ارسالها: 7673
#581
Posted: 3 Jun 2012 07:03
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۱۱ »
عرفی چه زنی طعن خرد بر من مست
مردان ننهند راز دل بر کف دست
آن نوحه که راه لب نداند، داریم
آن گریه که دل به دیده بگذارد هست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۱۲ »
وصل تو دوایی است که بیمارش نیست
حسن تو متاعی است که بازارش نیست
عشق تو کمندی که گرفتارش نیست
حمد تو زبانی است که گفتارش نیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۱۳ »
شاها کرم تو قلزم مواج است
درویش تو اسکندر بی تاج است
منسوب به عالم نزول تو بود
آرام گهی که نام او معراج است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۱۴ »
آن کز نظرش حجاب صورت بر خاست
بر جزو و کلش نظر به یک دیده رواست
گر جوهر قطره صاف باشد یا درد
در قطره چنان بجو که گویی دریاست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۱۵ »
تا در زده ام به دامن عفو تو دست
تا یافته ام غبار تکلیف الست
تقصیر عبادتم ندارد ایام
وز طاعت کرده ام پشیمانی هست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
از چی بگم از حالم خودم از فردام بگم دست بردار
منو توو این حاله خودم بذارو برو دست بردار
از تو نه از خودم پرم تو این حال خوبم ترکم کن
دنیا خارم کرد دنیا قانعم کردم دنیا درکم کن
ارسالها: 7673
#582
Posted: 3 Jun 2012 07:11
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۱۶ »
با سال و مه ام دقیقه و ساعت نیست
با روز و شبم روشنی و ظلمت نیست
با صحت و رنچم آفت و راحت نیست
عرفی عالمی چو عالم وحدت نیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۱۷ »
عرفی که همیشه در سلامت رو داشت
دیدم که عجب جای از آن بد خو داشت
صذ بیشهٔ شعله داشت در هر بن مو
صد خوشهٔ ناله بر سر هر مو داشت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۱۸ »
آنم که رعیت کمینم دهر است
تریاق زمانه با خلافم زهر است
عالم به ممالک جلالم شهر است
دریای محیط خندق آن شهر است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۱۹ »
از باب مغان که رسمشان جود و عطاست
جامی بدهند این نه آیین سخاست
شکرانهٔ صاف های لب تشه طلب
دردی بدهند، تشنگانیم، رواست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۲۰ »
عرفی سخنت گر چه معما رنگ است
وین زمزمه را به ذوق یاران جنگ است
بخروش که مرغان حرم می دانند
کاین نغمهٔ ناقوس کدام آهنگ است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
از چی بگم از حالم خودم از فردام بگم دست بردار
منو توو این حاله خودم بذارو برو دست بردار
از تو نه از خودم پرم تو این حال خوبم ترکم کن
دنیا خارم کرد دنیا قانعم کردم دنیا درکم کن
ارسالها: 7673
#583
Posted: 3 Jun 2012 07:47
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۲۱ »
از دیدهٔ ما به جز حیا نتوان یافت
زین آینه جز نور صفا نتوان یافت
آلودگی ای که آب عصمت ببرد
در سلسلهٔ نگاه ما نتوان یافت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۲۲ »
حسن از طلب نگاه ما بسته لب است
از اهل ادب دیده گشودن عجب است
وانگه که لب حسن تماشا طلب است
از بی ادبی چشمه گشایی ادب است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۲۳ »
عرفی چه نهی متاع دل در کف دست
راه نظر کج نظران باید بست
بر سینهٔ ما نگر که از بیرون هست
صافی و درست و از درون عین شکست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۲۴ »
آنم که به ترک دین دلم خرسند است
زنار به هر موی منش پیوند است
زد جوش جنون و فاش تر می گویم
در دیر مغان دلم به زلفی بند است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۲۵ »
یار آمده و در صدد دلداری ست
من مست و خراب، این شب صد دشواری ست
بیدار شو ای بخت، به خوابم کردی
فریاد که خواب تو بهتر از بیداری ست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
از چی بگم از حالم خودم از فردام بگم دست بردار
منو توو این حاله خودم بذارو برو دست بردار
از تو نه از خودم پرم تو این حال خوبم ترکم کن
دنیا خارم کرد دنیا قانعم کردم دنیا درکم کن
ارسالها: 7673
#584
Posted: 3 Jun 2012 07:51
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۲۶ »
عرفی سر صفهٔ مغان مسند ماست
تعظیم گه دیر مغان معبد ماست
هر گام به تیغی سر تسلیم نهیم
سر تا سر کوی دوستی مشهد ماست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۲۷ »
زینسان که گمان شده دی به ره است
