ارسالها: 14491
#1,311
Posted: 18 May 2014 16:15
ای ی روزگار ..
عجب ذات کثیفی داره دنیا
بدونه ، ساده هستی تیز می شه
حرومزاده با اون چشمای ناپاک
با دوتا چشم قرضی هیز می شه
تنش حساسیت داره به خنده
به دوستت دارم و عشق و یه رنگی
به اظهار ِعلاقه از ته ِ دل
به این که یک تنه با غم بجنگی
عجب نامردی هستش بی مرّوت
همون وقتی که چرتش پاره می شه
زمین رو جر میده ریشتر به ریشتر
تموم کوچه ها گهواره میشه
فقط قبرستون اینجا نظم داره
تموم خونه ها یک شکل و رنگن (د )
بابا ایول به این معمار مشهور
اینه ملت سر ِ مردن می جنگن
یه کاری کرده مردم با طناب ِ
تموم ِ خودکشیها زنده باشن
توو چشماشون یه جلد از بوف ِ کوره
اگه از خنده هاشون ، مرده باشن
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#1,312
Posted: 18 May 2014 16:16
عشق موقت
محکومی به رفتن . . . تقدیر تو اینه
وقتی تب ِ عشقت . . . با لرزه عجینه
شب ، دردتو فهمید . . .با بغض ِ تو بارید
ساعت توو عزای . . . چشمای تو خندید
احساس ِ تو سر رفت . . . از قلب ِ بلورت
هر قطره ی اون شد . . . کافور ِ غرورت
تقویم تو گم شد . . . توو قهقهه ی باد
یک لحظه زمستون . . . از نفس نیفتاد
با تلاطم ِ تو . . . دریــا نیمه جون شد
پلک ِ زرد ِ خورشید . . . رنگ ِ آسمون شد
اون عشق موقت . . . دائم دلتو کشت
گل می ذاشت روو موهات . . . خنجر می زد از پشت
بارون و نمی دید . . . با پنجره بد بود
توو خودش یه محکوم . . . با حبس ابد بود
این مرامه عشقه . . . دنیا خیلی پست ِ
تا بوده همیشه . . . دست باا لای دست ِ
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#1,313
Posted: 18 May 2014 16:20
خیس ، بدون بارون
یه شب ِ سیاه ِ طوفان زده دختری شکست . . . . قلم ِ مشکی ِ قرمزش روو دفتری شکست
آخه با پنجره های یخ زده غریبه بود . . . پر بود از آبی ِ دریا زیر ِ گنبد ِ کبود
رعد و برق و صاعقه تگرگ و ابرای سیاه . . . خنجر از پشت می زدن به سمت ِ ماه ِ بی گناه
دخترک تحمل اسارت ِ ماه و نداشت . . . آخه هرشب روی ِ گونه های اون بوسه می ذاشت
توی دفترش ترانه هارو مهتابی می کرد . . . آسمون ِ دریا رو معبد مرغابی می کرد
تموم ِ عاشقی ها شبیه ِ اون بودن و اون . . . پشت ِ استعاره ای نشسته بود میون ِ خون
پر بود از دغدغه ی پریدن ِ قاصدکا . . . خالی از حبس ِ " چرا " به شیوه ی آدمکا
دردو خیلی خوب می فهمید وقتی نبش ِ دل می شد . . . سینه سوخته بود اگه طالب آب و گل می شد
ولی اون شب واسه دخترک رمق نمونده بود . . . دفترش سوخته بود حتی یه ورق نمونده بود
تن ِ تبدار ِ ترانه هاشو پاشویه می کرد . . . زخمه می زد به سه تار زخمی و مویه می کرد
آخرش زنده به گور شد میون بغضی که خورد . . . میدونم بدون بارون خیس میشه باغی که مرد*
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#1,314
Posted: 18 May 2014 16:22
معشوقه ی دریا
چقد این لحظه های یخ زده کندو کشنده است
نگاه ِ تب زده روصورت ِ ساعت زننده است
تموم ِ باورا و ُ اعتقادم رو گرفتن
خفم کردن ، هوای اعتمادم رو گرفتن
تنم معشوقه ی دریا و ساحل بسترم بود
یه موج ِ سر کش از انکار ِ تمکین ِ تن ِ رود
نفهمیدم که طوفان با دلم ناسازگاره
رقیب ِ این شناگر ، دست ِ سرد ِ روزگاره
نفهمیدم که معصومیت ِ پروانه مرده
دروغه سوختن از شمعی که توو افسانه مرده
ترک خورده بلور آرزوهای محالم
پر از چین و چروکه پوست ِ رویاهای کالم
نصیب ِ برگ ِ سبز ِ عاطفه ، مرگ ِ کبوده
ولی حقش تنفسهای مصنوعی نبوده
میون ِ کوچه ی مهتابی ِ شب ، دوره گردم
من این تنهاییارو با مشیری دوره کردم
حالا با حس ِ تنهایی تبانی کرده روحم
طلوعم گم شده ، مرگ ِ غروبی پشت ِ کوهم
حالا این ساعت ِ خوابیده غرق ِ انتظاره
می خواد روی سکوتم زنگ ِ بی خوابی بذاره
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#1,315
Posted: 18 May 2014 16:27
غریزه
برو از زندگیم ، بیرون، بذار بازم خودم باشم
خودم رو با تو گم کردم ، برو ، شاید که پیدا شم
چقد زخمی شده ، روحم ، پراز ، فریاد ِ ، احساسم
سکوت ِ من ، غریزی نیست ، طبیعت رو ، نمیشٌ ، ناسم (نمی شناسم )
آخه ذات ِ ، من ِ ساده ، به خاکی بودنم ، شاده
حالا ، خاک ِ سیاه ِ غم ، به گریه ، عادتم داده
می خواستم عشق و بشناسم ، توو راه ِ جاده ، افتادم
من از ، اسب ِ سفید ِ بخت ، توو این بیراهه ، افتادم
اذان ِ هر غروبم با ، هوای تو ، افق می شد
همیشه ، جانمازم ،با ، دعا کردن ، قـُـرُق می شد
فقط ، عکست ، حضورِتو ، کنارِ من ، نشون میداد
به نبض ِ ، بی صدای ِ من ، یه حس ِ مهربون ، میداد
ولی حالا ، یه شومینه ، با عکسای ، تو درگیره
توو ذوب ِ آلبوم ِ چوبی ، نگاهت گرم ِ تبخیر ِ
حالا ، پیدا شدم ، بی تو، چقد ، حال ِ دلم ، خوبه
درای ِ خونه رو طوفان ، به شدت داره می کوبه
مسیر ِ جاده تاریکه ، غریزی ، راهو می شناسم
طبیعت ، آدمم کرده ، به بوی خاک ، حساسم
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#1,316
Posted: 18 May 2014 16:30
زیرِ پوست زخمی شب
من یه حسرتم ، وجودی بی وجود..........کسی از طائفه ء بی کسیم
یه علاقه به تمنای ِ یه مرد............یه تبم ، داغی، توو روح ِ عاصیم
یه تن ِ زنده به تندیس ِ یه زن.........یه هوا ، حوای داغ ِوسوسه
یا یه افسونگر اغوای یه مرد..........یه مذکر که توو بند ِ هوسه
یکی که دستای مزدور ِ نیاز.........اونو از یه باغ ِ مریم می چینه
بعد ِ زخمی شدن ِدامنِ یاس.....به عزاداری ِ برگاش می شینه
تووی انقراض ِ سازِ عاطِـفه........تووی انزوای آواز ِ خدا
من به رقص ِ آتش از خِرمن ِ تار.......پا گذاشتم روو حرارت ِ وفا
دیگه خستم از شکنجه های شب..........از تنفس ِ تآ سف .با یه آه
از هجوم ِاتهام توو آیِنِه..........از رفاقت با یه آغوش ِ سیاه
زیرِ پوستم تووی خواب ِ خاطرم..........یه ستارست که نجابت داره باز
اگه تعبیری به آسمون بشه ........شکل مادرم نه راز و نه نیاز
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#1,317
Posted: 18 May 2014 16:31
میشه از شب پره گفت
توو حصار شهر ِ ارواح توو حکومت ِ تعصب
من به بغض اطلسیها می کنم ، گریه رو ، تا صب
به صراحت ِ تجاوز به حریم ِ امن ِ ناموس
روز می خنده شب می بینه دختر ِ فراری ، کابوس
شهر من پر از سکوت ِ گریه هاست.....کوچه هاش خنده رو باور نداره
توی نقاشی بچه ها دیگه.........دهقان ِ مردو دلاور نداره
توی این دشت ِ بزرگ ِ آرزو.......بوی گندمش حقیقت نداره
توو تنور ِ سردِ بی حرارتش........نون ِ شب سرمارو طاقت نداره
توو تصورات ِ فرزند همسر ِ شهیدو مادر
تووی حیرت ِ پدر، چون دخترش داشت یه برادر
شهرِ من پر از چراغه چشم ِ آزادگی خوابه
سر درِ بهشت ِ زهرا چشمه ء سجده به آبه
به قداست ِ یه هاله توو فضا.........به ظرافت ِ حقیقت ِ ریا
به تحمل ِ فریب ِ یه غزل............به ترانه ، که نگفته ، یغما
یا قسم به آشیون ِ چلچله...........که می لرزه با نگاه ِ یه عقاب
به صداقت ِ شمیم ِ لاله ای..........که روو قبرِ یه شهید ، میره به خواب
می شه از پیله ء این شب ..........با یه پروانه گذر کرد
می شه یلدارو نخوابید............می شه با پرسه سفر کرد
می شه با شب پره پر زد..........تن ِ پا ک ِ ماهو بوسید
می شه تن پوش ِ(رها ) شد........کفن ِ سیاهو پوسید
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#1,318
Posted: 18 May 2014 16:35
مشترک مورد نظر
باز شب و بغض و ستاره.......باز من و یه عکس و دیوار
باز تو که نیستی توو خونه.....باز غم ِ همیشه بیدار
می گیرم گوشی رو دستم.....واسه ء هزارمین بار
تا بگم بیا به خونه......منو انقد نده آزار
بوق ِ ممتد ِ موبایلت.......صدای هفت تیره انگار
میدونی حق ِ من این نیست......برو اون گوشی رو بردار
همدم ِ شبای سردم......بغل ِ پنجره ء تار
دود و پک های عمیقم.......به لب ِ تلخ ِ یه سیگار
دیگه دنیام سوت و کوره......همه جا برام شده غار
کسی نیست برام بخونه.......خاک نشسته روی گیتار
نذار عشقمون تموم شه.......زیر خاکستر و آوار
توی ازدحام ِ رویا.......من بخوابم و توبیدار
بیا برگرد تا همیشه.......دیدنت نشه یه دیدار
تو برام غریبه نیستی......تو یه دریایی نه رگبار
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#1,319
Posted: 18 May 2014 16:36
یلدای سیاه
بازم داره سر میرسه زمستون......باز شب یلدا و هجوم ِ اشکم
باز یادِ اخم و خنده های نازت.....باز پولکایی که می باره کم کم
یادت میاد چن سال پیش توو ایوون....گفتی که دستات پرِ اشتیاقه
گفتی که طی کردن جاده با تو......قشنگ ترین لحظه و اتفاقه
اون روز برفی تو کنار ایوون.....فنجون ِ قهوه رو ازم گرفتی
مشتی از اون برفارو توی فنجون.....ریختی و فال حافظم ، گرفتی
گفتی بذار طالعمون برفی شه......عشق ستاره ای سفیدو پــاکه
پیمان هرساله ء ما توو ایوون.....باید بگی دلم برات هلاکـــه
اما حالا تنها توو این وعده گاه....حسرت این دقایق و می کشم
قهوه داره سرد می شه پس کجایی...تلخی ِ این حقایق و می چشم
راسته که یلدا یه شب ِ بلنده......برفای پولکی چقد سیاهه
بدون که بعد رفتنت توو فالم.....مردیه که عمریه چشم به راهه
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#1,320
Posted: 18 May 2014 16:38
پنجره
در کنار پنجره احساس خوبی با من است
روح, سرشار از بهارم بر فراز این تن است
با دو بال پنجره ازشاپرک پر می شوم
همنوا با بارش و آوای شرشر می شوم
باد پاییزی، نسیم ِِ سرد ِ کاج وپنجره
می دهند انگیزه ء خواندن به بغض ِ حنجره
پنجره با بق بقوی کفتر خاکستری
یاد من می آورد،ارزن ندارد کفتری
وه ، چه زیبا می شود کوه ِ بلند دوردست
وقتی چشم پنجره فصل زمستان نافد است
روح ِ سرکش شد "رها " رقصان میان منظره
می نوازد عاشقی را با صدای پنجره
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
صفحه 132 از 235