ارسالها: 181
#91
Posted: 26 Jun 2013 16:23
فراموش
سكوت تو چه تلخه نگاه تو چه خاموش
انگار تموم دنیا كردن تو رو فراموش
چشات گواه خورشید فریب سایه ها نیست
پاك و زلال دستات انـكار اینه ها نیست
نوازش سپیده رو پلك خواب میمونی
مث قناری عشق تو یكنفس میخونی.
وقتی همه چیز روبراه است که امیدواری معنا ندارد ،
امید زمانی ارزشمند است که همه چیز در بدترین شرایط است؛
پس
هیچ وقت نا امید نشو ،
بویژه در اوج تاریکی و تنهایی و تلخی ...
ارسالها: 181
#92
Posted: 26 Jun 2013 16:24
فاصله
دیگه باورم نمیشه غزلای عاشقونه
اینکه تاریکی میمیره سپیده با من می مونه
دیگه حتی توی ایوون چلچله بر نمی گرده
دست بی رحم زمستون با گل شب بو چی کرده
فاصله یه درد کهنه اس آروم آروم پا میذاره
جای هر شعر و ترانه غزل رفتن میذاره
باید این رو میدونستم رنگ آفتاب موندنی نیست
برای لبای بسته این ترانه خوندنی نیست .
وقتی همه چیز روبراه است که امیدواری معنا ندارد ،
امید زمانی ارزشمند است که همه چیز در بدترین شرایط است؛
پس
هیچ وقت نا امید نشو ،
بویژه در اوج تاریکی و تنهایی و تلخی ...
ارسالها: 181
#93
Posted: 26 Jun 2013 16:24
عشق خاموش
اگه از تو می نوشتم هر شـبی هزار تـرانـه
واسه این بود كه تو بودی ، واسه گفتنم بهانه
منكه خاكسـتر نشینِ شبای تیره و تـارم
این تو بودی كه شكفتی واسه من ، فصل بهارم
آره میـشه آفتـابی بود ، حـتی تـو شبای تیره
نـگو هیچوقت واسهء ما عاشقی كه خیلی دیره
میشه از نو عاشقی كرد میشه آفتاب و صدا كرد
میشه عاشـقونه دل باخت تـنو تو هوا رها كرد
یه طرف این تیرگیـها ، یه طرف یه عشق خاموش
یه طـرف یه آرزویی ، كـه دیگه شده فرامـوش .
وقتی همه چیز روبراه است که امیدواری معنا ندارد ،
امید زمانی ارزشمند است که همه چیز در بدترین شرایط است؛
پس
هیچ وقت نا امید نشو ،
بویژه در اوج تاریکی و تنهایی و تلخی ...
ارسالها: 181
#94
Posted: 26 Jun 2013 16:24
عابر
تن شب داغ و عطشناک می شکنه سکوت کوچه
میگه باز صدای عابر زندگی ما چه پوچه
میخونه با بغض سینه گلا خوابن یا بیدارن
شاید از عشق گذشته خبری واسش بیارن
اینروزا حرف صداقت واسه قصه ها و شعراست
حال و روز دل عاشق توی این زمونه پیداست
نمیشه دل به کسی بست نمیشه مهتاب و بوئید
نمیشه یه شاخه یاس و بدون اجازه بوئید
ولی من چشم انتظارم منتظر واسه سپیده
خوندن مرغای عاشق واسه من پیک نویده
مرد عابر رهگذر بود میره و دیگه نمیاد
شایدم تو دل خسته اش چیزی از خدا نمی خواد
وقتی همه چیز روبراه است که امیدواری معنا ندارد ،
امید زمانی ارزشمند است که همه چیز در بدترین شرایط است؛
پس
هیچ وقت نا امید نشو ،
بویژه در اوج تاریکی و تنهایی و تلخی ...
ارسالها: 181
#95
Posted: 26 Jun 2013 16:24
فرصت
همه واژه های شعرم بوی خوب تو رو داره
هنوزم این سر سپرده واسه توست كه بی قراره
هنوزم معنای احساس توی حرفای تو جاری
پیكر پاك و نجیبت توی خوابم و بیداری
تو برام یه فصل تازه تو برام باغ بهاری
كاش با رفتنت دلم رو توی پاییز جا نذاری
تو همونی تو همونی مثل خورشید با شكوهی
مثل دریا دلت آبی تو بزرگی مثل كوهی
هنوزم من سرسپرده ام به نفسهات توی ظلمت
واسه بیداری ازین خواب كاش بدی بمن یه فرصت .
وقتی همه چیز روبراه است که امیدواری معنا ندارد ،
امید زمانی ارزشمند است که همه چیز در بدترین شرایط است؛
پس
هیچ وقت نا امید نشو ،
بویژه در اوج تاریکی و تنهایی و تلخی ...
ارسالها: 181
#96
Posted: 26 Jun 2013 16:25
سفر
رفتم به سفر تا كه شوم دربدر تو
باید كه بریدن زتو و عاطفه بی ثمر تو
گفتی كه مرا خواهی چو ماهی به شب تار
اما رمقی نیست به پایم كه شوم در گذر تو
باید كه بدانی در بند كه هستی
گر مومن و صوفی ، گر باده پرستی
فریاد از این عشق ، بیداد از این عشق
ما را چه گنه گر ، افتاد چنین عشق
رفتم ، رفتم تا باز بدانی
این قصه كهنه ز آغاز بخوانی
دردا ، افسوس، دل ، بند هوس بود
عمرِ این عشق ، قدر یه نفس بود.
وقتی همه چیز روبراه است که امیدواری معنا ندارد ،
امید زمانی ارزشمند است که همه چیز در بدترین شرایط است؛
پس
هیچ وقت نا امید نشو ،
بویژه در اوج تاریکی و تنهایی و تلخی ...
ارسالها: 181
#97
Posted: 26 Jun 2013 16:25
فصل بی تو
تو فصلی كه نباشی آرزو نیست
هوای پر زدن تو باغ رویا
نه احساس لطیف عاشقونه
كنار ساحل و پاییز دریا
تو رگ میجوشه شوق با تو بودن
سپردن ، دل به دستِ موج و ساحل
حالا كه دل بریدی از دل من
ازین شعرِ جدایی چیه حاصل؟
كنار ساحل دریا نشستم
چشامو روی دنیای تو بستم
همون دنیا كه قلبت رو شكسته
بدون من تا ابد پشت تو هستم.
وقتی همه چیز روبراه است که امیدواری معنا ندارد ،
امید زمانی ارزشمند است که همه چیز در بدترین شرایط است؛
پس
هیچ وقت نا امید نشو ،
بویژه در اوج تاریکی و تنهایی و تلخی ...
ارسالها: 181
#98
Posted: 26 Jun 2013 16:25
قصر كاغذی
کبوتر جون چرا اینجا تو غربت لونه کردی
چرا عاشق شدی همخونه ات و دیوونه کردی
چرا از اون دلی که هر نفس بوده به یادت
بریدی و هوای خونه ی ویرونه کردی
کبوتر جون چرا بال و پرت اینجا شکستن
چرا پشت سرت درهای برگشتن رو بستن
چرا رو پیشونیت آواره بودن رو نوشتن
چرا خون تو رو با ماتم و حسرت سرشتن
نمیدونی دلم بدجور هوا تو کرده امشب
خونه تاریک و قلبم بی تو اینجا سرده امشب
به آتیش پرکشیدی از کنارم جفت خسته
ندونستی پل برگشتنت پشتت شکسته .
وقتی همه چیز روبراه است که امیدواری معنا ندارد ،
امید زمانی ارزشمند است که همه چیز در بدترین شرایط است؛
پس
هیچ وقت نا امید نشو ،
بویژه در اوج تاریکی و تنهایی و تلخی ...
ارسالها: 181
#99
Posted: 26 Jun 2013 16:25
کبوتر
کبوتر جون چرا اینجا تو غربت لونه کردی
چرا عاشق شدی همخونه ات و دیوونه کردی
چرا از اون دلی که هر نفس بوده به یادت
بریدی و هوای خونه ی ویرونه کردی
کبوتر جون چرا بال و پرت اینجا شکستن
چرا پشت سرت درهای برگشتن رو بستن
چرا رو پیشونیت آواره بودن رو نوشتن
چرا خون تو رو با ماتم و حسرت سرشتن
نمیدونی دلم بدجور هوا تو کرده امشب
خونه تاریک و قلبم بی تو اینجا سرده امشب
به آتیش پرکشیدی از کنارم جفت خسته
ندونستی پل برگشتنت پشتت شکسته .
وقتی همه چیز روبراه است که امیدواری معنا ندارد ،
امید زمانی ارزشمند است که همه چیز در بدترین شرایط است؛
پس
هیچ وقت نا امید نشو ،
بویژه در اوج تاریکی و تنهایی و تلخی ...
ارسالها: 181
#100
Posted: 26 Jun 2013 16:26
کولی
ای به غربت خونه کرده
کولی بی آشیونه
ای که خونه ات قد دستات
روی شونه هات می مونه
آسمونت صاف و روشن
تکیه گاهت کوه محکم
نمی تونه غم وغصه
شونه هات و بکنه خم
کوله بارت پرآواز
تو خیالت فکر پرواز
انگاری عمر تو حالا
از همین دم شده آغاز
قلب صافت مث روده
پاک و آبی و زلاله
فکر یکجا بودن تو
یه خیاله که محاله .
وقتی همه چیز روبراه است که امیدواری معنا ندارد ،
امید زمانی ارزشمند است که همه چیز در بدترین شرایط است؛
پس
هیچ وقت نا امید نشو ،
بویژه در اوج تاریکی و تنهایی و تلخی ...
صفحه 10 از 16