ارسالها: 6216
#561
Posted: 2 Apr 2012 04:22
عنوان: زندگی‌ْ یعنی نمُردن!
روی آسمون نوشتن : « آی ! پَرَنده ! پَر زده بَس ! »
با کسی شوخی ندارن ! اینجا حرف‌ْ حرف‌ِ گلوله‌س !
پَر بگیر از دِل‌ِ این دام ! زندگی یعنی نمُردن !
بَدتَر از طعم‌ِ نفس نیست ، طعم‌ِ این مرگ‌ِ مقدّس !
آسمون قُرُق نمیشه ، با رَجَزخونی‌ِ صیاد !
خوش‌صداتَر از سکوته ، انعکاس‌ِ سرخ‌ِ فریاد !
بگذر از مرزِ گلوله ! که ترانه رنگ‌ِ خون‌ِ !
نگو مُردن‌ِ پَرَنده پُشت‌ِ اَبرا میره از یاد !
آخرِ بازی‌ِ نفرت ، تو بگو که کی بَرَنده‌س ،
وقتی تو قطره‌ی خونِت ، پَر پَرِ صدتا پَرَنده‌س !
دلت‌ُ بِزَن به اَبرا ! خلوت‌ِ قفس رُ بشکن !
پُشت‌ِ میله‌های حسرت ، نبض‌ِ ثانیه گَزَنده‌س !
من واسه دَردای تو قرص‌ِ مسکن ندارم !
اگه تو بخوای به هر سایه‌ای ایمون میارم !
بگو تا یادم بره همین زبون‌ِ مادری !
زندگی توی قفس بهتره یا دَربه‌دَری !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#562
Posted: 2 Apr 2012 04:23
عنوان: یادش به خیر!
بچّه‌گی‌مون یادش به خیر ! چه بی‌کلَک بود دِل‌ِ ما !
همیشه زیرِ سایه‌ی چوب‌ِ فَلَک بود دِل‌ِ ما !
وَق‌وَق‌صاحاب داد می‌کشید ، تو گُذرِ محلّه‌مون !
چه مزه‌یی ، چه عطری داشت دَم‌ْپُختکای نَه‌نَه‌مون !
چشمای تو یادش به خیر ، تو شب‌ِ چارشنبه‌سوری !
شراب‌ِ هَفصَد ساله بود ! باغ‌ِ تو آباد اَنگوری !
همه‌ی سهم‌ِ من از زندگی شُد : یادش به خیر !
مزّه‌ی پیاله‌ی تشنگی شُد : یادش به خیر !
یادش به خیر صدای پات ، رو تَن‌ِ سنگفرش‌ِ حیات !
فرار می‌داد غصّه‌ها رُ ، تنها یه دونه آبنبات !
پدربزرگ با چپغش ، زیرِ گُذر نشسته بود !
چراغ‌ِ تیرِ کوچه رُ کمون‌ِ من شکسته بود !
توی شب‌ِ خاطرخواه شُدن ، هق‌هق‌ِ من یادش به خیر !
حال‌ِ پَریشون‌ِ دِل‌ِ عاشق‌ِ من یادش به خیر !
همه‌ی سهم‌ِ من از زندگی شُد: یادش به خیر !
مزّه‌ی پیاله‌ی تشنگی شُد: یادش به خیر !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#563
Posted: 2 Apr 2012 04:24
عنوان: من سکوتم
من سکوتم ، تو ترانه ! من یه فانوس ، تو زبانه !
من نگاه‌ِ مات‌ُ گُنگَم ، تو نگاهی عاشقانه !
من یه زخمم ، تو یه مَرهَم ! من به نُدرَت ، تو دَمادَم !
من یه باغ‌ِ گُر گرفته ! تو مِث‌ِ نزول‌ِ شبنم !
من‌ُ تو دوتا عروسک با چِشای تیله‌ای !
من‌ُ تو زندونی‌ِ خاطره‌های پیله‌ای !
من یه عکس‌ِ پُر غبار از یه ترانه‌سازِ لال ،
اما تو هنوز مِث‌ِ باورِ یک قبیله‌ای !
من پُر از شکست‌ُ تردید ، تو شکوه‌ِ تخت‌ِ جمشید !
من شب‌ِ شب‌ْپَره مُرده ، تو مِث‌ِ طلوع‌ِ خورشید !
من یه شهرِ بی‌پرنده ، تو بلیط‌ِ یه بَرَنده !
بگو تو حراج‌ِ چشمات ، قیمت‌ِ ستاره چَنده ؟
من‌ُ تو دوتا عروسک با چِشای تیله‌ای !
من‌ُ تو زندونی‌ِ خاطره‌های پیله‌ای !
من یه عکس‌ِ پُر غبار از یه ترانه‌سازِ لال ،
اما تو هنوز مِث‌ِ باورِ یک قبیله‌ای !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#564
Posted: 2 Apr 2012 04:25
عنوان: تجسّم
شب‌ُ این ساعتک‌ِ خورشیدی !
من‌ُ این حنجره‌ی تبعیدی !
اِی همیشه همسکوت‌ُ همنگاه !
من‌ُ از کدوم غزل دزدیدی ؟
گُم شُدم تو کوچه‌های مِه‌زَده !
چه کسی نشون‌ِ من رُ بَلَده ؟
اصلا" انگار نفس‌ُ نورُ چراغ ،
به ترانه‌های ما نیومده !
وقتی هَر خاطره خنجر می‌زنه ،
وقتی آیینه به فکرِ کشتنه ،
دیدن‌ِ دوباره‌ی دستای تو ،
لحظه‌ی ناب‌ِ تولدِ منه !
با تو میشه عشق‌ُ تو ترانه دید !
میشه لاجرعه چشات‌ُ سَرکشید !
واژه‌های دَس نخورده رُ بیار !
تو بِرِس به دادِ این برگ‌ِ سفید !
جوشش‌ِ دوباره‌ی شعرِ منی !
مثل‌ِ قامت‌ِ ستاره روشنی !
اِی تجسّم‌ِ امیدُ عاطفه !
تو درست مثل‌ِ نفس کشیدنی !
وقتی هَر خاطره خنجر می‌زنه ،
وقتی آیینه به فکرِ کشتنه ،
دیدن‌ِ دوباره‌ی دستای تو ،
لحظه‌ی ناب‌ِ تولدِ منه !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#565
Posted: 2 Apr 2012 04:26
عنوان: زلزله
نگو: «ـ دوسم نداشته باش ! » خواستن‌ِ تو کارِ دِله !
حریف‌ِ این دِل نمی‌شم ! راضی نمیشه ! مُشکله !
راهم‌ُ سَد می‌کنی با ، اون دوتا چشم‌ِ کهربا،
گُذشتن از چشمای تو ، مثل‌ِ خیال‌ِ باطله !
با اون نگاه‌ِ دَدَری ، ما رُ کجاها می‌بَری ؟
تو که می‌دونی عاشقت نداره تاب‌ِ فاصله !
ما ساکن‌ِ خیالتیم ، عاشق‌ِ عطرِ شالتیم،
این دِل‌ِ بی‌وطن هنوز ، اهل‌ِ همین آب‌ُ گلِه !
از وقتی که یکی شُدن ، دستای تو با دست‌ِ من،
تو شهرِ آروم‌ِ دِلَم ، اومده صدتا زلزله !
تو مثل‌ِ قایق روی آب ، می‌گذری مست‌ُ بی‌شتاب ،
انگار نمی‌دونی یکی منتظرت تو ساحله !
همیشه بی‌قرارِ تو ! همیشه انتظارِ تو !
بیا که بی‌اومدنت ، سَر میره صبرُ حوصله !
وعده‌ی فردا نمی‌خوام ، نگو: «ـ بمون ! خودم میام ! »
بذار بهاری شه هَوام ، بذار بخونه چلچله !
بذار که اون چشمای ناز ، ما رُ هوایی کنه باز،
عشق‌ِ تو شیرین‌ِ اگه زمونه‌مون هَلاهله !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#566
Posted: 2 Apr 2012 04:29
عنوان: اعتراف
آینه‌ی مایه‌ی شرم‌ِ ، من دیگه رفیق‌ِ من نیست !
دیگه این آینه بازار ، جای آفتابی شدن نیست !
من‌ُ کم کن از خودِ من ، تا ببینی آینه‌ها رُ !
تو شکنجه‌گاه‌ِ گریه ، ببین اعتراف‌ِ ما رُ !
من بدهکارم به آینه ، همه‌ی نگفته‌هام‌ُ !
توی پیچ‌ُ تاب‌ِ گیست ، پیدا کن رَدّ نگام‌ُ !
با تو آینه بهترین جا ، برای دیدن‌ِ رؤیاس !
رَخت‌ِ تردیدُ رها کن ! وقت‌ِ دِل زدن به دریاس !
آینه‌ها چه مهربونن ، ووقتی دستای تو این‌جاس !
بهترین منظره‌یی تو ! لحظه ، لحظه‌ی تماشاس !
چترِ خنده‌هات‌ُ وا کن ، زیرِ رگبارِ نگاهم !
پا بذار تو قاب‌ِ آینه ، که یه عُمره چش به راهم !
با تو آینه بهترین جا ، برای دیدن‌ِ رؤیاس !
رَخت‌ِ تردیدُ رها کن ! وقت‌ِ دِل زدن به دریاس !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#567
Posted: 2 Apr 2012 04:31
عنوان: سُک سُک
من‌ُ تو از تب‌ِ تنهایی پُریم !
حسرت‌ِ گُذشته‌ها رُ می‌خوریم !
رَدّ پا مون خودِ شرمندگیه !
اسم‌ِ جون کندنمون زندگیه !
ما باید قایم‌موشک بازی کنیم ،
وقتی شب جون میده واسه گُم شُدن !
پُشت‌ِ پَرده‌های گریه سَر بدزد ،
تا تو رُ پیدا کنن دستای من !
سُک سُک آی ستاره سُک سُک ! از سَرُ دوباره سُک سُک !
با تو این بازی‌ِ دِلچسب ، انتها نداره سُک سُک !
سُک سُک ای سازِ شکسته ! سُک سُک ای صدای خسته !
دفترِ شعرای شاعر ، دوباره به گُل نشسته !
کوچه آبستن‌ِ عشقه ، پا به پا باش ! نگو دیره !
بی‌تو این ماهی‌ِ عاشق ، توی حوض‌ِ یخ اسیره !
آخرِ قصه‌ی بارون ، اول‌ِ رنگین‌کمونه !
بیا پیدا کن صدام‌ُ ، تا بازم بَرات بخونه !
سُک سُک آی ستاره سُک سُک ! از سَرُ دوباره سُک سُک !
با تو این بازی‌ِ دِلچسب ، انتها نداره سُک سُک !
سُک سُک ای سازِ شکسته ! سُک سُک ای صدای خسته !
دفترِ شعرای شاعر ، دوباره به گُل نشسته !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#568
Posted: 2 Apr 2012 04:47
عنوان: تحمل
مثل‌ِ پِت پِت‌ِ یه فانوس که نفس بُریده باشه !
مثل‌ِ اون پرنده‌یی که ، جُز قفس ندیده باشه !
دل به زنجیرِ عذابم ، بی‌سرانجامم‌ُ خسته !
یه نفر حرمت‌ِ بال‌ِ شاپرک‌ها رُ شکسته !
اینجا زندگی یتیمه ، اینجا ناتمومه آواز !
مجرمای بی‌گُناهن ، این فرشته‌ها سَر باز !
تو رهاتَر از صدایی ، من گرفتارِ سکوتم !
بی‌تو از بام‌ِ ترانه می‌سقوطم ! می‌سقوطم !
من‌ُ از اینجا جدا کن ! اینجا دیگه جای من نیست !
سَر سپردن به تحمل ، معنی‌ِ عاشق شدن نیست !
اینجا زندگی یتیمه ، اینجا ناتمومه آواز !
مجرمای بی‌گُناهن ، این فرشته‌ها سَر باز !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#569
Posted: 2 Apr 2012 04:49
عنوان: نمی‌تونم!
نمی‌تونم تو رُ با ترانه پَرپَر بکنم !
امّا شاید بتونم چشمات‌ُ اَزبَر بکنم !
چالای کنج‌ِ لبِت ، هلال‌ِ ماه‌ِ آذره !
عمریه که دل برای خنده‌هات دَربه‌دَره !
عطرِ دستای تو عطرِ گونه‌ی سیب‌ِ گُلاب !
انقراض‌ِ عطشی ! درست مث‌ِ جرعه‌ی آب !
وا کن این دریچه‌های پُر غبارِ بسته رُ ،
مثل‌ِ مهتاب رو سَرِ شب‌های تنهایی بتاب !
اگه جای چشم‌ِ تو تو قصه‌مون خالی بشه ،
توی باغچه‌ی دلم دوباره خُشکسالی بشه ،
زنبقا اهلی میشن تو بندِ گُلدون‌ِ سفال !
خاطره‌ها می‌میرن تو آرزوهای محال !
عطرِ دستای تو عطرِ گونه‌ی سیب‌ِ گُلاب !
انقراض‌ِ عطشی ! درست مث‌ِ جرعه‌ی آب !
وا کن این دریچه‌های پُر غبارِ بسته رُ ،
مثل‌ِ مهتاب رو سَرِ شب‌های تنهایی بتاب !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#570
Posted: 2 Apr 2012 04:55
عنوان: خط‌ُنشون
نفست رُ تازه کن ، ترانه‌خون ! شعرُ با لهجه‌ی آزادی بخون !
ماهی‌ِ سیاه‌ِ این ترانه رُ ، به شب‌ِ آبی‌ِ دریا برسون !
من‌ُ با صدات بِبَر یه جای دور ، خسته‌ام از این همه خط‌ُ نشون !
دیگه این قناری‌ِ قفس‌نشین ، تن نمی‌سپُره به ننگ‌ِ آب‌ُ دون !
زیرِ سَرنیزه‌ی این ثانیه‌ها ، منم‌ُ ترانه‌های نیمه‌جون !
دلم از غربت‌ِ این خونه گرفت ، آی فَلَک ! ماشه‌ی مرگ‌ُ بِچِکون !
من می‌خوام خونه‌م‌ُ دوشم بگیرم ، مث‌ِ کولیا ، مِث‌ِ یک حلزون !
امّا این خاطره‌های لعنتی می‌گن : این جهنم‌ُ خونه بدون !
آی نسیم‌ِ خوب‌ِ دریا ! یه دَفه ، من‌ُ دنبال‌ِ نگاهت بِکشون !
قایقم منتظره اشاره‌ت‌ِ ، بی‌قراره وُ کشیده بادبون !
موندنم مَرگه ، یه مَرگه بی‌شکوه ، رفتنم لعنت‌ِ وُ زخم‌ِزبون !
تو بگو ! تویی که تو خواب‌ُ خیال ، خونه ساختی از گُل‌ُ رنگین‌کمون ،
بگو کی پهلوون‌ِ شهرِ چراغ ، پا میذاره توی گودِ خونه‌مون ؟
من‌ُ دلداری بده با یه دروغ ! بگو : چش براه‌ِ پهلوون بمون !
رو تن‌ِ جریمه‌های ناتموم ، بنویس با جوهرِ قرمزِ خون :
وقتی تو کویره ترس‌ُ دِلهره ، بال‌ِ کرکسا میشه یه سایه‌بون ،
وقتشه که گلّه باور بکنه ، خودِ قصّاب‌باشی‌ِ مَردِ شبون !
ما رُ گول زدن دوباره ، همنفس ! نگا کن کرکسا رُ تو آسمون !
دَس رو دَس گذاشتن‌ِ من‌ُ تو هَم ، چاره نیس برای ختم‌ِ سَر بُرون !
واسه هر کسی که دَس رو دَس گذاشت ، نامه نیس تو خورجین‌ِ نامه‌رسون !
حرف‌ِ آخر این که : دستم رُ بگیر ! تا با هم بشیم هزارتا پهلوون !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
صفحه 57 از 129