تنها پناهِ غربتِ ما خواب دیدن است !
تقدیرِ عشقهای پریشانِ بیمَدار،
در اوّلین سلام ، به پایان رسیدن است !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#524
Posted: 26 Mar 2012 06:46
عنوان: لُسآنجلس
حبّهی قند ! تُنگِ بلور ! آی تو که اینا اِسمته !
بدون که قلبم هنوزم طلسمیه طلسمته !
غربت دیگه یه خاطرهس ، چون با تو همْسفره شُدم !
وقتی که تو کنارمی ، خنده زیاده ، گریه کم !
به عطرِ پیرهنت قسم ، که از تو دِل نمیکنم !
آوازهخونِ عاشقِ شهرِ ترانههات منم !
لُسآنجلس جهنّمه وقتی تو نیستی پیشِ من !
لُسآنجلس میشه بهشت ، تو لحظههای ما شُدن !
وطن عزیزِ چون تو هَم ، شبیهِ حِسِ وطنی !
دارُ ندارمی ! عزیز ! مرهمِ دردای مَنی !
با تو میشه تمومِ شب ، خاطره گفتُ تازه شُد !
میشه با اعجازِ چشات ، یه اسمِ پُرآوازه شُد !
به رنگِ گونههات قسم ، که از تو دِل نمیکنم !
آوازهخونِ عاشقِ شهرِ ترانههات منم !
لُسآنجلس جهنّمه وقتی تو نیستی پیشِ من !
لُسآنجلس میشه بهشت ، تو لحظههای ما شُدن !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#525
Posted: 26 Mar 2012 06:47
عنوان: مثلِ فانوس توی آفتاب
از کدوم روز ، از کدوم شب ، از کدوم قلّه رسیدی ؟
که با اعجازِ حضورت ، منُ از نو آفریدی !
بیتو روشن بودم امّا ، مثلِ فانوس توی آفتاب !
سُستُ خالی مثلِ نقشِ سایهیی اُفتاده بَر آب !
تو شروعی تازه بودی ، روزَنی رو به ترانه !
فصلِ آغازِ ظهورِ واژههای عاشقانه !
من زمینْخوردهاَم ! اِی عشق ! وقتِ جنگِ تن به تَن نیست !
این شکستُ میپذیرم ، منِ من شبیهِ من نیست !
فصلِ معراجِ شکوفه ! فصلِ رستاخیزِ جنگل !
منُ از خزون رها کن ! منُ تازه کن از اوّل !
از کدوم باغ ، از کدوم شهر ، از کدوم جادّه رسیدی ؟
که با گوشهی نگاهت ، منُ از نو آفریدی !
برای کشفِ سکوتت ، تا کجا باید سفر کرد ؟
واسه خوندن از تو باید ، چنتا حنجره خبر کرد ؟
باید از کدوم پرستو ، راهِ چشمِ تو رُ پُرسید ؟
با کدوم معجزه میشه تو رُ از خودِ تو دُزدید ؟
من زمینْخوردهاَم ! اِی عشق ! وقتِ جنگِ تن به تَن نیست !
این شکستُ میپذیرم ، منِ من شبیهِ من نیست !
فصلِ معراجِ شکوفه ! فصلِ رستاخیزِ جنگل !
منُ از خزون رها کن ! منُ تازه کن از اوّل !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#526
Posted: 26 Mar 2012 06:48
عنوان: مسافرکوچولو
ساکنِ یه ستارهاَم ، مثلِ مسافرکوچولو !
خَرابِ عطرِ گُلِ سُرخ ، منتظرِ یه گفتُگو !
هِی از تو چاه آب میکشم ، تا گُلِ سُرخ تشنه نَشه !
اون میدونه که دِلِ من ، یه عمره کشته مُردهشه !
هَمَش باهاش حرف میزَنَم ، امّا جوابم نمیده !
هیشکی نمیدونه که اون چه جوری اینجا رسیده !
برای بُردنِ دِلم ، یه روز دراومد از تو خاک !
قشنگُ نازُ خواستنی ، معصومُ بیگناهُ پاک !
آی ! گُلِ سُرخ ! آی ! گُلِ سُرخ ! دخترکِ غنچهنشین !
چشماتُ که وا میکنی ، این منِ عاشقُ ببین !
من مثِ تو یه عمره که ، ساکنِ این ستارهاَم !
اسیرِ تنهایی شُدم ، دنبالِ راهِ چارهاَم !
سکوتِ سَردِ گُلِ سُرخ ، با گریههام نمیشکنه !
چشماشُ بسته ! میدونم ، اونم دُرُست مثلِ منه !
با نازُ عشوهش دلمُ تا اوجِ اَبرا میبَره !
اونم یه عمرِ مثِ من تو آسمون دربهدره !
خوب میدونم یه روز میاد ، که اون چشاشُ وا کنه !
با دو چشمِ خواستنیش ، تو چشمِ من نگا کنه !
با این خیالِ قیمتی ، زندهگیمُ میگذرونم !
اون منُ باور میکنه ! خوب میدونم ! خوب میدونم !
آی ! گُلِ سُرخ ! آی ! گُلِ سُرخ ! دخترکِ غنچهنشین !
چشماتُ که وا میکنی ، این منِ عاشقُ ببین !
من مثِ تو یه عمره که ، ساکنِ این ستارهاَم !
اسیرِ تنهایی شُدم ، دنبالِ راهِ چارهاَم !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#527
Posted: 26 Mar 2012 06:49
عنوان: یه کم آزادی
شعرای پاستوریزه وُ ترانههای بَد صدا !
تنها همین از منِ من ، برای من مونده به جا !
شب اینجوری دوسم داره: گلو بُرید ، بینفس !
میگه قناری خوشْصداتَر میخونه توی قفس !
امّا از این به بعد دیگه ، من یه کم آزادی میخوام !
یه قطره از دریایی که ، تو قولشُ دادی میخوام !
گلّه رُ میبَری کجا ؟ آهای چوپون ! آهای چوپون !
بَسّه دیگه جماعتُ پِیِ دروغات نکشون !
دروغای مصلحتیت ، ما رُ به هیچجا نرسوند !
پای ترانه مثلِ خَر ، تو گِلِ بیصدایی موند !
ترانههای اَلکنُ صداهای صدتایهغاز !
هَر کی دِلِش میخواد بیاد ، راه بازِ وُ جادّه دراز !
هَر میخواد بیاد تا باز رو رؤیاهاش خط بکشن !
هَر میخواد بیاد تا باز براش بدوزن یه کفَن !
حِیفِ همین دقیقهها ، که بیترانه میگذرن !
یکی باید کاری کنه ، برای تو ، برای من !
گلّه رُ میبَری کجا ؟ آهای چوپون ! آهای چوپون !
بَسّه دیگه جماعتُ پِیِ دروغات نکشون !
دروغای مصلحتیت ، ما رُ به هیچجا نرسوند !
پای ترانه مثلِ خَر ، تو گِلِ بیصدایی موند !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#528
Posted: 26 Mar 2012 06:50
عنوان: مانکن
توی ویترینِ یه بوتیک ، مانکنِ پلاستیکی ،
نگاشُ به عابرا دوخته وُ پِلک نمیزنه !
چشماشُ نقّاشی کردن روی صورتش ، ولی ،
انگاری تو اون چشا صدتا ستاره روشنه !
خستهس از تکون نخوردن ! خستهس از خسته شُدن !
ویترینِ شیشه بَراش مثلِ یهجور قفس شُده !
بینِ این مغازههای سوتُ کورِ لعنتی،
مثِ یه بَردهی پیر ، عُمریه دَس به دَس شُده !
هَر دقیقه یه لباسی به تنش میکننُ
خودِ اون خیلی از این لباسا رُ دوس نداره !
مانکن از نگاهِ این عابرا ذلّهس ولی حیف،
نمیتونه پاشُ از شیشهها بیرون بذاره !
من یه مانکن ! تو یه مانکن ! دنیا ویترینِ تماشاس !
همه محکومِ سکوتیم ! آخرِ قصّه همینجاس !
مانکنِ چشماشُ دوخته به خیابون ، آخه اون،
عاشقِ مانکنِ تو ویترینِ روبهروییه !
عابرا رُ نمیبینه ! خیلی وقته که دِلِش،
بیقرارِ دخترِ غمگینِ روبهروییه !
از بوتیکِ روبهرویی یه دونه مانکنِ ناز،
چشمای آهوییشُ سپُرده به چشمای اون !
با لَبای بسته از اونورِ شیشهها میگه:
«ـ مَردِ من ! مانکنِ عاشق ! همیشه باهام بمون ! »
هفتهها میگذرنُ اون دو تا مانکن هنوزم،
از نگاه کردنِ هَم یه لحظه غافل نمیشن !
دورَن از هَم ولی بینِ دلاشون فاصله نیست،
شیشهها حریفِ عشقِ این دوتا دِل نمیشن !
من یه مانکن ! تو یه مانکن ! دنیا ویترینِ تماشاس !
همه محکومِ سکوتیم ! آخرِ قصّه همینجاس !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#529
Posted: 26 Mar 2012 06:51
عنوان: مَرگِ مادرزاد
شبِ پروازِ نامُمکن ! شبِ در پیله جانْدادن !
شبِ در خود فرو مُردن ! شبِ از اوج اُفتادن !
منُ تدفینِ پِی در پِی ، منُ این مَرگِ مادرزاد !
در این بُنبستِ آدمْکش ، ترانه از نفس اُفتاد !
صدای نابِ ممنوعه ! صدای شیرِ در زنجیر !
تو وُ این خوابِ بیبختک ، منُ کابوسِ دامنگیر !
تو از خورشید میخواندی ، ولی شب در کمینت بود !
سکوتِ پُر طنینِ تو ، غریوِ آخرینت بود !
دریغا ! سنگسارت را ، سکوتِ ما تماشا کرد !
فقط لَب میگزیدیمُ تو بودیُ شبِ وِلْگَرد !
غرورِ عشق ویران شُد ! شکوهِ واژهها پَژمُرد !
سکوتِ آخرین عاشق ، مَرا تا بیصدایی بُرد !
صدای نابِ ممنوعه ! صدای شیرِ در زنجیر !
تو وُ این خوابِ بیبختک ، منُ کابوسِ دامنگیر !
تو از خورشید میخواندی ، ولی شب در کمینت بود !
سکوتِ پُر طنینِ تو ، غریوِ آخرینت بود !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#530
Posted: 26 Mar 2012 06:52
عنوان: گُزارش
رو شناسنامهی جنگل ، مُهرِ باطلِ تگرگه !
این ترانه خوندنی نیست ، این گزارشِ یه مَرگه !
اون صدای بیصدا رُ از ترانهها گرفتن !
چشمِ آدمای لالِ کورِ گوشْبُریده روشن !
گرمیِ بازارِ بِشکن ، اسمشُ از یادمون بُرد !
تیترِ روزنامه همین بود: آخرین آوازهخون مُرد !
دلش از تاریکی خسته ، سقفش اَبرِ آسمون بود !
خیلیا میخوندن امّا ، تنها اون آوازهخون بود !
گُنجشگکِ اَشیمشی ، رو بومِ شب نِشسته !
آوازهخون پنجرهی ترانههاشُ بَسته !
دوباره نوبتِ ما شُد ، نوبتِ مرثیهسازی !
فصلِ پیرهنای مِشکی ، فُرصتِ رودهدرازی !
مَردِ تنها رفته امّا ، میشه تا جمعه سَفَر کرد !
میشه با یه شبِ مهتاب ، سایهها رُ دَر به دَر کرد !
میشه فریادشُ فهمید ، سَرِ پیچِ هَر ترانه !
میشه تا همیشه دِل داد ، به صفای کودکانه !
هَر ترانهش یه فرارِ از حصارِ بستهی دام !
آخرین پُکِ به سیگار ، واسه محکومِ به اعدام !
گُنجشگکِ اَشیمشی ، رو بومِ شب نِشسته !
آوازهخون پنجرهی ترانههاشُ بَسته !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....