ارسالها: 24568
#91
Posted: 23 Aug 2013 19:59
از شراب کهنهء خویش تا هنوز مستانه ایم
کشتن و بستن خویش را ما هنوز افسانه ایم
آن درخت اتفاق را باز خدای من کی برد
میرسد هر جا بهار و ما هنوز بی دانه ایم
دیگران صعود نمودند تا به مهتاب و مریخ
ما نگشتیم فارغ از جنگ تا هنوز در لانه ایم
سرعت رشد حریفان چابکتر از وقت بود
در رکود و در توقف ما هنوز یکدانه ایم
میگشایند مشکلات را دست بدست و پا بپای
پا و دست یکدیگر را ما هنوز زولانه ایم
آنکه پیش ما به دنیا چشم دیده را گشود
شاد و آباد گشته است او ما هنوز ویرانه ایم
دشمن مکار بسوزاند چو شمع مصنوعی
بر چراغ مرده ای ما تا هنوز پروانه ایم
*** محمد عارف یوسفی***
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ارسالها: 24568
#92
Posted: 23 Aug 2013 20:02
حسن تو نازم که کرد واله و شیدا مرا
عشق تو نازم که برد جانب صحرا مرا
شد ز فراق تو کور دیده من عاقبت
باز چو یعقوب کرد بوی تو بینا مرا
مهر تو از یاد برد میله و جشن و سرور
درد و غمت دور کرد از همه غم ها مرا
عقد محبت ببند ناله من گوش کن
تا که شود گوشه یی عقده دل وا مرا
بی تو به تحقیق بود ماضی من تلخ و زشت
با تو شود بی گمان آتیه زیبا مرا
پنجره یی سوی من باز شد از دور دست
تیر نگاهی درید پرده تقوا مرا
صاحب ویرانه یی "جاهد" اگر نیستم
*** محمد احسان جاهد یادگار***
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ارسالها: 24568
#93
Posted: 23 Aug 2013 20:04
راته نن واړوه سترګې
را ته نن واړوه سترګې
چې معلومه ده سبا ورځ
وبه مرم ای كبر جنې
زما خو توره ده رڼا ورځ
راشه رحم پر ما وكړه
تل به نه وي پا تې ستا ورځ
نه لري ستا زړه با يللی
ستا په غم كې د خندا ورځ
خپل مين كړه نن خوشحا له
چې معلومه ده سبا ورځ
***مجیب الرحمان اتل وردک***
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ویرایش شده توسط: andishmand
ارسالها: 24568
#94
Posted: 23 Aug 2013 20:13
لب درياچه ها کج می کند ابروی ماهش را
به چنگ باد و آتش می دهد طرح نگاهش را
دلم را می کشاند سمت قبرستان، بیا طوفان!
ببر با خود، بسوزان پیرهن های سیاهش را
همان عصری که پیش این مترسک ها زمینم زد
به گندم ها قسم، روی سرم پاشید کاهش را
دعای موش کورم پلک ابری را نجنبانید
تامل می کند باران، نمی شوید گناهش را
چنین رسوا، چنین صوفی، جدا از خویش می خواهد
اسیر زلف زنجیرم، پذیرم هر سه راهش را
سپیدی را سیاهی خوش کند در جنگل مویش
قطارم می رود، آهسته بردارد کلاهش را
*** زهرا حسین زاده ***
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ارسالها: 24568
#95
Posted: 31 Aug 2013 21:05
كعبه دل
فكر من را با خـــــــودش درگيركرد
عشق من را پيش خــود تفسير گرد
خواب ديدم سر بكف فــــــرمان برم
خـــــواب را در پيش من تعبير كرد
جلوه گر شد هر طـرف در پيش من
شُهرتِ آفـــــــــــــــاق را تنوير كرد
عقل را در عشـق فــــرمان بر نمود
ايـــــن چنـين احساس را تقدير كرد
قایقی بي بـــــــــاد بان در روي آب
ناخداي عقل را تكفير كـــــــــــــــرد
با همين احساس مـــــا هستي نمود
دست و پاي عــــــقل در زنجير كرد
قلب را در كـــــــعبه اي دل جا نهاد
گردش بت خــــــــانه را تحذير كرد
از همه آلــــــــــوده گي ها پاك شد
جسم و جــان خويش را تطهيركرد
*** سید ظاهر موسوی***
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ارسالها: 24568
#96
Posted: 31 Aug 2013 21:07
زندگي
زندگــــــــــــــي زيباست اي يارم
زندگــــــــــي را دوست مي دارم
زندگــــــــــــــي درياست در دريا
آنــــــــــــچه در در ياست گفتارم
زندگــــــــــــي ابريست باران زا
هـــــر كــــــجا بذريست مي بارم
زندگــــــي تخــــــم محبت هاست
هـــــــــر دلي زيبا ست مي كارم
زندگــــــــي شهر است پر غوغا
در هياهــــو هــــــــا ست بيدارم
زندگي تلخ است و شيرين است
گــــــــــرچه من ديريست بيمارم
***سيدظاهرموسوي ***
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ویرایش شده توسط: andishmand
ارسالها: 24568
#97
Posted: 31 Aug 2013 21:10
شهر شعر
شهر شعر و شهر شاعـــــــــــــر شهر يار
خــــــــــــــوانده ام حـــرف دلت را بار با ر
مست گشتم زين همه در و گــــــــــــــوهر
باده را بس كـــــــــــن ، مياور مي چه كار
شاد گشتم درمـــــــــــــــــــــــــيان دوستان
رفته است از خـــــــــــــاطـــــــراتم غم كنار
قـــــطره از بــــحر عميق "تـــــــــــركمان"
مي چشم من خوش گوار است خـوش گوار
گـــــــــــرچـــــــــــــه من شاعر نبودم نيستم
مي شوم شاعـــــــــــــــــــر به اذن كر دگا ر
حــــــــــــــــــــــــرفها دارم به گوش دل بسي
صنعت شعري نــبـــــــــــــــــــــــــاشد آشكار
ياوه را بس كــــــــــــــن تو بيش از اين مگو
دوستان را بيش از اين عــــــــــــــــذري ميا ر
***سيدظاهرموسوي ***
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ارسالها: 24568
#98
Posted: 31 Aug 2013 21:12
باميان
باميان اي سرزمـــــــين سبزه زار
سبز و شاداب تــــــو در فصل بهار
يــك فــــــــضاي پاك داري بي مثال
آب پاك جـــــاري داري خوش گوار
مردم خون گـــــــــرم داري مهربان
جان من بادا فـــــــــــــدايت اي ديار
سالهاي سال در ايــــــن مـــرزوبوم
بود تنديس بــــــــــــــــزرگت استوار
قـوم دون شاه مامـه را ويـران نمود
چشم صلــصالش از اين غم اشك بار
پيكرت را باز هــــــــــــم ويران نمود
قطعه، قطعه در مــــــــيان اين حصار
هردوچشمت را به يغــــــــما برده اند
تا نبيني اين چنين ليــــــــــــل ونهار
جرم خود را باز بر گــــــــــو بي گناه
بي گناهي جــــــــــــــــرم باشد آشكار
در خيــــــالم روز ترميمت كــــــــــنند
بعدي چـــــــــــــندين سال شايد انتظار
مــــــــن سرودم شعر ها در وصف تو
در رسايت مــــــــــــــي سرايم بار بار
باميان؛ مــــــــــــــن نقش زيباي تو را
در ضمير دل كشيدم يـــــــــــــــــاد گار
بام و ديـــــــــــوار و درت را اي وطن
تا ابد آباد خــــــــــــــــــــــــواهم پايدار
صلح مي خـــــواهم در اين شهر كهن
صلح و آرامش هميشه برقــــــــــــرار
مردم اين سرزميـــــــــــــــــن آزاد باد
زير چتر رحمت پــــــــــــــــــرورد گار
***سيدظاهرموسوي***
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ارسالها: 24568
#99
Posted: 31 Aug 2013 21:15
آزاردل
هرکس پیی آزارمن آمد دل آزاری کــــــــــــند
تا خویش را خــندان کند برمــن جـفا کاری کند
هرکه ربود قلب ازبرم یک روزگردید بـی وفا
قلبم ربود از نزدمــــن او دزدی تـــر راری کند
یک روز بنشست دربرم روزدیگر رفت ازبـرم
یک روز مـایل گشته ویـک روز بــیزاری کند
مـــــــــــــرغ دلم پرپر شده درشاخسار زندگی
برمــــرغک بی چــــاره ام او مـیل شیکاری کـند
گفتم مـــــــرو هرجامشین نامحرمان بیند تورا
سرمه کشید درچشمی خــود اومــیل بازاری کـند
ای باغبان آبش بده گلهای مـن خشکیده است
آن باغبان وقتــــی خزان بین آب را جـــــاری کند
غم آمده ازچــــــــهارسو کرده اسیرم درقـفس
کس نیست تابرحال دل یک لحظه غم خواری کند
هرگز ندیدم بی وفا مــــــــاننداو برخویش تن
پیدا شودیک با وفا ؟ بامـــــــــــن وفاداری کند
این جگرصدپاره را مـــرهم نـــهید ای دوستان
شاید طبیب من رسد برقلب مـــــــــــن کاری کند
ترکم نمود آن بی وفا،رفت ازبرم گــریان شدم
بنشست نـــــزد دیـگران تـــــــــــایار درباری کند
گفـــــــتم مرو ازپیش من تو یار جـــــانان منی
این چشم مـــن گـریان شده این قـلب من زاری کند
گفـــتا تو محزون چرا؟ دراین سرای زنــــدگی
این حـــــالت محــــــزون تویک کاری دشواری کند
گفتم ندیدم روز خوش دراین دیاری پر جـفا
کو یارکی دل جــــوی من ،ازمن پرستاری کـــــــند ?
ظاهرموسوی تابکـــــــــــی باحالت شورونــو ا
تا باغ خشک سینه را یـک روز گـــل کاری کند
*** سید ظاهر موسوی***
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ارسالها: 24568
#100
Posted: 31 Aug 2013 21:16
دریغا
دریغا زندگـــــی یک نوبهاراست
خزان امـــد دیگر پــــایان کاراست
نظرکــن عمر گل بسیارکوتااست
گل زیبای مــــن هـــم داغ داراست
گلستان جـــــــلوه گاه خاص دارد
که رنگ و روی اوهـم یادگا راست
شبی درخواب مــــــی گفتم نگارا
جواب امـد که یارت درمـزار است
نگارا جیگرم صـــــــد پاره گشته
کـه زخـــم جـیگرم من بیشماراست
شکایت میکند بلبل زگلـــــــــــها
دریغ ودردهـــمدوش تو خـــاراست
زهجران گل وبلبل چـــــــــه گویم
موسوی هم دراینجا اشک باراست
***سید ظاهر موسوی***
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند