ارسالها: 8911
#3,882
Posted: 21 Feb 2013 13:17
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« غزل شماره ی ۲۹۲۱ »
ساقی این جا هست ای مولا بلی
ره دهد ما را بر آن بالا بلی
پیش آن لب‌های آری گوی او
بنده گردد شکر و حلوا بلی
هست چشمش قلزم مستی نعم
هست جعدش مایه سودا بلی
این همه بگذشت آن سرو سهی
خوش برآید همچو گل با ما بلی
چون بخسبم زیر سایه نخل او
من شوم شیرینتر از خرما بلی
هم عسس هم دزد ای جان هر شبی
سیم دزدد زان قمرسیما بلی
چون برآید آفتاب روی او
دزد گردد عاجز و رسوا بلی
ناشتاب آن کس که او حلوا خورد
در دماغ او کند صفرا بلی
بس کن آن کس کو سری پنهان کند
روید از سر گلشن اخفی بلی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)
ارسالها: 8911
#3,883
Posted: 21 Feb 2013 13:18
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« غزل شماره ی ۲۹۲۲ »
هم تو شمعی هم تو شاهد هم تو می
هم بهاری در میان ماه دی
هر طرف از عشق تو پر سوخته
آفتاب و صد هزاران همچو دی
چون همیشه آتشت در نی فتد
رفت شکر زین هوس در جان نی
سر بریدی صد هزاران را به عشق
زهره نی جان را که گوید های و هی
عاشقان سازیده‌اند از چشم بد
خانه‌ها زیر زمین چون شهر ری
نیست از دانش بتر اشکنجه‌ای
وای آنک ماند اندر نیک و بی
آن زنان مصر اندر بیخودی
زخم‌ها خورده نکرده وای وی
در شب معراج شاه از بیخودی
صد هزاران ساله ره را کرده طی
برشکن از باده‌های بیخودان
تخته بندی ز استخوان و عرق و پی
شمس تبریزی تو ما را محو کن
ز آنک تو چون آفتابی ما چو فی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)
ارسالها: 8911
#3,884
Posted: 21 Feb 2013 13:19
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« غزل شماره ی ۲۹۲۳ »
باد بین اندر سرم از باده‌ای
نوش کردم از کف شه زاده‌ای
جان چو اندر باده او غوطه خورد
بر سر آمد تابناکی ساده‌ای
چشم جان می‌دید نقشی بوالعجب
هر طرف زیبا نگاری شاده‌ای
هر دو گامی مست عشقی خفته‌ای
بر سر او ساقی استاده‌ای
زان هوس شد پای دل‌ها بسته‌ای
زان طرب شد پر جان بگشاده‌ای
نوش نوش مستیان بر عرش رفت
تا گرو شد زهد را سجاده‌ای
شمس تبریزی سر این دولت است
در نهان او دولتی آماده‌ای
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)
ارسالها: 8911
#3,885
Posted: 21 Feb 2013 13:19
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« غزل شماره ی ۲۹۲۴ »
آه از عشق جمال حوریی
کو گرفت از عاشقانش دوریی
زندگی نو به نو از کشتنش
صحت تازه شد از رنجوریی
گر گهر داری ببین حال مرا
در تک دریا ز دریا دوریی
گفتم ای عقلم کجایی عقل گفت
چون شدم می چون کنم انگوریی
جان بسوز و سرمه کن خاکسترش
تا نماند در دو عالم کوریی
تا کند جان‌های بی‌جان در سماع
گرد آن شهد ازل زنبوریی
تا کند آن شمس تبریزی به حق
جمله ویران‌هات را معموریی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)
ارسالها: 8911
#3,886
Posted: 21 Feb 2013 13:20
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« غزل شماره ی ۲۹۲۵ »
ای دلی کز گلشکر پرورده‌ای
ای دلی کز شیر شیران خورده‌ای
وی دلی کز عقل اول زاده‌ای
حاتم از دست سلیمان برده‌ای
طاقت عشقت ندارد هیچ جان
این چه جان است این چه جان آورده‌ای
آفتابی کآفتاب از عکس او است
زیر دامن طرفه پنهان کرده‌ای
هم چراغ صد هزاران ظلمتی
هم مسیح صد هزاران مرده‌ای
این شرابی را که ساقی گشته‌ای
از کدام انگورها افشرده‌ای
هم زمستان جهان را میوه‌ای
دستگیر صد هزار افسرده‌ای
کار زرکوبان چو زر کردی چو زر
شه صلاح الدین که تو صدمرده‌ای
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)
ارسالها: 8911
#3,887
Posted: 21 Feb 2013 13:20
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« غزل شماره ی ۲۹۲۶ »
گر در آب و گر در آتش می‌روی
آن نمی‌دانم برو خوش می‌روی
در رخت پیداست والله رنگ او
رو که سوی یار مه وش می‌روی
نقش‌ها را پشت و پایی می‌زنی
سوی نقش نامنقش می‌روی
ذوق جان‌ها می‌زند بر جان تو
مست و دست انداز و سرکش می‌روی
در پی تو می‌دود اقبال رو
گر به عرش و گر به مفرش می‌روی
آنک در سر داری از سودای یار
چه عجب گر تو مشوش می‌روی
شه صلاح الدین برآ زین شش جهت
گر چه ظاهر اندر این شش می‌روی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)
ارسالها: 8911
#3,888
Posted: 21 Feb 2013 13:21
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« غزل شماره ی ۲۹۲۷ »
ز کجا آمده‌ای می‌دانی
ز میان حرم سبحانی
یاد کن هیچ به یادت آید
آن مقامات خوش روحانی
پس فراموش شدستت آن‌ها
لاجرم خیره و سرگردانی
جان فروشی به یکی مشتی خاک
این چه بیع است بدین ارزانی
بازده خاک و بدان قیمت خود
نی غلامی ملکی سلطانی
جهت تو ز فلک آمده‌اند
خوبرویان خوش پنهانی
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)
ارسالها: 8911
#3,889
Posted: 21 Feb 2013 13:21
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« غزل شماره ی ۲۹۲۸ »
آنچ در سینه نهان می‌داری
درنیابند چه می‌پنداری
خفته پنداشته‌ای دل‌ها را
که خدایت دهدا بیداری
هر درخت آنچ که دارد در دل
آن بدیده‌ست گلی یا خاری
ای چو خفاش نهان گشته ز روز
تا ندانند که تو بیماری
به خدا از همگان فاشتری
گر چه در پیشگه اسراری
پیش خورشید همان خفاشی
گر چه ز اندیشه چو بوتیماری
چنگ اگر چه که ننالد دانند
کو چه شکل است به وقت زاری
ور بنالد ز غمی هم دانند
کو ندارد صفت هشیاری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)
ارسالها: 8911
#3,890
Posted: 21 Feb 2013 13:22
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« غزل شماره ی ۲۹۲۹ »
ای خیالی که به دل می‌گذری
نی خیالی نی پری نی بشری
اثر پای تو را می‌جویم
نه زمین و نه فلک می‌سپری
گر ز تو باخبران بی‌خبرند
نه تو از بی‌خبران باخبری
مونس و یار دلی یا تو دلی
تو مقیم نظری یا نظری
ایها الخاطر فی مکرمه
قف زمانا بخداء البصر
لا تعجل به مرور و نوی
بدل اللیل بضؤ السحر
حسن تدبیرک قد صاغ لنا
الهیولی به حسان الصور
گر صور جان و هیولی خرد است
عشق تو دیگر و تو خود دگری
این هیولی پدر صورت‌هاست
ای تو کرده پدران را پدری
نی هیولای همه آبی بود
چه کند آب چو آبش ببری
گر هیولا و صور جان افزاست
دگرم عشوه مده تو دگری
از هیولا است صور ریگ روان
ریگ را هرزه چرا می‌شمری
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
این کاربر بخاطر تخلف در قوانین انجمن برای همیشه بن شد.
(پرنسس)
صفحه 389 از 464