ارسالها: 2910
#201
Posted: 25 Apr 2014 18:55
ﭼﯿﺰﯼ ﻧﮕﻮ ! ﺻﺪﺍﻗﺖ ﺷﺐ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢ
ﻧﺰﻥ «
ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﺍ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ﻇﺎﻫﺮﺍً
ﯾﮏ ﻣﺸﮑﻞ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻋﺸﻖ
ﺷﺎﯾﺪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ / ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ
ﺍﯾﻦ ﺍﺳﻢ ﺗﻮﺳﺖ: ﻣﻬﺪﯼ ﻣﻮ ...
» - ﻣﻮﺭﭼﻪ? «
ﻧﻪ ! ﻣﻮ ...
[ﮐﺎﺭﺕ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺩﺭﺩﻫﺎﯼ ﺯﻥ]
ﺍَ ... ﺩَ ... ﺑَﺪَ ... ﺩَﺏَ ... ﺍَﺑَﺪَ ... ﻣﯽ
ﺷﯿﺸﯽ ... ﺍَﺩَ ...
[ﮐﺮﺩﻩ ﻟﺒﺎﺱ ﺑﭽّﮕﯽ ﺍﺵ ﺭﺍ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺗﻦ
]
ﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺁﺏ ﺭﻓﺘﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺳﺎﻝ ﻫﺎ
ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻫﯿﭻ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﻫﯽ ﻫﯿﭻ ﺗﺮ ﺷﺪﻥ
ﻭﻗﺘﯽ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﻏﻢ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﻭ ﻟﻌﻨﺘﯽ
ﺗﮑﺜﯿﺮ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﺩﺭﻭﻥ ﺗﻦ ﻟﺠﻦ
دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…
ارسالها: 2910
#202
Posted: 25 Apr 2014 19:48
ﺭﺩ ﺵ
ﺩﻡ ﺍﺯ ﻛﻦ
ﺍﺭﺕ ﺁﻫﺲ
ﺗﻪ
ﻣﺜﻞ ﯼ
ﻙ ﺟﻦ
ﺱ ﻏﯿﺮﻗﺎﻧﻮﻧﯽ
ﺩﺭﺩ ﺑﯽ ﺩﺭﺩ ﯾﺎﻡ ﺑﻪ ﺩﺭﺩﻡ ﺧﻮﺭﺩ
ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺗﻮ ﺩﻓﻦ ﺷﺪ ﺩﺭ ﺧﺎﻙ
ﺩﻭﺩ ﺷﺪ ﭼﺶ ﻣﻬﺎﯼ ﻗﻬﻮﻩ ﺍ ﯾﺎﺕ
ﻣﺚ
ﻝ ﺩﺭ ﻣﻨﻘﻞ ﻛﺲ
ﯼ, ﺗﺮﯾﺎﻙ
ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﺵ
ﺏ ﻗﺪﻡ ﻡ ﯾﺰﺩ
ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﺭﻭﯼ ﺑﻐﺾ ﺣﺴّﺎﺳﺖ
ﺕ
ﻥِ ﺩﺍﻍ ﺕ
ﻭ ﺭﺍ ﺵ
ﻧﺎ ﻙ
ﺭﺩﻡ
ﺗﺎ ﺭﺱ
ﯾﺪﻡ ﺏ
ﻩ ﺑﻨﺪﺭﻋﺒّﺎﺱ
ﺕ
دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…
ارسالها: 2910
#203
Posted: 25 Apr 2014 19:53
ﻣﺸﺮﻭﺏ ﺭﯾﺨﺖ ﭘﯿﮏِ ﺗﻮ ﺭﺍ / ﺩﺍﺩ
» - ﮐﯽ ﺑﻪ ﮐﯽ? ! «
» ﺳﯿﮕﺎﺭﯼ « ﺗﻮ, ﻗﻬﻘﻬﻪ ﯼ ﻣﻀﺤﮏ
»ﻧﺴﯿﻢ «
» - ﺭﺍﺳﺘﯽ ﺷﺮﺍﺭﻩ ﺑﭽّﺸﻮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ? ! «
ﺑﻐﺾ »ﻣﯿﻢ ... «
ﻗﻬﻮﻩ, ﮐﺘﺎﺏ ﻓﻠﺴﻔﯽ ﻭ ﻋﻄﺮ ﺧﺎﺭﺟﯽ
ﻭ ﺟﺰﻭﻩ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﺳﯽ ﺳﺮﺩﺭﺩ ﺁﻭﺭﺵ
ﺁﻥ ﮔﻮﺷﻪ » ﺁﻣﻨﻪ « ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ
ﮐﻨﺪ
» ﺍﺣﻤﺪ « ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺖ
ﺩﺧﺘﺮﺵ !
