صفحه 11 از 103: « پیشین 1 ... 10 11 12 ... 102 103 پسین »

اشعار کردی و لکی

nisha2552

کاربر

ارسالها: 3525

#101 Posted: 21 Aug 2013 21:23

ژار(زهر)

له داخی مه ینه تی ده وران دلم پر ئاوره ساقی
له ژاری تالی ژین دیسان پیاله ی دل پره ساقی

وه ره ئه مشه و وه کو هه ر شه و، وه ره ساقی دلم خوینه
هه تا کوو دیته چاوم خه و حه رامه شه ربه تان بینه

دلم زوخاوی لی درژی ده سا هه سته بکه مه ستم
شه رابی کون له جامی نوی،به خور تیکه بده ده ستم

که وا کون کون بووه جه رگم له جه وری ماته می دنیا
هه تا کو سه رده می مه رگم وه ره هه ر توم ده وی ته نیا

هه ناسه ی سه ردی پر داخم ده میکه گرتویه ناخم
شه رابی تویه ده یشوری په ژاره ی ژینی پر ئاخم

ترجمه:

از حسرت اندوه روزگار دلم پُرِ آتیشه ای ساقی
از سم تلخ زندگی باز پیالۀ دل پُرِ ساقی!

بیا امشب مثل هر شب بیا ساقی دلم خونه
تا خواب به چشمانم میآید ازین شربتهای حرام بیار

زدل خونابه میآید پس برخیز و مستم کن
شراب کهنه در جامی نو به یکباره بریز و به دستم ده

که اینگونه جگر پاره پارهست ز جور ماتم دنیا
بیا تا لحظۀ مرگم که تنها تو را خواهم

آه سرد پرسوزم زمانی ست که در درون در گرفته
و تنهااین شراب توست که میشوید اندوه زندگی پرحسرتم را

«شه ریف»

ویرایش شده توسط: nisha2552

nisha2552

کاربر

ارسالها: 3525

#102 Posted: 22 Aug 2013 20:04

برو و له بیرم که
زور زوو ده گه ریه وه

برو و له بیرم که
به لام حه تم ن روژیک سه باره ت به و له بیرکردنه ت په شیمان ده بیوه

ئه وه تو بوی ده توت ئاشقی منی
و قه ت روژیک نایه که له بیرم که ی

به خوا دونیا شتی سه یری زور تیدا
برو! زور زوو ده گه ریه وه

تو کیی؟ کی؟
بوچی که من خوشم ده ویستی

تو چی؟ چی؟
ئه گه به ته واوی دونیا بلیم له بیرم کردوی!

بروانه بروانه چی ماوه؟!
سپه ی که له ( به ) جیم هیشتی په شیمان ده بیوه

برو یاللا برو!
زور زو خوشه ویستیت بو من، تو لای من دینیته وه

ترجمه:

برو و فراموشم کن
بزودی دوباره برمیگردی

برو و فراموشم کن
اما حتما یه روزی به خاطراین فراموشی پشیمان میشی

این تو بودی که میگفتی عاشقمی
و هرگز اون روزی نمیاد که فراموشم کنی

این دنیا به خدا چیزهای عجیبی داره
بزودی دوباره برمیگردی برو!

تو کی هستی؟کی؟
چرا که من دوستت داشتم

تو چی هستی؟ چی؟
اگه به دنیا بگم فراموشت کردم!

ببین ببین چی مونده؟!
فردا که ترکت کردم پشیمون میشی

برو یالا برو
خیلی زود علاقه ات دوباره تو را پیش من میاره

nisha2552

کاربر

ارسالها: 3525

#103 Posted: 22 Aug 2013 22:19

Atrinjoon: دسستت درد نکنه با این اشعااار قشنگت
خیلی ممنون

این هم تقدیم به تو آترین عزیزم

ئیمه گیانیکین له دو جه‌سته‌دا
وه‌ک شیعروئاواز له یه‌ک به‌سته‌ دا

دونیاش ناتونی لیکمان کاته‌وه
مه‌گه‌ر خوا بو خوی بمان باته‌وه

ئیمه په‌روه‌رده‌ی یه‌ک خول وئاوین
بو ته‌نیا ساتیک بی یه‌کتر نابین

ئه‌گه‌ر له‌و دونیاش زیندو بینه‌وه
ریبواری یه‌ک ریین جیا نابینه‌وه

په‌یمانمان داوه تا له ژینا بین
بو ته‌نیا ساتیک بی یه‌کتر نابین

ئاشقی پیروزی ئیمه واهایه
هه‌تا خواوندیش لیمان ره‌زایه

ترجمه:

ما یک روحیم در دو جسم
مثل شعرو آواز دریک رسته ایم

دونیاهم نمیتونه مار ازهم بگیره
مگه اینکه خداما راپیش خودش ببره

ما پروردۀ یک آب و خاکیم
حتی برای یه ساعت ازهم جدا نمیشیم

اگر اون دنیا هم زنده بشیم
مسافر یک راهیم جدا نمیشیم

عهد بسته ایم تا زنده‌ایم
حتی یه لحظه بدون هم زندگی نمیکنیم

عشق پاک ما این جوریه
حتی خداوند هم ازما راضیه

ئیبراهیم خه یات

nisha2552

کاربر

ارسالها: 3525

#104 Posted: 22 Aug 2013 22:21

دوو ليو

تي دوو ليو ئه‌گه‌نه يه‌ك‌‍ ‍؛
گه‌رميي ئه‌وين

گيان ئه‌داته وشه‌كان و
بالا ئه‌كه‌ن.

ئه‌وسا ئه‌بن به په‌له چناريكي سه‌رسه‌وز
له كوتايي گه‌لاريزاني كولاني ماچيكا.

فارسی:

دو لب

وقتي دو لب به هم مي‌رسند؛
از تبِ التماس‌ْ

واژه‌ها جان مي‌گيرند،
رشد مي‌كنند

و آنگاه درخت چنار سرسبزي مي‌شوند
بر انتهايِ پاييزيِ كوچه‌باغِ بوسه ای.

nisha2552

کاربر

ارسالها: 3525

#105 Posted: 22 Aug 2013 22:27

تنهایی

له تی له ئاسمانی چاوت
ئه وله ته وا
هه میشه مانگی تیا ده نوی
ساتیکه رووت
دره وشانه وه ی نیگا کانت
بمبه ره وه
بو ئه و ساته ی
چاوکانت له دایک بوون !

نه ئه رخه وان
نه یادی گوله ریواسی یه که م خه نده ی
نه مردن و
نه سوتانی ئه م نیوه روژه دلته نگه،
هیچیان تامی
بارانی ناو بیشه لانی قژی ناده ن ،

فارسی:

تکه ای از اسمان چشمت
ان تکه که
همیشه ماه در ان خود نمایی می کند
لحظه ایست دیدن روخت
و برق نگاه هایت
مرا ببر به گذشته
به ان لحظه
که چشمهایت از مادر زاده شدند

نه ارغوان
نه یاد شکوفه گل ریواس اولین لبخندت
نه مرگ و
نه سوختن این نیم روز غم انگیز
هیچکدام مزه
باران بیشه های گیسوی او را نمی دهند .

(( فه ریدوون ئه ر شه دی ))

nisha2552

کاربر

ارسالها: 3525

#106 Posted: 22 Aug 2013 22:32

جي ژوان

وره يارم وره اي تازه يارم وره استيره كه ي شو گار تارم
وره اي شاپري بالي خيالم وره اي شو چراي روناكي مالم

وره اي خج وره اي خاتو زينم وره با بژن و بالا كه ت ببينم
وره با دامري آوات و تاسه م وره با بسكه كت لا دا هنا سه م

وره اي نو نمامي باخي ژينم وره با بژن و بالاكه ت ببينم
وره سور با له سه ر واده و بليني وره كرد به و مه كه پيمان شكيني

وره يارم وره اي تازه يارم وره استيره كه ي شوگاري تارم
وره ماچم ديه ماچي خدايي كه بيزارم له ماچي سينمايي

ترجمه شعر

وعده گاه

بيا اي يار من اي يار تازه من بيا اي ستاره شبهاي تارم
بيا اي شاه پر بال خيالم بيا اي شبچراغ روشن خانه ام

بيا اي خاتو زين من بيا تا قد و بالاي زيبايت را ببينم
بيا تا آرزو و حسرت من فرو بنشيند بيا تا گرمي نفسهايم موهاي ترا از چهره كنار بزند

بيا اي نهال كوچك باغ زندگي من بيا تا قد و بالاي زيبايت را ببينم
بيا وبر سر عهد و پيمانت باش بيا مانند كرد ها مرد باش و پيمان شكني نكن

بيا اي يار تازه من بيا بيا اي روشنايي شبهاي تار من
بيا به من بوسه اي خدايي بده كه از بوسه هاي سينمايي بيزار هستم

nisha2552

کاربر

ارسالها: 3525

#107 Posted: 22 Aug 2013 22:40

گیانه‌كه‌م بۆچی گوتت ئه‌و ئیشقه‌ئــــــــاکامی نیه
دڵبه‌رم له‌و بیره‌ناخۆشه‌مه‌به‌ستی تــــــــــۆ ‌چی‌یه‌‌؟

بۆچی پێت وایه‌ده‌بێ ڕۆژێ له‌بـــــــــیرم بــــــــه‌ریه‌وه
بۆ ده‌خولقێنی له‌دڵتا بیری ئه‌و نــــــــاخۆشـــــــــی?

تازه‌داستانی ئه‌وینمان مه‌تنی خۆی ده‌س‌پـــــــــێده‌کا
تۆ ده‌ڵێی ئاخۆ چلۆن بێ چه‌ند و چۆنی حاشـــــــــــیه

په‌رچه‌مت لاده‌له‌ســـــه‌ر چاوت له‌چــــــــاوم وردبه‌وه
چۆن ده‌بینی حاڵی من به‌و چاوه‌مه‌ســــت و هێدی‌یه‌؟

بۆ مه‌گه‌ر ڕه‌مز و نیشانه‌ی ویستنی بێ‌خـــــــه‌وشی م
تۆ به‌دی ناکه‌ی ده‌چاوم دا که‌وه‌ک ڕۆژ دیــــــــــاری‌یه

ئه‌و بڵێسه‌ئاوره‌ی دایم له‌سیـــــــــــنگم ســـــــــه‌ر ده‌کا
هه‌ستی پێ‌ناکه‌ی مه‌گه‌ر؟ پێـــــــموایه‌چاوت لێ نیه‌!

ده‌نگی گریـــــــــانی دڵی دێوانـــــــــــــــه‌مت ناگاته‌گوێ
ڕۆژ و شه‌و تۆی لێم ده‌وێ دایــــــــــم خه‌ریکی زاری‌یه؟

ماڵی دڵ بێجگه‌له‌تۆ ده‌رکه‌ی لــــــــــه‌که‌س ناکاته‌وه
هاوده‌می ژینی منـــــــــــــه‌تا مـــــــــردن ئه‌و دڵداری‌یه

خۆشه‌ویستیت وا له‌گه‌ڵ خوێن و ڕوحـــی من تێکه‌ڵه
پێت‌بگه‌م، یان پێت‌نه‌گه‌م وه‌سـڵه‌، له‌کوێ ناکامی‌یه

گیانه‌که‌م سه‌برم نــــــــه‌ما، ناڵـه‌و کوڵی دڵ کوشتمی
ماچه‌که‌ت ده‌رمانه‌مردم له‌و هه‌مـــــــوو بێ‌سه‌بری‌یه

حه‌قته‌ئه‌و کاته‌ی ده‌ڵێی شێتی، به‌ڵام " ئه‌تۆ "ئاشق
چاک بزانه‌خۆشه‌ویستیی تۆیــــــه‌هۆی ئه‌و شێتی‌یه‌‌

ترجمه:

‌ جانا برای چه گفتی این عشق عاقبت ندارد
دلبرم از این فکر ناخوشایند منظورت چیه؟

‌ چرا فکر میکنی روزی باید فراموشم کنی
این فکر ناخوشاین چرا به دلت راه میدهی؟

تازه متن داستان ما شروع میشود
‌تو میگی اندازه حاشیه اش چقدر باشد

گیسویت را روی چشمات کنار بزن به چشمام خیره شو
با این چشمان مست و آرامت حال من را چطور می بینی

چرا مگر رمز و نشانه ی خواستن بی عیب من
‌تو احساس نمی کنی درون چشمام که مثل خورشید نمایان هست

این لهیب آتشی که دایم تو سینم شعله ور می شود
فکر میکنم نمی بینی ، احساس نمی کنی مگر؟

صدای شیون دل دیوانه ام به گوشت نمی رسد
شب و روز تو را از من می خواهد ، دایم مشغول گریه است

‌خانه ی دل به جزء تو کسی را راه نمی دهد
‌این عشق تا مردن همدم زندگی من است

‌دوست داشتنت طوری با خون و روح من در آمیخته
‌بهت برسم یا نرسم رسیدن است ، کجاش ناکامییه

عزیزم صبرم سر رسید ، ناله و شیون دل من را کشت
‌بوسه ات مرهم است، مُردم از این همه بی صبری ها

توی "عاشق" حق داری که بگی دیوانه ایاما توی عاشق
خوب درک کن که از دوست داشتن توست این دیوانگی

ژیرو

nisha2552

کاربر

ارسالها: 3525

#108 Posted: 22 Aug 2013 22:44

قصیده عقاب و کلاغ

وه رز، وه رزی زه ردی پایزه
ئاسمان دلگیر، بی ده نگ، زه وی سارد و خه ماوی
وه ک ئه وه یه تومی مه رگ له سه ر دارستانی سه وز وه ریوه
وه ک فرمیسکی ئاخی مروف، بو روژ ره شي خوي
داوه رانی گه لاکان له چاوی دارستان
هه تاوی بي هیز وه ک دواکه نینی شورشگریک، تی شکاو و به زاو له شه ر
بناری ووشکی کیوه کان
ده نگی کروزانه وه ی چه قه ل و با، شیونی مردنه
که له ناو پرچه کانی دارستانی نه خوشه پربووه
خه ريکه مه رگ ديت، له رزه که وته گياني
له گه ل خوی قسه ی کرد پيره هه لو
خه ریکه مه رگ دیت
له سه ر به رديک له لووتکه ی کیويک راوه ستا بوو پیره هه لو
له گه ل ترس و خوف
چاوه کانی هیلانه ي به رزی و گه وره یی دنیا بوو
مه رگ خه ریکه ديت
ئه گه ر تاله، ئه گه ر ناحه ز، ئه گه ر ناشیرين
کلیلي ئه م نهينیه نادیاره
ئه و که سه حه ز ئه کات دنیا خوش بيت
ئه و که سه به دوای به رزي و گه وره یي و دادپه روه ري ئه گه ریت
ئه و که سه که له لووتکه یه
و به شوين ریگه ي عيشقه
ژیان وه ک باخیک گول به گول بوني ئه کات
داخي داخان، ته مه ن کورت و بي دواروژ
مه رگ خه ریکه دیت
دیسانه وه له گه ل خوی قسه ی کرد و دلی پربوو له خه م
مه رگ خه ریکه دیت، ريگه یکتر نیه
ژیانم خوش گه ره گه، ده رمانی ئه م ئیش و ئازاره لاي کيه
ژیان جوانه، زه وي و دارستان و کیوه کان گيان به خش
چیروکی ئاوی ژیان به خش، له کوینه ي دنیايه
به بیری هات له خواره وه، له بني کيو
له قه راخ زه لکاویک بوگه ن، پیره قالاو هيلانه ي هه یه
ژیانیک زورترله سه دسالی هه یه و هیشتا ماوه
سه ری له ناو لاشه ی بوگه نی مردووانه
خولته که ر و رواله تباز و ه ک ئاژه لانه
هاوده م و هاونشینی خیلی لاشخورانه
بی هیزه له فرین
بویه سه رباری زه لکاوی بوگه نه
ماموستای نوکته و چیروکه
مه رگ خه ریکه دیت و قالاو، رازی ژیان ئه زانیت

برگردان به فارسی

فصل، فصل زرد پاییز است
آسمان خاموش و غمگین
زمین سرد و حزین است
انگارافشانده بذر مرگ روی عمر خرم و سبز جنگل
چون اشك آن‌گاه كه انسانی به حسرت و آه
روز تلخ مرگ خود را
می‌ریزد از چشم جنگل دانه‌های برگ
آفتاب بی‌جان
چون آخرین لبخند یك سردار، در روز شکست
بر لبان تیره كوهسار خشكیده است
زوزه مرموز و نحس شغال باد، زاری مرگ است
كه میان گیسوان جنگل بیمار پیچیده است
مرگ می‌آید، لرزه‌اش بر جان
او به خود می‌گوید و در خویش می‌لرزد عقاب پیر
مرگ می‌آید
روی سنگی بر بلندای كوه ایستاده است
با همه ترسی كه دارد
لیکن دیده‌هایش آشیان عالم‌گیر شوکت و فخر است
مرگ می‌آید
آه چه تلخ و زشت
و كلید رمز این قفل رازآمیز ناپیداست
آنكه می‌خواهد جهان را شاد
آنكه می‌جوید به زیر گنبد گیتی
بزرگواری عدل و شكوه و داد را
آنكه در اوج‌هاست وسلوک عشق می‌پوید
زندگی را چون باغ گل به گل مستانه و خرم‌پذیراست
ای دریغ عمر او كوتاه و بی‌رویاست
مرگ می‌آید
باز با خود گفت و دلش را یك غم تلخ در بند چنگالش افشرد
مرگ می‌آید، راه و فراری نیست
زندگی را دوست می‌دارم، داروی این اندوه در دست كیست؟
آسمان زیبا، زمین زیبا
جنگل و كوهسار جان‌افزا
در كدامین سوی این دنیاست آن فسون و افسانه
آب زندگی‌بخش
یادش آمد زیر پای كوه
در كران بوی گند مردابی
آشیان دارد كلاغی پیر و فرتوت
زندگی کرده است و بسیار سال از صد افزون
ولیكن همچنان مانده است
سر درون چرك لاشه‌های مرداران
چاپلوس و دم جنبان، جانورخو
همنشین با خیل بدکار كفتاران
او ندارد قدرت پرواز
در توجیه مرداب گند وعفونت‌زا
پیری نكته‌دان و حكایت‌ساز
مرگ می‌آید و كلاغ پیر خوب می‌داند كه راز زندگی در چیست

سروده ی جلال ملکشا

nisha2552

کاربر

ارسالها: 3525

#109 Posted: 22 Aug 2013 22:45

غزل لکی از بابک درویشی

۱- وي ملك سرد چووله ته نيام و كه تيه بارم
ماله ل كلك وه گووشن تا نه شنه ون هه وارم

۲- بربر خوسه و په ژاره كوو بينه شه و نشينيم
خه م سر نياسه شانم تا گيان بني شه وارم

۳- دس نانه جيم كولانور زخم زوينه سينه م
خواي خوسه كرده ساريژ ئه چاره چيو ده وارم

۴- پاكوو خه مانه جرگم دلگيره سال و مانگم

تا بيمه هه ر يه ديمه زلماته رووزگارم

۵- شه و بي هاساره رشمه و خوه ر ماسياي سر ئاسووم
تك بيمه كو خه ماناو ئه ته م دلا بووارم

۶- چيو جار ئومر ئه سرچي ئاگر چي ئه ر ئوميدم
هه ر پايزه بختم ئي دل گوم كردمه وه هارم

ترجمه:

۱- در اين سرزمين بي روح و خالي از سكنه تنها هستم و بارم از مركب افتاده است
خانه ها نيز انگشتشان را در گوش فرو برده اند تا صدايم را نشنوند.

۲- گروه گروه غم و اندوه براي شب نشيني بر گرد من حلقه زده اند
غم سرش را بر شانه ام نهاده است تا شبم جان بسپارد و روز از راه برسد.

۳- دست نانجيب زخم هاي كهنه ي سينه ام را تازه كرد و به جاي مرهم نمك غصه بر آن نهاد.

۴- جگرم محل پيكوبي و رقص غم ها و ماه و سالم نيز دلگير است
تا جايي كه در حافظه دارم هميشه اينگونه بوده ام و رزگارم تيره و تار است.

۵- شبم خالي از ستاره و سياه است و آفتابم بر افق منجمد شده است
بايد به كوه غم ها تكيه بدهم و با ابر سياه دلم ببارم.

۶- مانند كشتزاري كه كشتش را برداشت كرده اند و سپس آنرا به آتش كشيده اند ، اميدم به آتش كشيده شد
اي دل ! همواره بخت من پاييزي است و بهارم را گم كرده ام .

nisha2552

کاربر

ارسالها: 3525

#110 Posted: 23 Aug 2013 22:10

لکی

ئه‌ر محـالت بی‌قرارم، لیز خواوم گُم ‌بیه
هُمـدنگِ آرم‌کَـرِ حـالِ خـراوم گُـم بیه

جرخه نازارل جَم و چَمم مِنی لیله مکی
سَرمَسِ داوِل چوی سروِ بی‌نقاوم گم بیه

کو‌گِم ای قفس پَری، دو بالِ بازِم اشکیا
نـاز فـروردین و سـازِ کُـل‌کُلاوم گـم بیه

دشت و راخیز، تک و تنیا، ژیرِ پا پر آوِله
یکه دارِ ساخسِ بَرزِ سِراوم گم بیه

سی‌چله زمسون و تژگا کور و هُرجولِ کَپَر
سرد و کِرکپ، خیفه‌دل، شال و کلاوم گم بیه

نِفکه فرهادم و شیرین گیرِ فرهاد‌کش هتی
ساقِ شودیزم لنگ و نالِ هِلاوم گم بیه

نوم و نیشونم نَجورِن ئه‌ژ کتاوِ سیمره
ولگِ سوزِ هرمز و گاماسیاوم گم بیه

سیرکه ساقی تَر و هشکِ ویشه گیونم سِزیا
لنگ و لالم چوی «کرم» جُمِ شراوم گم بیه

برگردان به فارسی:

- در محله‌ات بی‌قرارم، آشیانه خوابم گم شده،
همراز آرام کننده‌ی حال خرابم گم شده.

- گروه دلداران جمع و چشمم به دنبال زیبا‌رویم می‌گردد،
آن مستانه‌ی سرو اندام بی‌نقابم گم شده.

- کبکم از قفس پرید، دو بال بازم شکست،
ناز فروردین و ساز چکاوکم گم شده.

- دشت و کویر، یکه و تنها، زیر پاها پر آبله،
تنها درخت پر سایه‌ی بلندم در سرچشمه‌ها گم شده.

- چله زمستان و تنور خاموش و کپر چکه کنان، سرد و ساکت،
با دلهره، شال و کلاهم گم شده.

- وارث فرهادم و شیرین، گرفتار فرهاد کش‌ها شده،
ساق پای شبدیزم لنگ و نعل دویدنم گم شده.

- نام و نشانم را از کتاب سیمره سراغ نگیرید،
برگ سبز هرمز و گاماسیابم گم شده.

- ببین ساقی تر و خشک بیشه‌ی جانم سوخت،
لنگ و لالم مانند «کرم» جام شرابم گم شده.

کرم دوستی

ویرایش شده توسط: nisha2552

صفحه 11 از 103: « پیشین 1 ... 10 11 12 ... 102 103 پسین »

شعر و ادبیات /

اشعار کردی و لکی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا