ارسالها: 23330
#81
Posted: 20 Jan 2014 14:31
اشعار گیلکی
بوسوخته سال بج ئی سیم پسر
آب امی ورا دوار نوکود
آسمانم امی ره گریه نوکود
ساقه خوار امی گلویا گاز بیگیفت
هر چی وشه داشتیمی فوکود
تو ولی فردا کیتابا خوب بخوان
آسمان و ابر و آفتاب تی شینه
ساقه خوار نفسم تی دس دره.
ترجمه:
پسر، ما برنج سال سوخته هستیم
آب از کنارمان گذر نکرد
آسمان هم برایمان گریه نکرد
کرم ساقه خوار گلویمان را گاز گرفت
هر چه خوشه داشتیم ریخت
تو ولی کتاب فردا را خوب بخوان
آسمان و ابر و آفتاب از آن توست
نفس کرم ساقه خوار هم در دست توست .
زنده یاد اباذر غلامی
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#82
Posted: 20 Jan 2014 14:32
گیلان اوی گیلان
کو ستاره فان درم تي چومانه سويانده ؟
کوزيمينا سربنم عطرتي زانويانده ؟
مي پاتان آپيله سوغات مي پابراندگي
کویتا کوچا دوارم می کوچیکی بویا نده
بائيد آي دس براران ئيپچه مي لبلا بيگيرد
هه چينه ي کول ده بدا مي شانه ، چانچويانده
ولانيد جغدازنم پسکلا پوشان بموجم
بدامي خونا بجار ، آنقده زالويانده
کوي دانه آينه ر مي ديل سفره واکونم
خورا زرخا نكونه توشكه خو ابرويانده
می چومان تیرپیری شه خورشید سورما چی وابو
بدا دونيا واويلان مي چشم کم سويانده
گيلان – اوي گيلان ! مي دردا نتانه چاره کودن
اگه دس نخسه حکيم تي گيله دارويا نده
شعر توم بجارا واش پوراکونه تاچکره
اگه قوت تي پلا «شيون»بازو يانده
ترجمه:
به کدام ستاره نظر اندازم که برق چشمان ترا نداشته باشد ؟
سر بر دامن کدامين زمين بگذارم که عطر زانوي تو از آن برنخيزد . ؟
آبله کف پايم سوغات ايام پا برهنگي من است . از کدامين کوچه بگذرم که بوي کودکيم را ندهد؟
بياييد اي دوستان دوران همبازي من ! کمي هم ناز مرا بکشيد ، نگذاريد شانه ام به چانچو (چوبي که بر دوش مي گذارند و دوزنبيل از دو سر آن مي آويزند تا باري را به سامان برسانند کولي رايگان بدهد!
نگذاريد من غمگنانه ، پس پشت خاطرها پرسه بزنم
نگذارید خونم را شاليزار به زالو بخوراند .
براي کدامين آينه ، سفره دلم را بگشايم که شادي را از او نگيرم و گره بر ابروانش نيندازم ؟
چشمانم سياهي مي رود پس سرمه خورشيد چه شده است ؟
نگذاريد دنيا براي چشمان کم سوي من پشت چشم نازک کند .
گيلان – آهاي گيلان ! دردم را نمي تواند چاره بکند حکيمي
که از داروهاي محلي تو دست نويس نسخه نداشته باشد .
علفهای هرز تا بالای قوزک پای شالیزار جوان شعر خواهد رسید
اگر برنج تو به بازوي شيون توانايي ندهد .
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#83
Posted: 20 Jan 2014 14:34
اشعار گیلکی
آسی حسینی ورجه
ته یاد دره چی بوتم؟
کی مو شیر موسون بوم
تی عیشقه جی بسوتم
تی شون پسی لاکوی جون
یکته شبه نخوتم
هر جا بشوم ته ندیم
دنیا همه بموتم
تو می‌دیل میان بی
مو می دیله دموتم
ترجمه:
ندارد
رضا کاظمی
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#84
Posted: 20 Jan 2014 14:35
اشعار گیلکی
روزگار اگر دوسته چکنه
پس چره هر چی بلا می سر هنه؟
تو ایسا بی زندگی ایتو نبو
الهی تی بلا می سر بگنه
ترجمه:
اگر روزگار دست از دهن کجی برداشته
پس چرا این قدر بلا سرم میاد
وقتی تو بودی زندگی اینطوری نبود
الهی بلایت بخورد توی سرم)
رضا کاظمی
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#85
Posted: 20 Jan 2014 14:38
خوش‌گوشت
لنگروت خوش‌گوشت دوای درده
مایدون سر بیس تا لاکو وگرده
اگر نمه اینه خبر هدنن
وچه تی دوری غصه جی بمرده
ترجمه:
خوش‌گوشت لنگرود دوای درد است
سر میدان لنگرود منتظر باش تا دخترک برگردد
اگر نیامد به او خبر خواهند داد
پسرک از غصه‌ی دوری‌ات مرد
رضا کاظمی
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#86
Posted: 20 Jan 2014 14:40
اشعار گیلکی
می همرا قاری، مو تی همرا آشتم
مه نوته بی کی انی نازبداشتم
هخ تیف سر امی قرار بو نمای
هچی صوباین سر ریشِ فتاشتم
ترجمه:
با من قهری ولی من با تو آشتی‌ام
نگفته بودی که این قدر ناز داری
اول جاده‌ی شیخ زاهد قرارمان بود نیامدی
بیخود سر صبح ریشم را زدم
رضا کاظمی
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#87
Posted: 20 Jan 2014 14:42
اشعار گیلکی
او روز روزانی که امو جوون بیم
سوبوک...بداری ابر آسمون بیم
زاکون همره روزگاری داشتیم
زمستونه پسی بهاری داشتیم
او روزگار قدیمه روزگار بو
عید زمت همیشه رادوار بو
واریش که زی بداری دونیا هده‌ن
صفایی داش چایی باغانه موتن
زاکون، خو پیرون جی عیدی خواسن
بداری یک سال هی روزه بپاسن
بولواره گشتن امی کار و بار بو
لاکونه لب خنده دبو، بهار بو
لاکونه دید زیم امی دیل واببون
ایشونه ناز دیل دورینی جا ببون
غروب دمون رافا ایسایم کوچه سر
گب بزنیم دومارته زاکون ور
سبوج شکوندیم ولی پادشا بیم
کسان همره خوش و بی‌ریا بیم
باد دکته جوونیه ببرده
او رورزگاره دلخوشی بمرده
ای زندگی می کمره خماگود
خدا بداری امره گماگود
مو خسته بوم، را شونه وا بدم
می امروزه وعده‌ی فردا بدم
می دیل خوجیر روزان یاد ببرده
می زندگی بکلسه باد ببرده
دونم بشو ماله نشانه داشتن
میرون بزه دیله نشا فتاشتن
او روز روزانی که امو جوون بیم
سوبوک...بداری ابر آسمون بیم
زاکون همره روزگاری داشتیم
زمستونه پسی بهاری داشتیم
ترجمه:
ندارد
رضا کاظمی
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#88
Posted: 20 Jan 2014 17:48
مقاله ی پژوهشی بررسی ادبیات گیلکی(شعر)
ادبیات گیلان : شعر (بخش گیلکی )
زبان پرفروغ فارسی با آثار درخشان آفریده شده به این زبان آن چنان با وجودمان سرشته است که مگر مرگ ما را از آن جدا گرداند. زمزمه ی میراث حافظ ، فردوسی، نیما، اخوان و .... به این زبان ماندگار سنگینی گذر زمان را برای ما آسان تر می کند. در همین راستاست که تردیدی در علاقه و شیفتگی ما به این زبان حتّی در تصوّر نیز نگنجد.
توجّه به منطقه گرایی و بومی گری و دقّت در راز و رمز آفریده های هنری به لهجه و گویش های محلّی اگر با احساس کاذب خود شیفتگی سطحی اندیشانه همراه نباشد نه تنها تضادی با فارسی گرایان ندارد، بلکه موجب تقویت آن خواهد شد زیرا به علّت همجواری آن ها و مسّلط بودن آنانی که به لهجه و گویش های محلّی توجّه می کنند به زبان فارسی ، عامل انتقال اوج های هنری خرده فرهنگ ها به فرهنگ بزرگ زبان فارسی و باعث اعتلای آن و در نتیجه ایران عزیز ما خواهد شد.
ما با توجّه به موارد بالا و اعتقاد به این که ادبیات بازمانده به گویش گیلکی اوج های بسیار قابل توجّه ای داشته و دارد نگاهی به شعر گیلکی از آغاز تا به امروز خواهیم داشت.
از گیلان باستان هیچ اثر مکتوبی امروزه در دست نیست. عدّه ای از محقّقان معتقدند که به علّت موقعیت جغرفیایی، گیلانیان مبادلات فرهنگی با دیگر اقوام نداشته اند که این خود دلیلی بر به جا نماندن آن آثار یا خلق نشدن آثار هنری و ... بوده است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#89
Posted: 20 Jan 2014 17:51
شعر گیلکی قبل از مشروطیت
قدیم ترین شعر مکتوب گیلکی موجود از«کمال الدین بنداررازی » به جامانده است. او در سال (410 ه . ق ) در گذشته است . و اصلاً گیلانی نبود. دفتر شعر گیلکی او «چموش نامه » نام داشته است که ظاهراً از بین رفته است امّا ترانه هایی از او به گویش گیلکی در «تاریخ گزیده» حمد الله مستوفی آورده شده است. اشعار او به گویش دیلمی است او در عهد مجدالدّوله دیلمی مورد توّجه ویژه قرار گرفت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#90
Posted: 20 Jan 2014 17:55
شعر گیلکی بعد از مشروطیّت
شعر گیلکی بعد از مشروطیّت با توّجه به ارتباط مستقیم هرمندان با مردم و کم رنگ شدن نقش حکومت در اعتلای ادبیّات و هنر، دوران جدیدی را تجربه می کند. و با توّجه به روح زمان رنج های مردم و اندیشه های اجتماعی مهمّ ترین محتوای شعر گیلکی را شکل می دهد. شاعران این دوره گاهی تحت تاثیر اندیشه های چپ محورانه از توده های مردم سخن می گویند. با این که شعارزدگی به بعضی از این اشعار آسیب رسانده است اما در کل زایش دوباره ی شعر گیلکی در این دوره صورت می گیرد.
پایان مقاله ی پژوهشی بررسی ادبیات گیلکی(شعر)
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
صفحه 9 از 12