ارسالها: 23330
#1
Posted: 16 Mar 2016 21:55
درود
درخواست ایجاد تاپیک در تالار ادبیات را دارم
نام تاپیک: شاعران تاجیکستان
تعداد صفحات : 6
کلمات کلیدی: شاعران اهل تاجیکستان + ادبیات تاجیکستان + شاعر + شعرا + شعر + تاجیک + تاجیکستان
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#2
Posted: 31 Mar 2016 19:10
«فـــــــــهــــــــــرســــــــــتـــــــــــ»
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#3
Posted: 1 Apr 2016 16:46
الفبای تاجیکی
نشان جمهوری شوروی سوسیالیستی تاجیکستان در سال ۱۳۰۸ (۱۹۲۹ میلادی). زیرنویس پارسی تاجیکی آن به دو خط نوشته شده. (زیرنویس سوم روسی است)
زبان تاجیکی به سه خط گوناگون نوشته می‌شده‌است: گونه‌ای از سیریلیک، لاتین، و پارسی. هم‌اکنون در کشور تاجیکستان رسماً از خط سیریلیک استفاده می‌شود.
در پی تغییر خط در تاجیکستان در صد سال اخیر از سه شیوه گوناگون برای نوشتن استفاده کرده‌اند. قبل از انقلاب روسیه خط مردم تاجیکستان پارسی بود. بعد از آن تاجیکان برای مدتی از الفبای لاتین (به فارسی تاجیکی: Alifboi lotinī, Алифбои лотинӣ) استفاده کردند. بعد از رایج شدن خط سیریلیک در روسیهٔ بعد از انقلاب، استفاده از این خط بمرور در برخی جمهوری‌های اتحاد شوروی و کشورهای وابسته به آن رسمیت یافت. از آن پس در تاجیکستان، الفبای سیریلیک با اصلاحات و افزودنی‌های کوچکی با زبان پارسی تطبیق داده و الفبای تاجیکی (به فارسی تاجیکی: Алифбои тоҷикӣ) نامیده شد در تاجیکستان امروز، در کنار خط رسمی تاجیکی از خط پارسی (به فارسی تاجیکی: خط نیاگان، хати ниёгон) نیز بیش از پیش استفاده می‌شود.
الفبای لاتین تاجیکی
الفبای سیریلیک تاجیکی
همخوان‌ها
واکه‌ها
در واژه هایی که از روسی وام گرفته شده‌اند Ю ю برای یو بکار می‌رود.
در تاجیکی صدای کسرهٔ اضافه (ـِ) را با حرف и نشان می‌دهند و «ی» نسبی با ӣ نشان داده می‌شود و «یای نکره» با е. برای نمونه:
- گلِ زیبا Гули Зебо
- گلی زیبا Гуле Зебо
- زیبائی Зебоӣ
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#4
Posted: 1 Apr 2016 17:00
دستور خط پارسی تاجیکی
دستور خط پارسی تاجیکی به تاریخ ۱۲ شهریور ۱۳۷۷ به تصویب جمهوری تاجیکستان رسیده است.
دولت تاجیکستان این شیوه‌نامه را چاپ کرد و رایگان به مردم داد.
واکه‌ها
الف) در آغاز و میان واژه‌ها:
اِِبا ибо، اِدارَه идора، اِنشا иншо، گِرِفتَن гирифтан، دَوِیدَن давидан، خَندِید хандид، کِتاب китоб، اَمرُالدِّین амруддин، فَضلُ‌الدِّین фазлуддин، نُورُالدِّین нуруддин
ب) در از «که» و «چه» و ترکیب‌هایشان به جای «ـه»
بَلکه балки، اَزبَس‌که азбаски، کاش‌که кошки، هَرچه ҳарчи، وَقتِی که вақте ки، هَنگامِی که ҳангоме ки، چه شُما وُ چه مَن чи шумо ва чи ман، رَوِیم چه равйим чи، سَر کُنِید چه сар кунид чи
پ) به جای زیر پایان کلمه در ترکیب‌های وصفی و اضافی و پایان حرف اضافه و ربط [در صورتی که دبیرهٔ پایانی واژه واکه باشد، «ی» نمی‌آید و همان и می‌آید]
ازسببِ азсабаби، هَنگامِ ҳшангоми، مَثلِ масли، موافقِ мувофиқи
گلِ بادام гули бодом، نسیم کُهسار насими куҳсор، پند مرد فاضل панди мирди фозил، برادر دوست نزدیک من бародари дӯсти наздики ман
در واژه‌های مانند زیر، اگر и کشیده (е) هم باشد باز и می‌نویسند:
- در این‌سان واژه‌ها:
پیر пир، سیر сир، دیر дир، میر мир، دید дид، شیر (شیر خوراکی) шир، ریش риш، سیم сим، گیر гир، فیل фил
شیشَه шиша، تیرَه тира، زیرَه зира، سینَه сина، خیرَه хира، کینَه кина
بینا бино، شیرین ширин
- در واژه‌های با پسوند «ین» و «یک»
سنگین сангин، آهنین оҳанин، چوبین чӯбин، خونین хунин، دیرین дерин، زیرین зирин، شیرین ширин
تازیک (تاجیک)тозик (тоҷик)، تاریک торик، نزدیک наздик، خُوارزمیک хоразмик
- وام‌واژه‌های عربی بر وزن «فَعیل» و «تفعیل»
فقیر фақир، حکیم ҳаким، رحیم раҳим، عزیز азиз، بصیر басир، شریک шарик
تحریر таҳрир، تجلیل таҷлил
الف) در پایان واژه‌هایی که بخش آخرشان تکیه‌بر است آید.
شاهی шоҳӣ، ماهی моҳӣ، شالی шолӣ، دشتی даштӣ، آبی обӣ، خُجَندی хуҷшандӣ، عسکری аскарӣ، نَوْسازی навсозӣ، تاکسی (تَکسی) таксӣ، تُفلی туфлӣ، خصوصی хусусӣ، اِبَروری ибарурӣ، تبلیسی тфлисӣ، باتومی (بَتومی) батумӣ
ب) شناسهٔ دوم شخص مفرد بی‌تکیه هم که باشد.
تو آمدی ту омадӣ، تو گرفتی و آمدی ту гирифтӣ ва омадӣ، تو کارْگر ای [کارگر استی، کارگر می‌باشی] ту коргарӣ
نمونه
- پارسی :
- تمام آدمان آزاد به دنیا می‌آیند و از لحاظ منزلت و حقوق با هم برابرند. همه صاحب عقل و وجدانند، باید نسبت به یکدیگر برادروار مناسبت نمایند.
- سریلیک :
- Тамоми одамон озод ба дунё меоянд ва аз лиҳози манзилату ҳуқуқ бо ҳам баробаранд. Ҳама соҳиби ақлу виҷдонанд, бояд нисбат ба якдигар бародарвор муносабат намоянд.
- لاتین :
- Tamomi odamon ozod ʙa dunjo meojand va az lihozi manzilatu huquq ʙo ham ʙaroʙarand. Hama sohiʙi aqlu viçdonand, ʙojad nisʙat ʙa jakdigar ʙarodarvor munosaʙat namojand.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#5
Posted: 1 Apr 2016 17:02
جدول مقایسه‌ای
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#6
Posted: 1 Apr 2016 17:12
فارسی تاجیکی
- بومی برای تاجیکستان، ازبکستان، افغانستان قرقیزستان، قزاقستان
- بومی سخن‌رانان : ۲۰ میلیون (آمار رسمی کشورهای تاجیکستان، افغانستان، ازبکستان و روسیه)
- ۲۸ میلیون (آمارهای غیررسمی ۸ تا ۱۱ میلیون در ازبکستان)
- سامانه نوشتاری : سیریلیک، لاتین، فارسی، تاجیکی بریل
- وضعیت رسمی
- زبان رسمی : تاجیکستان
فارسی تاجیکی که از آن با نام زبان تاجیکی (забони тоҷикӣ) یا زبان فارسی تاجیکی یا فارسی فَرارودی نیز یاد می‌شود، به گویشی از زبان فارسی گفته می‌شود که در آسیای میانه به ویژه در کشورهای تاجیکستان و ازبکستان رایج است. مجلس تاجیکستان در سال ۱۳۷۸ (۱۹۹۹ میلادی) با حذف کلمه فارسی، نام قانونی زبان این کشور را تاجیکی اعلام کرد.
وام‌واژه‌هایی از زبان روسی و ازبکی وارد زبان تاجیکی شده‌است و افزون بر این در مواردی تاجیکان برای برخی معنی‌ها و مفهوم‌ها، واژگانی را به کار می‌برند که در ایران بسامد کمتری برای آن مفهوم دارند. برای نمونه در فارسی تاجیکی به خفاش، کورشب پرک، به فوتبالیست، فوتبالباز، به چای سبز، چای کبود، به بالگرد، چرخبال، به فرودگاه، خیزگه (محل برخاستن هواپیما) و به کتری، چایجوش، می‌گویند. با این‌همه، فارسی تاجیکی بسادگی برای ایرانیان قابل فهم است.
در پی تغییر خط در تاجیکستان، زبان تاجیکی را با الفبای سیریلیک که در آن تغییراتی داده شده‌است، می‌نویسند، که به آن الفبای تاجیکی می‌گویند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#7
Posted: 1 Apr 2016 17:15
لهجه تاجیکی یا گویش تاجیکی؟
برخی زبانشناسان تاجیکی را لهجه‌ای از فارسی می‌دانند. برخی دیگر آن را گویشی از فارسی و متفاوت از گویش امروزی ایران می‌دانند (مؤسسهٔ بین‌المللی استاندارد (ISO) و فرهنگستان زبان و ادب فارسی ایران). با این حال در حقیقت فارسی تاجیکی یک گونه یا زبان‌گونه از زبان فارسی مدرن است. عمده‌ترین تفاوت آن با فارسی ایران و افغانستان تبدیل متفاوت هشت واکه اصلی پارسی نو زودهنگام به واکه‌های کنونی است. واکه‌های سه گونه فارسی برهم منطبق هستند.
اتنولوگ آن را زبانی هم‌خانواده با فارسی ایران می‌داند (اتنولوگ فارسی ایران، دری و تاجیکی را به عنوان سه زبان و زیر گروه زبانهای فارسی طبقه‌بندی می‌کند). البته معیار اتنولوگ برای تشخیص بین گویش و زبان با مراجع دیگر زبانشناسی یکسان نیست و بسیاری از گویش‌هایی که توسط اتنولوگ به‌صورت زبانهای متفاوت رده‌بندی شده‌اند، حتی در محک عدم قابلیت فهم صدق نمی‌کنند. به عنوان مثال، گویش‌های فرانسوی جنوب فرانسه را اتنولوگ به عنوان زبانهای جدا رده‌بندی می‌کند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#8
Posted: 1 Apr 2016 17:20
لهجه‌های فارسی تاجیکی
مناطق فارسی‌زبان ازبکستان
لهجه‌های فارسی تاجیکی در چهار دسته دسته‌بندی شده‌اند.این لهجه ها عبارتند از :
- ۱. گروه شمال غربی که بیشتر لهجه‌های تاجیک تاجیکستان شمالی و ازبکستان را دربر می‌گیرد.
- ۲. گروه مرکزی که لهجه‌های ساکنان قسمت بالای «زرافشان» و «رشتان» و «سوخ» را دربر دارد.
- ۳. گروه جنوبی یعنی لهجه‌های «بدخشان» و «کولاب».
- ۴. گروه جنوب شرقی یعنی لهجه‌های «درواز».
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#9
Posted: 1 Apr 2016 17:24
تغییر خط در تاجیکستان
تاجیکستان کشوری فارسی‌زبان است که مردم آن به گویش فارسی تاجیکی سخن می‌گویند. اکنون در این کشور از خط سیریلیک برای نگارش زبان فارسی استفاده می‌کنند، درحالی‌که دیگر کشورهای فارسی‌زبانِ اصیل، یعنی ایران و افغانستان از خط فارسی استفاده می‌کنند که بیش از هزار سال است برای نگارش زبان فارسی استفاده می‌شود. این در حالی است که خط سیریلیک (یا لاتین) هیچ تناسبی با زبان فارسی ندارد و صرفاً با اهداف سیاسی و استعماری و به‌اجبار به خط مردم تاجیکستان تبدیل شده‌است.
از سال ۱۳۰۲ خورشیدی تلاش‌ها برای تغییر خط در جمهوری سوسیالیستی تاجیکستان توسط شوروی آغاز شد و نهایتاً در فروردین ۱۳۰۷ (آوریل ۱۹۲۸ میلادی) خط استانداردشدهٔ لاتین برای زبانهای ترکی در تاجیکستان خط رسمی شد، درحالی‌که فارسی شاخه‌ای از زبانهای ترکی نیست. این تغییر خطِ اجباری به بهانهٔ ضعیف و مشکل بودن خط عربی و تلاش درجهت ارتقای سوادآموزی انجام شد (با این استدلال که الفبای لاتین یا سیرلیک توان بیشتری برای نمایش در کلمات دارند).
در حدود سال ۱۳۱۹ خورشیدی و هنگام جنگ جهانی دوم، سران شوروی تصمیم به تغییر خط کشورهای تحت‌سلطهٔ خود ــ ازجمله تاجیکستان ــ از خط لاتین به خط سیریلیک یا روسی گرفتند و در تاجیکستان هم خط سیریلیک جایگزین خط لاتین شد.
محمدجان شکوری، ادیب تاجیکستانی و عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی ايران، دربارهٔ تغییر خط از فارسی به لاتین و سیریلیک می‌گوید: «در شوروی خلق‌هایی بودند که خطشان را از عربی برگرداندند. خلق‌هایی که آثار تاریخیِ زیادی نداشتند، با شادمانی تمام، تغییر خط را پذیرفتند. لیکن خلق‌های دیگر، مثل تاجیکان، که تاریخ طولانی داشتند و آثار ادبی و علمی و تاریخی داشتند براثر تغییر خط از همهٔ آنها محروم شدند.
یک مقصد تغییر خط، که با یک فرمان عملی شد، همین بود که این خلق‌ها از گذشتهٔ خود جدا شوند. یک نیست‌انگاری تاریخی و فرهنگی به‌وجود آمد. به گذشته، گذشتهٔ لعنتی می‌گفتند. تاریخ بشریت [در این دیدگاه] از دورهٔ سوسیالیسم شروع می‌شد. این‌طور عقیده پیدا شده‌بود که چیزی که تا این وقت بود تاریخ نیست.
مقصود همین بود که ما از اصل خود دور شویم و دیگر از گذشته یاد نکنیم. به همین دلیل، زبان ما این‌قدر آسیب دید. می‌گفتند که زبان فارسی، زبان اعیان و اشراف بود، زبان فئودالی بود، زبان تصوف و عرفان بود، به خلق خدمت نمی‌کرد، زبان کوچه‌وبازار است، از وی دست می‌باید کشید.
تغییر خط هم مقصدش همین بود. در همان دههٔ بیست و سی [میلادی] می‌گفتند میرزا فتحعلی آخوندزاده و سعید نفیسی طرفدار این هستند که خط فارسی در ایران به لاتین تبدیل شود. اگر امروز نه، فردا خط ایران لاتینی می‌شود. زود باشید که ما از ایران دیر نمانیم!
یک سبب همین بود که می‌گفتند یاد گرفتن خط فارسی دشوار است، ولی لاتین و خط آوایی خیلی آسان است. لیکن اکنون من می‌بینم در دنیا خطی نیست که دشواری نداشته‌باشد. با دشواری‌هایی که [خط] انگلیسی دارد، زمین می‌گوید و آسمان می‌نویسد؛ تمام دنیا را گرفته‌است. فرانسوی چه دشواری‌هایی که ندارد. دشواری‌های خط فارسی پیشِ آنها هیچ است.»
پس از فروپاشی شوروی و استقلال تاجیکستان در سال ۱۳۷۰ خورشیدی (۱۹۹۱ میلادی)، مردم و دولت تاجیکستان تصمیم به بازگشت به خط نیاکان (فارسی) گرفتند، اما این موضوعِ مهم و چالش‌برانگیز تاکنون در این کشور انجام نشده‌است.
نتیجهٔ تغییر خط در تاجیکستان این شد که تاجیکان نسبت به همزبانان ایرانی و افغانستانی تا حدودی بیگانه شوند و ارتباطات درخوری میان آنان صورت نگیرد.
درخواست‌های بسیاری برای تغییر خط از سیریلیک به فارسی در تاجیکستان وجود دارد، اما مقامات این کشور نیازی به این کار نمی‌بینند و تغییر خط را در شرایط کنونی به نفع کشور نمی‌دانند.
هم‌اکنون هیچ نشریه‌ای در تاجیکستان به خط فارسی وجود ندارد و شمار کمی از تاجیکان با این خط آشنا هستند. به عقیدهٔ کارشناسان فرهنگیِ تاجیک، گسترش آموزش خط فارسی در تاجیکستان به‌معنای احیای خط نیاکان و دسترسی مردم این کشور به دریایی از منابع فارسی است که در کتابخانه‌ها و پایگاه‌های اطلاع‌رسانی کشورهای فارسی‌زبان، به‌ویژه ایران، وجود دارد.
بسیاری از شخصیت‌های فرهنگی و ادبیِ تاجیک، خط و الفبای سیریلیک روسی را، که زبان فارسی تاجیکی هم‌اکنون به آن نوشته می‌شود، خطی تحمیلی بر ملت خود می‌شمارند و آن را سبب وابستگی بیشتر تاجیکستان به روسیه قلمداد می‌کنند. آنها می‌گویند خط سیریلیک مانع رشد زبان شده‌است.
چاپ نوشته‌هایی به خط فارسی، اما به‌صورت غیرمعیار و بعضاً با اشکالات املایی چشمگیر در تاجیکستان، این واقعیت را یادآوری می‌کند که پژوهشگران و صاحب‌نظران حوزه‌های علمی، به‌ویژه حوزه‌های فرهنگی-ادبی در تاجیکستان، برای برقراری ارتباطی دوسویه با دیگر کشورهای فارسی‌زبان، ناگزیر به برگرداندن یافته‌های خود به خط فارسی هستند.
یکی از دلایل تعلل در تغییر خط از روسی به فارسی در تاجیکستان، سلطهٔ زبان روسی بر دانشگاه‌ها و رسانه‌های این کشور است که براثر سلطهٔ روسیه و شوروی و ضعیف شدن زبان فارسی در این منطقه بوده‌است. سلطهٔ زبان روسی در زمان شوروی باعث شده‌است که هنوز هم در تاجیکستان زبان روسی به‌عنوان یکی از زبانهای رسمی و زبان علمی و دانشگاهی تلقی شود، به‌طوری‌که در این کشور زبان علم و فن را روسی و در درجهٔ بعد انگلیسی می‌دانند و برای زبان فارسی تاجیکی این توانایی را که با آن دانش و فنون را بیاموزند نمی‌دانند.
امامعلی رحمان، کشوردار (رئیس‌جمهور) تاجیکستان، دربارهٔ تغییر خط از روسی به فارسی گفته‌است: «به‌نظر من هیچ ضرورتی برای تغییر الفبا نیست، چون ما در دوران گذار اقتصادی و فرهنگی قرار داریم و درحالی‌که کشورها مسیر پیشرفت را طی می‌کنند، نباید کاری انجام دهیم که باعث مشکلات بیشتری شود... از طرف دیگر، در شرایط فعلی، اقشار مختلف مردم ازجمله بخش آموزش و پرورش در این زمینه با مشکلاتی مواجه است و اقدام برای تغییر الفبا کار عجولانه‌ای خواهد بود... نیاز نداشتن به تغییر الفبا موضع ماست و اطمینان دارم بیشتر مردم تاجیکستان از این موضع حمایت می‌کنند... خط رسمی سریلیک ساده و قابل استفاده در دنیاست و میراث قدیمی علمی، ادبی و فلسفی تاجیکستان به‌طور عمده به این خط منتشر شده و کسانی که به آنها نیاز دارند، می‌توانند از مراکز علمی و کتابخانه‌ها استفاده کنند».
شاهرخ اسراری، وزیر فرهنگ تاجیکستان نیز دراین‌باره گفته‌است: «برای تغییر رسم‌الخط سریلیک و بازگشت کامل به الفبای فارسی یا خط نیاکان در کشور، زمان زیادی لازم است و این اقدام براساس برنامه‌ریزی ازقبل‌صورت‌گرفته باید پس از آماده‌سازی همهٔ اقشار جامعه انجام شود... برنامهٔ تبدیل حروف سریلیک به خط فارسی در تاجیکستان با صدور یک فرمان و یا حکمی قابل اجرا نیست، چون انجام موفقیت‌آمیز آن آمادگی بیشتری را می‌خواهد... امروز حدود ۹۵٪ جمعیت تاجیکستان با خط فارسی آشنا نیست و با چنین شرایطی بازگشت عجولانه به این خط اوضاع را پیچیده‌تر می‌کند».
استفاده از خط سیریلیک موجب شده‌است که مردم تاجیکستان نتوانند با کشورهای فارسی‌زبانِ دیگر ارتباط برقرار کنند و به‌نوعی فارسی تاجیکی از فارسی ایران و افغانستان بیشتر فاصله بگیرد و به زبان روسی نزدیک شود. همین موضوع باعث شده‌است که زبان روسی در تاجیکستان زبان علمی و رسمی باشد و در دانشگاه‌های این کشور برای تدریس علوم مختلف از زبان روسی استفاده شود و فارسی فقط برای محاوره و شعر و ادبیات معرفی شود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#10
Posted: 1 Apr 2016 17:27
تاریخچه الفبای سیریلیک
نقشه پراکندگی الفبای سیریلیک در جهان. کشورهای سبز تیره خط سیریلیک در آنها تنها خط رسمی است و در سبزهای روشن یکی از خط‌های رسمی است.
خط سیریلیک یا آزبوکا یک خط الفبایی است که در امپراتوری مجارستان اول طی قرن ۱۰م میلادی در مدرسه ادبیات پرسلاو به خاطر بوریس یکم بلغارستان که می‌خواست بلغارها سیستم نوشتاری خودشان را داشته باشند، ایجاد شد. این خط اساس الفباهای مورد استفاده در زبانهای مختلف، به ویژه آنهایی که از منشأ اسلاوی هستند، و زبانهای غیراسلاوی تأثیر گرفته از روسی، چه در گذشته و چه امروزه، است.
خط سیریلیک از خط یونانی باستان با حروف بزرگ گرفته شده است.
زبان فارسی تاجیکی نیز در تاجیکستان با خط سیریلیک که کمی تغییر یافته‌است و خط تاجیکی نام دارد، نوشته می‌شود.
در سده نهم میلادی و پس از پاگرفتن اسلاوها در سرزمین موراویا، راستیسلاو فرمانروای این سرزمین برای پاکسازی این سرزمین از کلیسای رم، از کنستانتین امپراتور بیزانس درخواست کرد که آموزگارانی را برای وی بفرستد تا مردم را به زبان خود با مسیحیت آشنا کنند. پس از آن دو برادر روحانی به نام‌های سیریل (درگذشته به سال ۸۶۹ میلادی) و متودیوس (درگذشته به سال ۸۸۵ میلادی) به یک گروه اسلاو سپرده شدند و آنان نیز در برابر ایستادگی سرسختانه کلیسای رم که برگردان کتاب مقدس را تنها به زبانهای عبری، یونانی و لاتین پذیرفته می‌دانست، انجیل را به زبان اسلاوی برگرداندند. بدین‌سان الفبای سیریلیک که دارای برخی نویسه‌های یونانی است، به نام پدیدآورنده‌اش سیریل شناخته و سیریلیک رفته‌رفته خط اسلاوها شد. آنگاه روسها، اوکراینیها، بلغارها و صربها این خط را به همراه آیین ارتدکس یونانی پذیرفتند و سیریلیک الفبای زبان روسی گشت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 1 از 7