انجمن لوتی: عکس سکسی جدید، فیلم سکسی جدید، داستان سکسی
موسیقی ایرانی
  
صفحه  صفحه 1 از 5:  1  2  3  4  5  پسین »

Gholam Hossein Banan | غلامحسین بنان


مرد

 
درود

درخواست ایجاد تاپیک در تالار موسیقی ایرانی را دارم

نام تایپیک: استاد غلامحسین بــــــــنان



آپلود سنتر:مدیا فایر:: https://www.mediafire.com/


کلمات کلیدی: استاد بنان + بیوگرافی استاد بنان + دانلود آهنگ + دانلود آلبوم +موزیک ویدیو استاد بنان + دانلود آهنگ های استاد بنان + دانلود آلبوم های استاد بنان


تعداد صفحات بیش از ۶ صفحه
بودی تـــــــو تو بغلم

گردنت بود رو لبم
     
  ویرایش شده توسط: shomal   
مرد

 
بیوگرافی اُستاد بنان
تولد : اردبيهشت ماه سال 1290 شمسي ، تهران

دوران کودکی
در خانواده ي متعين و صاحب جاه، به دنيا آمد. پدرش كريم‌خان بنان الدوله نوري ومادرش دختر شاهزاده محمد تقي ميرزا ركني (ركن الدوله) برادر ناصرالدين شاه يا پسر محمدشاه قاجار بود. خانوادهء بنان خود با موسيقي انس و الفتي داشتند، به گونه‌اي كه مادرش پيانو مي نواخت و خواهرانش نزد مرتضي خان ني‌داود ، تار مشق مي كردند . علاوه بر آن بزرگان موسيقي عصر همچون آقا حسينقلي ، رضا قلي خان ، ميرزا عبدالله ، مرتضي ني داود و ضيا الذاكرين در مجلس بنان الدوله ( پدر بنان ) مجلس موسيقي برپا مي كردند . به سبب مجالست با بزرگان موسيقي ، غلامحسين زود با موسيقي به ويژه موسيقي ملي ايران مانوس شد و به سبب صداي خوبي كه داشت ، رديف آوازي را نزد ناصر سيف و ضياء الذاكرين فراگرفت .


تحصیل
از شش سالگي بنا به توصيه استاد ني داود به خوانندگي ،نوازندگي ارگ و پيانو پرداخت و در اين راه از راهنمايي هاي مادرش كه پيانو را بسيار خوب مي نواخت بهره گرفت. اولين استاد او پدرش بود و دومين استاد، مرحوم ميرزا طاهر ضياء ذاكرين رسايي و سومين استادش مرحوم ناصر سيف بود.
آثار : بنان در سال 1321 خوانندگي در راديو را آغاز كرد،در آن زمان، شادروان روح الله خالقي مسئوليت موسيقي راديو را برعهده داشت ،روزي كه بنان با عبدالعلي وزيري جهت امتحان به راديو رفت در دفتر روح الله خالقي، ابوالحسن صبا هم حضور داشت، از بنان مي‌خواهند كه برايشان قطعه‌اي بخواند و او (درآمد سه گاه) را آغاز مي كند و صبا هم با ويلن او را همراهي مي كند .هنوز (درآمد) تمام نشده بود كه خالقي به صبا مي گويد:شما نواختن ويلن را قطع كنيد)و به بنان اشاره مي كند (گوشه حصار) را بخواند و بنان بدون اندك مكث، با چنان مهارت و استادي (درآمد حصار) را خواند و به (سه گاه ) فرود آمد كه روح‌الله‌خالقي بي اختيار برخاسته و او را در آغوش گرفته و بوسيد و آيندهء وي را در هنر آواز، درخشان پيش بيني نمود. در سال 1336 به دنبال يك سانحهء رانندگي چشم راست خود را از دست داد و در سال 1340 به عنوان اعتراض به هرج و مرج در موسيقي، مدتي خواندن را كنار گذاشت.
بنان در برنامه راديويي (گل هاي جاويدان) و سپس در (گل هاي رنگارنگ ) ، (برگ سبز) ، (يك شاخه گل) و (گل هاي صحرايي) شركت داشت و حدود هفتادبرنامه گل‌ها با صداي او ضبط و پخش شده است . وي در سال ١۳٢۳ همزمان با اشغال ايران سرود "اي ايران اي مرز پرگهر" (با شعر گل گلاب و آهنک روح الله خالقي ) در مايه دشتي را خواند. او در طول فعاليت هاي هنري خود ،حدود 450 آهنگ را اجرا كرد و آنچه كه امتياز مسلم صداي او را پديد مي‌آورد، زير و بم ها و تحريرات صداي او است كه مخصوص به خودش مي‌باشد. صداي بنان در اجراي آوازها و تصانيف، رنگ و بوي خاصي داشت. به اذعان بسياري از موسيقي شناسان و آگاهان به ظرايف موسيقي اصيل ايراني، صداي مخملي بنان از نوعي حماسه و اسطوره برخوردار بود. جنس صداي بنان عاري از زاويه و در اختيار و در خدمت بود. بنان از خوانندگاني بود كه به سبب آگاهي به ظرايف موسيقي اصيل ايراني و اشراف بر دستگاه هاي موسيقي ايراني و نوع اجراهاي سنگين و در عين حال زيباي او سبب شد كه نوع خواندن بنان را خاص خود او دانسته و آن را «سبك بنان» نام نهاده اند. بنان بيشترين تاثير را در آواز، از ابوالحسن صبا گرفت. وي نخستين خواننده اي بود كه آواز ايراني از صداي « فوسه » يا « صوت ساختگي » استفاده كرده است و همچنين به پاره اي از هجاها ارتعاش خاصي داده است. بنان نه تنها در آواز قديمي و كلاسيك ايران استاد بود،بلكه در نغمات جديد و مدرن ايران نيز تسلط كامل داشت.


مشاغل
بنان خدمات دولتي را در وزارت خوار و بار آغاز كرد و چندي رييس دفتر وزير خواربار بود. سال ها نيز سمت مشاور هنري وزارت فرهنگ و هنر را عهده دار بود. هم زمان اشتغال در راديو با اركستر بزرگ انجمن موسيقي ملي به رهبري روح‌الله‌خالقي همكاري داشت. بنان علاوه بر اجرا‌هاي زيبا ، به كار تدريس آواز هم مشغول بود و در سال 1332 به پيشنهاد خالقي به عنوان معلم آواز در هنرستان ملي مشغول خدمت داشت. بعد از آن نيز به تدريس آواز ادامه داد و شاگرداني را آموزش داد. بنان به دعوت خالقي در اركستر انجمن موسيقي شركت كرد و با اركستر شماره يك نيز همكاري را شروع كرد و از بدو شروع برنامه هميشه جاويد (گلهاي جاويدان ) بنا به دعوت استاد ارجمند داود پيرنيا همكاري داشت.


شاگردان
احمد ابراهيمي، بياباني و كاوه ديلمي


وفات
:غلامحسين بنان مدتها بود كه به ناراحتي جهاز هاضمه مبتلا شده بود از طرف ديگر حنجره اش نيز آمادگي بيان نيازهاي دروني اش را نداشت و به همين دليل اندك اندك از خواندن اجتناب ورزيد و از صحنه هنر كناره كشيد و ديگر حدود بيست سال آخر عمر را تقريبا" فعاليت چشمگيري نداشت و روز به روز ناراحتي جهاز هاضمه او را بيشتر رنجور نمود و متاسفانه كوشش‌هاي پزشكان و خاصه مراقبت ها و از خودگذشتگي‌هاي پري بنان همسر وفادار و مهربانش هم موثر نيفتاد و سرانجام در ساعت 7 بعداز ظهر پنجشنبه هشتم اسفند ماه سال 1364 خورشيدي در بيمارستان ايرانمهر قلهك جهان را بدرود گفت.

روحش شـــــــــــــــاد و یادش گــــــــــــــــرامی
بودی تـــــــو تو بغلم

گردنت بود رو لبم
     
  ویرایش شده توسط: shomal   
مرد

 
فعالیت حرفه‌ای
از سال ۱۳۲۱ صدای غلامحسین بنان، همراه با همکاری عده‌ای از هنرمندان دیگر از رادیو تهران به گوش مردم ایران رسید و دیری نگذشت که نام بنان زبانزد همه شد. روح‌الله خالقی او را در ارکستر انجمن موسیقی شرکت داد و با ارکستر شماره یک نیز همکاری را شروع کرد و از بدو شروع برنامه همیشه جاوید «گلهای رنگارنگ» بنا به دعوت استاد داود پیرنیا همکاری داشت. بنان در طول فعالیت هنری خود، حدود ۳۵۰ اهنگ را اجرا کرد و انچه که امتیاز مسلم صدای او را پدید می‌اورد، زیر و بم‌ها و تحریرات صدای او است که مخصوص به خودش می‌باشد. بنان نه تنها در اواز قدیمی و کلاسیک ایران استاد بود، بلکه در نغمات جدید و مدرن ایران نیز تسلط کامل داشت. تصنیف زیبا و روح پرور «الهه ناز» او بهترین معرف این ادعا می‌باشد. بنان را می‌توان به حق بزرگترین اجرا کننده آهنگ‌های سبک وزیری-خالقی دانست. او همچنین در کنار ادیب خوانساری از بهترین اجراکنندگان آثار صبا و محجوبی محسوب می‌شود. استعداد شگرف او در مرکب‌خوانی و تلفیق شعر و موسیقی بارها ستایش موسیقی‌دانان معاصرش را بر انگیخته‌است.

در سال ۱۳۳۲ به پیشنهاد شادروان خالقی به اداره کل هنرهای زیبای کشور منتقل شد و به سمت استاد آواز هنرستان موسیقی ملی به کار مشغول گردید و در سال ۱۳۳۴ ریئس شورای موسیقی رادیو شد. غلامحسین بنان از ابتدا در برنامه‌های گلهای جاویدان و گلهای رنگارنگ و برگ سبز شرکت داشته و برنامه‌های متعدد و گوناگون دیگری که از این خواننده بزرگ و هنرمند به یادگار مانده‌است.
در این برنامه‌ها، استادان تراز اول موسیقی سنتی چون روح الله خالقی، ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، احمد عبادی، حسین تهرانی، علی تجویدی، و... با او همکاری داشته‌اند.



screencast
بودی تـــــــو تو بغلم

گردنت بود رو لبم
     
  
مرد

 
سانحه تصادف

how to print screen on pc
۲۷ آذر ماه ۱۳۳۶ وقتی بنان با اتومبیل شخصی در جاده کرج مشغول رانندگی بود با کامیونی که فاقد چراغ ایمنی عقب بود تصادف کرد و در این سانحه چشم راست خود را از دست داد و به همین خاطر همیشه از عینک دودی استفاده می‌کرد، شادروان ابوالحسن ورزی، دوست نزدیک بنان شعر زیر را تحت تاثیر این واقعه سرود:

دیدیم چو بازیگری دور زمـان را
بازیچه گرفتیم همه کار جهان را

مااز گذر عمر به جز درد چه دیدیم
تا دل بسپاریم جهان گذران را

باریست گران محنت این عمر به دوشم
تا چند کشم زحمت این بار گران را

از بهر نمایاندن غم‌های نهان بود
روزی که دمیدند به تن پرتو جان را

در خرمن صاحب‌نظران برق بلا شد
آن شعله که افروخت چراغ دگران را

آماج بلا جز دل ارباب هنر نیست
سر خط امان داده قضا بی‌هنران را

می‌خواست که در چشم هنر نور نماند
آسیب رسانید اگر چشم بنان را

افسوس که تاریک شد آن دیده که می‌دید
با برق نگاهی همه اسرار نهان را


بنان، برای معالجه به خارج از کشور مسافرت کرد و بعد از برگشت از این سفر تصمیم گرفت در مواضع هنری خود بازنگری کند. او می‌گفت: "من از این پس کوشش می‌کنم آثاری اجرا کنم که واجد وزنی شاد و شعری امیدوار کننده‌است. من جداً از ادامهٔ شیوهٔ قدیم که شباهت به مرثیه خوانی دارد خسته شده‌ام، البته در این زمینه سازندگان آهنگ باید با من یاری و همکاری کنند". حاصل این تصمیم اجرای ترانه‌های دلنشین و ساده‌ای است که اتفاقاً از خیلی از تصانیف آن دورهٔ رادیو استوارتر و برازندهٔ خوانندهٔ عالی مقامی چون او می‌باشد.
بودی تـــــــو تو بغلم

گردنت بود رو لبم
     
  
مرد

 

screen shot

ازدواج
ازدواج اول:غلامحسین بنان با خواهر کلنل علینقی وزیری ازدواج کرد که حاصل این ازدواج یک دختر به نام گیتی و یک پسر به نام بیژن است.
ازدواج دوم: بنان بعد از همسر اولش، در نهم بهمن ۱۳۴۴ با خانم پری دخت آور ازدواج کرد.


ترانه‌های ماندگار
از ماندگارترین ترانه‌های بنان می‌توان به: آهنگ آذربایجان در دستگاه شور، آمدی جانم به قربانت در مایهٔ بوسلیک، الهه ناز در مایهٔ دشتی، بهار دلنشین در آواز اصفهان، بوی جوی مولیان در آواز اصفهان، تصنیف توشه عمر در دستگاه همایون، یار رمیده، می‌ناب، خاموش، مراعاشقی شیدا در دستگاه سه گاه، من از روز ازل در دستگاه سه گاه ، نوای نی در آواز دشتی و سرود همیشه جاوید ای ایران در مایهٔ دشتی اشاره کرد.
به تصریح همسرش، بنان بهترین اثر خود را "حالا چرا" و "کاروان" می‌دانست و می‌گفت: "کاروان را برای بعد از مرگم خوانده ام". اواخر عمر هم دلبستگی عجیبی به ترانهٔ "رویای هستی" پیدا کرده بود تا آنجا که با این آهنگ می‌گریست.


آوازهای ماندگار
آواز ماهور با غزل سعدی به مطلع " همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی" و آواز دیلمان با شعر سعدی به مطلع " چنان در قید مهرت پایبندم که گوئی آهوی سر در کمندم" و همچنین آواز اصفهان بر روی غزل " آمد اما در نگاهش آن نوازش‌ها نبود" از کارهای ماندگار استاد هستند.دیلمان در گلهای رنگارنگ 217ب(کاروان) اجرا شده است.


فیلم طوفان زندگی
بنان مدتی را نیز به تعیلم فن بازیگری پرداخت و به تصدیق نزدیکانش دارای استعداد زیادی در این زمینه بود. در سال ۱۳۲۷ همراه چهره‌های معروف آن روزگار در فیلمی به نام طوفان زندگی ساخته علی دریابیگی و اسماعیل کوشان بازی کرد که داستان آن در انجمن موسیقی ملی اتفاق می‌افتد. در این فیلم بنان دو ترانه از ترانه‌های معروفش را بطور زنده اجرا می‌کند.[


بنان و دیگران
پرویز خطیبی در خاطره‌ای از بنان می‌گوید: سال ۱۳۳۸ در یک شب سرد زمستانی به یک مجلس عروسی دعوت شدیم. داماد آقای علی اکبر مشکین سلیمی، برادر مصطفی سلیمی مولف و ناشر مجله گلهای رنگارنگ بود. بسیاری از افراد سرشناس و رجال نامی وقت در آن میهمانی حضور داشتند. یک آواز خان حرفه‌ای، با صدای نه چندان خوش مدتی وقت حضار را گرفت و بالاخره مرد جوانی که در بین میهمانان نشسته بود به اصرار برادر عروس که گویا با او نسبتی داشت همراه با تار شروع به خواندن آوازی کرد و ناگهان مجلس آرام گرفت و نفس‌ها در سینه‌ها حبس شد. صدای مرد جوان به زمزمهٔ ارام جویباری می‌ماند که در قلب کوهستان‌ها آدم را به یک خواب شیرین بهاری دعوت می‌کند. هنگام خواندن چهره اش آرام و نگاهش ثابت و معمولی بود، تحریر و کشش خاصی که در آن صدا وجود داشت، یک چیز دیگر بود. چیزی سوای آنچه که تا به امروز شنیده بودم، پیش خود گفتم کیست صاحب این صدا؟آیا اقبال السلطان است که من صفحاتش را دارم؟ مجلس که تمام شد، سعی کردم صاحب صدا را پیدا کنم اما معلوم شد که او زودتر از دیگران رفته، نزد مصطفی خان برادر عروس رفتم و نام او را پرسیدم، مصطفی خان او را اینطور معرفی کرد: غلامحسین بنان، پسر بنان الملک، از شاهزاده‌های قاجار است
بودی تـــــــو تو بغلم

گردنت بود رو لبم
     
  
مرد

 
به ياد استاد غلامحسین بنان
امروز کمتر از بنان و روح الله خالقی که آفريننده سرود جاودانه ای ايرن بودند ياد می شود، اما اگر بخواهيم ملی ترين سرود ايرانيان را انتخاب کنيم بايد از همين سرود نام ببريم. به بيست و يکمين سال درگذشت غلامحسين بنان خواننده سرود ای ايران و بسياری از تصنيف ها و آوازهای نزديک می شويم. غلامحسين بنان يکی از خواندگان سنتی ايران است. شهرت او بيشتر با اجرای ترانه هايی چون چون مرغ سحر، آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا، با ما بودی بی ما رفتی آغاز شد و با اجرای سرود ای ايران به اوج رسيد. او يکی از چهره های ماندگار برای موسيقی ايرانی به شمار می آيد. غلامحسين بنان در سال ۱۲۹۰ در تهران متولد شد. از خانواده هنردوست و اعيان بود. مادرش برادرزاده ناصرالدين شاه بود و پدرش کريم خان بنان الدوله نوری. از شش سالگی به مکتب مرتضی نی داوود نوازنده و آهنگساز نامدار ايران رفت او اولين معلم رسمی بنان بود. آن زمان شناختی از تئوری موسيقی و نت نداشت و آواز را به شيوه قدما و بدون توجه به جايگاه صدايش می خواند.

بنان در سال ۱۳۲۱ خوانندگی را در راديو آغاز کرد، درآن زمان، روح اله خالقی مسوليت راديو را بر عهده داشت، روزی که بنان با عبدالعلی وزيری برای امتحان به راديو می روند در دفتر روح اله خالقی، ابوالحسن صبا هم نشسته بوده، از بنان می خواهند که برای ايشان قطعه ای بخواند و او درآمد سه گاه را آغاز می کند و صبا هم باويلن او را همراهی می کند.


image search
هنوز درآمد تمام نشده بود که خالقی به صبا می گويد شما نواختن ويلن را قطع کنيد و به بنان اشاره می کند گوشه حصار را بخواند و بنان بدون اندک مکثی، با چنان مهارت و استادی درآمد حصار را می خواند و به سه گاه فرود می آيد که روح اله خالقی بی اختيار بلند می شود او را در آغوش می گيرد و می بوسد. خالق همان جا آينده او را در هنر آواز درخشان پيش بينی می کند. آشنايی بنان با روح الله خالقی، علی نقی وزيری و ابوالحسن صبا نقطه عطفی در زندگی هنری او محسوب می شود. او از طريق آشنايی و نزديکی با همين گروه وارد راديو شد.

کم کم آوازهای بنان در راديو شهرت زيادی بين مردم کسب کرد و هنرمندان بزرگ راديو که بيشتر از شاگردان صبا بودند با ساخت قطعاتی همکاری خود را با او آغاز می کردند. همچنين هنرمندان بزرگی مانند جليل شهناز و حسن کسايی که اصفهانی بودند در سفرهايی که به تهران داشتند، در جواب آواز با او همکاری می کردند.

می توان گفت مهمترين همکاران بنان در توليد موسيقی خالقی، محجوبی (و رهی به عنوان ترانه سرا) بودند. بنان آنزمان ميان خوانندگان ايرانی، آوازه خوانی پيشرو در موسيقی ايرانی محسوب می شد. بسياری از آوازهای او را پيانو و ويلن دو ساز محبوب آن دوران همراهی می کردند که آن سال ها اولين تجربه های همکاری با سازهای غربی و از همه مهمتر تجربه همکاری با ارکستر بزرگ به اجرا در می آمد. هنوز هم آوازهای بنان با ارکستر و يا پيانو جزو بهترين نمونه های اين نوع موسيقی است.

خوانندگان زيادی هم نسل او آنروزها بودند که هم از نظر وسعت هم حجم صدا بر او برتری داشتند ولی بنان با ظرافت و تيز بينی مخصوص خود همواره چند گام جلوتر از آنها بود. غلامحسين بنان از ابتدا در برنامه های گلهای جاويدان و گلهای رنگارنگ و برگ سبز شرکت داشت که جاصل آنها ده ها برنامه گلهای جاويدان، گلهای رنگارنگ و برگ سبز است و برنامه های متعدد و گوناگون ديگری است که از اين خواننده بزرگ و هنرمند به يادگار مانده است.
بودی تـــــــو تو بغلم

گردنت بود رو لبم
     
  
مرد

 
به یاد استاد غلامحسین بنان

image upload
ماجرای ساخته شدن ای ايران
سال ۱۳۲۳ وقتی تهران تحت اشغال متفقين بود، شاعر سروی ای ايران، حسين گل گلاب در خيابان شاهد برخورد بد يک سرباز خارجی با مردم بود. با ناراحتی به راديو می آيد و انجا با روح الله خالقی و بنان مواجه می شود. جريان را تعريف می کند و همانجا سرود ای ايران را می سرايد. بنان آن را زنزمه می کند و خالقی هم همان جا شروع به ساختن سرود می کند. اين سرود در کمتر از يک روز آماده اجرا می شود و به سرعت در ميان مردم جای خود را پيدا می کند.

اما حکومت پخش آن را به دليل اينکه نامی از شاه برده نشده بود را ممنوع می کند. مدتی بعد دوباره با ميانجيگری شاعر و نزديکانش اجازه پخش آن صادر می شود. بنان در اين روزها گوی موفقيت و شهرت را از ديگر ستارگان موسيقی ربوده بود. ۲۷ مهر ماه همان سال اين سرود برای اولين بار به صورت زنده اجرا شد و بنان را بيش از بيش محبوب کرد.


روزهای تاريک اما پر رونق بنان
وقتی بنان به ميانسالی رسيده بود، خوانندگان زيادی وارد راديو شده بودند که از نظر ظرافت و دقت در شکل ارائه موسيقی و کلام گاهی با او برابری می کردند. در ميان خوانندگان مرد حسين قوامی و محمد رضا شجريان از ديگران بهتر بودند اما هنوز شنودگان و دوستداران سبک آواز بنان، همچنان مجذوب آثار او بودند و روز به روز به محبوبيتش افزوده می شد. سال ۱۳۳۶ بنان در يک سانحه رانندگی چشم راست خود را از دست داد اين اتفاق تاثير شديدی در روحيه او داشت. بنان پس از اين ماجرا دچار افسردگی شد ولی همچنان با قدرت به کار خود ادامه می داد.

بنان در طول فعاليت هنری خود، حدود ۴۵۰ آهنگ اجرا کرده است مهم ترين ويژگی او، زير و بم ها و تحريرهای صدای اوست که مخصوص به خودش است. بنان نه تنها در اواز قديمی و کلاسيک ايران استاد بود، بلکه در نغمه های جديد و مدرن ايران نيز تسلط کامل داشت. تصنيف زيبا و روح پرور الهه ناز او بهترين نمونه است.

در سال ۱۳۳۲ به پيشنهاد شادروان خالقی به اداره کل هنرهای زيبای کشور منتقل شد و به سمت استاد آواز هنرستان موسيقی ملی به کار مشغول گرديد و در سال ۱۳۳۴ ريئس شورای موسيقی راديو شد.

سال های آخر عمر، غلامحسين بنان مبتلا به بيماری سوء هاضمه بود. از طرف ديگر حنجره اش نيز جواب نيازهای درونيش را نداشت و به همين دليل اندک اندک از خواندن خودداری کرد و از صحنه هنر کناره کشيد. حدود بيست سال آخر عمر را تقريبا فعاليت چشم گيری نداشت و روز به روز بيماری اش پيشرفت می کرد تا اينکه هشتم اسفند ماه سال ۱۳۶۴ در بيمارستان قلهک بدرود جيات گفت.
بودی تـــــــو تو بغلم

گردنت بود رو لبم
     
  
مرد

 
تخریب خانه

screenshot
به گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی در ۲ آبان ۱۳۹۲، خانه استاد بنان تخریب شد.
این خانه تاریخی در نیاوران، بلندی‌های جمال‌آباد، نبش کوچه مینا، پلاک ۱۲ قرار داشت. محمد بهشتی، مشاور ارشد سازمان میراث فرهنگی، تخریب این خانه را به مثابه از دست دادن صاحبان تهران می داند. بنان از سال ۱۳۵۴ در این خانه دو طبقه زندگی می کرد که ایوانی رو به بلندی‌های دماوند داشت

در ادامه تخریب شماری از عمارت‌های قدیمی شهر تهران خبرگزاری میراث فرهنگی روز پنج‌شنبه (۲ آبان ۹۲/ ۲۴ اکتبر) گزارش داد خانه غلامحسین بنان، استاد فقید آواز ایران نیز که در منطقه نیاوران قرار داشت تخریب شده است.

محمد بهشتی، مشاور ارشد سازمان میراث فرهنگی با ابراز تاسف از تخریب این خانه گفت: «تهران شهر خاطره است. خاطره‌های این شهر را صاحبان این خانه‌ها به وجود آورده‌اند. اکنون شنیده‌ام که خانه بنان را تخریب کرده‌اند.»


به گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی، بهشتی می‌گوید: «تهران کجاست؟ تهران چیست؟ آیا تهران جز خاطره است؟ جز یک رویاست؟ جز چیزی است که دلمان برای آن تنگ می‌شود؟»

سایت شبکه ایران در گزارشی نوشت، این‌که خانه یکی از اساتید مسلم موسیقی ایرانی به فهرست بناهای تخریبی راه یابد "هم عجیب است و هم حاشیه‌برانگیز." در ادامه این گزارش آمده است: «خانه استاد بنان هم به فهرست بلند تخریبی‌های خانه‌های تاریخی تهران پیوست.»

خانه‌ی تخریب شده عمارتی دو طبقه بود که بنان از سال ۱۳۵۴ خورشیدی در آن سکونت داشته است. به نوشته شبکه ایران، "خانه استاد آواز ایران تخریب شده تا جایش یک ساختمان بلند سیمانی سر به فلک بکشد".

غلامحسین بنان از مفاخر آواز ایرانی. خانه او را که باید به موزه تبدیل می شد ویران کردند غلامحسین بنان از مفاخر آواز ایرانی. خانه او را که باید به موزه تبدیل می شد ویران کردند
خبرگزاری میراث فرهنگی نیز در مورد تخریب این خانه که هنوز علت و جزییاتش روشن نیست می‌نویسد: «این خانه در حالی تخریب شد که امروز در دنیا با ارج نهادن بر خانه مشاهیر٬ نه تنها هویت ملی را حفظ می‌کنند که خوراک خوبی برای گردشگری فرهنگی نیز پدید می‌آورند.»


اول آبان‌ماه، یک روز پیش از انتشار خبر تخریب خانه بنان مراسمی زیر عنوان "جشن تهران" برگزار شده که محمد بهشتی در آن در مورد "جایی بودن" و "چیزی بودن" شهر به سخنرانی پرداخت.

مشاور ارشد میراث فرهنگی می‌گوید ما امروز نمی‌توانیم به درستی به این پرسش پاسخ دهیم که "تهران کجاست؟" زیرا "چندین دهه در قرنطینه نسیان به سر بردیم."

بهشتی با اشاره به تخریب عمارت‌هایی که جزیی از خاطره جمعی را می‌سازند گفت: «ما هنوز یاد نگرفتیم، شواهد مربوط به خاطراتمان را حفظ کنیم. دوران سختی را داریم طی می‌کنیم. شهر به مثابه چیزی بودن با شهر به مثابه جایی بودن در تضاد و تعارض است.»

خانه تخریب شده بنان یکی از مکان‌هایی بود که چند نسل می‌توانستند خاطرات خود را با دیدن آن مرور کنند. صدای بنان از ۱۳۲۱ از رادیو ایران پخش شده است و بسیاری از تصنیف‌هایش همچنان محبوب و خاطره‌انگیزند. بنان هشتم اسفند ۱۳۶۴ در سن ۷۴ سالگی در تهران درگذشت.
بودی تـــــــو تو بغلم

گردنت بود رو لبم
     
  
مرد

 
بودی تـــــــو تو بغلم

گردنت بود رو لبم
     
  
مرد

 
سخنان سایه و آواز چهارگاه بنان
در تاریخ خوانندگی ایران زمین همواره مرسوم بوده که بسیاری از خوانندگان برای نشان دادن توانایی‌‌های خود سعی‌ در اوج خوانی مینمودند. ریشه این امر بیشتر در عدم وجود وسایل صوتی بوده و خوانندگان سعی‌ میکردند صدای خویش را به گوش شمار بیشتری برسانند و به همین دلیل بسیاری افراد عادی آن را تنها نشان توانایی‌ خواننده میپنداشتند. در موسیقی‌ جدیدتر این مساله توسط بسیاری از خوانندگان بزرگ چون استاد غلامحسین بنان و استاد عبدالوهاب شهیدی به چالش کشیده شد و توجه به احساس در صدا در کنار قدرت جای خود را در آواز ایرانی باز نمود. با این حال استاد بنان آوازی در چهارگاه دارند که کاملا بر خلاف سبک و سیاق همیشگی‌ ایشان بود. دوستان برنامه گلهای ماندگار را که به کوشش جناب بهنود منتشر گردید به خاطر دارند. در این برنامه استاد هوشنگ ابتهاج نیز در مورد این آواز چهارگاه سخن میگویند. امروز برای اینکه این موضوع را بیشتر موشکافی نماییم، سخنان استاد ابتهاج را به همراه این آواز چهارگاه استاد بنان در یکجا پیش کش شما عزیزان مینمایم. این آواز استاد بنان به همراهی ویولن استاد محمود ذوالفنون و ضرب استاد حسین تهرانی اجرا شده است. نوازنده تار احتمالاً اقای روح افزا هستند ولی‌ این مساله حتا بر روی صفحه اصلی‌ این آواز قید نگردیده است، اگر دوستان از این امر اطلاع دقیق دارند لطفا ما را نیز مطلع نمایند
بودی تـــــــو تو بغلم

گردنت بود رو لبم
     
  
صفحه  صفحه 1 از 5:  1  2  3  4  5  پسین » 
موسیقی ایرانی

Gholam Hossein Banan | غلامحسین بنان

رنگ ها List Insert YouTube video   

 ?

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

 

 
DMCA/Report Abuse (گزارش)  |  News  |  Rules  |  How To  |  FAQ  |  Moderator List  |  Sexy Pictures Archive  |  Adult Forums  |  Advertise on Looti
↑ بالا
Copyright © 2009-2024 Looti.net. Looti Forums is not responsible for the content of external sites

RTA