ارسالها: 8911
#31
Posted: 8 Jul 2013 21:55
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« قصیده ی شماره ی ۲۷ »
ايا به تيغ و قلم رنج خصم و دشمن گنج
تن عدوي ترا داده روزگار شكنج
بناز دست ولي كرده يار با بگماز
برنج روي عدو كرده جفت با آرنج
ز ديده خون دل افتاده بر رخان عدوت
چو نار دانه نشانده بقصد در نارنج
بسان موسي عمران ز دست فرعونان
همه جهان بگرفتي به تيغ تو بي رنج
هر آنچه زان نياكانت بود بگرفتي
وز آنچه بود طمعشان خداي دادت خنج
بروز بخشش نوك قلمت جان پرورد
بروز كوشش نوك سنانت جان آهنج
مخالفان ترا قول هست و نيست عمل
چنانكه خورد نشان تا خلنج كاسه خلنج كذا
بسا كسا كه بر كس به نيم ذره نجست
شد از عطاي تو دينار پاش و گوهرسنج
چنانكه تازي سوي و غا بروز مصاف
بروز صيد نتازد عقاب زي سارنج
ز نيكي آيد نيكي چنانكه عادت تست
هميشه نيك سكال و هميشه نيك الفنج
خدا يكانا گنجور تو چه ديده ز من
كه تو بگويي پنجاه ده نيارد پنج
بمن برنج دل و جان رسيد رنج سخن
چو گنج مال بگنجور تو رسيده بگنج
ترا جواهر گنج سخن فرستم من
مرا فرستد گنجور تو سوانح رنج
بقات بادا چندانكه كام تست بكام
كه چون تو كس ندهد داد زين سراي سپنج
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)
صفحه 4 از 4