وز بستن یخ حباب رشک گره است
دشمن که ز هیبت تو می لرزد چه عجب
کش علت لرزش به نظر مشتبه است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۲۸ »
باز آ که فراق جان گداز آمده است
اندیشهٔ مردنم فراز آمده است
باز آ که ز ناچشیده داروی وصال
دردی که نرفته بود باز آمده است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۲۹ »
زین سردی دی که آب و آتش یخ بست
در بستن یخ جوهر الماس شکست
زان گونه مسامات هوا بسته که تیر
یابد ز کمان گشاد و نتواند جست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۳۰ »
گر چشم و دلم ز ناله و گریه جداست
زنهار مبر گمان که راحت، که خطاست
گر ناله خموش است دلم در جوش است
گر دیده سراب است، درونم دریاست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
از چی بگم از حالم خودم از فردام بگم دست بردار
منو توو این حاله خودم بذارو برو دست بردار
از تو نه از خودم پرم تو این حال خوبم ترکم کن
دنیا خارم کرد دنیا قانعم کردم دنیا درکم کن
ارسالها: 7673
#585
Posted: 3 Jun 2012 08:52
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۳۱ »
تا عمر مرا فلک به غم پیموده است
گوشم به فغان اهل شیون بوده است
امروز شنیده ام ز عرفی، بی تو
در خواب که چرخ هم نشنوده است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۳۲ »
عشق آمد و گوید رسولم نام است
در حسن به آسمان صدم پیغام است
حکم است که دل و دین فروشید به درد
وین سهل ترین جمله احکام است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۳۳ »
راهم ندهد سوی حرم زاهد زشت
راند ز کنشت راهب نیک سرشت
گر لذت خواریم بدانند، از رشک
هم آن کشد به کعبه، هم این به کنشت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۳۴ »
مسجود ملایک دو تن از آب و گل است
ز آدم چو گذشت این نگار چگل است
گر هست تفاوتی همین باشد و بس
کان حکم اله بود وین حکم دل است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۳۵ »
معموری عقل فضلهٔ ویرانی ست
سرمایهٔ علم خاک بی سامانی ست
بازارچهٔ حیرت ما آبادان ست
کافتاده متاع و غایت ارزانی ست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
از چی بگم از حالم خودم از فردام بگم دست بردار
منو توو این حاله خودم بذارو برو دست بردار
از تو نه از خودم پرم تو این حال خوبم ترکم کن
دنیا خارم کرد دنیا قانعم کردم دنیا درکم کن
ارسالها: 7673
#586
Posted: 3 Jun 2012 10:09
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۳۶ »
در عهد من آن که لاف سنج سخن است
خونش هدر است، قاتلش نظم من است
گوسالهٔ سامری اگر بانگ زند
اعجاز مسیح لقمهٔ دندان شکن است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۳۷ »
عرفی دل من که منت جان من است
از عالم قدس آمده، مهمان من است
مگذار که پامال شود در ره کفر
رحمی که جگر گوشهٔ ایمان من است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۳۸ »
دردا که دگر سخن ز فرزانگی است
چیزی که نه در شمار دیوانگی است
بیگانگی عافیتم ننگی بود
اکنون به وی ام نسبت هم خانگی است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۳۹ »
دی محتسب آمد به غم، تند نشست
ماتم زده بود، دادمش شیشه به دست
بشکست و نیافت قصدم آن جاهل مست
بایست که توبه شکند، شیشه شکست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۴۰ »
شیراز که دریای معانی گذر است
یکتا گهرش عرفی صاحب نظر است
بس کز دو طرف ماه وشان می گذرند
هر کوچهٔ او شبیه شق قمر است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
از چی بگم از حالم خودم از فردام بگم دست بردار
منو توو این حاله خودم بذارو برو دست بردار
از تو نه از خودم پرم تو این حال خوبم ترکم کن
دنیا خارم کرد دنیا قانعم کردم دنیا درکم کن
ارسالها: 7673
#587
Posted: 3 Jun 2012 10:15
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۴۱ »
صد تلخ شنیدم ز یکی رزق پرست
جرمم چه، که همین دادمش جام به دست
دانی که همان محتسب گرسنه مست
کامروز به لقمه اش دهن خواهم بست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۴۲ »
این لاله که با داغ الست آمده است
پژمرده و سینه چاک و مست آمده است
پژمردگی اش رواست که از باغ ازل
تا شهر غمت دست به دست آمده است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۴۳ »
در باغم و دل شکارگاه شیراست
نگشوده نظر دل از تماشا سیر است
چون دیده گشایم که چمن بیگانه ست
