شعر و ادبیات

شعر و ادبیات

صفحه

صفحه 19 از 29: « پیشین 1 ... 18 19 20 ... 28 29 پسین »

Mansour Hallaj | ديوان اشعار منصور حلاج

ارسالها: 14491

#181 Posted: 7 Jun 2014 23:23

بيا بيا که من اندر جهان ترا دارم

بيا بيا که من اندر جهان ترا دارم
جفا مکن که بجان بنده وفا دارم

اگر ز کوي تو گردي بمن رساند باد
بخاک پاي تو کان را چه توتيا دارم

مرا به تيغ جفا گر کشند ممکن نيست
که دست مهر ز فتراک دوست وادارم

بجور روي نه پيچم ز آستانه يار
که سالهاست که سر بر در رضا دارم

طبيب درد سرم گو مده براي علاج
که من ز درد غم عشق او دوا دارم

گداي درگه ارباب فقر تا شده ام
هزار گونه فراغت ز پادشا دارم

ز گرد کبر و ريا دامن دل افشاندم
که روي در حرم خاص کبريا دارم

مس وجود بکوشش کنم زر خالص
چو از حيات گرانمايه کيميا دارم

حسين از کرم ايزدي مشو نوميد
که من ز مرحمت او اميدها دارم

آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟

ارسالها: 14491

#182 Posted: 8 Jun 2014 22:17

شبي اگر بکشد درد آرزوي توام

شبي اگر بکشد درد آرزوي توام
نسيم صبح دهد زندگي ببوي توام

تن از هواي لحد خاک تيره گشت و هنوز
ز دل نميرود اي جان هواي روي توام

مرا چه زهره که لاف از غلامي تو زنم
غلام حلقه بگوش سگان کوي توام

در آن اميد که روزي وصال دريابم
گذشت عمر گرامي بجستجوي توام

کشان کشان ببهشتم برند و من نروم
که دل نميکشد اي دوست جز بسوي توام

حديث جنت و دوزخ کنند مردم ليک
مرا از آن چه خبر چون بگفتگوي توام

در آرزوي تو عمرم گذشت همچو حسين
هنوز واله و شيدا از آرزوي توام

آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟

ارسالها: 14491

#183 Posted: 8 Jun 2014 22:20

با درد غم عشق تو درمان نشناسم

با درد غم عشق تو درمان نشناسم
آشفته يارم سر و سامان نشناسم

جان و دل من سوخته آتش عشق است
من سوخته دل روضه رضوان نشناسم

من طوطي شکر شکن مجلس انسم
بلبل چو نيم باغ و گلستان نشناسم

شادي طلبان از غم جانان بگريزند
من شادي جان جز غم جانان نشناسم

پروانه صفت سوختن طاير جان را
چون عارض تو شمع شبستان نشناسم

عمريست که در روضه جان ايگل خندان
جز قامت تو سرو خرامان نشناسم

جز موي سمن ساي تو در روي دلارام
اندر شب تيره مه تابان نشناسم

عشقست کز او زنده جاويد شود جان
جز عشق دگر چشمه حيوان نشناسم

گفتي که حسين از همه کس سينه بپرداز
والله که در او غير تو اي جان نشناسم

آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟

ارسالها: 14491

#184 Posted: 8 Jun 2014 22:21

تا خاک صفت معتکف آن سر کويم

تا خاک صفت معتکف آن سر کويم
بي دردم اگر روضه فردوس بجويم

چون آن صنم موي ميان رفت ز چشمم
از ناله چو نائي شده وز مويه چو مويم

گر شهره شهري شدم از شوق عجب نيست
چون رفت ز شهر آنکه من آشفته اويم

عيسي دم من چون سر بيمار ندارد
پيش که روم درد دل خود بکه گويم

کردم قدم از سر که روم راه هوايش
کين راه نشايد که بدين پاي بپويم

تا روي نهم بر کف پايت دهدم دست
کز خاک سر کوي تو چون سبزه برويم

حيف است که اغيار برد ميوه وصلت
وز باغ رخت من گل سيراب نبويم

گفتي که حسين از در ما چون نرود هيچ
من چون روم اي جان که گداي سر کويم

آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟

ارسالها: 14491

#185 Posted: 8 Jun 2014 22:26

در ره عشق تو با درد و الم ساخته ايم

در ره عشق تو با درد و الم ساخته ايم
سينه سوخته را مجمر غم ساخته ايم

ما دل آشفته لطف و کرم دوست نه ايم
عاشقانيم که با جور و ستم ساخته ايم

چشم ما لايق ديدار تو زانست که ما
سرمه ديده از آن خاک قدم ساخته ايم

بتمناي ميان تو گذشته ز وجود
وز خيال دهنت برگ عدم ساخته ايم

قدم از دايره حکم تو بيرون ننهيم
زانکه عمريست که با حکم قدم ساخته ايم

شمع و من در شب هجران تو از آتش دل
تا سحر سوخته و هر دو بهم ساخته ايم

چون کريمي و سئوال از تو خلاف ادب ست
چاره خويش حوالت بکرم ساخته ايم

آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟

ارسالها: 14491

#186 Posted: 8 Jun 2014 22:27

گذشت عمر و خلاص از محن نمييابم

گذشت عمر و خلاص از محن نمييابم
دواي درد دل ممتحن نمييابم

بجستجو همه آفاق را به پيمودم
خبر ز گمشده خويشتن نمي يابم

بهار آمد و گلها شکفت ليک چه سود
گلي که ميطلبم در چمن نمي يابم

مرا ز باغ و گلستان نميگشايد دل
که بوي او ز گل و نسترن نمي يابم

بسوخت بال و پر جان من چو پروانه
که شمع خويش بهيچ انجمن نمي يابم

چگونه چاک نگردد لباس طاقت من
که بوي يوسفم از پيرهن نمي يابم

علاج درد جدائي ز من مجوي حسين
که اين وظيفه يار است من نمي يابم

آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟

ارسالها: 14491

#187 Posted: 8 Jun 2014 22:29

دو چشم کز هوس روي دوست تر داريم

دو چشم کز هوس روي دوست تر داريم
اگر ز گريه شود چشمه دوستتر داريم

بهيچ باب از اين در طريق رفتن نيست
کجا رويم از اين در کدام در داريم

ببوستان رضايت شکفته همچو گليم
چو لاله گرچه بسي داغ بر جگر داريم

اگر تو نيش زني همچو شهد نوش کنيم
که از جراحت تو راحت جگر داريم

در آتشيم ز دست غمت وليک خوشيم
که از حلاوت غمهاي تو خبر داريم

صفا نماند بعالم بيا که از سر صدق
دل از تعلق آن تيره خاک برداريم

وداع همنفسان کن حسين و رخت ببند
که رفت قافله ما هم سر سفر داريم

آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟

ارسالها: 14491

#188 Posted: 8 Jun 2014 22:31

چمن شکفته و گلها ببار مي بينم

چمن شکفته و گلها ببار مي بينم
وليک بي رخ او گل چو خار مي بينم

اگر بهشت بود دوزخ است در چشم
م هر آن ديار که خالي ز يار مي بينم

گل اميد من از باد هجر گشت زبون
خزان نگر که بوقت بهار مي بينم

جراحت دل خود را مجوي مرهم از آنک
بهر که مينگرم دل فکار مي بينم

ز درد هر که بناليد و از جفا بگريخت
ز روي اهل دلش شرمسار مي بينم

دريغ خطه خوارزم شد چنانکه در او
نه يار و مونس و ني غمگسار مي بينم

اساس قصر بقا بايدت نهاد حسين
بناي عمر چو نااستوار مي بينم

آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟

ارسالها: 14491

#189 Posted: 8 Jun 2014 22:33

مراد خاطر خود در جهان نمي يابم

مراد خاطر خود در جهان نمي يابم
دواي درد دل ناتوان نمي يابم

جهان بگشتم و آفاق سر بسر ديدم
ولي ز گمشده خود نشان نمي يابم

چو باد گرد چمنها برآمدم ليکن
گلي که بايدم از گلستان نمي يابم

کناره ميکنم از محفل نکورویان
که شمع مجلس خود زين ميان نمي يابم

ز سوز دل نفسي پيش کس نيارم زد
که يار همنفسي مهربان نمي يابم

دريغ و درد که در خاک بايدم جستن
گلي که در همه بوستان نمي يابم

حسين کوس سفر زن بسوي عالم جان
که آنچه ميطلبم در جهان نمي يابم

آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟

ارسالها: 14491

#190 Posted: 14 Jun 2014 20:34

الا اي طاير سدره نشيمن

الا اي طاير سدره نشيمن
چرا کردي در اين کاشانه مسکن

ترا از بهر جولانگاه نزهت
فراز عرش رحمانست گلشن

تو اي شهباز قدسي چون کبوتر
طناب حرص کردي طوق گردن

هلا اي رستم پيکار وحدت
فرو مگذار اندر چاه بيژن

چو جغد اي طاير قدسي نشايد
بسر بردن در اين ويرانه گلخن

تو اندر خانه تاريک و عالم
ز خورشيد حقايق گشته روشن

گر از خانه برون نتواني آمد
براي روشني بگذار روزن

دل مردان نرفتي زانکه هردم
فريبت ميدهد نيرنگ اين زن

تو چون طفلي و عالم چون مشيمه
مخور خون زانکه شد هنگام زادن

قبائي از بقا چون داد شاهت
ز دوش جان لباس تن بيفکن

براي اقتباس نور بگذر
ز رخت خويش در وادي ايمن

دهن بسته چو غنچه چند باشي
چو گل خنده زنان بيرون شو از تن

چو خواندي نکته الحق عريان
چو کرم پيله گرد خويش کم تن

ز سر عشق آبستن شود دل ا
گر نفس از هوا گردد ستردن

گريبانت بدست آور ز چاکي
بکش بر طارم افلاک دامن

چو در جنگ آمدي با نفس و شيطان
بچنگ آور ز حکمت تيغ و جوشن

ز چنگ ديو نفس ار باز رستي
نتابد پنجه تو گيو و بهمن

بسان طره مشکين خوبان
دل مسکين هر بيچاره مشکن

که از آه جگر سوز ضعيفان
بسوزد ماه را ناگاه خرمن

روا داري که بر ديوار عمر
ت رسد از آهشان سنگ فلاخن

اگر مرد رهي دست ارادت
بدامان شه آفاق در زن

بدرگاه علي نه روي خدمت
که درگاه علي اعلا و اعلن

معاني حقايق زو محقق
مباني و دقايق زو مبين

ز يمن ذات او احکام ملت
باقواي حجج گشته مبرهن

من از تعليم آن شاه يگانه
فرو خواندم ز علم دين چنان فن

که در شرح معاني و بديعش
زبان عقل کل گشته است الکن

هماي همتم از يمن جاهش
فراز عرش ميسازد نشيمن

مرا بر خوان همت نسر طاير
بود کمتر ز يک مرغ مسيمن

سرير سدره ادني پايه ديدم
چو بر درگاه او گشتم ممکن

بچشم همت من مي نمايد
سپهر و هرچه در وي نيم ارزن

الا اي ساقي خمخانه عشق
بده دردي درد عشقم ازدن

مرا بر چهره خود ساز واله
درخت عقل من از بيخ برکن

بيک جرعه ز لوح دل فرو شوي
روايات احاديث معنعن

مرا در نفي کلي محو گردان
خلاصم ده ز احوال لم و لن

تولا چون بدرگاه تو کردم
تبرا ميکنم از شر خود من

از ايرا در همه اطراف گيتي
مرا بدتر ز من کس نيست دشمن

حسين خسته را از فضل درياب
که فضل تست عين فيض ذوالمن

آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟

صفحه

صفحه 19 از 29: « پیشین 1 ... 18 19 20 ... 28 29 پسین »

شعر و ادبیات

شعر و ادبیات /

Mansour Hallaj | ديوان اشعار منصور حلاج

این تاپیک بسته شده. شما نمیتوانید چیزی در اینجا ارسال نمائید.

DMCA/Report Abuse (گزارش) | News | Rules | How To | FAQ | Moderator List | Sexy Pictures Archive | Adult Forums | Advertise on Looti

Copyright © 2009-2025 Looti.net. Looti Forums is not responsible for the content of external sites