صفحه 4 از 267: « پیشین 1 2 3 4 5 ... 264 265 266 267 پسین »

اشعار شاعران معاصر (لیست شاعران در صفحه نخست)

paaaaaarmida

کاربر

ارسالها: 8911

#31 Posted: 23 Jun 2013 11:24

آن سبزی, آرام (برای ماندانا)

ساده و زیبا
دوست داشتنی،
آن سبزی, آرام
پاک و ماندنی
که در برگ نطفه می بندد.
آرامشی،
که بر حرکت, زیرکسار, غم می خندد.

من در هیبت, ساده اطلسی ها
راز, پُرمایهء هستی می خوانم
و زبان, شیرین شان می دانم.

آن نسیم کز تو می وزد
در میان, گندم های من
اینسان نرم
نطفهء همه توفان هاست ...

نمی دانم،
زآن پیشتر ایا
من بدرو خواهم رفت؟

برلین غربی 04.01.1986

این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)

paaaaaarmida

کاربر

ارسالها: 8911

#32 Posted: 23 Jun 2013 11:25

ماندگار (برای سیمین)

زنگوله های نور
در نرمْ رقص, نسیم, صبح
خوابگونه تکان می خورند،
وآوازی
که عطر, خدا را بر بال دارد
پَر می گیرد.

با بنفشه ای در دست
دُخت, رویای برف
به سرا می اید.

قافله ای ز راه می رسد
و بار, هفت سالهء هفتصد جمل را
بر قلب, من می نهد.

مرغ, دل می پرد ...

بروخزال 29.03.1987

این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)

ویرایش شده توسط: paaaaaarmida

paaaaaarmida

کاربر

ارسالها: 8911

#33 Posted: 23 Jun 2013 11:30

جاودانگی

یک ستاره غروب کرد
یک ستاره طلوع کرد.

در کجای این کهکشان, بی انتها
می رود ستارهء ما
در سرگشتگی سودایی خود؟

کهکشان, روشن, امروز
و خیل, دوستانهء ستارگان
که در جشن, عشق
روشن و خاموش می شوند،
دستان, ماه
که گیسوان, خورشید را شانه می زند.

زمان, دوست
زمان, همراه.

کابوس:
کهکشان, تاریک, لختی ست،
آنجا، که:
نه یک ستاره طلوع کرد
و یک ستاره غروب کرد.

عشق
پیچک, روشنایی ست.

تیونه (ایتالیا) 25.12.1987

این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)

paaaaaarmida

کاربر

ارسالها: 8911

#34 Posted: 23 Jun 2013 11:40

برای تصویر

موسیقی
که بر بال های سبُک, پروانه می رود
و یادی که
گُرده کوه را می شکند.

نیاز, باور
و دوست داشتن
که در طراوت, گونه های آب
در جویش,
سُرخی
و سبزی,
عشق ست.

تصویری کز او
در اینه آب
موج می شود.

کوه های شرقی
با آوای تار
اشک می ریزند.

فرانکفورت 10.04.1988

این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)

paaaaaarmida

کاربر

ارسالها: 8911

#35 Posted: 23 Jun 2013 11:41

با باران

در رویاهای خوش, پار و پیرار.

حقیقت, سنگی, جاری
و بلورهای باور
که می شکنند
در زمزمه های سنگ.

بیداری, من و تو
در بیداری نیست،
در تنش, تب آلودهء
جوانه ای ست

که سنگ و یخ را می شکند،
در شب, زمین.

17.06.1988

این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)

paaaaaarmida

کاربر

ارسالها: 8911

#36 Posted: 23 Jun 2013 11:42

دوست (برای ماندانا)

هیچ یادت هست

گُل, ما در برف
نطفه بست.

پرستوها در بیرون
بر بال, آواز
در آبی محیط.
و من با هزاران پرستو در قلب
در سنفونی, بنفش, شمع
محو می شوم.

آمدی
و رفتی
چون اَبری
و چون بارانی
در فصل, امروز, من.

جویباری جاری می شود
بَر بستر, خاطره های من.
آوای, ملایم, شمع
و رقص, نرم, قلم
بر صفحه های خنده ناک, شعر.

در دستم، گُلی عطرآگین.

به بیرون می نگرم:

بر زمین برف نشسته است
سنگین.

فرانکفورت 23.07.1993

این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)

paaaaaarmida

کاربر

ارسالها: 8911

#37 Posted: 23 Jun 2013 11:49

غُنچه ای

کی مرا بر بال می گیری ای باد
و تا دیاری
که قلب, پرستوانشْ خورشید است
می بری؟

خورشید آنجا
از پس, شانه های احساس
چه بی دریغانه طلوع می کند،

و غروب چه راست است
اگر هم تلخ
آنگاه که پیر, من
- به گریهء آرام -
مرا وداع می کند.

پرستوی, مهربان!
این نسیم, جامد را
کیمیای, توفان شو
به شکُفتن, غنچهء بال،

از برای آن پرستو
که قلبشْ خورشید بود.

این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)

paaaaaarmida

کاربر

ارسالها: 8911

#38 Posted: 23 Jun 2013 11:50

نزدیکی (با شاملو)

می توانم شعر کنم بآسانی
همهْ آن تپش,قلب, دریایی
کز بیقراری,
دیداری
موج می شود.

آن که می اید،
آن قطرهء مهربانی
که بر دستان, کف آلودهء رودی
چون آواز می اید.

می توانم شعر کنم بآسانی
پرواز, باژگونهء آبشاری
کز برای, بوسه ای بر صخره ای
- که فرود را زیبایی بخشید -
درد, بَدنامی را بوسه می شود.

شعری خاکسار
شعری محال
می توانم نگاشت
بآسانی.

بارش, سپید, عشق, تُرا
از دل, اَبرهای, شناخت

چگونه من اما شعری کنم
خالصانه
دیوانه
در این دقایق, کویری؟

فرانکفورت 12.09.1995

این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)

paaaaaarmida

کاربر

ارسالها: 8911

#39 Posted: 23 Jun 2013 11:54

زیبایی

رفتن
سرشت, باد است
و ماندن
معنای, کوه.

زیبایی تفسیری ست.

و زیبایی، اکسیری ست
که باد را پای, رفتن می دهد
و کوه را
جلوه ماندن.

معنایی،
زیبایی.

این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)

paaaaaarmida

کاربر

ارسالها: 8911

#40 Posted: 23 Jun 2013 11:55

شعر, شادی

شادی را تصویری بهتر باید نمود.

دست, درخت را گرفتن
و تا درختی
- که همیشه آرزویش بود -
بُردن.
با گُنجشکان, شادی پریدن،
با باد خواندن،
با مهتاب وزیدن.

بهار
پنجره می گشاید
و دیواره های وقت از عطر, شقایق سُرخ می شوند.

قلم مویْ در جوهر, خنده می کنم
و قهقه های, شعرم را دامن می دهم
بر بوم, سینه.

این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)

صفحه 4 از 267: « پیشین 1 2 3 4 5 ... 264 265 266 267 پسین »

شعر و ادبیات /

اشعار شاعران معاصر (لیست شاعران در صفحه نخست)

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا