ارسالها: 14491
#1,331
Posted: 6 Sep 2013 14:14
ز شرم گرچه تهی ماند از تو آغوشم
ز شرم گرچه تهی ماند از تو آغوشم
نمی شود شب دیدارمان فراموشم
دلم که بود خروشان چو بحر شد خاموش
چو موج گرم صدایت دوید در گوشم
زدی به شانه ی من تکیه و ندانستی
که بار غم فتد از رفتن تو بر دوشم
به رنگ بخت منش آفریده است خدا
بیا که مرده ی آن گیسوی سیه پوشم
گَرم تو خون جگر داده ای حلالم باد
وگر ز جام لبت می کشیده ام نوشم
به خویش باز نیارد مرا ز مستی عشق
اگر که بال زنان آید از سفر هوشم
نمی شود دل دریایی ام تهی از شور
اگر به صورت ظاهر فتاده از جوشم
از آن زمان که جدا ماندم از گل رویت
چو بلبلی که خزانش زده ست خاموشم
به یک دو حرف کنم مختصر حکایت را
ترا ز یاد نبردم مکن فراموشم
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#1,332
Posted: 6 Sep 2013 14:17
نشاط عید نخواهد برد برون ز خاطر ما غم را
نشاط عید نخواهد برد برون ز خاطر ما غم را
که زنده در دل ما دارند همیشه داغ محرم را
غم و نشاط درین عالم به حکم عدل برابر بود
نشاط را دگران بردند گذاشتند به ما غم را
اگر به جامه ی رنگارنگ چو طفل چشم سیه کردیم
به رنگ سرمه به ما بستند سیاه پوشی ماتم را
چو گل به خنده اگر بودیم چو تندباد برآشفتند
به زهرچشم کدر کردند صفای خاطر خرم را
به قهر و جنگ میان بستند به هیچ و پوچ و نمی دانند
که مهر و صلح به پا دارد بنای کهنه ی عالم را
دلم گسست ز جمعیت که این هوای غبارانگیز
جدا ز یکدگر اندازد چو کاه و دانه دو همدم را
به گرد خاطر مخموران خیال باده نمی گردد
ز جام باده نباشد دور اگر ز یاد برد جم را
بهشت و جوی شرابش را ندیده ایم به خواب اما
کشیده ایم به هشیاری عذاب های جهنم را
تو سرنوشت مرا ای عشق به خط روشن خود بنویس
به کاتبان قضا بگذار خطوط درهم و برهم را
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#1,333
Posted: 6 Sep 2013 14:18
همچون ستاره شب چشم به راهم نشانده اند
همچون ستاره شب چشم به راهم نشانده اند
مانند شب به روز سیاهم نشانده اند
گرد خبر نمی رسد از كاروان راز
شد روزها كه بر سر راهم نشانده اند
در مرگ آرزو نفس سرد می زنم
چون باد در شكنجه ی آهم نشانده اند
غافل گذشت قافله ی شادی از سرم
آن یوسفم كه در دل چاهم نشانده اند
هر روز شیونی ست ز غمخانه ام بلند
در خون صد امید تباهم نشانده اند
از پستی و بلندی طالع چو گردباد
گاهم به اوج برده و گاهم نشانده اند
از بیم خوی نازك تو دم نمی زنم
آیینه در برابر آهم نشانده اند
شرمم زند به بزم تو راه نظر هنوز
صد دزد در كمین نگاهم نشانده اند
در ماتم دو روزه ی هستی به باغ دهر
تنها بنفشه نیست مرا هم نشانده اند
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#1,334
Posted: 6 Sep 2013 14:21
رهنوردان را به پای سعی منزل دور نیست
رهنوردان را به پای سعی منزل دور نیست
موج ها را دست از دامان ساحل دور نیست
دانه ی امیدواری خوشه در دل بسته است
گر دلم را باشد از آن چشم حاصل دور نیست
در بیابانی که دامش از رگ هشیاری است
بند اگر پیچد به پای صید غافل دور نیست
هر که رفت از دیده می گویند از دل می رود
دلبر ما از نطر دور است و از دل دور نیست
شهد جان پرور طمع کردم ز چرخ سنگدل
از پشیمانی خورم گر زهر قاتل دور نیست
از خطا ایمن نه ای در این چهار انگشت راه
چشم و گوش خویش وا کن حق ز باطل دور نیست
چون نهال خشک دل کندم ز حق آب و گل
ریشه ام را گر برون آرند از گل دور نیست
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#1,335
Posted: 6 Sep 2013 14:21
در ملک بی نشانی راندیم کام خود را
در ملک بی نشانی راندیم کام خود را
تا اوج طاق نسیان بردیم نام خود را
ما را به خوردن دل باشد مدار چون ماه
بر خوان خویش خوردیم رزق تمام خود را
لطف زبانی او کم شد چنانکه چندی ست
نشنیده ام جوابی زان لب سلام خود را
در عین تشنه کامی مستان چو ناز بینند
بر سنگ بی نیازی کوبند جام خود را
تا چند باز ماند مانند چشم حسرت
زین خاکدان گسستیم پیوند دام خود را
همچون اجل به سر تاخت موی سفید ناگاه
سر کرد پیک پیری با من پیام خود را
جان را به صیقل عشق از تیرگی بر آور
پیوند جاودان کن با صبح شام خود را
تا ساغرت درست است مانند جام لاله
از لحظه های فرصت پر ساز جام خود را
چندان که ناله کردیم یک دل ز جا نجنبید
بر سنگ آزمودیم سوز کلام خود را
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#1,336
Posted: 7 Sep 2013 16:08
ابراهیم حاج محمدی
درباره من:
در سومین روز از چهارمین فصل سال **** هجری شمسی به تاوان اینکه پدر پدر پدرانم به تلبیس ابلیس لعین از ثمره ی شجره ی ممنوعه ای در بهشت تناول کرده بود، به محبس تنگ و تاریک دنیا پای نهادم. من ملک بودم و فردوس برین جایم بود آدم آورد در ایـــن دیـــر خـــراب آبـــادم پدرم که خدایش بیامرزاد از مردمان کرمان بود و مادرم که عمرش دراز باد از دیار خراسان است. تحصیلات خود را تا پایان مقطع متوسطه در فریمان گذراندم و پس از آن موفق به طی دوره کارشناسی در تهران و کارشناسی ارشد در رشته ی فلسفه و حکمت اسلامی در مشهد مقدس شدم. همزمان با تحصیلات دانشگاهی ، ادبیات عرب {اعم از صرف و نحو و عروض و قافیه و معانی و بیان} ونیز فقه و اصول را در محضر اساتید برجسته حوزه ی مشهد و قم فراگرفتم و مقالات متعددی در زمینه ی مسائل اجنماعی و فرهنگی در مجلّات و نشریات به طبع رسانده ام
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#1,337
Posted: 7 Sep 2013 16:09
چـــون رود همـــرازیـــم بـــا راه تـــا دریـــا
هـــرگـــز نمـــی گوئیـــم یـــا مـــاه یــا دریـــا
زنده ست وشاداب است موجی که در دریاست
طـــوفـــان کــنـــد هـــر آن تـــا آه را دریـــا
هـــر قطـــــره بـــارانـــی دارد بــــه ســـر انگار
پیـــوستـــنی شیـــریـن نـــاگـــاه بـــا دریـــا
مـــرداب را در دل رشـــکی شگـــرف افـــتد
بـــر ابـــر اگـــر دارد ، پـــاگـــاه وا دریـــا
اقلیـــم رؤیـــاها سرشــــار از شــــور اســـت
همــــواره مـــی جـــوینـــد آگـــاه هـــا دریـــا
پژمــــان تـــر از ساحـــل پــــیدا نخواهی کرد
وازد اگــــر موجــــی واخـــواه را دریــــا
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#1,338
Posted: 7 Sep 2013 16:11
پر ، باز کـــن ای عشق ، جهـان تا رمضانی است
پرواز کــن ای روح ، زمـــان تـــــا رمضانی است
دل را به دلاویـــــزتریـــــن مأذنــــه ، ســــرشـــار
از راز کـــــــــن آرام ، اذان تـــا رمضـــــانی است
دشتی است اگــــر سیـــنه و دل رام ترین صــــید
اعجاز کـــن ای تـــیر ، کمـــــان تا رمضـانی است
بـــاز اســــــت در تـــــوبـــه صــــــلاحیــت خود را
احـــــراز کن آزاده ، امــــــان تا رمضـــــانی است
راهیت به عــــرش است از این فـــرش ، سلوکـی
آغــــــا ز کـــن آســـوده ، روان تـا رمضانی است
بحبــــوحه ی عشق است ، سحر ، خیز ، نهان را
شهـــباز کن ای رنـــــد عیــــــان تا رمضانی است
پیراســـــته جـــــان را چو صـــــفای دل خورشیـد
از آز کــــن انبـــــانِ تــــوان تا رمضــــــانی است
جان راکه سماوی است ازاین تن که ترابی است
ممتـــاز کـــن الان ، لَمَــعان تـــا رمضــــانی است
تــا قـــــدر ببیـــــنی بـــه شبــــی قـدر ، گمــان را
دمســاز کــــن این روز و شبان تا رمضانی است
یک حنجره برخیــــــــز ز یـــــک پنــــجره شاداب
آواز کـــــن آواز بنـــــان تــــــــا رمضـــــانی است
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#1,339
Posted: 7 Sep 2013 16:11
توئی کــه در همه جائی اگر چــه از همه پنهان
بیـــا و رویــــش من را ببیـــن همیــشـه نمایان
بیا که در تو شکوفا شوم چنان کـــه تو خواهی
ببین چه با تو فـروزان شوم چـــو بدر درخشان
مرا به خلـــوت خــود بــر که با تو انس بگیـرم
چنانکه حضرت زهرا« وَمَرْيَــمَ ابْنَتَ عِمْرَان »[1]
بــه یمـــن صحبــــت قــرآن دلم شـود رمضانی
دلــم شـــود رمضـــانی بـــه یمـن صحبت قرآن
سرود سبز گلستان بخوان که در تـو بجـــوشد
شکوه جلــوه ی ایمـان بـــه نور معرفت ایقان
کسی کــه از تو گریــزد ، گــزیری از تو ندارد
پنـــاهشــیّ و نــــدانـــد چــراست از تو گریزان
کسی کـه از تو نجوید تو را،چشیده چه چیزی؟
کسی که با تـو نباشد،چه دیـده ؟ وحشت زندان
به تخت بخـــت نشیــند کسی که شوق تو دارد
چنانچه بشکفـــد ایمان در اوج قلّــه ی عرفان
ببین که بی تو دلم را خـزان گرفتـــه به بازی
مـــرا نشـــاط بیاکـــن ، مـــرا ســـرور ببـاران
ببـین چــــه باده پرســـتم ؟ خمار جـــام ألستم
اگــر که باده نباشــــد ملولم از تـــو چه پنهان
بدم سرور فــــراوان به جــان کشته ی عشقت
به جان کشــــته ی عشقـت بدم سـرور فراوان
به جرعه جرعه ی باور، مرا به خویـش بیاور
مرا به خـــویش بیاور ، کـــه آورم به تو ایمان
مرا به خویش بیاور که ســر بـــه راه تـو باشم
که سر به راه تو باشم چو موج مست خروشان
توئی تمـــام وجــودم ، توئــی تو بود و نبودم
توئی مـــدار مـــن آری توئــی قرار من آسان
گسسته از خودم امّا ، دلی به دسـت تـو دارم
دلی که نیست قرارش دلی که هسـت پریشان
چگونه اشـــک نریزم ؟ چگونه زار نگریم ؟
مگر نه آه مـــن اکنــون گرفتــه دامـن باران
نپـــرس حال مـــرا از چـو من کسی مگر آیا
بــدون روی تــو باشــد چگونه حال اسیران؟
شـــود پیـــاده مگر جـــز بــــه ایستگاه جهنم
نبرده پی اگر انسان به کذب وعده ی شیطان
توئی کـــه درهمه جائی اگرچـه ازهمـه پنهان
بیــا و رویـش من را ببیــــن همیــشـه نمایان
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#1,340
Posted: 7 Sep 2013 16:12
اگر کـــه عشـــق نـــدارد حضــــور در باران
که پـــس شکســـته دلـم را غرور در باران؟
قسم به طلعت خورشیـد ، لاله ای در دشـــت
بــــدون داغ نــــدارد ظـــهـــور در باران
کســـی کــــه آه بــــر آورده از نهــــادش غم
چـــرا ؟ چگونه نباشــــد شکـــور در باران؟
ســـپیـــده دم دل مــــا را بیـــاورید اینــجا
که نقــــره داغ شــود ایـــن تنـــور در باران
ببیـــن چه پرچـــمِ رنگین کمـانِ خود را ناب
بـــه اهـــتــزار در آورده نـــور در باران!
به خویشـــتن اگــرش دل نمرده اســـت آری
نبـــالـــد آن کـــه نـــدارد شـــعــور در باران
بـــه آبشـــار بگـوئیــد : رود خرســند است
اگـــر کـــه یافتـــه باشــی ســـرور در باران
شهید می شـــوم آخـــر، شهــید ، بـی تردید
چرا کـــه خوانـــد قنــــاری زبــور در باران
دخیل بســته دل ار فــرط عشــــق روئی ماه
کــــه هست بهترش از حُسن حـور در باران
هزار خاطــره در مـــن زلال و روح انگــیز
چو رود مـی کنـــد از مـــن عبـور در باران
«بنان» شود دلت از فرط عشـق شورانگیز
بخوان به چهچهه با نبض« شور»در باران
بگو به هر چه نسیمی نشاط و شادابی است
که طـــرف بستــه دلــم چون بلور در باران
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
صفحه 134 از 267