ارسالها: 6216
#581
Posted: 3 Apr 2012 10:09
عنوان: آوازِ آسمونی
تو جادّهی خاطرهها ، با قدمام همسفرم !
با من بیا ! نگو که من حوصلهتُ سَرمیبَرَم
بذار تا رودخونه بشم ! برکه شُدن نَنگه بَرام !
به جُز نگاهِ تو از این زندگی چیزی نمیخوام !
بیا به احترامِ عشق ، اِسمامونُ گُم بکنیم !
خواستنمونُ قصّهی تمومِ مردم بکنیم !
بگو میشه که کلاغِ قصّه رُ خونه رسوند !
میشه حتّا تو قفس ، آوازِ آسمونی خوند !
برای فهمیدنِ تو ، میگذرم از مرزِ صدا !
ببین زمینخوردنمُ سراغِ هقهقم بیا !
بدونِ تو ترانههام ، مرثیهی ثانیههاس !
دستِ غرورم رُ بگیر ! بگو شروعِ من کجاس ؟
بگو به من که با منی ، تا فتحِ آخرین نفس !
بخون که از صدای تو ، وامیشه درهای قفس !
بگو میشه که کلاغِ قصّه رُ خونه رسوند !
میشه حتّا تو قفس ، آوازِ آسمونی خوند !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#582
Posted: 3 Apr 2012 10:10
عنوان: نگران!
نگرانم ! نگرانم ! نگرانِ این منم !
از سَرِ دنیا زیادم ، امّا باز خیلی کمم !
نگرانِ خودمم !
بیتو عریونیِ باغم ! با تو داغِ داغِ داغم !
طپشِ نبضِ چراغم ، با تو خیلی روشنم !
نگرانِ خودمم !
از یه بغضِ تازه خیسم ! واسه دیدنت حریصم !
خودمُ نمینویسم ، خودمُ خط میزنم !
نگرانِ خودمم !
از دلِ باغِ گُلِ یاس ، پُشتِ زنگِ خوبِ گیلاس،
وقتی بغضِ من یه دریاس ، باز بیا به دیدنم !
نگرانِ خودمم !
اینوَرا صدا صدا نیست ! درای حنجره وا نیست !
کسی دلواپسَ ما نیست ! هَر دقیقه میشکنم !
نگرانِ خودمم !
تو مسیرِ جستُجوتم ! مثِ آینه روبهروتَم !
نگرانِ این سکوتم ! شعله بنداز به تنم !
نگرانِ خودمم !
بیخیالِ غمِ من باش ! عاشقِ عاشق شُدن باش !
مثلِ معنای وطن باش ! خسته از این وطنم !
نگرانِ خودمم !
خاطرهها رُ صدا کن ! منُ از خودم رها کن !
چترِ آغوشتُ واکن ! پابذار تو پیرهنم !
نگرانِ خودمم !
دِل دِلِ این دلُ دریاب ! قد بکش تا خودِ آفتاب !
هم توبیداریُ هم خواب ، گرمِ از تو گُفتنم !
نگرانِ خودمم !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#583
Posted: 3 Apr 2012 10:11
عنوان: گُذری
سَرِ فردوسی ، تو میدون ، بغلِ مجسّمه،
اونجا که صدا گُمه ، تو ازدحامِ همهمه،
یه شوفر گَلو درونده ، یه نفس داد میزنه:
«ـ یه نفر میدونِ آزادی ! آهای کی با منه ؟ »
من پیاده میگذرم از بغلِ صدای اون،
تو اگه پیادهیی ، با من همین شعرُ بخون:
چراغای راهنمایی قاطی کردن دوباره !
یه روزی این ترافیک دخلِ ماها رُ میاره !
خیابونِ انقلاب خیلی بُلنده ! مگه نه ؟
چراغای قرمزش راهُ میبنده ! مگه نه ؟
مونده تا میدونِ آزادی ! آهای مسافرا !
شماهام پیاده شین ! بگین: چرا ؟ بگین: چرا ؟
واسه چی میدونِ انقلاب شلوغه همیشه ؟
واسه چی چمبرهی این ترافیک وا نمیشه ؟
اگه تقصیرِ چراغاس چراغا رُ میشکنیم !
اگه تقصیرِ شبِ این شبُ آتیش میزنیم !
آخه ما میدونِ آزادی رُ باید ببینیم !
نباید دس روی دستامون بذاریم بشینیم !
چراغای راهنمایی قاطی کردن دوباره !
یه روزی این ترافیک دخلِ ماها رُ میاره !
خیابونِ انقلاب خیلی بُلنده ! مگه نه ؟
چراغای قرمزش راهُ میبنده ! مگه نه ؟
مونده تا میدونِ آزادی ! آهای مسافرا !
شماهام پیاده شین ! بگین: چرا ؟ بگین: چرا ؟
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#584
Posted: 3 Apr 2012 10:16
عنوان: یادت نره!
یادت نره که یادِ تو همیشه همراهِ منه !
یادت نره که خواستنت مثلِ نفس کشیدنه !
یادت نره که آینه از طپشِ تو روشنه !
یادت نره نبودنت جونمُ آتیش میزنه !
بغضِ تو یاسِ پَرپَره ، شب تو چشات شناوره !
دِل واسه تو دَربهدَره ! یادت نره ! یادت نره !
عاشقِ تو قَلَندره ! از همه دیوونهتَره !
نازِ تو رُ خوب میخره ! یادت نره ! یادت نره !
یادت نره که خستهام از این فراموشیِ بَد !
یه حرفِ تکراری شُدم ، مثلِ مدارِ جزُ مَد !
یادت نره ترانههام دفترِ خاطراتمه !
یادت نره بدونِ تو سقوطِ من دَم به دَمه !
بغضِ تو یاسِ پَرپَره ، شب تو چشات شناوره !
دِل واسه تو دَربهدَره ! یادت نره ! یادت نره !
عاشقِ تو قَلَندره ! از همه دیوونهتَره !
نازِ تو رُ خوب میخره ! یادت نره ! یادت نره !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#585
Posted: 3 Apr 2012 10:17
عنوان: یکی در میون!
اِی تو که حتّا تو تَله ، راهِ فرارُ بَلَدی !
تو این غروبِ یخزده ، به قلبِ من خوش اومدی !
گذشتن از تو ساده نیست ، برگِ بَرَندهی منی !
مدّتیِ به این دِلِ شکسته سَر نمیزنی ؟
مهمونیِ دِلم رُ با چشات چراغون میکنی !
با یه اشاره خونهی این شبُ داغون میکنی !
فانوسکِ ترانه ، به یادِ تو روشنه !
قلبم یکی در میون ، برای تو میزنه !
حوالیِ چشمای تو نمیشه آفتابی نشد !
نمیشه سرگردونِ این شبای بیخوابی نشد !
نمیشه از برقِ چشات ، به صبحِ فردا نرسید !
به تو نمیشه دل نبست ! نمیشه از تو دل بُرید !
نمیشه پُشتِپا نزد ، به روزگارِ لعنتی !
نمیشه آواره نشد ، تو اون نگاهِ قیمتی !
فانوسکِ ترانه ، به یادِ تو روشنه !
قلبم یکی در میون ، برای تو میزنه !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#586
Posted: 3 Apr 2012 10:18
عنوان: شبِ یلدا
وقتی لالبازی تو دنیا یه زبونِ مُشترک شُد،
وقتی تو گودِ حماقت ، پهلوونمون فَلَک شُد،
وقتی سنجاقِ خیانت ، سهمِ بالِ شاپرک شُد،
وقتی گُفتنِ سلامُ به سلامت ، مَتَلَک شُد،
میرسی به حرفِ من !
وقتی تو سفرهی خالی ، قاتقت خونِ جگر شُد،
وقتی جنگل از حضورِ یه جرقّه شعلهور شُد،
وقتی گونههای جلّاد از صدای گریه تَر شُد،
وقتی که کلاغِ قصّه از دوباره دربهدر شُد،
میرسی به حرفِ من !
حرفِ من ، سوالِ من ، زمزمهی زیرِ لَبه،
که چرا تو این حوالی ، شبِ یلدا هر شبه ؟
از نگاهِ بعضیا حرفای من حرفِ حسابه،
که دهنبندِ طلایی واسه اون تنها جوابه !
از نگاهِ بعضیا حرفای من حرفِ اضافهس،
برای همین سیاهی از شنیدنش کلافهس !
حرفِ من ، سوالِ من ، زمزمهی زیرِ لَبه،
که چرا تو این حوالی ، شبِ یلدا هر شبه ؟
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#587
Posted: 3 Apr 2012 10:19
عنوان: کوزهبهسر
تو به تقوای غزل مشکوکی ، من به تردیدِ تو ایمان دارم !
بیتو در این شبِ شاعر مُرده ، آخرین پنجرهی بیدارم !
کوچه آبستنِ آوازی نیست ! کوچه از ضربِ قدمها خالیست !
من در این خانهی خوابْآلوده ، خسته در تابُ تَبِ دیدارم !
تشنهام ! تشنهترین گندمزار ! بر تنِ بایرِ خُشکیده بِبار !
تو بیا با کفِ دستی دریا ! من از این کوزهبهسَر بیزارم !
از شبستانِ ستونْپوسیده ، یک نفر معجزه را دزدیده !
با تو بر خاکِ سیاهِ محراب ، سَروی از نورُ صدا میکارم !
آخرین سنگِ صبورِ جادو ! پاسخِ پرسشِ این عاشق کو ؟
تو همه ترجمهی تردیدی ، من همه زمزمهی انکارم !
منم از نسلِ نفس جامانده ، که در این معرکه تنها مانده !
دورِ آن خاطرهها میچرخم ، بیتو همحوصلهی پرگارم !
تنِ تو چلّهی تابستان است ، لمسِ تو لمسِ خدا انسان است !
من به سحرِ تو انالحق گفتم ! من به عشقِ تو چنین بردارم !
پیشِ چشمِ تو ترانه کم نیست ! با تو این آینه نامحرم نیست !
تو که هستی که در این سرمستی ، با تو تا اوجِ غزل هشیارم ؟
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#588
Posted: 3 Apr 2012 10:20
عنوان: فانوسِ دریایی
از سفرنامه نوشتن خستهام ! مقصدِ کولیِ بیوطن کجاست ؟
تو بگو کدوم جزیره عاقبت ، جای آرامشِ بادبونِ ماست ؟
بگو رو خاکِ کدوم ولایتی ، میشه عاشق شدنُ ترجمه کرد ؟
تو کدوم نقطهی اطلسِ جهان ؟ رو کدوم قسمتِ سیارهی درد ؟
همه جادّههای تاریکِ جهان ، به سرابِ بینهایت میرسن !
چشمتُ چراغِ راهِ تازه کن ، واسه سردرگُمیِ نگاهِ من !
شنیدنِ صدای پات ، مقصدِ این مسافره !
نذار طنینِ اسمت از یادِ ترانههام بره !
وقتی طوفان منُ پَرپَر میکنه ، چشمکِ فانوسِ دریایی تویی !
وقتی بختک منُ خنجر میزنه ، بهترین لحظهی رؤیایی تویی !
اگه نفرینیِ همقبیلهام ، اگه خستهام از این لهجهی غم،
میدونم دوباره از تو دم زدن ، خون میریزه تو رَگای این قلم !
رَدِپای من به جایی نرسید ، امّا تو سفر تو آفتابی شُدی !
صاحبِ همیشهی ترانهها ! ناجیِ شبای بیتابی شُدی !
شنیدنِ صدای پات ، مقصدِ این مسافره !
نذار طنینِ اسمت از یادِ ترانههام بره !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#589
Posted: 3 Apr 2012 10:26
عنوان: عمرِ سکوت
گفتی یک نفر میاد از تو غبارِ جادّهها،
گفتی رخشِ زینطلا ، سُم میکوبه تو شهرِ ما،
عمرِ ما به سر رسیدُ هیچ کسی سَر نرسید !
کسی اون یکهسوارُ توی کوچهها ندید !
گفتی از صدای پاش میشکنه گُنبدِ کبود،
دوباره ترانه جولون میده تو شهرِ سرود،
جونِ ما به لَب رسیدُ هیچ کسی سَر نرسید !
کسی از تو کوچهها صدای پایی نشنید !
بگو کی پهلوون از تو آینهها سَر میرسه ؟
واسه چی پیاده از سواره زودتر میرسه ؟
نکنه اومدنش حرفِ چهل کلاغ باشه !
آخه کی عمرِ سکوتِ ما به آخر میرسه ؟
عمرِ ما به سر رسیدُ هیچ کسی سَر نرسید !
کسی اون یکهسوارُ توی کوچهها ندید !
اگه باور بکنیم زندهگیمون تو دستِ ماس،
اگه بارونی بشه اَبری که توی این صداس،
روی گنبدِ کبود ، رنگینکمون پُل میزنه !
دیگه کوچهها پُر از تولّدِ ترانههاس !
جونِ ما به لَب رسیدُ هیچ کسی سَر نرسید !
کسی از تو کوچهها صدای پایی نشنید !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
ارسالها: 6216
#590
Posted: 3 Apr 2012 10:27
عنوان: اُفول
ماتترین آینهام ، پِلک بِزن ! شِکن شِکن !
ببخش با اشارهاَت ، جانِ دوبارهیی به من !
از این شبِ شکنجهگر ، مَرا به روشنی بِبَر !
ببین که پَر گشوده این کبوترِ بُریده سَر !
بِکرترین ترانه هم بیتو شنیدنی نبود !
مرگِ ستاره در شبِ حادثه دیدنی نبود !
ببین که در اُفولِ من ترانه سَر نمیزَنَد !
به ریشهاَم جُز خودِ من کسی تبر نمیزَنَد !
ببین که پَرت ماندهام از این تبارِ خوشْنشین !
درختِ اُفتاده منم ! مَرا ببین ! مَرا ببین !
بِکرترین ترانه هم بیتو شنیدنی نبود !
مرگِ ستاره در شبِ حادثه دیدنی نبود !
کوچ کن از غروبِ من ، که شب گذشته از سَرَم !
نمان که با سقوطِ خود ، تو را به سایه میبَرَم !
برای زنده ماندنم ، ترانه هم بهانه نیست !
پِلکِ گشوده ماندهیی در این خُمارخانه نیست !
بِکرترین ترانه هم بیتو شنیدنی نبود !
مرگِ ستاره در شبِ حادثه دیدنی نبود !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....