ارسالها: 14491
#941
Posted: 15 Feb 2014 19:43
عاشق
آنجا که شب شکسته دلان ناله میزدند
مســتانه مست گشته و پیمانه میزدند
آنجا که زلف ســــاقی میخانه را به ناز
دستان عاشقانه ی شان شانه میزدند
آنجا که اشک و آه فراوان چکیــــــده بود
سر را به سنگ و کوچه ی میخانه میزند
آنجا پریده بــــــــــــــــود ز کنج قفس حیا
نـــــــــاز و نگاه و عشوه به زولانه میزدند
آنجا نگفتم هیچ که ای وای عــــــــــاشقم
با سنگ و چوب و خشت چو دیوانه میزدند
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#942
Posted: 15 Feb 2014 19:47
دوا نشد
ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﯼ ﻣﻦ ﺁﺷﻨﺎ ﻧﺸﺪ
ﻣﯿﺪﯾﺪ ﻣﯿﺮﻭﻡ ﮐــــــﻪ ﺑﻤﯿﺮﻡ ﺷﻔﺎ ﻧﺸﺪ
ﺳﻨﮓ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺗﻦ ﯾﺦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺵ
ﯾﮑﺮﻭﺯ ﺧــﺪﺍ ﻧﮕﻔﺖ ﻭ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺩﻋـــــــــﺎ ﻧﺸﺪ
ﻫــــــﺮﮔﺰ ﺳﺮﻭﺩ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﺩﺭﺩ ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﻧﺒﻮﺩ
ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﻡ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻏﻢ ﺍﻭ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻧﺸﺪ
ﻣﯿﺪﯾﺪﻣﺶ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺩﻻﻥ ﺭﺍ ﻃﺒﯿﺐ ﺑـﻮﺩ
ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺳﺨﺖ ﻣﺮﯾﻀﻢ ﺩﻭﺍ ﻧﺸﺪ
ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﻟﻢ ﺑــﻮﺩ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﯼ
ﭼﻮﻥ ﺍﺧﺘﺮﯼ ﺑﻪ ﭘﺎﮐﯽ ﺍﻭ ﻣﺎﻝ ﻣﺎ ﻧﺸﺪ
ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﻫﻮﺍﯼ ﺗﻨﺶ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻫﻨﻮﺯ
ﺁﻥ ﻋﻄﺮ ﻭ ﯾــــﺎﺩ ﺧﺎﻃﺮﺵ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺟﺪﺍ ﻧﺸﺪ
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#943
Posted: 17 Feb 2014 20:34
آری دروغ بود
ﺣﺲ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺳﻼﻡ ﻭ ﮐﻼﻣﺖ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﻮﺩ
ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺍﺷﮏ ﻭ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﺁﻫﺖ ﺩﺭﻭﻍ ﺑـــــﻮﺩ
ﺣﺲ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻧﺒﻮﺩ ﺩﺭ ﺩﻟﺖ ﻭﻓﺎ
ﺁﻥ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎ ﻭ ﻧﺎﺯ ﻭ ﺍﺩﺍﯾﺖ ﺩﺭﻭﻍ ﺑــــﻮﺩ
ﺑﺎ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﻣﯿﺪ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺑﺎﻡ ﺗﻮ
ﺁﻥ ﻭﻋﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﻧﻪ ﻭ ﺁﺑﺖ ﺩﺭﻭﻍ ﺑـــﻮﺩ
ﮔﻔﺘﯽ ﻣﺮﺍ ﺗﻮ ﺗﺎ ﺩﻡ ﺻﺒﺢ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﺩﻋـﺎ
ﺗﻮ ﻣﺴﺖ ﺑﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﯼ ﺩﻋﺎﯾﺖ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﻮﺩ
ﺑﻬﺮ ﺭﻗﯿﺐ ﻣﻦ ﺗﻮ ﻧﻮﺷﺘﯽ ﺯ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺳﻮﺯ
ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫـــﺎﯼ ﻣﻬـــــــﺮ ﻭﻓﺎﯾﺖ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﻮﺩ
ﮔﻔﺘﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﺯ ﻭ ﻏﻤﺰﻩ ﺷﮑﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﻣﺮﺍ
ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺗﯿﺮ ﻭ ﮐﻤﺎﻧﺖ ﺩﺭﻭﻍ ﺑـــــﻮﺩ
ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻭ ﻣﺎﻩ ﻫﺪﯾﻪ ﮐﺮﺩﻣﺖ
ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻭﻗﺖ ﺻﺒﺢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺩﺭﻭﻍ ﺑـــﻮﺩ
ﺩﺍﻧﺴﺘﯽ ﻣﯿـــــﺮﻭﻡ ﮐﻪ ﺑﻤﯿﺮﻡ ﮐﻨﺎﺭ ﺷﺐ
ﺁﻥ ﺷﻬﺪ ﻭ ﺑﺴﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﻭﺍﯾﺖ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﻮﺩ
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#944
Posted: 18 Feb 2014 16:22
هوای غربت
گناه نکرده در این شهر بیگناه مردم
تو نیستی که ببینی چرا چرا مـــردم
هوای غربت و بوی بهــــــــار تنهائی
کنار بستر غمگین لاله هـــــــا مردم
چرا رقیب ندانست که با وفا بــــــودم
زدست مردم نامرد و بی وفـــا مردم
دلم به دست تو دادم به خنده بشکستی
صدا نداشت شکستن که بی صدا مـردم
شراب سرخ لبت قطره های دارو بـود
چرا طبیب ندانست که بی دوا مــردم
پرنده کنج قفس ناله های هجران کرد
به گریه گریه چنین گفت از جفا مـــردم
نمیشود که سحر عاشقانه بر گردی
کسی به تعنه نگوید که بینوا مــردم
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#945
Posted: 18 Feb 2014 16:25
تو بگــــــــو
ﻣﻦ ﺑﻪ ﮐﻨﺞ ﺩﻝ ﺗﻮ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻨﻢ ﯾـــــﺎ ﻧﮑﻨﻢ
ﺯﻟﻒ ﺷﺒﺮﻧﮓ ﺗﺮﺍ ﺷﺎﻧﻪ ﮐﻨﻢ ﯾﺎ ﻧﮑﻨــــﻢ
ﭼﻘﺪﺭ ﻧﻮﺭ ﺧــــﺪﺍ ﺩﺍﺷﺖ ﺟﻤﺎﻟﺖ ﺩﯾﺸــﺐ
ﺍﯾﻦ ﻧﮕﻮ ﺧﻮﯾﺶ ﭼﻮ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﮐﻨﻢ ﯾــﺎ ﻧﮑﻨﻢ
ﺟﺮﻋﻪ ﯼ ﻧﻮﺵ ﻧﮑﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺷﻮﻡ ﻣﺴﺖ ﻭ ﺧﺮﺍﺏ
ﺭﻩ ﺑﺴﻮﯼ ﻣﯽ ﻭ ﻣﯿﺨـــــﺎﻧﻪ ﮐﻨﻢ ﯾﺎ ﻧﮑﻨـــــــــــﻢ
ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﻭﺭ ﺣــــــــﺮﻣﺶ ﻣﯿﮕﺮﺩﻡ
ﺑﻮﺳﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺟﺎﻧﺎﻧﻪ ﮐﻨﻢ ﯾﺎ ﻧﮑﻨـــــــــﻢ
ﻣﻦ ﻧﺪﯾﺪﻡ ﮐﺴﯽ ﻫﻮﺷﯿﺎﺭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺷﻤـﺎ
ﺩﻝ ﺷﯿﺪﺍ ﺷﺪﻩ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﮐﻨـــــــــــــﻢ ﯾﺎ ﻧﮑﻨـــﻢ
ﻫﺮ ﮐﺲ ﺁﺑﺎﺩ ﻧﻤﻮﺩ ﮔﻮﺷﻪ ﯼ ﺩﻝ ﺧﻨﺪﯾﺪﻧﺪ
ﻣﻨﺰﻝ ﻭ ﺟﺎ ﺑﻪ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﮐﻨﻢ ﯾﺎ ﻧﮑـــــــــــﻨﻢ
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#946
Posted: 18 Feb 2014 16:41
عطر شعر
ی دوست رها کن که بمیرم به بر تو
قربان قدت گردم و قربان سر تـــــــــــو
خوش خوانده ام امشب غزلی باز ز لعلت
ای وای چه والاست خدایا اثــــــــر تــــو
هر بیت پر احساس تو چون شبنم صبح است
زیباست به دل عطر دل انگیز گهر تـــــــــــــو
با شعر تو پرواز کنم تا بر گلها
از بلبل و پروانه بگیرم خبر تـو
از سوز دلم قصه نگویم به تو یکـــــــــروز
تا آنکه نبینم به خدا چشم تـــــــــر تـــو
افسانه بگویم که تو تـــــا صبح بخوابی
صد بوسه زنم بر سر و پا و کــــــمر تو
تا آنکه رقیب پا ننهد بر ســـــــــــــــر کویت
شبها همه بیدار بمانم بـــــــه در تــــــــــو
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#947
Posted: 18 Feb 2014 16:58
عطــــــر یــــار
هر کجا بود دلی شوق تمنای تو بــــــود
مست و دیوانه ی آن صورت زیبای تو بود
تو به دستان سحر بوسه ی جانانه زدی
هر که دیدم که ترا دید به سودای تو بود
شهر خاموش نبود زانکه ترا میخواســـــــتند
ساقی و محتسب و شیخ به سودای تو بود
بشکستند به میخانه خــــــم دخــــــتر رز
لب خشکیده ی ما تشنه ی مینای تو بود
سرو باغ و چمن و کوچه و پس کوچه ی ما
هر طرف قصه از آن قامت بالای تـــــــــــو بــــود
پر پروانه چو میسوخت در آن آتش شمع
سوختن شمع از آن جلوه ی والای تو بــــود
شب نمی خواست که دستان ترا بوسه زند
چونکه خورشید سحــــر همدم شبهای تو بود
در چمن خواب خوشی داشت همــــــــه مرغانش
قصه ی روی تو بود عطــــــر گلهای تو بـــــــــود
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#948
Posted: 18 Feb 2014 18:33
تمنــــــــــــا
ترا برای خودم ،از خدا میخواهم
صدا نکرده دلم ، بیصدا میخواهم
وفا نکرد کسی ، بارها جفا دیدم
به خاطر که بمانم ، وفا میخواهم
دوای درد مرا ، دلشکسته میداند
من از نگاه دو چشمت ، شفا میخواهم
به کنج این قفسم ، بسته اند بال و پرم
نظر به کوی تو دارم ، ترا میخواهم
شبم تیره تر از لحظه های تنهائیست
به ظلمتم نظر ی کن ، که ماه میخواهم
به خنده خنده بگویند بهار آمده است
شمیم عطر تنت ،هر صبا میخواهم
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#949
Posted: 18 Feb 2014 18:37
شکـــــــــوه
هر شب ترانه خواند دلم ناشنیده مرد
پروانه های سینه ی من ،نا پریده مرد
صد غنچه سر زد از گل احساس خاطرم
اشکی که ره سپرد به چشم ، نا چکیده مرد
شور بهار را که ندیدم به عمر خویش
گلهای باغ کوچه ی ما ، نا خمیده مرد
آهو بچه به چنگ شغالان روزگار
تا دیده باز نموده به شوق ، نا رمیده مرد
خورشید گریه داشت به مرگ ستاره ها
در غربت غروب فلک ، نا دمیده مرد
خواستم رها کنم ز قفس بلبل غریب
بشکسته بود بال و پرش ،نا خریده مرد
آن قاصدی که داشت نوای محبتم
در امتداد دشت خدا ، نا رسیده مرد
قلب غزل به دفتر شعر و چکیده ام
بی آنکه خط خطی بکنم ، نا تپیده مرد
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#950
Posted: 18 Feb 2014 18:47
خلـــــــــــوت
من در این غربت شب ، با شمع و پروانه خوشم
مست به چشمان تو هم ، با دل دیوانه خوشم
سالها جور و جفا از کس و ناکس دیدم
خانه ویرانه شدم ، با دل ویرانه خوشم
آفتاب سر نزند هیچ به این کلبه ی من
با همه درد و عذاب باز به این خانه خوشم
سوز تنهائی مرا میکشد ای دوست بیا
سالهایست که با یاد تو جانانه خوشم
گفته بودی به بهار مست کنی خاطر من
میرود گرچه بهار ، با غم دردانه خوشم
هر طرف میروی ای بلبل آزاده برو
دست و پا بسته ، به این حلقه ی زولانه خوشم
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
صفحه 95 از 114