ارسالها: 3291
#14
Posted: 14 Nov 2009 08:01
Stream چیست ؟
اگر با کامپیوتر و به خصوص اینترنت سروکار داشته باشید به احتمال زیاد لغت Stream به گوشتان خورده است. اگر هم نخورده است نگران نباشید خوب الان دیگر آن را شنیده اید. تا به حال به این موضوع دقت کرده اید که برای گوش کردن یک فایل mp3 آن را روی کامپیوتر یا mp3player خود کپی میکنید و سپس آن را پخش میکنید. اما هنگامی که به رادیوی اینترنتی گوش میکنید مجبور نیستید که اول تمام رادیو را روی کامپیوتر خود کپی کنید و سپس آن را گوش کنید. اطلاعات همان طور که به کامپیوتر شما میرسند فورا اجرا میشوند. این باعث میشود که شما بتوانید به صورت آنلاین صوت و ویدئو را تماشا کنید. به این کار Streaming میگویند.
Stream در لغت به معنای جریان - رود و جاری شدن است. و در کاربرد تکنولوژی به جریان دائم اطلاعات از یک مکان به مکان دیگر گفته میشود. مانند خیلی از لغات دیگر برای لغت Stream معادل فارسی وجود ندارد. از این روش برای پخش مستقیم اطلاعات مانند مثال هایی که زده شد استفاده میشود. کاربرد دیگر Stream جلوگیری از کپی کردن اطلاعات است. برای مثال اگر اینترنت پر سرعت داشته باشید میتوانید با پرداخت چند دلار بسیاری از فیلم های سینمایی روز را از طریق وب سایتشان به صورت آنلاین نگاه کنید. اما چون اطلاعات به صورت Stream برای شما ارسال میشوند نمیتوانید آنها را کپی و ضبط کنید. ( البته این همیشه صادق نیست )
چرا این لغت را در اینجا توضیح داده ایم ؟ دستگاه های پخش کننده ی صوتی و تصویری زیادی از Stream برای پخش صوت و تصویر استفاده میکنند و ممکن است که با این لغت زیاد برخورد کنید. برای مثال تلویزیونی که قادر است یک فیلم را به صورت بی سیم و با Stream از کامپیوتر شما دریافت کند و آنرا پخش کند.
عشق من عاشقم باش!≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
دل نه اجبار میفهمد نه نصیحت...
آنکه لایق دوست داشتن است را دوست می دارد.
ارسالها: 3291
#15
Posted: 14 Nov 2009 18:15
چرا دستگاهای بیسیم اطرافمان از باند ۲/۴ گیگاهرتز استفاده می کنند ؟
نگاهی به اطراف خود بیاندازید، به سرعت متوجه می شوید که اکثر دستگاهای بیسیم اطراف شما از باند ۲/۴ گیگاهرتز برای ارتباط استفاده می کنند.
وسایلی همچون روتر بیسیم وای-فای، هدست بلوتوث و ریموت درب گاراژ جزو این دسته از وسایل قرار می گیرند.
حال از میان این همه باند فرکانسی، چرا ۲/۴ اینقدر محبوبیت یافته؟ اگر به دنبال جواب هستید، در آشپزخانه دنبالش بگردید!
ولی اگر جوابتان را پیدا نکردید، می توانید آنرا در ادامه مطلب بیابید.
در همین لحظه که در حال خواندن این مطلب هستید میلیون ها موج در حال گذشتن از کنار شما هستند، امواجی همچون: موبایل، رادیو، تلویزیون، امواج ماهواره، روتر بیسیم همسایه کناری و یا تلفن بیسیم خانه کوچه پشتی، که همگی حامل اطلاعات کدگذاری شده تحت استاندارد فرستنده و گیرنده، با باند فرکانسی خاصی در حال انتشار هستند.
اگر نگاهی به تلفن بیسیم کنارتان بیاندازید، برچسب ۲/۴ گیگاهرتز آن را مشاهده می کنید، برچسبی که بعضی از افراد با دیدن آن می گویند: اوه پسر سرعت این تلفن از سرعت پردازنده کامپیوتر من هم بیشتر است!
در واقع چنین نیست و این عدد نمایانگر فرکانس موجی است که پایه تلفن جهت برقراری ارتباط، به گوشی ارسال می کند.
هرتز، واحد تعداد انجام کار بر اساس ثانیه است.
در امواج، فرکانس به معنی میزان نوسان موج و در کامپیوتر، به معنی نرخ ساعت پردازنده مرکزی و در نمایشگرها، به معنای تعداد تصاویر نمایش داده شده بر اساس ثانیه است.
سوال اصلی اینجا است که چرا از میان ۲،۳۹۹،۹۹۹،۹۹ فرکانسی که بالا و پایین تر از این موج قرار دارند، سازندگان فرکانس ۲/۴ گیگاهرتز را برای دستگاه های خود انتخاب می کنند؟
تنها دلیل منطقی را می توان قانون و کنترل از سوی سازمان خاص در نظر گرفت.
اگر نگاهی به قوانین کمیسیون فدرال ارتباطات آمریکا بیاندازید، متوجه خواهید شد که این کمیسیون تعدادی از باندهای فرکانسی را تحت عنوان باند ISM معرفی می نماید، باندهایی که برای استفاده در مصارف صنعتی، علمی و درمانی تعیین شده اند.
باندهایی همچون ۹۰۰ مگاهرتز، ۲/۴ گیگاهرتز و ۵/۸ گیگاهرتز در این دسته قرار می گیرند. استفاده از این باندها برای همه آزاد و رایگان است و نیازی به کسب مجوز از مرجع خاصی ندارد.
ولی اگر سازنده ای بخواهد از باند دیگری به جز باندهای آزاد (ISM) استفاده کند، بایستی با درخواست به سازمان ITU واقع در دفتر سازمان ملل سوئیس و پرداخت هزینه گزاف، حق استفاده از باند مورد نظر را بدست آورد.
با وجود باندهای آزاد چنین کاری برای ارتباطات با برد کم و در سطح خانگی غیر معقول به نظر می رسد و به همین دلیل است که سازندگان وسایل با مصارف خانگی به باندهای آزاد روی می آورند.
چرا ۲/۴ گیگاهرتز:
با وجود باندهای آزاد متعدد چرا استفاده از ۲/۴ به اینگونه فراگیر شده است؟ در موضوعی همچون تلفن های بیسیم ۲ انتخاب فرکانسی برایتان وجود دارد: ۹۰۰ مگاهرتز و ۲/۴ گیگاهرتز تلفنهای ۹۰۰ مگاهرتز برای مکانهای چند طبقه و دارای موانع میتواند انتخاب مناسبی باشد، ولی برای محیط های با مساحت زیاد تلفن های ۲/۴ گیگاهرتز انتخاب مناسب تری هستند. این در حالی است که این تلفن ها از آنتن کوچکتری جهت ارسال امواج استفاده می کنند و همین باعث کوچک تر شدن اندازه تلفن می شود.
لازم به ذکر است که با افزایش فرکانس میزان ضریب نفوذ موج افت می کند. به عنوان مثال یک فرستنده رادیویی می تواند کیلومترها مسافت را تحت پوشش قرار دهد و این در حالی است که یک فرستنده موبایل این قابلیت را ندارد. در واقع با افزایش فرکانس، فرستنده و گیرنده می بایست به خط دید یکدیگر نزدیک شوند تا بتوانند با هم ارتباط برقرار کنند.
امواج بالاتر قابلیت حمل حجم بیشتری از اطلاعات را نسبت به امواج با فرکانس کمتر را دارند و در عین حال نویز پذیری کمتری نسبت امواج پایین دارند و به همین دلایل است که نمیتوان از موج ۵۰۰ کیلوهرتزی رادیو که دارای قدرت نفوذ بالایی است برای تلفن همراه استفاده نمود.
روترهای وای-فای در ابتدا از باند ۵/۸ گیگاهرتز استفاده میکردند که استاندارد 802.11a نامیده شد. اما از آن پس انجمن مهندسان برق و الکترونیک تصمیم گرفت تا از باند ۲/۴ گیگاهرتز به سبب وجود تعداد کانالها و مساحت تحت پوشش بیشتر و در مقابل قیمت کمتر تجهیزات، در روترهای بیسیم استفاده شود که آن را استاندارد 802.11b نامید.
هم اکنون و پس از گذشت چندین سال از تصویب اولین استاندارد وای-فای، تقریبا تمامی روترهای موجود در بازار از استاندارد 802.11n پشتیبانی می کنند، که بعضی از آنها علاوه بر باند ۲/۴ قابلیت سرویس دهی بر روی باند ۵/۸ را نیز به صورت همزمان دارند.
روتر ها می توانند بر روی باندهای ۲/۳ و ۲/۵ هم نیز سرویس دهند، ولی به دلیل مسائل قانونی سازندگان تنها اجازه ساخت روتری را دارند که در بازه فرکانسی ۲۴۰۰ تا ۲۴۸۳/۵ مگاهرتز کار کنند.
برای این باند آزاد باید از فرهای آشپزخانه مایکروویو (مایکروفر) تشکر کنیم!
مایکروفرها با انتشار ریز موج (به امواجی که طول موج آنها بین ۱ میلیمتر تا ۱ متر باشد، اصطلاحا ریز موج اطلاق می شود) در قدرت بسیار بالا باعث گرم شدن مواد غذایی می شوند. باید توجه کرد که این امواج در فرکانسهای خاص تولید میشوند و تنها بعضی از مواد را تحت تاثیر قرار میدهند.
موادی از قبیل چربی و آب، با برخورد این امواج گرم میشوند که اصطلاحا این پدیده را Dielectric Heating می نامند. لازم است بدانید که امواج مایکروفر بر بعضی از مواد همچون شیشه و پلاستیک تاثیری ندارند و تنها از آنها عبور می کنند و این در حالیست که اصلا رابطه خوبی با فلزات ندارند و حسابی با هم درگیر می شوند.
داستان از اینجا شروع می شود که مایکروفرها از سال ۱۹۴۷ وارد بازار شده اند و آنها با فرکانسهای ۹۰۰ مگاهرتز، ۲/۴ گیگاهرتز، ۵/۸ گیگاهرتز و ۲۴ گیگاهرتز ساخته می شدند که پس از مدتی سازندگان تصمیم گرفتند از باند ۲۴۵۰ مگاهرتز به دلیل مقرون به صرفه بودن نسبت به بقیه باندها استفاده کنند.
کمیسیون فدرال ارتباطات آمریکا(FCC) که چند سال پس از ورود مایکروفرها تصمیم به تصویب قانون برای باندهای آزاد گرفت، راه حلی جز انتخاب باند ۲/۴ گیگاهرتز نداشت، زیرا تا آن زمان تعداد زیادی مایکروفر روانه بازار گشته بود که در این باند کار می کرد.
لذا به همین منظور آنها باند ۲۴۵۰ مگاهرتز را به عنوان حد وسط بازه فرکانسی در نظر گرفتند و برای جلوگیری از اختلالات فرکانسی اجتناب ناپذیر، چند مگاهرتز به بالا و پایین فرکانس افزودند تا سرانجام بازه فرکانسی ۲۴۰۰ تا ۲۴۸۳/۵ مگاهرتز به عنوان باند آزاد تصویب شد و این سر آغازی برای روی آوردن سازندگان به باند ۲/۴ گیگاهرتز شد.
با این اوصاف شما با خودتان این فکر را می کنید که با وجود این همه دستگاه در باند ۲/۴ آیا تداخل فرکانسی به وجود نخواهد آمد؟
جواب مثبت است، ماهیت موج اصولا غیر قابل کنترل می باشد و با برخورد به هر مانع خاص رفتاری متفاوت از خود نشان می دهد به همین سبب دستگاه هایی که در باند ۲/۴ کار می کنند، حتی اگر دارای کاربری های جداگانه باشند برهم تاثیر می گذارند. به همین منظور دستگاه ها به گونه ای طراحی گردیده اند تا جایی که ممکن است اختلالات را به کمترین حد خود برسانند. به عنوان مثال مایکروفرها دارای محافظهایی در اطرافشان هستند تا از خروج موج تولید شده جلوگیری کنند.
درب آنها نیز از این قاعده مستثنا نیست، صفحه مشبکی که در پشت شیشه درب قرار دارد این وظیفه را بر عهده دارد، حفره ها به گونه ای تعبیه شده اند تا شما بتوانید غذایتان را ببنید. در عین حال اندازه حفره ها اندکی از اندازه موج تولید شده توسط مایکروفر کمتر است تا مانع از نشت امواج به خارج شود.
اگر هم در منزلتان از روتر بیسیم ۲/۴ استفاده می کنید و از از قطع شدن پیاپی آن به سبب وجود اختلال فرکانسی رنج می برید به شما پیشنهاد می کنیم که:
- تا می توانید دستگاه های هم فرکانس را از هم دور نگاه دارید ( در اتاق های مجزا )
- اگر فکر می کنید با تلفن بیسیم تداخل دارد، کانال روتر را که بین ۱ تا ۱۳ است تغییر دهید تا به کانال مطلوب دست پیدا کنید. ولی به خاطر داشته باشید که اکثر تلفن های بیسیم هر بار که بر روی پایه قرار می گیرند ، کانال را تعویض می کنند.
- در نهایت اگر مشکل به قوت خود باقی ماند و مشکلتان با تلفن حل نشد، تلفن جدید که در باند دیگری کار می کند خریداری کنید.
عشق من عاشقم باش!≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈دل نه اجبار میفهمد نه نصیحت...
آنکه لایق دوست داشتن است را دوست می دارد.
ارسالها: 3291
#16
Posted: 15 Nov 2009 15:44
Tablet PC چیست ؟
Tablet PC یک کامپیوتر قابل حمل شبیه نوت بوک یا یک دستگاه لوح مانند است که دارای یک نمایشگر لمسی یا قلمی است که به کاربر خود این امکان را میدهد که به جای موس و کیبرد با دستگاه توسط انگشت دست یا یک قلم مخصوص که Stylus نام دارد کار کند.
Table PC ها توسط اتصالات بیسیم به شبکه و اینترنت متصل میشوند. شکل لوح مانند این کامپیوتر ها این امکان را میدهد تا آنها در مکان هایی که استفاده از لپ تاپ ها مشکل یا سنگین است قابل استفاده باشند. Tablet PC ها نقطه اوج پیشرفت تکنولوژی سخت افزارهای نوت بوک و راحتی امکان کار و ورود اطلاعات به دستگاه هستند.
اشکال مشهور Tablet PC :
نوح لوحی
Slate : یا لوحی. نوعی از این خانواده که فاقد کیبورد هستند. هرچند که امکان اتصال جداگانه کیبورد USB یا بلوتوث به آنها وجود دارد. این نوع معمولا دارای نمایشگر از نوع LCD با سایز بین 8.4 تا 14.1 اینچ هستند و به عنوان کامپیوتر کار در شغل های ایستاده مانند پزشکی - آموزش و .. بسیار استفاده میشوند.
Tablet قابل تبدیل
Convertibles : انواع Convertible یا همان قابل تبدیل Tablet PC یک بدنه اصلی دارای کیبورد و یک نمایشگر دارند. این نوع شباهت زیادی به لپ تاپ های پیشرفته دارد و اغلب بزرگتر و سنگین تر از نوع Slate هستند. اغلب نمایشگر از طریق یک مفصل به بدنه متصل است. این مفصل به نمایشگر این امکان را میدهد که 180 درجه حول محور خود بچرخد و بتواند به صورت برعکس روی بدنه و کیبورد قرار بگیرد در این حالت همانطور که در تصویر ملاحظه میکنید یک صفحه تخت قابل نوشتن ایجاد میشود. این قابلیت یک نقطه ضعف هم برای این نوع کامپیوتر محسوب میشود. زیرا این انواع در محل مفصل خود ضعیف هستند و به راحتی آسیب میبینند.البته انواعی از مدل ها با استحکام بالاتر در دسترس است.
این نوع از Tablet ها در حال حاضر مشهورترین نوع در میان دیگر انواع هستند به دلیل اینکه به افرادی که هنوز به استفاده از قلم یا دست برای کار با کامپیوتر عادت ندارند این امکان را میدهد تا بتوانند از کیبورد استفاده کنند.
نوع دورگه
Hybrid : مدل های هیبرید یا دو رگه انواعی هستند که خصوصیات Slate ها و Convertible ها را با هم دارند. این انواع دارای یک کیبورد هستند که قابلیت جدا شدن از دستگاه را دارد. نوع دو رگه نباید با انواع Slate که دارای کیبورد قابل جدا شدن هستند اشتباه گرفته شود. کیبورد های قابل جدا شدن انواع Slate قابلیت چرخش و تبدیل به یک کامپیوتر شبیه Convertible ها را ندارند.
استفاده ازTablet ها روز به روز در حال گسترش است و با آمدن ویندوز ویستا مدل های جدید مجهز به این سیستم عامل هستند. قیمت این نوع کامپیوتر نیز در حال کاهش است و میتوان با قیمتی کمی بیشتر از یک لپ تاپ .یک Tablet PC خریداری کرد.
عشق من عاشقم باش!≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈دل نه اجبار میفهمد نه نصیحت...
آنکه لایق دوست داشتن است را دوست می دارد.
ارسالها: 3291
#18
Posted: 17 Nov 2009 11:36
هیچ کس از این که بشنود، انویدیا قصد ارائه نسل بعدی پردازنده های گرافیکی را دارد؛ شکّه نخواهد شد. اگر انویدیا بگوید که این نسل سریع تر از هر چیزی است که تا کنون وجود داشته؛ عده ای حدس می زنند که کارت گرافیک های این نسل، یکی از جالب ترین و کم صدا ترین محصولات این کمپانی خواهند بود. اما با تمام این احوال؛ باز هم کسی تعجب نخواهد کرد. چون این تغییر و تحول ها دیگر عادی شده اند.
با اولین سری از شایعاتی که در باره نسل بعدی کارت های گرافیکی شرکت انویدیا به گوش رسید؛ خیلی از افراد تقریبا مطمئن شدند که کارت گرافیکی بعدی GeForce GTX 580 نام می گیرد. اگر چه این شایعه فعلا رد یا تایید نشده است اما خبر هایی از کارت جدید به گوش می رسد.
انویدیا اول از همه یک سیستم خنک کننده جدید را معرفی کرده است. در سیستم جدید از آب هم استفاده شده.( البته طبیعتا در این سیستم از فن نیز استفاده می شود ) به این صورت که: آب در لوله ای مسی که درون کیس کارت گرافیک قرار دارد؛ به گردش در می آید و بعد از آن با گردش به دور هیت سینک، آب گرم شده و هیت سینک خنک می شود و به این ترتیب این سیستم به دور کردن بیشتر گرما از هیت سینک و البته پردازنده گرافیکی، کمک می کند. وقتی آب خنک شد دوباره به هیت سینک باز می گردد و این فرایند تکرار می شود. با توجه به ادعای انویدیا، نتیجه این گونه خواهد بود که: صدای این نسل از فن ها، 7 دسی بل کم تر از صدای فن GTX 480 خواهد بود. همچنین طبیعی است که دما هم پایین تر باشد.
در کنار این معرفی، تام پیترسن از انویدیا؛ یک دمو از Call Of Duty : Black Ops نشان داد که توسط کارت قدرتمند بعدی این شرکت پردازش می شد. این دمو همچنین، اولین نمایش عمومی از "گیم پلی" این بازی بود. امیدوار کننده تر این که انویدیا وعده داده که اولین نمایش عمومی از کارت بعدیش را هم به زودی برگزار کند. پس ما هم منتظر معرفی این کارت ها می مانیم.
عشق من عاشقم باش!≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈دل نه اجبار میفهمد نه نصیحت...
آنکه لایق دوست داشتن است را دوست می دارد.
ارسالها: 3291
#19
Posted: 18 Nov 2009 04:23
ال سی دی یا پلاسما ؟ انتخاب درست کدام است؟
کارت بانکی تان را برداشته و برای خرید یک تلویزیون صفحه تخت درست و حسابی به فروشگاه لوازم صوتی و تصویری می روید. بعد از ورود به فروشگاه تازه مشکل شروع می شود، حال باید بین تلویزیون های ال سی دی و پلاسما دست به انتخاب بزنید! به راستی کدامیک بهتر است و نیاز مرا برآورده می کند؟ حتی اگر بخواهیم مساله را سخت تر کنیم، باید پای تلویزیون های ال ای دی را هم به این بازی باز کنیم . اما ترجیح می دهم در جای دیگری به آن بپردازم و شما را برای خرید تلویزیون جدید ناامید نکنم.
اگر بخواهیم منصفانه به دو گروه درگیر در این ماجرا نگاه کنیم، هر یک از این استانداردها دارای مزایا و معایبی هستند که هنگام انتخاب باید مورد توجه قرار گیرند و هیچ یک از آنها را نمی توان کامل و بی عیب دانست. فقط هنگام خرید باید نیازهای مان و نسبتش با جیب مان را سبک و سنگین کنیم و مناسب ترین انتخاب را داشته باشیم.
تفاوت های میان تکنولوژی پلاسما و ال سی دی:
صفحات پلاسما و ال سی دی ممکن است در ظاهر شبیه هم باشند، اما شکل ظاهری و میزان ضخامت را می توان پایان شباهت این دو تکنولوژی دانست. نمایشگرهای پلاسمایی همانگونه که از نامشان بر می آید ، شامل شبکه ای از سلول های کوچک حاوی پلاسمای گازی است که با ولتاژ الکتریکی مشخصی برای ایجاد تصویر تحریک می شوند. نمایشگرهای ال سی دی (liquid crystal display یا صفحه نمایش کریستال مایع) از حجم فشرده ای از کریستال مایع تشکیل شده اند که فضای بین دو صفحه شیشه ای را پر کرده. در اینجا تصاویر توسط سطوح گوناگون شارژهای الکتریکی که بر روی کریستال مایع اعمال می شود به وجود می آیند.
آیا میان کیفیت تصویر تلویزیون های سی آر تی معمولی با تلویزیون های پلاسما و ال سی دی تفاوت خاصی قابل مشاهده است؟
برای مصرف کنندگان اینکه چه اتفاقاتی در پشت پرده تولید تصویر تلویزیون می افتد اصلا اهمیتی ندارد. بلکه موضوع مهم چگونگی ایفای نقش این ابزار در نمایش بی عیب و نقص تصاویر است. از این دیدگاه هر دوی تلویزیون های پلاسما و ال سی دی تصاویر عالی و جذابی تولید می کنند. البته هنوز هم ممکن است برخی عاشقان سینمای خانگی و خوره های بازی را بیابید که معتقدند سی آر تی ها تصویر بهتری دارند. هرچند که با تولید پلاسماهای جدید و پیشرفت های کیفی ال سی دی با استفاده از تکنولوژی ال ای دی بک لایت دیگر این گونه صحبت ها کم لطفی و متعصبانه به نظر می رسند.
اما در مقام مقایسه این دو تکنولوژی افرادی که به شکل حرفه ای از سینمای خانگی استفاده می کنند، معتقدند که کیفیت پلاسما یکی دو پله بهتر از ال سی دی است و به قول معروف یک سر و گردن بالاتر است. دلیل این امر هم در اینجا است که تلویزیون های پلاسما رنگ سیاه واقعی تر و تیره تری را نسبت به ال سی دی ها نمایش می دهند و این تفاوت باعث می شود در سکانس های تاریک فیلم جزئیات و کنتراست بهتری را شاهد باشیم. ماهیت فناوری ال سی دی اینگونه است که نوری از پشت لایه های شیشه ای به آن می تابد تا تصویر تولید شود و همین امر هم باعث می شود که ال سی دی ها هیچگاه به تاریکی حقیقی دست نیابند. زیرا در تاریک ترین صحنه ها هم باز مقدار کمی نور از میان پیکسل های تصویر به بیرون نشت می کند. البته این نقیصه در نسل های جدید ال سی دی رو به بهبود است.
مزایای پلاسما نسبت به ال سی دی:
علاوه بر کنتراست بهتر به دلیل قابلیت نمایش رنگ سیاه عمیق تر، تلویزیون های پلاسما نسبت به ال سی دی ها زاویه دید بهتری دارند. زاویه دید یعنی اینکه شما در چه موقعیتی از فضای ۱۸۰ درجه ای جلوی صفحه بنشینید و بدون کاهش کیفیت و یا تغییر رنگ بتوانید تصاویر را ببینید. این زاویه در ال سی دی ها مقداری کوچک تر از پلاسما است و از دو طرف تصویر چندان مناسبی را نمی توان دید. البته این زاویه روز به روز در حال باز شدن است و برخی از ال سی دی هایی که به تازگی به بازار ارائه شده اند زاویه دیدی همانند پلاسماها دارند. پلاسماها همچنین رنگ های روشن تر و شفاف تری را به نمایش می گذارند. این ایراد ال سی دی باز هم به همان نشت نور از پشت لایه کریستال مایع برمی گردد که میزان اشباع رنگ ها را تحت تاثیر قرار می دهد.
برخی صاحب نظران هم عقیده دارند که بعضی ال سی دی ها تصاویر را کمی محو و تار نمایش می دهند، که این مورد در صحنه های پرسرعت فیلم ها و یا برنامه های ورزشی بیشتر قابل تشخیص است. البته این صحبت را بیشتر در خصوص نسل های قبلی ال سی دی می توان پذیرفت و ال سی دی های جدید چنان تغییر و تکامل معنی داری را پشت سر گذاشته اند که تفاوت های اینچنینی آنها با پلاسما بسیار ناچیز شده است. با کم شدن زمان پاسخگویی پیکسل ها (که با میلی ثانیه سنجیده می شود) چنان تصاویری در صحنه های اکشن به شما نشان داده می شود که باورش هم برای تان سخت است.
بزرگترین مزیت تلویزیون های پلاسما نسبت به پسرعموهای ال سی دی شان قیمت ارزان تر آنها است، به خصوص که در تلویزیون های صفحه بزرگ این قیمت بیشتر محسوس و قابل لمس است. با توجه به رزولوشن و کیفیت تصویر، هنوز تلویزیون های پلاسما به راحتی پشت ال سی دی های هم قیمت شان را به خاک می مالند. در بازار بسیاری از کشورها امروزه تلویزیون های پلاسما در اندازه های ۴۲ تا ۷۰ اینچ ارائه می شوند. مثلا یک پلاسمای ۴۲ اینچ با رزولوشن 1020x768 تقریبا ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ دلار قیمت دارد. و حتی ممکن است یک پلاسمای ۳۲ اینچ را با قیمتی زیر ۸۰۰ دلار هم پیدا کنید. اما مطمئنا برای ال سی دی های اینچنینی باید مبالغ بالاتری را بپردازید، هرچند که این تفاوت روز به روز کمتر و رقابت بیشتر می شود.
مزایای ال سی دی نسبت به پلاسما:
ال سی دی ها نسبت به پلاسماهای هم اندازه شان معمولا رزولوشن تصویر بالاتری دارند، که این به معنی تعداد پیکسل بیشتر در صفحه است. ال سی دی همچنین نسبت به صفحات پلاسما برق کمتری مصرف می کند. برخی از مدل های جدید ال سی دی حتی کمتر از نصف پلاسماهای هم گروه شان مصرف انرژی دارند.
از نظر جثه هم ال سی دی ها از پلاسماهای هم اندازه شان سبک تراند و همین امر جابجایی و نصب آنها روی دیوار را راحت تر می کند. یکی از دلایل این امر استفاده از پلاستیک در ساخت صفحه محافظ بیرونی ال سی دی ها است. در صورتی که در تلویزیون پلاسما این صفحه باید از شیشه ساخته شود.
برخی خبرگان در زمینه ال سی دی هم عقیده دارند که طول عمر ال سی دی ها بسیار بیشتر از صفحات پلاسما است. البته این نظر بیشتر در خصوص نسل های اولیه پلاسما صحیح بود که پس از ۲۰ هزار ساعت کار نیمی از روشنایی اولیه شان را از دست می دادند. اما بسیاری از پلاسماهای موجود در بازار طول عمری تقریبا برابر با ال سی دی و در حد ۶۰ هزار ساعت دارند. با یک حساب ساده متوجه می شوید که این زمان یعنی اینکه شما می توانید برای ۷ سال متوالی ۲۴ ساعته از تلویزیون تان استفاده کنید.
از نظر کیفیت هم ال سی دی ها بالاخره در یکی دو سال اخیر با معرفی تکنولوژی LED Backlight تقریبا خودشان را به پلاسما رساندند. در این فناوری به جای استفاده از لامپ های فلورسنت از یک مجموعه نور ال ای دی استفاده می کنند. از نور ال ای دی هم به دو روش استفاده می شود: مستقیم و کناری. مسلما استفاده از روش مستقیم بسیار بهتر است، زیرا به تولیدکنندگان این امکان را می دهد که هنگام لزوم نور بخش هایی از تصویر را خاموش کنند که این به معنی کنتراست و وضوح تصویر بیشتر است. در روش کناری هم همانگونه که از نامش پیدا است، از گروهی ال ای دی در اطراف صفحه نمایش استفاده می شود. این نور سپس با استفاده از تعدادی آینه به طور یکنواخت در تمام صفحه پخش می شود، که بسیاری از کارخانه ها هم از همین روش استفاده می کنند. امسال هم باید منتظر استفاده بیشتر از ال ای دی در صفحات نمایش و کیفیت بهتر تصاویر باشیم، اما یادمان باشد که آن را با OLED ها که یک دسته جدا در شاخه صفحات نمایش هستند اشتباه نگیریم!
ممکن است شما چیزهایی در خصوص سوختگی صفحات پلاسما شنیده باشید. چیزی که به طور معمول در صفحات ال سی دی دیده نمی شود. این سوختگی صفحه هنگامی صورت می گیرد که یک تصویر ثابت برای مدت زمان طولانی روی صفحه نمایش داده شود، در نتیجه شبه آن تصویر همانند روحی سرگردان روی صفحه باقی می ماند که در اصطلاح از آن با عنوان سوختگی صفحه یاد می کنند. البته در پلاسما های امروزی این مورد کمتر به چشم می خورد که آن را باید ممنون فناوری تازه تر و امکاناتی از قبیل Screen Saver باشیم، اما به هر حال سوختگی صفحه نمایش هنوز یکی از اتفاقات دردناکی است که ممکن است برای صاحبان پلاسما به وقوع بپیوندد. خب، البته در پلاسماهای امروزی این مسئله فقط چند روز باعث دردسر در تماشای برنامه های مورد علاقه تان می شود و به مرور از بین می رود.
با این تفاسیر، در حال حاضر کدام یک برای من مناسب تر است؟ ال سی دی یا پلاسما؟
اگر تصمیم دارید برای خرید یک تلویزیون صفحه بزرگ (منظورم بالای ۵۰ اینچ است) به فروشگاه مراجعه کنید، مناسب ترین انتخاب تان پلاسما خواهد بود. با انتخاب پلاسما دست شما برای خرید های گنده تر با هزینه کم کاملا باز است تا حسابی بتوانید در بین دوستان و آشنایان خودی نشان دهید! اگر چه ال سی دی رزولوشن بهتری را در اختیار شما می گذارد، اما پلاسما هنوز از لحاظ کیفیت تصویر روی سکوی بالایی ایستاده است و به شما لبخند می زند. البته نکته دیگری که در تصمیم گیری شما بین پلاسما و ال سی دی حتما باید مورد توجه قرار گیرد، وجود تیونر دیجیتال HD داخلی است. زیرا هنوز برخی تلویزیون ها فقط دارای تیونر آنالوگ هستند که با این صفحه بزرگ کیفیت چندان مناسبی را برای تماشا نخواهید داشت.
اگر قصد انتخاب تلویزیونی در اندازه کوچکتر دارید (۱۷ تا ۴۲ اینچ) تنها راهی که یک محصول خوش قیافه و خوش فرم را که با سلیقه تان جور باشد به خانه ببرید، خرید یک ال سی دی است. و باعث خوشحالی خریداران است که ال سی دی ها امروزه پایین ترین قیمت تاریخ تولید و فروش خود را دارند.
البته در خصوص نوع و محل استفاده تلویزیون هم جای بحث فراوانی است، اینکه می خواهید از آن در محیط روشن و معمولی خانه استفاده کنید یا اینکه یک محیط تاریک و سینما مانند را ترجیح می دهید؟ خرد جمعی اینگونه حکم می کند که ال سی دی به خاطر سیستم نور پشتی اش برای استفاده در روز و محیط های روشن مناسب است و پلاسما به دلیل اینکه در صفحه جلویی اش از شیشه استفاده می کند برای یک سینمای خانگی تاریک کاربردی تر خواهد بود. با این حال محصولاتی مانند پلاسماهای صفحه مات پایونیر و ال سی دی های تولید شده با تکنولوژی ال ای دی بک لایت با کیفیت تیرگی مناسب، تمام این محاسبات را به هم ریخته اند. پس بهتر است اینگونه بگوییم که برای محیط های تاریک پلاسما بهترین گزینه است و همچنین پلاسمای با پوشش مات و ضدانعکاس نور وسیله ای همه فن حریف خواهد بود.
در این میان، آیا واقعا خرید یک نمایشگر فول اچ دی 1080p عاقلانه است؟
اگر شما واقعا یک معتاد تصاویر HD هستید که سعی می کنید تا حد امکان فقط از منابع با کیفیت 1080p استفاده کنید، پس ظاهرا بهترین انتخاب شما یک ال سی دی خواهد بود. به هرحال 1080p به سرعت در حال تبدیل شدن به یک فرمت عادی و روزمره است که توسط بسیاری از ال سی دی های با رزولوشن تصویر 1920x1080 پیکسل پشتیبانی شده و قابل نمایش است. امروزه حتی ال سی دی ها و پلاسماهای ارزان قیمت هم با رزولوشن 1366x768 و 1024x768 که همان 720p است تولید می شوند. اگر آنقدر پول کنار گذاشته اید که می خواهید یک صفحه نمایش ۵۰ اینچی یا بزرگتر بخرید، دلیلی ندارد که به کیفیتی کمتر از 1080p فکر کنید.
البته محتوای خیلی کمی با کیفیت 1080p برای تماشا وجود دارد و بسیاری از شبکه های تلویزیونی هنوز این کیفیت را پشتیبانی نمی کنند و یا حتی فیلم های سینمایی بصورت دی وی دی و با کیفیتی کمتر از این حد عرضه می شوند. امروزه تنها می توان از دیسک های بلوری و ویدیوهای دانلودی HD به عنوان تنها منابع تصویری با کیفیت 1080p نام برد. اما مطمئنا در آینده ای نزدیک این داستان به لطیفه بامزه ای شباهت پیدا خواهد کرد. کدام یک از شما هنوز از نوارهای بتا مکس و حتی نوارهای VHS برای تماشای فیلم استفاده می کنید؟
عشق من عاشقم باش!≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈دل نه اجبار میفهمد نه نصیحت...
آنکه لایق دوست داشتن است را دوست می دارد.
صفحه 2 از 12