چون سینه گشایم که هوا شمشیر است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۴۴ »
یاران دگر انگشت نما خواهم گشت
مجموعهٔ درد بی دوا خواهم گشت
هم دست به دل بنهاده، هم دل در دست
از بهر دوا یه شهرها خواهم گشت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۴۵ »
در دیدهٔ تو روشنی شرم به است
در سینهٔ تو جان و دل نرم به است
پرهیز کن از فسردگی در ره عشق
کز گریه سر خندهٔ گرم به است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
از چی بگم از حالم خودم از فردام بگم دست بردار
منو توو این حاله خودم بذارو برو دست بردار
از تو نه از خودم پرم تو این حال خوبم ترکم کن
دنیا خارم کرد دنیا قانعم کردم دنیا درکم کن
ارسالها: 7673
#588
Posted: 3 Jun 2012 10:36
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۴۶ »
عرفی شب عید و باده عیش افروز است
می نوش و طرب کن که همین دم روز است
این توبه بسی شکست و از ما برمید
می نوش که توبه مرغ دست آموز است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۴۷ »
روزی که قضا به مزرعهٔ قسمت کشت
خاکم ز حرم ببرد و در دیر سرشت
می خواست که در جواب ابنای کنشت
گویم لبیک چون بگوید خشت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۴۸ »
عرفی دل ما تا به در عشق گریخت
خون گله با شراب نسیان آمیخت
این خون نه به تیغ آشنا شد نه به خاک
این گل نشکفت، از نفس باد بریخت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۴۹ »
عرفی علم هجر تو افراشننی است
گنجی تو ولی نقد تو برداشتنی است
گر عشق تویی، تخم تو ناکشتنی است
ور حسن تویی، دل ز تو برداشتنی است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۵۰ »
عرفی من و دل نه خوب دانیم و نه زشت
هم خادم کعبه ایم و هم پیر کنشت
همدوش مصیبتیم و همزاد نشاط
همخوابهٔ دوزخیم و هم شیر بهشت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
از چی بگم از حالم خودم از فردام بگم دست بردار
منو توو این حاله خودم بذارو برو دست بردار
از تو نه از خودم پرم تو این حال خوبم ترکم کن
دنیا خارم کرد دنیا قانعم کردم دنیا درکم کن
ارسالها: 8911
#589
Posted: 14 Mar 2013 20:20
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۵۱ »
ای عشق که مدح تو همین عشق بس است
برقی ست که موسی اش یک مشت خس است
نی نی در مستی نزنم، گلزارست
کش موسی عمرا ن گل مشکین نفس است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۵۲ »
عرفی گله سر مکن که جای گله نیست
توفیق نصیب هر تنگ حوصله نیست
هر چاه که هست یوسفی در آن هست
صاحب نظری لیک به هر قافله نیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۵۳ »
از وصل نهان ما که غماز نیافت
انجام کسی ندیده آغاز نیافت
در دوست شدم محو به حدی که مرا
هم دوست طلب کرد و نشان باز نیافت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۵۴ »
هر کس که سرش نه در گریبان فناست
تا گردنش از فرق همه زخم جفاست
زآنروی که تا فوق گریبان عدم
آمد شد سیل غم و سنگ بلاست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۵۵ »
عرفی منم آن که دوزخم بت شکن است
روزم ز هجوم تیره گی شب شکن است
امیدم اگر حاملهٔ حرمان زاست
بپذیرم اگر سپاه مطلب شکن است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)
ارسالها: 8911
#590
Posted: 14 Mar 2013 20:30
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۵۶ »
عرفی منم آن که کوششم بی اثر است
هستم همه عیب و مو به مویم هنر است
آن عابد برهمن سرشتم که مرا
طاعت ز گنه به توبه محتاج تر است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۵۷ »
دستی دارم که در گریبان غم است
پایی دارم که وقف دامان غم است
چشمی دارم که باغ و بستان بلا است
جانی دارم که دین و ایمان غم است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۵۸ »
از گریهٔ گرم دیده آتشناک است
آلوده به خون و از تماشا پاک است
از بس که شکسته ام ز بیم تو نگاه
گویی که مرا دیده پر از خاشاک است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۵۹ »
ای آن که برت سفال و یاقوت یکی است
اعجاز مسیح و سحر هاروت یکی است
گر معرفت روح مجرد داری
زیب تن و آرایش تابوت یکی است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« رباعی شماره ی ۶۰ »
ای شوق لبت ز صبر من برده ثبات
تلخ از شکرین تبسمت کام نبات
مشتاق لبت را چو اجل خون ریزد
از تیغ اجل فرو چکد آب حیات
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)
صفحه 59 از 61