ﺑﻮﯼ ﻋﺮﻕ, ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻢ ﺿﺒﻂ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ
ﺍﻓﻌﺎﻝ ﮔﯿﺞ ﻣﻨﺸﻌﺐ ﺍﺯ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﮐﺮﺩ ﻭ
ﺩﺍﺩ !
» - ﻣﻬﺮﯼ ﻣﯿﮕﻦ ﮐﻪ ﭘﺮﺩﻩ ﺷﻮ ﺩﻭﺧﺘﻪ? !
«
ﺻﺪﺍﯼ ﺑﺎﺩ
- 4 -
ﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﮐﺪﺍﻡ ﻣﺘﻦ
ﺁﻗﺎﯼ ##### ﻭ ﺣﺴﻦ, ﻣﯿﻢ ﻭ ﺁﻣﻨﻪ
ﻣﻬﺮﯼ, ﻧﺴﯿﻢ ﻭ ﺍﺣﻤﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺍﺳﻢ
ﺩﯾﮕﺮﯼ
ﮐﻪ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺩﺕ ﺗﻮﯼ ﺁﯾﻨﻪ
ﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ, ﮐﺠﺎﯼ
ﺷﻌﺮ
ﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﭼﻪ ﺧﺴﺘﻪ
ﺍﺳﺖ
ﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﻣﯽ ﺭﻭﯼ, ﭼﻄﻮﺭ !
ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻣﺴﯿﺮ ﺩﺍﯾﺮﻩ ﺍﯼ ﺷﮑﻞ ﻭ ﺑﺴﺘﻪ
ﺍﺳﺖ
ﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯽ
ﯾﺎ ﮐﻪ ﮐﺠﺎﯼ ﻣﺘﻦ ﺑﻪ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩ
ﺍﯼ
ﺳﯿﮕﺎﺭ, ﻓﻠﺴﻔﻪ, ﻋﺮﻕ ﻭ ﮔﺮﯾﻪ ﻭ
ﮐﺘﺎﺏ ...
ﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ...! ﺗﻮ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﻣﺮﺩﻩ
ﺍﯼ
ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺤﻮ ! ﻣﻌﻨﯽ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ !
ﮔﺮﭼﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﻼﻡ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﯼ
ﺳﺖ
ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﺍﺕ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺯ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻧﺖ
ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺍﺕ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﺼﯿﺪﻩ ﺍﯼ
ﺳﺖ ...
دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…
ارسالها: 2910
#204
Posted: 25 Apr 2014 19:55
ﺩﺍﺭﯼ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﻫﯿﭽﻢِ ﺩﯼ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ
ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻً ... ﻫﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ !
ﺗﺒﺼﺮﻩ : ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﻗﺎﻓﯿﻪ ﯼ
ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﯾﻢ !
ﺭﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﻮﯼ ﻫﺎﻟﻪ ﯼ ﻗﺮﻣﺰ ﻧﺒﯿﻨﻤﺖ
ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺪﺍ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ... ﻧﻪ ! ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺒﯿﻨﻤﺖ
ﺗﺒﺼﺮﻩ : ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﻗﺎﻓﯿﻪ ﯼ
ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﯾﻢ !
ﺗﻮ ﺍﺑﺮ ﻫﺴﺘﯽ, ﻣﻘﻬﻮﺭ ﻓﺮّ ﮐﻮﻩ ﻧﺸﻮ
ﺗﻮ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺩﻝ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﭘﺮﺷﮑﻮﻩ ﻧﺸﻮ !!
ﺗﺒﺼﺮﻩ : ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎﺭ ﺳﻮﻡ! ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﮐﻤﺒﻮﺩ
ﻗﺎﻓﯿﻪ ﯼ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﯾﻢ !
ﯾﮏ ﺟﺴﻢ, ﺁﺏ ! ﯾﮏ ﻫﯿﺠﺎﻥ ! ﺳﺎﻝ ﻫﺎ
ﻋﻄﺶ
ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ, ﺍﻭ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﻪ
ﺍﺵ
ﺗﺒﺼﺮﻩ : ﻫﯽ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﺩﯾﻢ !
ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺸﻮ, ﻧﺒﺎﺵ, ﻧﮑﻦ ... ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ
ﮐﻨﺪ !
ﺯﻥ ﭘﺸﺖ ﮔﻮﺷﯽ ﺗﻠﻔﻦ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﺗﺒﺼﺮﻩ : ﻫﯽ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﺩﯾﻢ, ﻫﯽ ﺑﺮﻣﯽ
ﮔﺮﺩﯾﻢ, ﻫﯽ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﺩﯾﻢ ...
دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…
ارسالها: 2910
#205
Posted: 25 Apr 2014 19:59
ﺑﻪ ﻣﺘﻤّﻢ ﺑﮕﻮ ﻛﻪ ﻓﺎﻋﻞ ﺭﺍ ﻗﺒﻞ ﻓﻌﻠﯽ ﻛﻪ
ﺷﺪ ﺭﻫﺎ ﺑﻜﻨﺪ
ﺑﻪ ﻣﻜﺒّﺮ ﺑﮕﻮ ﺍﺫﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﻗﺒﻞ ﻣﺮﮒ
ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺩﺍ ﺑﻜﻨﺪ
ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻛﻪ ﻣﯽ ﭼﺴﺒﻢ ﻣﺜﻞ
ﺯﺍﻟﻮﯼ ﺧﯿﺲ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻢ
ﺧﯿﺲ ﯾﻌﻨﯽ ﻛﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﻛﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺗﻮ ﺭﺍ
ﺑﺎ ﻣﻦ ﺁﺷﻨﺎ ﺑﻜﻨﺪ
ﮔﻔﺖ : ﻡ ... ﻡ ... ﻭ ﮔﺮﯾﻪ ﻛﺮﺩ ﻣﺮﺍ, ﺑﻌﺪ
ﺟﯿﻐﯽ ﻛﺸﯿﺪ ﺩﺭ ﺩﻓﺘﺮ
ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻧﺎﻡ ﻣﺮﺍ ﺻﺪﺍ ﺑﺰﻧﺪ, ﺧﻮﺍﺳﺖ
ﺍﺳﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﺑﻜﻨﺪ
ﻣﺜﻞ ﺩﻧﺒﺎﻟﻪ ﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﻫﺴﺘﻢ, ﺭﻭﯼ ﺑﺎﻣﯽ
ﺩﺭ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺻﻔﺮ
ﻣﺜﻞ ﯾﻚ ﺑﺎﺩﺑﺎﺩﻛﻢ ﺷﺎﯾﺪ ﺯﻥ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﻣﺮﺍ
ﻫﻮﺍ ﺑﻜﻨﺪ
» ﺩﺭ « ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺩﺍﺧﻞ ﭼﯿﺰﯼ ﺳﺖ،
» ﺑﻪ « ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺭﺑﻂ ﭘﯿﺪﺍ ﻛﺮﺩ
» ﺗﺎ « ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦِ ... ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻢ
- ﺁﻩ -! ﺩﺭ ... ﺑﻪ ... ﺗﺎ ... ﺑﻜﻨﺪ
ﺩﺍﺧﻞ ﻛﺎﺩﻭﯼ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﺯﻥ, ﻫﯿﭻ
ﺑﻔﺮﺳﺖ ﻭ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ
ﺷﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﻋﺸﻖ ﺷﺮﻡ ﻛﻨﺪ, ﺷﺎﯾﺪ ﺍﺯ
ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﺣﯿﺎ ﺑﻜﻨﺪ
ﺍﯼ ﺧﺪﺍ ﻣﺮﮒ ...! ﻣﺮﮒ ﺭﺍ ﺑﻔﺮﺳﺖ, ﻣﻦ
ﺧﻮﺩﻡ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺘﻢ
ﮔﺮﭼﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺧﺪﺍ ﺷﺐ ﺑﻪ
ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﺩﻋﺎ ﺑﻜﻨﺪ !
ﺣﺠﻠﻪ ﺍﺕ ﮔﺮﻡ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺕ ﺭﻭﺷﻦ, ﭘﺲ
ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻣﺮﺩ ﻣﺮﺗﺪ ﺷﻮ
ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺕ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﺑﻠﯿﺲ
ﺍﻗﺘﺪﺍ ﺑﻜﻨﺪ
دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…
ارسالها: 2910
#206
Posted: 25 Apr 2014 20:04
ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻮﻕ ﻣﻤﺘﺪ ... ﺻﺪﺍﯼ ﮔﺮﯾﻪ ﯼ
ﻣﺮﺩ
ﻛﺴﯽ ﺳﻜﻮﺕ ﻣﺮﺍ ﻣﻨﻔﺠﺮ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ? !
ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻛﺴﯽ ﺁﻧﻄﺮﻑ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺗﻠﻔﻦ
ﺩﺭ ﺍﻧﺖِ ... ﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻫﺎﯼ ﻫﺎﯼ ﺯﻥ،
ﺍﺯ ﺩﺭﺩ
ﻭ ﺗﺮﺱ ... ﻣﺜﻞ ﻛﺴﯽ ﻛﻪ ﺳﯿﺎﻩ ﻣﯽ
ﺵَ ... ﻭ ﺗﺮﺱ
ﻭ ﺑﻌﺪ ﻣﯽ ﭘﺎﺷﺪ ﺗﻮﯼ ﺻﺤﻨﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺯﺭﺩ
ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻮﻕ ... ﻛﺴﯽ ﻧﯿﺴﺖ / ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ
ﺟﺰ ﺯﻥ
ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻮﻕ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ !
ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻮﻕ ... ﺷﺒﯿﻪ ﺗﺼﺎﺩﻓﯽ ﺩﺭ ﺫﻫﻦ
ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻮﻕ ... ﻭ ﻟﺮﺯﯾﺪﻥ ﺍﺯ ﺱَ ﺱَ
ﺱَ ... ﺳﺮﺩ
ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻮﻕ ... ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﻃﺮﻑ
ﺑﺮﺩﺍﺭ
ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻮﻕ ... ﺍﺯ ﺁﻧﺴﻮﯼ ﺧﻂ ﺑﻪ ﻣﻦ
ﺑﺮﮔﺮﺩ
ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻮﻕ ... ﻭ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﻫﺎﯼ ﻟﺮﺯﺍﻥ
ﻛﻪ ...
ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻮﻕ ﻣﻤﺘﺪ ... ﺻﺪﺍﯼ ﮔﺮﯾﻪ ﯼ
ﻣﺮﺩ
دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…
ارسالها: 2910
#207
Posted: 25 Apr 2014 20:07
ﭼﯿﺰﯼ ﺷﺒﯿﻪ ﺍﺳﻢ ﻗﺸﻨﮓِ ﻣﺮﮒ, ﭘُﺮ
ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻞّ ﺟﻬﺎﻧﺶ ﺭﺍ
ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩ ﺭﺍ ﺗﻜﺎﻥ ﺑﺪﻩ ﻫﯽ ﻟﻄﻔﺎً، ﻛﺎﺑﻮﺱ
ﺗﻮ ﺑﺮﯾﺪﻩ ﺍﻣﺎﻧﺶ ﺭﺍ
ﻋﻤﺮﯼ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﻭ ﻫﯽ ﺭﻓﺘﻦ ... ﺷﻚ
ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﻮﺭﭼﻪ ﯼ ﻛﻮﭼﻚ
ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﭼﭗ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﺤﻜﻢ ﺩﺭ
ﺩﺳﺖ ﺩﯾﮕﺮﺵ ﭼﻤﺪﺍﻧﺶ ﺭﺍ!
ﻗﻨﺪﯾﻞ ﻫﺎﯼ ﻗﺮﻣﺰ ﺍﻓﻜﺎﺭﺵ ﺍﺯ ﻏﺎﺭﻫﺎﯼ
ﺧﻮﺍﺏ ﺗﻮ ﺁﻭﯾﺰﺍﻥ
ﻧﻮﻋﯽ ﺳﻜﻮﺕ ﻋﺎﺷﻖ ﻭ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﭘﺮ ﻛﺮﺩﻩ
ﺍﺳﺖ ﺣﺠﻢ ﺩﻫﺎﻧﺶ ﺭﺍ
ﺩﺭ ﯾﻚ ﺍﺗﺎﻕ ﮔِﺮﺩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻣﺮﺩ, ﯾﻚ
ﮔﻮﺷﻪ ﻣﺜﻞ ﺑﭽّﻪ ﯼ ﺁﺩﻡ ﻛﻪ ...
ﺍﻣّﺎ ﺍﺗﺎﻕ ﮔﻮﺷﻪ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻛﻪ ! ﺗﻒ ﻣﯽ ﻛﻨﺪ
ﺗﻔﺎﻟﻪ ﯼ ﺟﺎﻧﺶ ﺭﺍ
ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻭ ﻣﺮﮒ ﻭ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺑﺎ
ﺧﻮﻥ ﻭ ﺍﺷﻚ ﻭ ﻭﺳﻮﺳﻪ ﻭ ﭘﻮﭼﯽ
ﯾﻚ ﻗﺼّﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺳﺖ ﻣﮕﺮ ﺷﺎﯾﺪ ﺳﺎﻛﺖ
ﻛﻨﺪ ﺩﻝ ﻧﮕﺮﺍﻧﺶ ﺭﺍ
ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ
ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻏﺒﺎﺭﺁﻟﻮﺩ
ﺑﺎ ﺍﯾﻨﻜﻪ ﺍﻫﻞ ﺷﻬﺮ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻣﻌﻨﺎﯼ
ﻭﺍﮊﻩ ﻫﺎﯼ ﺯﺑﺎﻧﺶ ﺭﺍ
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺩﯾﺎﺭﯼ ﺩﻭﺭ ﻣﺮﺩﯼ ﻛﻪ
ﺧﻮﺍﺏ ﻫﺎﯼ ﺑﺪﯼ ﻣﯽ ﺩﯾﺪ
ﻭ ﺻﻔﺤﻪ ﺍﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﺮﮒ ﭘُﺮ ﻣﯽ
ﻛﻨﺪ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﻬﺎﻧﺶ ﺭﺍ
دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…
ارسالها: 2910
#208
Posted: 25 Apr 2014 20:12
ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﻭّﻝ ﺭﻭﯼ ﻧﻮﺍﺭ ﺑﻮﺩ !
■
ﺣﺎﻻ ﺗﻮ ﺁﻥ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﮔﯿﺠﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩ
ﺭﺍﻭﯼ ﻧﻤﺎﺩ ﻗﻄﻌﯽ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﻮﺩ
ﺣﺎﻻ ﺗﻮ ﺁﻥ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﮔﯿﺠﯽ ﮐﻪ ﺑﯽ ﮔﻤﺎﻥ
ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺳﺎﺭ ﻭ ﺩﺍﺭ ﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﻭ ﺍﻧﺎﺭ ﺑﻮﺩ
ﺣﺎﻻ ﺗﻮ ﺁﻥ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﮔﯿﺠﯽ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺩﻟﯿﻞ
ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﺮﮒ ﻭ ﻣﺼﺮﻉ ﺳﻨﮓ ﻣﺰﺍﺭ ﺑﻮﺩ
ﺣﺎﻻ ﺗﻮ ﺁﻥ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﮔﯿﺠﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﯽ
ﺗﻘﻮﯾﻢ ﻭ ﺑﺎﻍ ﻭ ﺳﯿﺐ ﻭ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻬﺎﺭ ﺑﻮﺩ
ﺣﺎﻻ ﺗﻮ ﺁﻥ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﮔﯿﺠﯽ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ
ﺍﯾﻦ ﺷﻌﺮ ﺷﺎﻫﮑﺎﺭﺗﺮ ﺍﺯ ﺷﺎﻫﮑﺎﺭ ﺑﻮﺩ !!
ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﺫﻭﻕ ﻣﺤﺘﺮﻣﺖ ﺭﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
■
[ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻓﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ]
ﺧُﺐ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺍﯾﻦ ﻗﺼﯿﺪ ﻫﯽ ﮔُﻪ ﺭﺍ
ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ
[ ﺁﺭﻩ ﺍﮔﺮ ﻗﻀﯿﻪ ﯼ ﺍﯾﻦ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﺑﻮﺩ ↓
ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺏ ﯾﺨﻮﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ
ﺍﻣّﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﻓﻌﻪ ﯼ ﺑﻌﺪﯼ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ...]
ﭘﺲ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺗﻤﺎﻡ / ﺑﮑﻦ ﺗﻮﯼ ﺷﻌﺮ ﺗﺎ ...
ﯾﺎ ﻧﻪ ! ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺭﺍﻭﯼ, ﺍﻣّﯿﺪﻭﺍﺭ ﺑﻮﺩ ↓
ﺍﺯ ﺑﯿﺖ ﺑﻌﺪ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺍﯼ ﺧﻮﺏ ﺭﺥ ﺩﻫﺪ
[ﺭﺍﻭﯼ ﻧﻤﺎﺩ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﯼ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺑﻮﺩ !
ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺗﺨﺖ ﺩﺭ ﺑﻐﻞ ﻣﻨﺸﯽ ﻋﺰﯾﺰ
ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻧﺎﻫﺎﺭ ﺑﻮﺩ]
ﻣﺮﺩ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺳﻢ ﻧﻤﺎﺩ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ? ! [ ﺧُﺐ ...
■
ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﺧﺮ ﺭﻭﯼ ﻧﻮﺍﺭ ﺑﻮﺩ
دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…
ارسالها: 2910
#209
Posted: 25 Apr 2014 20:16
[ﺍﯾﻦ ﻗﺼّﻪ ﺷﺮﺡ ﻣﻨﻈﺮﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺟﻬﻨّﻢ
ﺍﺳﺖ :]
ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻓﻘﻂ ﻏﻢ ﺍﺳﺖ ﻓﻘﻂ ﻭﺍﻗﻌﺎً ﻏﻢ
ﺍﺳﺖ
ﯾﮏ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺯﻥ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻓﻖ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ
ﺷﻮﻧﺪ
ﻫﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﯼ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺩﺭﻫﻢ ﺍﺳﺖ
[ﻟﻄﻔﺎً ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﻋﺸﻖ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﻣﻦ ﻧﯿﻔﺖ
ﺍﺻﻼً ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻗﺎﻓﯿﻪ ﯼ ﺷﻌﺮ ﻣﺮﯾﻢ
ﺍﺳﺖ]
ﺍﯾﻦ ﺯﻥ ﻫﺰﺍﺭ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺍﺯ ﺯﻥ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ
ﺍﻭ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﯼ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺣﺮﻑ
ﻫﺎﯾﻢ ﺍﺳﺖ
ﺍﻭ ﺍﺳﻢ ﺭﻣﺰ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﯼ ﻣﻦ ... ﻭ ﻋﺸﻖ
ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﺎﻭﺭ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﻭﻟﯽ ﺟﺰﺋﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺳﺖ
» - ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﮐﯿﺴﺖ? ﺍﻭ ﮐﻪ ﮐﻤﯽ ﻓﺮﻕ
ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﯾﮏ ﺟﻮﺭ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺁﺩﻡ
ﺍﺳﺖ ! «
ﺍﺑﻠﯿﺲ ﻫﺴﺖ ﻭ ﻧﯿﺴﺖ, ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺖ ﻭ
ﻧﯿﺴﺖ, ﺍﻭ
ﯾﮏ ﺑﻤﺐ ﻣﻨﻔﺠﺮ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﻋﺎﻟﻢ
ﺍﺳﺖ
ﺍﻭ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
» - ﺑﻪ ﭼﻪ? ! «
ﺍﻭ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﺍﻭ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﻃﻨﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﻣﺤﮑﻢ
ﺍﺳﺖ
ﺳﻠّﻮﻝ ﻫﺎﺵ ﺍﺯ ﻫﯿﺠﺎﻥ ﺗﯿﺮ ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺪ
ﻭ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﮐﻪ ﻣﺼﻤّﻢ
ﺍﺳﺖ
ﻭ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺯﻧﯽ ﻣﺜﻞ ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﻭ ﻋﺸﻖ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﻭﯼ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﻣﺎﺗﻢ ﺍﺳﺖ
ﻭ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺑﺎﺯ ... ﺑﺎﺯ ...
ﺑﺎﺯ ...
ﻭ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﭼﯿﺰﯼ, ﭼﺮﺍ ﮐﻢ
ﺍﺳﺖ
دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…
ارسالها: 2910
#210
Posted: 25 Apr 2014 20:21
ﺣﺘّﯽ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺸﺖ
ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﻏﺬﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﻮﺩ؟
ﺩﺭ ﭘﯿﺘﺰﺍﻓﺮﻭﺷﯽ ﻫﺎﯾﯽ
ﮐﻪ ﻫﯽ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻡ ﻭ
ﭘﯿﺪﺍﯾﺶ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻡ ﮐﻪ ﻧﻪ !
ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻣﺮﺍ !
ﺍﺯ ﺁﻣﺒﻮﻻﻧﺲ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺭﯾﺘﻢ ﻗﻠﺒﺖ ﺭﺍ
ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻧﺪ
ﭘﺪﺭ ﮔﺮﯾﻪ ﻧﮑﺮﺩ
ﭘﺪﺭ ﻫﯿﭻ ﮐﺎﺭ ﻧﮑﺮﺩ
ﺟﺰ ﺧﺎﻧﻢ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻧﺒﻮﺩ
ﻣﺎﺩﺭﺕ ﻧﺒﻮﺩ
ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺭﺍ ﺍﯾﻦ ﺻﺮﻑ ﻭ ﻧﺤﻮ ﻟﻌﻨﺘﯽ
ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻃﺮﻑ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ
ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﻫﺴﺘﻢ
» ﺩﮐﺎﺭﺕ « ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻢ
ﻓﮑﺮ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩﯼ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ
ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻣﺮﺍ
ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ
ﺍﺯ ﺁﻣﺒﻮﻻﻧﺲ ﻫﺎﯼ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ
ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﻤﺪﺍﻥ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ
ﺩﺍﺭﻡ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ ﺁﻥ ﺑﭽّﻪ ﯼ ﺑﺪﯼ
ﮐﻪ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﺩﯼ, ﺗﻮ ﻓﻘﻂ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ
ﺯﺩﯼ
ﺳﯽ ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ
ﻧﯿﺴﺘﻢ
ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﻣﻦ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺴﺘﻢ
ﺍﺯ ﺟﻤﻊ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻦ ﺁﺗﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ
ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﻗﻠﺒﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ
ﺳﯽ ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﺗﻮﯼ ﺍﺗﺎﻗﯽ ﮐﻪ ﺩﺧﺘﺮﻡ
ﺩﺍﺭﻡ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺭﻧﺞ ﻣﯽ ﺑﺮﻡ
ﺩﺍﺭﻡ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻣﺮﺍ
ﻫﻞ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﺑﻪ ﺣﻔﺮﻩ ﯼ » ﺣﺒﺲ ﺍﺑﺪ «
ﻣﺮﺍ ...
دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…
صفحه 21 از 26