ارسالها: 24568
#81
Posted: 4 May 2014 17:02
برای مردم ژاپن
۱
یک بار هم در من
زلزله ای شبیه این رخ داده بود ،
تمام جزیره های ناشناخته ام
زیر آب رفتند
اما هنوز نمرده ام ...
۲
از سونامی ممنونم
حالا دیگر تو دریا شده ای
و تمام موجهای جهان
هر شب
تو را به خانه برمی گردانند
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ارسالها: 24568
#82
Posted: 4 May 2014 17:08
کسی فکر نمی کرد بی تو بمیرم
حتی همین تو
که حالا روحم
سرگردان کابوس های شبانه ات شده ...
فکر کن!
تمام دلخوشی این مرده گی هام
رد شدن از دیوار اتاق تو
و گیر کردن
لابلای موهات شده ...
دلم خواست
بیشتر مرده باشم ...
.
.
.
دنیا هر روز در کیف جیبی کوچکم جا می شود
چند اسکناس کهنه
یک بلیت سوخته ی مترو
که شاید این بار کار کند
و مرا به قرارمان برساند
یک نخ سیگار له شده
و این جای خالی عکس تو
که هر روز زیباتر می شوی
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ویرایش شده توسط: andishmand
ارسالها: 24568
#83
Posted: 4 May 2014 18:03
سر انگشتانم پر از شوفه های بهار نارنج شده
و روی شقیقه هایم
جنگل های انبوه روییده ست
چنان که باد که می وزد
جهان پر از بوی بهار می شود و نارنج ...
بی اعتنا به رودهای خروشانی
که از رگ هام به دریا می رسند
من
زیر آبشاری که از این سطر می ریزد
نشسته ام
و دارم می نویسمت
.
.
.
چِشم چِشم
دو ابرو
شب سیاه و گیسو
گوش گوش
یه آغوش
کسی که شد فراموش
حالا بکِش دو تا دست
رو زخمی که نشه بَست
چوب چوب
یه گردن
حلقه ی دار
تو و من ...
پـــایــــان
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
صفحه 9 از 9