صفحه 2 از 4: « پیشین 1 2 3 4 پسین »

Taleb Hashemi | اشعار طنز اعتراض آمیز طالب هاشمی

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#11 Posted: 14 May 2012 07:40

هر چه می خوام بی وفا ترکت کنم تانَمتَرُم
ترک جـونـم می تـرم تـرک تـو امّـا نـمـتـرم
بارها میگم وَ خوم اُمدو که دیدش سیش نمیر
باز وخـتـی چـیـشـلش تـو چیشم افتا نمترم
تا کی آخر طعنه و تا کی نصیحت ول کنین
بیش صد دو امتحان کردم نمیشا نمترم
سـینه ی بی سوز یعنی چاله ی بی دیدو تَش
پشـت چالی سَرد سَر کـردن تـو سرما نَـمترم
کُهـیِ جـوجـا مـیترم کردن امّا پـی زور عشق
بی وجودش جون خُم ورسیدن از جا نَمتَرُم
یار دیر و دل اسیر و وقت تَنگ و پی مولَنگ
پام بـیو ای عـشق بی پـروا کـه تـنها نمترم
عشق یادم دا غزل گفتن و غم وَم دا کمال
جی مـلامت نی اگـر تـقسیـم و مِـنـها نمترم
وَم رفیقل میگون "طالب" دَ وَردا دَس و عشق
آخـه مـو مـث مـاهـیُم دیـری و دریـا نـمتـرم
‎برای معنی شعر بر روی متن زیر کلیک کنید‎
Translate

هله

ویرایش شده توسط: mereng

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#12 Posted: 14 May 2012 07:47

بــاز اَفتَـو رَ پَـسِ کُــه وُ هَـواتارابـی شَهر تو دومِ شَووِ تار گِرفتارابی
بَسِّـه وابــی دَرِ دُکّــونِ تَــقِّــلا وُ تِــلاش خالی از جِنسِ دو پا کیچِه وُ بازارابی
مُشکِ شَو پَر کِه شَفَق تَیسُه کُرُچ بید و خُمار تا کِه تاریکیِ دی جون گیرُ وُ هارابی
پِلکَلِ خَسّه وُ سَنگینِ چُپون رَفت ری هَم نَوبَتِ بُردَن وبُز خَردَنِ کَفتارابی
یه دو تا گَشت کِه شَو گَرد زَ خَمیازِه کَشی شَپَکی زَد دُز و تِنِگس سَرِ دیوار ابی
زیـر دَنـدونِ روُوَه بارِیِ گُـل باقِـلِه گُــفـت کِه رَفیقَل کمکی کارِ مُنَم زارابی
دِرَو اَی اَفتَـو اُمیّـد و بِـزَنگـَردَنِ شَــو که جَفا کاریِ شَو بی حَد و بِسیار ابی
قاصِدَک یارُمِ واجـور و بُگـو بَسـمِ فُراق " طالب" از کف رَ بِیَو موسُمِ دیدارابی
بَلـگَلِ آخُـریِ دَفتَـرِ عمـر اومَـه دیـار بَسکِه ای روز و شوَوَل اومَد و تِکرار ابی
دوش مَغرُب تو هَوا دیدُمَ کی گفت کِه آخ بـاز افـتَـو رَ پَـسِ کُــه وُ هـوا تــارابـی
‎برای ترجمه بروی متن زیر کلیک کنید‎
Translate

هله

ویرایش شده توسط: mereng

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#13 Posted: 14 May 2012 07:50

دوش پرسيدم سوالي از بوآ
دوش پرسيدم سوالي از بوآ
گفتم اي، بي عهد سابق آشنا
سيم بگو بينُم نها هم روزگار
داشت مث الان سري ناسازگار ؟
سيم بگو بينُم نها هم درد بي ؟
چهره غم بار وُ رنگ زرد بي ؟
گو بدونم اُوسنل هم آسمون
ايقدر بي پـي زمين نامهربون ؟
از غم اُو ، باغ رنگي داشت زرد ؟
کُه نبيدش مال غير از سنگ و برد ؟زندگي بي لطف بيد و بي صفا ؟
مهر کم بيد و نبيد اصلاً وفا ؟
مهربوني و صميميت نبي؟
احترام و حرمت و همت نبي؟
اُوسونم سر مال دنيا بيش و کم
تشنه بيدن آدمل سي خين هم ؟
رشوه خواري اُو سو کم بي يا زياد ؟
داشتن قضات سابق عدل و داد ؟
مردم دورهء نهاتر هم و ناج
مُر مي کردن پيل و مي رفتن سي حاج ؟
اُوسونم هر پيل دار بد مرام
آدمي بي خوب و صاحب احترام ؟
سيم بگو اي از قديمل يادگار
بين چطوري بي نهاتر روزگار ؟
مدتي کم غرق فکر آبي بوآ
مثل سنگي بي تکون و بي صدا
لوشِ بعد از آخ سردي واز کِ
قصه از دوره ي نها آغاز کِ
گفت : هــا ، اينگل که گفتي پاک بي
غم درازيش اينجو تا افلاک بي
اُوسو بدبختي و الان بيش بي
باغ آسايش درختش گيش بي
روزگار رنج و زحمت بي نها
راحتي معني نميدا عهد ما
وضح دنيا مثل الانش نبي
غير نوني خشک سر خوانش نبي
مي بخالت اُوسنل ديوار بي
اکثراً دور فده یَل خار بي
نوم يخچال اُوسو نامعقول بي
اُو خنک اُو خمره و اُو دوُل بي
مثل الان حونيل هالي نبي
غير زير پي کَه خدا غالي نبي
کي ميدونس پنکه و کولر چنه
زود پز و کپسول و گاز و فر چنه
تلفن و تلويزون و تلگراف
قصه سيمرغ بيد و کوه قاف
الغرض اي جون دل، ايام پيش
فقر مالي بيد از الانه بيش
تِنگسم تو حرفش و گفتم بوآ
يعني الان بهضِ از دورهء نها ؟
اُمبُلا برعکس دفهء اولي
پوز خندي وَم زد و بي معطلي
گفت نه اِي از حقيقت نگذريم
ايسو از خيلي لحاظل بد تريم
ها بوآ جون مردم دورهء نها
مردمي بيدن يه رنگ و بي ريا
ظاهر و باطن يکي بي عهد پيش
گرگ معلوم وُ مشخص بيد ميش
اُوسو قد الان ريا کاري نبي
کار آدم ، آدم آزاري نبي
بيش الان بي نهاتر اعتقاد
خيلي از الانه کمتر بي فساد
يادمه ايام سابق پيل سود
هر کسي ميدا ، مي گفتن وَش جهود
اِيسو خيلي آدمل پر ادعا
مي خرن آسوده و راحت ربا
او زمانل اِي کسي مي رفت مشد
بعد واگشتن نمي کرد کار بد
حاجيل هم بعد واگشتن وُ حج
تا ميا يادم نميرفتن دِ کج
اِيسُو خُو هر جا زِ سر فعل بدي
فاعلش يا حاجيِ يا مشهدي !!
ساده بي دورهء نهاتر زندگي
راست تر بي در حقيقت بندگي
گفتمش اصلاً بگو بي غلّ و غش
اِيسُو يا سابق ، کمُوشونن نِخش ؟
گفت : اگر انصاف مي خي از بوآ
اُوسُو بد بي ، اِيسُو بدتر از نها
گفتمش پس کي خَش ايبو روزگار ؟
گفت : دوران امام هشت و چار
گفتمش بيشتر بگو از چار و هشت
گفت: طالُب ، تا بخوسيم ، شوُ گذشت
‎برای ترجمه بروی متن زیر کلیک کنید‎
Translate

هله

ویرایش شده توسط: mereng

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#14 Posted: 14 May 2012 07:52

هیچ رحم و هیچ انصاف نی ,صد دل یه دل توش صاف نی
اسلام مون جز لاف نی ,نومی فقط وش مونده جا
پا بل تو بازارو بین, سی کون چطوری مومنین
گوش می برن صب تا پسین, اما یواش و بی صدا
بزاز مکارِ دغل , متری نهاده زیر بغل
مث طلحه تو جنگ جمل سی کشتن خلق خدا
بقال اگر حالش خشه, رنگش و سرخی مث تشه
مال چند برابر می کشه,ری جنس و می ندازش و ما
بدتر و همش زرگری, استاد فن گوش بری
می بره گوش مشتری, طوری که تپ خينش نیا
رفتم دم خیلی دکون, دیدم بسی جنس گرون
اما به جون همه مون, نیدم گرون تر از دوا
بدتر و وضع خونمون, اوضاع داروخونمون
باور کنیتون بعضش, عطاری کل عبداله
مانل بشر نیستیم شریم ,والا و غولک بدتریم
سر دوس و دشمن می بریم ,سی مال دنیای بی وفا
آخر یه روزی آسمون ,سی محض کارل زشتمون
ویبو مثل آتشفشون ,سیمون بلا پس هم میا
حالم خراب و درهمه ,پرتا پره لارم غمه
هرچی بگم بازم کمه ,ازکار و بار ناروا
طالب وزور شعر و گپ کی راس ویمبو دس چپ
فعلا حقیقت کرده تپ،تا بین چه میخا وشخدا
‎برای معنی شعر بروی متن زیر کلیک کنید‎
Translate

هله

ویرایش شده توسط: mereng

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#15 Posted: 14 May 2012 08:01

باز اِمشو دیدُمَک از نو چته
هُی مَدَت کم کن خِفِه کردی خُتِه
داد و بیداد از بسی کردی که حَلق
پاره وابی، مِی‌چه بد دیدی وِ خلق؟
سی چه هِی بالا و دومَن می‌کنی
مثل دِی کُر مُرده شیون می کنی
شک ندارم دیدمک دُز دیدیه
ایقَه تو هُول و ولا افتیدیه
ریم نویمبو وَت بُگم کردی کَِرُم
سر صدا کم تر بُکن بُردی سرم
وَت نمی‌گُم هیچ نگو، غوغا نکن
یا که ری نامَردُمَل دَس وا نکن
نه، نمی‌گم هر چه دیدی هیچ نگو
مثل باقی فکر غیر از خُت نَبو
نیتُّم نی تا که دلسردت کنم
وَت بیگیرم سُرخی و زردت کنم
دیدُمَک کارِت دُرُس، بُنگت قشنگ
قسمت خصمت نَبُو غیر از فشنگ
دیدُمَک دادی خَوَر، دَسِّت طلا
هم گُجیک قربونتابو هم قَلا
پا شلِک هر چی هِسی وابو فدات
صد قلا سُوزَک گِلابو زیر پات
مرغ نیّت صافِ مِث خُم بی‌ریا
جُی تشکر داره ایثارت اُما:
مِث کسی که بِر کُنه تُوسُون تَشی
زحمتی بی فُیده داری می‌کشی
آخُو دُز، یکی دو تا نی دیدمک
تا فراریشون بیدی پُی هُی کمک
خُت بگو صد گرگ ای زد قد حَیُون
وَش چکاری وَر میا تنها چُپُون؟
خوبه وختی نیسِه تو صد تا یکی
ساده تر از خُم کمک می خُی وکی؟
دیدمک اُمروز دارا تا فقیر
پاک دُزن نیسی تُو لا شو دُز بگیر
رفت دُورونی که دُز مث دیب بی
زهله دار و زشت و بد ترکیب بی
اُوسُو که دز مثل غُولَک بی گذشت
بین خُش تا آدمی شک بی گذشت
ایسُو ای سیل دُز و دارِش کنی
سیل کفش و کُوت و شلوارش کنی
سیلِ مسجد رفتن و خوندن دعاش
سـیلِ کُر پا نِشسن و دَسّل هَواش
سیلِ ورد انداختنِ صُب تا شووِش
ســیلِ یا رب یا ربِ موقِی خُووش
می گووی، بَه بَه به دُز، اَحسَن به دُز
آفرین، صد مرحبا از من به دُز
دیدمک مِردی وِلابی، مهر مُرد
حرص وَرمُون هرچه خوبی بید بُرد
رشوه از روزی که اومد بین ما
دُز بگیر و دُز وَ هَم گفتن کُکا
گرگ، خُش سگ قوم و خویشا بیدنه
دشمنِ سر سختِ میشا بیدِنه
گربه از بس پی صحابش حیله کرد
مُشک تو نوندونِ نونی تیله کِرد
پیدم از بَس دا وَدَس تندی که مار
زیر سویلش کرده مجلس برقرار
دیدمک، داری اگر وَم اعتقاد
دادرس نیسی نزن بیهوده داد
تیز اگر بُو گوشِ هوشِت مثل خُم
گفتُمت هر چی که لازم بی بُگُم
دیدمک اُونگل که مینی شُو خُووَن
روز، دیندی مال دزدی می دُوَن
روز اگر چیشَلتِ مِث ما وا کنی
بیشِ شو دُز می تری پیدا کنی
نصپِ شُو، شُو گرد اگر مینی تو، دُز
مینِه "طالب" روز روشن یُرغِه دُز
نارفیقم کم بوکو پولادِ سرد
دز زیاد آبیده دُمبالش نگرد
‎برای ترجمه بروی متن زیر کلیک کنید‎
Translate

هله

ویرایش شده توسط: mereng

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#16 Posted: 14 May 2012 08:20

های بادنگون های گوش کن پی تنم
لامروت سرت واگردن منم
دک بزن ای خونه زلمت خراب
می کجا میخی بری پی ای شتاب
می نمی شناسی منم ای بی وفا
شاید از ما رفته یادت نا نها
هم منم که پی تو بیدم مث ککا
روز وشو از تو نویمیدم جدا
هم منم که ای نبیدت در حضور
تکه میرفت از گلیم دومن و زور
هر زمانی سفرمون ویمی دراز
صدر مجلس می نشندیمت و ناز
پشت پا ای میزن وت اغنیا
می گرفتیمت بغل ما بی ریا
ای نمیخواسن تنه بعضی پشیز
باز بیدی پیش ما خیلی عزیز
تا تو ارزون بیدی و کم مشتری
غصه از ما دیر بی مهنت بری
می چتو یک دفعه واویدی گرون
ری زمین بیدی و رفتی آسمون
می چه واوی کین چنین واویدیه
پی بزرگون هم نشین واویدیه
روغنی میخوام بدونم یا پنیر
یا برنج صادراتی ای فقیر
ای کلوکت از تنت واوو جدا
می بخوالت پسه ای یا لوبیا
ریت و الانت سیاه تر بو هنی
می تنم مرغی که پی ما دشمنی
او کسی که مرغ سه نومت نها
تعنه بی راسی نگیرش ری سیاه
الغرض ای قاتغ نون فقیر
ایقه سی طالو خوته بالا نگیر
تو غلامی جون مو شاهی نکن
هم سری پی مرغ و پی ماهی نکن
ای دراری پر بری تا ور فلک
ای بادنگون هم نشینی پی للک
راست گفت شاعر که ای روزی گدا
معتبر واوی ویمو بی خدا
شاعر: سید طالب هاشمی
‎برای معنی شعر بروی متن زیر کلیک کنید‎
Translate

هله

ویرایش شده توسط: mereng

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#17 Posted: 14 May 2012 08:38

‎‏***معنی اشعار***‏‎

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#18 Posted: 14 May 2012 08:42

‎‏***معنای شعر اول***‏‎
بر سر جای خود نششته ام و از دوری ناله میکنم،همه چیز دست خودم است و از اسیری میگویم.
انگار مرا واجب کرده اند که از سیاست سخن بگویم یا از کهکشان ها حرف بزنم.
نور برای من بد است،هر کجا نوری میبینم آن را میپوشانم.
از دست غریبه ها کتک میخورم،اما شب که به خانه نزد زن و بچه ام می آیم از دلاوری میگویم.
هر چقدر از فرد بالا قدرتی کتک میخورم،شکایتی نمیکنم و من هم زیر دستم را میزنم.
مال و ثروت من را غارت میکنند و من از فقیری حرف میزنم.
طالب هاشمی به من گفت ناله ات را کم کن،چشم و دلم گرسنه است ولی میگویم سیرم.
با باد عشقم ساز نی انبونی را برای دشتستان و تنگسیر می نوازم.
شایدی را چون گرز به همراه میکشم تا غم را که مانند ضحاک است نابود کنم.گاهی مانند فریدون و گاهی مانند اردشیر میزنم.
طالع پاکم از هر کجا باشد،خودم سخن هایم را با لهجه زیبای جنوبی میزنم.
استاد کمالی بیا که ناتوان شده ام،اما میخواهم پیری ام را پنهان کنم.
‎برای رجوع به شعر اصلی بروی متن زیر کلیک کنید‎
Original poem

هله

ویرایش شده توسط: mereng

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#19 Posted: 14 May 2012 08:45

‎‏***معنای شعر دوم***‏‎
ای خدا خودت میدانی اوضاع را میدانی و لازم نیست من حال و روز سخت را زبانی بگویم.
ولی باز هم طرف گله ی من تو هستی،کی میخواهی حق مظلوم را از ظالم پس بگیری؟
آهای کمک آهای.پدر مردم از گرانی در آمد.
‏***
وقتی پیش علی عباس برای خرید سیب زمینی میروم،یا که دست خود خود را برای خرید ماهی در جیبم میکنم و میپرسم قیمتش چند است یا میگو که به جان خودم کیلویی سی هزار تومن است...دیگر خودت صلاح میدانی که بخری یا نه.آهای کمک آهای.پدر مردم در آمد از گرانی
‏***
برای خریدن پیازی که دو کیلوی آن یک قران هم نمی ارزد،و قبلأ از بس کسی آنرا حتی قرضی هم نمیخرید در دکان ها گند میشد،اکنون قیمتش سر به فلک کشیده که اگر به شما بگویم تعجب میکنید...آهای کمک مردم آهای،پدر مردم از گرانی درآمد.
‏***
بعضی ها که میبینید صورتشان پژمرده شده از پیری یا اثر چنگول کسی نیست،بلکه غصه و درد گرانی برنج و روغن گوشت است که پیشانی اش اینطور چروکیده شده...آهای کمک آهای، پدر مردم از گرانی در آمد.
‏***
سال نو آمد و امید بود که همه چیز نو شود و غذای فقیرانه فقرا به پلو تبدیل شود،و شادی بوجود بیاد که هر کس به صحرا برود،اما حال و احوال و زبان توانمند کجاست...آهای کمک آهای،پدر مردم از گرانی در آمد.
‏***
درد دل خیلی ها فقط غصه ی گرانی گوشت و پیاز نیست و اگر بخواهم برای شما بگویم قصه دراز میشود،گفتن اینکه چاره کجاست بسیار سخت است.بالاخره این دوران تمام میشود و دنیای خوبی ها آغاز میشود...آهای کمک آهای،پدر مردم از گرانی در آمد.
‎برای رجوع به شعر اصلی بروی متن زیر کلیک کنید‎
Original poem

هله

ویرایش شده توسط: mereng

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#20 Posted: 14 May 2012 08:47

‎‏***معنای شعر سوم***‏‎

‎دیشب باز هم یارم به خوابم آمده بود...‏
تو چه میدانی چه صفایی به خواب و شب من داده بو...‏
من کهنه و شکسته بودم و او با آمدنش دوباره مرا تازه و شاداب کرد...‏
تا سحر با هم صحبت میکردیم.من،او،دل، و حرف هایی که خودت میدانی و نمیخواهم بگویم...‏
اواخر خوابم از او پرسیدم،چطور از من سراغی نمیگیری در حالیکه من صبح تا شب به دنبالت هستم...‏
نگاهم کرد و پس از اینکه اندکی به فکر فرو رفت جوابی حسابی به من داد...‏
گفت من که حداقل در خواب تو می آیدم،طالب تو چطور که در خوابم هم نمی آی‎‎
‎برای دیدن شعر اصلی روی کلمه ی زیر کلیک کنید.‏‎
Original poem

هله

ویرایش شده توسط: mereng

صفحه 2 از 4: « پیشین 1 2 3 4 پسین »

شعر و ادبیات /

Taleb Hashemi | اشعار طنز اعتراض آمیز طالب هاشمی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا