صفحه 6 از 30: « پیشین 1 ... 5 6 7 ... 29 30 پسین »

Poem for Mother | شعرى براى مادر

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#51 Posted: 11 May 2012 03:56

مادرم ....
غمگین تر از عالم
صدای ناله اش پیچیده همچون پیله در جانم
ز اشک و خون او گلگون
کنار تربت پاک پدر....
دانم !
دلش داغ و شده آتش
شده سوده
ولی نه تیره همچون خاک وهمچون خرمنی دوده
به او گفتم
بیا مادر بکن یک خنده ی غمگین
تقاست را بگیر از این
از این عالم که هر روزش شود روشن
ولی هرشب دگر باره شود تیره
که چون شب آیدت مادر به جبر تیرگی شب
شود آن چهره زیبای تو گریان
بگفتا مادرم کودک
تو خوش گفتی و گل گفتی
ولی بی تجربه بی غم
بدون فکر وبی اندیشه با من اینچنین گفتی
بیا و یکدمی دیروز من بین
گل پژمرده ای از خنده های آن زمان چین
زمانی که گلی بودم
کنار بلبلی بودم
چه خوش می گفت و خوش می خواند و زیبا بود
دلش پاک وبی آلایش و توفنده وغرٌان چو دریا بود
بلورم را برای او بنا کردم
جهانم را به پای او فنا کردم
که او هم آن بلورش را برای من بنا می کرد
جهانش را به پای من فنا می کرد
ولی.......ای وای بد شد
ناگهان آن روز کوتاه من و او بی غروب وبی خبر شب شد
بلورش بر زمین افتاد وبی من شد
شکست وپشت من از داغ او خم شد
بدان ای نوجوان گر روز کوتاهی به آن صبح دلاویز و هوای پاک و آواز قناریها بیاید....
آخرش یکدم شود تیره
بیاید بار دیگر شب.

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#52 Posted: 11 May 2012 03:57

خواندم ترانه اي زيبا برايت مادر
ميون ترانه هام نوشتم نامت را
نوشتم نامت را با بغض با گريه هاي دور
نوشتمت ،نوشتمت ترانه خوان شعر هايم
نوشتمت با كلماتم نام زيبايت را
و بر هر شاخه ي گل ياس بازمي نويسم
دوستت دارم
مادر

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#53 Posted: 11 May 2012 03:57

دستهاي گرم تو
كودكان توامان آغوش خويش
سخن ها مي توانم گفت
غم نان اگر بگذارد.
نغمه در نغمه درافكنده
اي مسيح مادر ، اي
خورشيد!
از مهرباني بي دريغ جانت
با چنگ تمامي ناپذير تو سرودها مي توانم كرد
غم نان اگر بگذارد.

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#54 Posted: 11 May 2012 03:58

اي کاش مي دانستي بدون تو مرگ گواراتر از زندگي است
بدون تو و دور از دستهاي مهربان تو وبه دورازقلب حساست زندگي
چه تلخ و ناشکيباست مادر گل به گل
سنگ به سنگ اين ديار يادگاران توست
مادر نامت را بر آسمان نوشتم سرشار از زندگي شد
و آفتاب در برق چشمان مهربانت برخاک نشست
درياهاي بي قرار آرام گرفتند و چمنها سبزشدن
وهمه سروها راست قامت تر به احترام ايستادند .
مادر اي لطيف ترين گل بوستان هستي، اي باغبان
هستي من،وقت روييدنم باران مهرباني بودي که سيرابم کند،
وقت پروريدنم آغوشي گرم که بالنده ام سازد
وقت بيماري ام طبيبي بودي که دردم را مي شناسد
ودرمانم مي کند وقت اندرزم حکيم آگاه که به نرمي زنهارم دهد
وقت تعليمم معلمي خستگي ناپذيرو سخت کوشی
که حرف به حرف دانايي را درگوشم زمزمه مي کند
وقت ترديدم راهنمايي راه آشنا که راه را از بيراهه نشانم دهد،
مادر تو شگفتي خلقتي تو لبريز از عظمتي،
تو راسپاس مي گويم و مي ستايمت . . .
مادر! جزيره قلبت هنوز کشف نشده و هيچکس
نميدونه چه جوري دلتو بايد لرزوند...
جز آن کودکي که تو را مادر ناميد

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#55 Posted: 11 May 2012 03:58

دستهایت
سجده گاه من است...
درخستگی شانه هایت
ترانه های گمشده ام را
پیدا می کنم...
آینده ها با تو قد می کشند!

ღ♥ღღ♥ღღ♥ღ

دلم تنگه برای گریه کردن
کجاست مادر کجاست گهواره من
همون گهواره ای که خاطرم نیست
همون امنیت حقیقی اراست
همون جایی که شاهزاده قصه
همیشه دختر فقیر و میخواست
دلم تنگه ولی برای خود تو مادر

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#56 Posted: 11 May 2012 03:59

ای سفر ستاره‌ها همسفر سلام تو
شام شب شراره‌ها شعر شراره فام تو

رهگذر گذاره‌ها شور و شر کلام تو
هرچه در این نظاره‌ها هم نظر پیام تو

قامت سرو واره‌ها بال و پر قیام تو
مهر تمام عاشقان خاک در غلام تو

مادر من دعای تو عشق دوباره می‌دهد
بر دل دردمند من ، عاشق ناتمام تو

ღ♥ღღ♥ღღ♥ღ

صدای تو صدای مهربان است
نگاه گرم تو آرام جان است

دلت آبی به رنگ پاک دریاست
نشستن در کنارت مثل رویاست

شریکی تو همیشه در غم من
تو معنای شگفتی ، مادر من

مرا از شیره جانت خوراندی
مرا با مهر و عشقت پروراندی

گذشت و طی شد عمر تو به پایم
کسی را جز تو ، ای مادر ، ندارم

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#57 Posted: 11 May 2012 04:00

مادر

.زندگی در تو نیست، عارفانه ترین عبادتهاست
.زندگی در تو زندگی نیست عاشقانه ترین نیایش هاست
.زندگی با تو زندگی نیست، بهشت ابدی است
.زندگی بی تو زندگی نیست، جهنم جاوید است
،زندگی با تو ای جلال زنده تر از زندگی
،همان شهر طلایی یادهاست
،که یادهای جاوید جز به هوای آن زمین آسمانی
.هرگز وجودی نخواهند داشت

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#58 Posted: 11 May 2012 04:00

مادر ! ببین‌ که‌ خسته‌ام‌ ! تنها وُ دل‌ شکسته‌ام‌ !
مثل‌ِ زمان‌ِ بچّه‌گی‌ ، کنارِ تو نشسته‌اَم‌ !

مادر ! نگاهی‌ کن‌ به‌ من‌ ! ساکت‌ نمون‌ ! حرفی‌ بزن‌ !
از بی‌وفایی‌هام‌ بگو ! از تلخی‌ِ تنها شُدن‌ !

مادر ! فشارِ زنده‌گی‌ ! من‌ُ کشید به‌ بَرده‌گی‌ !
دنبال‌ِ رؤیاهای‌ پوچ‌ ، راهی‌ شُدم‌ به‌ ساده‌گی‌ !

مادرِ گُل‌ ! بانوی‌ عشق‌ ! خاتون‌ِ موسپیدِ من‌ !
هنوز تو فصل‌ِ بی‌کسی‌ ، تنها تویی‌ اُمیدِ من‌ !
دستای‌ مهربونت‌ُ ، تو وقت‌ِ گریه‌ کم‌ دارم‌ !
بدون‌ که‌ بی‌سایه‌ی‌ تو ، تو زنده‌گی‌ بد میارم‌ !

مادر ! برام‌ قصّه‌ بگو ! بگو پُل‌ِ ترانه‌ کو ؟
قصّه‌های‌ قدیمی‌ رُ ، بگو دوباره‌ مو به‌ مو !

از من‌ بگو که‌ بی‌صدام‌ ! نگو که‌ از یادت‌ جُدام‌ !
بگو می‌شینی‌ هر غروب‌ ، منتظرِ صدای‌ پام‌ !

نگو کسی‌ به‌ در نزد ! من‌ اومدم‌ که‌ تا اَبَد !
عصای‌ دست‌ِ تو بِشم‌ ! تو لحظه‌های‌ خوب‌ُ بَد !

مادرِ گُل‌ ! بانوی‌ عشق‌ ! خاتون‌ِ موسپیدِ من‌ !
هنوز تو فصل‌ِ بی‌کسی‌ ، تنها تویی‌ اُمیدِ من‌ !

دستای‌ مهربونت‌ُ ، تو وقت‌ِ کم‌ دارم‌ !
بدون‌ که‌ بی‌سایه‌ی‌ تو ، تو زنده‌گی‌ بد میارم‌ !

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#59 Posted: 11 May 2012 04:00

ای نخل پیر تناور مراببخش
زیباترین سروده ی باور مرا ببخش

ای مهربان پاک وصمیمی تورا قسم
برقطره قطره خون برادر مراببخش

دل را سپرده ام به سیاهی که نیستی
ای روشنای دیده ی اختر مرا ببخش

قلب من از نسیم وفا بو نبرده است
اما تو ای همیشه معطر مرا ببخش

دراین بساط به جز جام شرم نیست
تنها به عشق ساقی کوثر مرا ببخش

جز بانگاه جود وعطایت نمی شود
این کوله بار سبک تر مراببخش

ای یاکریم زخمی شب های خاطرم
تنها به یاد کبوتر مرا ببخش

ای مهر تو ز وسعت دریای بی کران
صدها هزار برابر مرا ببخش

ای دست های خسته ی تو بال پرزدن
تاآسمان رحمت داور مرا ببخش

گویم به آه حسرت وگویم زجان ودل
با صد امید که مادر مراببخش

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#60 Posted: 11 May 2012 04:00

مادر من کدام گل را پرپرکردم که از شیر گرفتی ام؟ کی چشم من از اشک تهی بود که از گهواره جدایم کردی؟
کی دروغ گفتم که گفتی بزرگ شده ای؟
بال کدام پرنده را شکستم که دیگر بغلم نگرفتی و کدام دانه ی گندم را
خوردم که از بهشت آغوشت بیرونم کردی؟
به امید کدام آسیه در نیل آرزوها تنهایم گذاشتی؟
طبق کدام سنت٬ناف مرا برای غم بریدی؟
چرا دستم را رها کردی تا در بیابان هیچ و پوچ سرگردان شوم؟
من کی خواب ستاره ها و ماه و خورشید را دیدم که نامردمان به چاه
تنهایی ام انداختند؟
مادر!
من از جنس این مردم نیستم.سردم شده
می خواهم برگردم به گهواره ام....

صفحه 6 از 30: « پیشین 1 ... 5 6 7 ... 29 30 پسین »

شعر و ادبیات /

Poem for Mother | شعرى براى مادر

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا