ارسالها: 23330
#51
Posted: 20 Jan 2014 01:19
فوسسه زیبیل
ئی دیل بو،
فوسسه زیبیل نبو!
زرده کولوشکنام(1) که ببی!
سال دیگه بهار
گردن طلایی خروسه محتاج بونی....(2)
ترجمه:
این دل بود،
زنبیل پاره شده نبود!
مرغ مادر زرد رنگ هم که باشی
بهار سال دیگر
محتاج خروس گردن طلایی می شوی...
1- کولوشکن + ام = مرغ مادر + هم
2- زبان گیلکی دارای گویشهای متفاوتی است/ این نوشته به گویش لنگرودی است.
افشین معشوری
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#52
Posted: 20 Jan 2014 01:22
اشعار گیلکی
تی گب، زوموسونه
بیجابیجئی ی
موندنه
بییه
گرد کلای بزنیم
ترجمه:
حرف هایت
به شبچره زمستان
می ماند،
بیا
گرد هم
حلقه زنیم.
محمد دریایی لنگرودی
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#53
Posted: 20 Jan 2014 01:24
اشعار گیلکی
حوض تنگ حوصله،
جه نوب دان واجارده گب
به سر بامو.
بهار، خوکش پرا، بتکانه.
ترجمه:
حوصله ی تنگِ حوض
از سخنان جویده ناودان
به سر آمد.
بهار، دامن اش را تکانده است.
محمد بشرا
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#54
Posted: 20 Jan 2014 13:48
اشعار گیلکی
لوتکا باد ِبانا
دفرازم
نی شینم لوسمان ِپاچکله
سوکوله خیز وقاب ِقوروشان ِوراچک-
.
.
.
اهوی
هوی
هویه
فورش ِکولان ِ کول ِباد ِوی یه
می سپیانی کله مان
بوشن
کویه؟
ترجمه:
بادبان قایق را
برمی افرازم
می نشینم
درسکوی ملاحان
درکنار ستاره ها وصدف های دریایی.
.
.
.
اهای
های
هوی
باد های پر هیاهوی فراز شن زارها
کلمات طغیانی من
کجا رفته اند
مسعود پورهادی خمامی
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#55
Posted: 20 Jan 2014 13:50
اشعار گیلکی
ای کی نیشته یی تلارسر
شب-انبستی یا اورشینی
می سوسر*روگایانا پسادن.
ترجمه:
ای که نشسته ای بر بالکن خانه
و غلظت شب را هم می زنی
روشنایی رودخانه هایم را پس بده
سوسر روگا : رودخانه ای است در غازیان که پس از عبور ازکنار تاسیسات شیلات به دریای کاسپین می ریزد.
مسعود پورهادی خمامی
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#56
Posted: 20 Jan 2014 13:51
اشعار گیلکی
می لبخند نیدین خلوت جا گریه کونم
مردم حرف واسی می ظاهر خوب چاکونم
تی وفاره بیمیرم ای که می آه و نفسی
می دیل خبر نری ننی کی چه سخته بی کسی
ترجمه:
لبخند منو نبین توی خلوت گریه میکنم
بخاطر حرف مردم ظاهرمو درست میکنم
برای وفای تو بمیرم ای که تو آه و نفس منی
از دلم خبر نداری نمیدونی که چه سخته بی کسی
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#57
Posted: 20 Jan 2014 13:53
گزیده ای از کتاب لیله کوه!
لیله کوه لیله کوه !
آخ یه وختی مو ، ای دنیا جی شونم
پیسنم . پوچ آبونم . خاک آبونم
جَغَلَئن هَنده هَئَن مرد آبوئن
می موسون گرما بونن . سردابونن
زندگی دوست و گینن
کس کسه بال گینن
وختی خوشهرِ بوشه مردمانه یادابئنن
نیشنن گردکله ی زئنن امه حرفه زئنن
موکه نیسئم لیله کوه
تو بگو تو میدیل درده بگو
آخ ، زئکئن مردابونین مردان حالِ بگیرین
دَس کی دئنین بکته آدمبالَ بگیرین
مردمه شاداکونین
زندگه ، ننگ جی ، آزاد کونین
لیله کوه . لیله کوه !
تو او دوره گیله مردانه بگو
که مو ، ای مردمی همرا ، بَموتَم ،
زنده بو بوم بسوتم . شاعرابوم .
محمود پاینده ، بوبوم
ترجمه:
لیله کوه ، لیله کوه !
روزی من از این دنیا می روم .
می پوسم و پوک می شوم ، خاک می شوم
بچه هاباز می آیند و مرد می شوند ،
همچون من گرم می شوند ، سرد می شوند
زندگی دوست می شوند
دست هم رامی گیرند
وقتی از مردمهای از دست رفته شهر خود را به یاد می آورند
گرد هم حلقه می زنند واز ما حرف می زنند
من که نیستم لیله کوه!
تو بگو! تو از درد دل های من حرف بزن!
آخ بچه ها مرد که شدید راه مردان را پیش بگیرید
در توانائی خود دست افتادگان را بگیرید
مردم را شاد کنید
زندگی را از ننگ آزاد کنید
لیله کوه ،لیله کوه!
تو در آن روز از من برای گیله مردان بگو!
که من به همراه همین مردم ماندم ، گشت زدم و
زنده شدمو سوختم ، شاعر شدم،
" محمود پاینده " شدم.
محمود پاینده لنگرودی
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#58
Posted: 20 Jan 2014 13:55
اشعار گیلکی
مین مینی نه، غم دَنیا - خودیل ِ مئن دو کئونه
ایجوری خود خئوری زاکئون، اَموره تورا کئونه
هچی هی بودو بودو ، چی چی دانیم ؟ پوچ آغوز
چاروق پاره بئودیم، هدایم هچی جوون جئونه
روزگاری بوبو، گیجگیلم تَ خنده نابِنه
اَمه سر کی زانو سر خن بومئونه، ای میونه؟
هدی تی دس ِمی دس ، سرمایی جی یخ کادَرم
بچاسه جئونه امه ، چطور بشوم ای بورئونه
پس بزن تی سیامئو، بداَ مَ افتو فوتئوه
تا ایطو اخماچیکی، دریا می شینی بیسئونه
تَتَرج دَچین تی خنده می دیل ِ دسٌک سر
خیلی سالئونه بهار، خئوپا نَنَ امه خئونه
فدی او آتیش فولوق ِ چشمئون می کَشپاره
دونی گه خیلی زمت، ای زیندیگی زوموسئونه
دورابوم تی وَرجه جی، بونم اَزا غریبه کَرک
دوس دانم ای شئور شئور وارشئونه، هی گیلئونه
شعر جی فتاشترم تیف بورئونه، تو بموجی
کجه را هر گی نگردئنم، می سرخه زوبئونه
ترجمه:
فکر نکن غمی ندارد - همه را در دل خود می ریزد
بچه ها! به این شکل خودخوری ما را دیوانه می کند
هی بیهوده دویدیم، چه عایدمان شد؟ گردوی پوچ
کفش پاره کردیم و جوانی را بیهوده هدر دادیم
چه روزگاری شده ، با قلقلک هم خنده ات نمی گیرد
سرمان را روی زانو چه کسی خواهیم گذاشت ، در این میان؟
دستت را به دست من بده، از سرما دارم یخ می بندم
با این تن چائیده، چطور از همچین بورانی رد شوم؟
موی سیاهت را پس بزن، بگذار آفتاب بر من بتابد
تا اینگونه اخم آلودی، دریای من همیشه نا آرام است
خنده هایت پیاپی ات را بر ایوان دلم بچین
سال های زیادی ست که بهار به خانه ما پا نگذاشته است
جرقه های آتش نگاهت را به دامنم بیافشات
تو که می دانی مدت زیادی ست این زندگی زمستانی ست
وقتی از کنارت دور می شوم شبیه مرغی غریبم
شرشر این باران ها را دوست دارم ، هی گیلانه!
با شعر بوته های تیغ را می تراشم تا تو قدم بزنی
من که هرگز زبانم را در راه کج نمی چرخانم
زنده یاد محمد بابائی پور
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#59
Posted: 20 Jan 2014 13:58
اشعار گیلکی
تاریک شبئون جی -
جئون در بئنم
تی چشمون جی
هر گی.
ترجمه :
از شب های تاریک
جان بدر می برم
از چشم هایت
هرگز.
ترجمه:
ندارد
زنده یاد محمد بابائی پور
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#60
Posted: 20 Jan 2014 14:00
اشعار گیلکی
جنگل سایه گوت
روخئون خئوندیگی
شئو اشتئوسن دانه
ستاره -
هیشتئوزَا.
ترجمه:
سایه جنگل می گفت:
آواز رودخانه
شب هنگام شنیدن دارد.
ستاره اشاره معنی دار می کرد.
زنده یاد محمد بابائی پور
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 6 از 12