ارسالها: 12930
#673
Posted: 17 Aug 2014 18:06
دلیل و درمان دندان قروچه
اگر شما هم جزو افرادی هستید که به طور معمول صبح ها با سردرد یا دندان درد یا درد فک بیدار می شوید، احتمال دارد در طول شب مشغول دندان قروچه بوده اید و خودتان بی خبر مانده اید. یک راهکار درمانی مهم، کم کردن اضطراب و استرس قبل از خواب است...
در مورد دندان قروچه دو نظریه وجود دارد؛ یکی اینکه می تواند در طولانی مدت به دندان ها آسیب برساند و دوم اینکه می تواند زندگی را به جهنم تبدیل کند. البته نه فقط برای فردی که دندان قروچه دارد بلکه مشکل اصلی متوجه کسی است که می خواهد در کنار چنین شخصی بخوابد.
محققان علم پزشکی معتقدند، حدود ۲۰ درصد افراد، حین خواب، دندان ها را روی هم فشار می دهند یا آنها را روی هم می سایند. یکی از دلایلی که باعث شده این معضل علاقه مندان زیادی را در میان جوامع پزشکی پیدا کند، این است که هنوز درمانی برای آن پیدا نشده و کسی هم علت دقیق آن را درنیافته است. البته در مورد علت های آن نظریه های مختلف و زیادی وجود دارد. عده ای معتقدند که این مساله ارثی است. هرچند هنوز ژنی در رابطه با آن پیدا نشده است.
از آنجا که دندان قروچه معمولا حین خواب رخ می دهد، بسیاری از افراد در مورد آن آگاهی ندارند. فقط ممکن است بعضی صبح ها از درد فکین یا دندان ها شکایت داشته باشند. دندان قروچه ای که هنگام خواب رخ می دهد معمولا به صورت فشاردادن دندان ها روی هم یا ساییدن آنها به هم است اما گاهی دندان قروچه در طول روز و هنگام بیداری رخ می دهد که معمولا واکنشی به یک تحریک خاص است مثلا موقع حرص خوردن. در این نوع دندان قروچه معمولا فرد دندان ها را روی هم فشار می دهد اما ساییدن آنها کمتر دیده می شود. در هر حال اگر شما هم جزو افرادی هستید که به طور معمول صبح ها با سردرد یا درد فک ها بیدار می شوید، احتمال دارد که در طول شب دندان قروچه داشته باشید. این مشکل در حدود ۲۰ ۱۰ درصد افراد دیده می شود و در بسیاری موارد هیچ گونه علامتی ندارد و فرد متوجه آن نمی شود و همسر وی آن را کشف می کند اما در بعضی موارد، وضعیت شدیدتر می شود و زندگی را برای فرد دشوار خواهد کرد.
● علایم دندان قروچه
همان طور که گفته شد، دندان قروچه معمولا علامت مشخصی ندارد اما ممکن است فشار دندان ها به همدیگر به حدی باشد که بر سطح دندان ها اثر بگذارد و مینای دندان را از بین ببرد. از بین بردن مینای دندان، باعث افزایش حساسیت دندان ها، ترک خوردن دندان ها و حتی شکستگی آنها می شود. در دندان های عقبی هم گاهی باعث از بین رفتن برجستگی های روی سطح دندان ها می شود. البته در بعضی مواقع علایم دیگری هم دیده شوند مثلا سردرد، دندان درد، لق شدن دندان ها، تحلیل لثه، درد گردن، بی خوابی، زخم یا درد در قسمت گونه، گوش درد، صدا هنگام باز و بسته کردن فک، حساسیت شدید دندان ها و دندانه دارشدن زبان به خصوص در قسمت های کنار هم گاهی به چشم می خورند.
● انواع دندان قروچه
در کل دو نوع دندان قروچه وجود دارد:
▪ نوع اولیه: زمانی که علت مشخص پزشکی برای بروز آن وجود ندارد.
▪ نوع ثانویه: زمانی که دندان قروچه با اختلالاتی مانند اختلالات روانی (اضطراب و افسردگی)، مصرف داروها (مانند داروهای ضدافسردگی) یا بعضی بیماری ها (مانند پارکینسون) یا آپنه تنفسی (اختلال در تنفس هنگام خواب) همراه است. در نوع ثانویه معمولا با درمان اختلال زمینه ای مشکل دندان قروچه هم حل می شود. البته در بعضی موارد، دندان قروچه به یک عادت تبدیل می شود و در این حالت با درمان و رفع مشکل زمینه ای باز هم این عادت از بین نخواهد رفت.
● علت ها و عوامل مداخله گر
با وجودی که علت دقیق دندان قروچه هنوز مشخص نشده اما عوامل زیادی در رابطه با آن پیدا شده است:
▪ اختلالات خواب مانند آپنه تنفسی: قوی ترین ارتباطی که در رابطه با علت دندان قروچه پیدا شده، آپنه تنفسی حین خواب (OSA) است. این افراد در خواب، تنفس سختی دارند و خواب آنها معمولا با خروپف شدید، حرف زدن درخواب و قروچه دندان ها همراه است.
▪ اضطراب و استرس زیاد: در اغلب موارد از استرس شدید به عنوان عامل بروز دندان قروچه نام می برند که البته گاهی همراه با علت های دیگر است. مشخص شده افرادی که ناخن می جوند و عصبی هستند، بیشتر از دیگران در معرض بروز دندان قروچه هستند.
▪ علل دیگر: مصرف نوشابه های حاوی کافئین مانند کولاها، قهوه و شکلات، مصرف الکل زیاد، مصرف مواد مخدر یا روان گردان، سیگارکشیدن، بعضی بیماری ها مانند پارکینسون، وجود کرمک (در بچه ها).
● دندان قروچه در کودکان
دندان قروچه در سنین ۴۰ ۲۰ سال بیشتر دیده می شود اما این مشکل فقط مختص بزرگسالان نیست. مشخص شده حدود ۲۰ ۱۵ درصد کودکان هم دندان قروچه دارند. البته این تخمین ها کاملا حدودی هستند چون در بسیاری موارد توسط والدین کشف نمی شوند. دندان قروچه در کودکان معمولا در دو دوره زمانی بیشتر دیده می شود؛ در زمان رویش دندان های شیری و زمان رویش دندان های دایمی. اغلب کودکان بعد از این دو دوره عادت دندان قروچه را از دست می دهند. در کودکان نیز همانند بزرگسالان، دندان قروچه بیشتر در موقع خواب دیده می شود و علت اصلی آن هم هنوز مشخص نیست اما در کودکان عواملی مانند تنفس دهانی، بزرگی لوزه، ابتلا به برخی بیماری ها، کمبود موادغذایی، آلرژی، کرمک، اختلالات غدد و عوامل روانی مانند اضطراب را دخیل می دانند. در یک تحقیق جالب مشخص شد که دندان قروچه در کودکان با افسردگی مادران آنها در دوره بارداری مرتبط است. یکی از مشخص ترین ارتباط ها، میان دندان قروچه و انسداد راه های هوایی فوقانی پیدا شده است. در کودکانی که لوزه های بزرگ دارند این لوزه ها با مسدودکردن راه های هوایی باعث اختلالات خواب و تنفس دهانی و بروز دندان قروچه می شود. در مطالعه ای که به تازگی انجام شده، شیوع دندان قروچه را قبل و بعد از درآوردن لوزه سوم در میان کودکان مقایسه کردند و مشخص شد که دندان قروچه به طور مشخص بعد از عمل لوزه کاهش می یابد.
● درمان
اگر دندان قروچه زود تشخیص داده شود، می توان با یافتن علت اولیه و رفع آن، این مساله را نیز درمان کرد اما اگر دیر شده باشد، دندان قروچه به صورت یک عادت درخواهد آمد و حالا باید آن را با روش های اصلاح عادتی، درمان کرد، اما در اینجا به چند روش درمانی اشاره می کنیم:
▪ محافظ (گارد) دهانی: گارد دهانی، وسیله ای پلاستیکی است و توسط دندان پزشک ساخته می شود. این وسیله پلاستیکی روی دندان ها قرار می گیرد و از آنها در مقابل سایش محافظت می کند. بیشتر موارد دندان قروچه توسط همین محافظ ها رفع می شوند. البته آنها وضعیت را درمان نمی کنند بلکه فقط از صدمه به دندان ها و مفصل گیجگاهی – فکی جلوگیری می کنند. این گاردها را باید هنگام خواب شب در دهان قرار داد تا دندان ها حفظ شوند.
▪ بیوفیدبک: این دستگاه که در سال ۲۰۰۱ میلادی ساخته شد وسیله ای باتری دار است که روی سر قرار می گیرد و با حس کردن انقباض عضلات صورت هنگام دندان قروچه صدایی ایجاد می کند. این صدا از درجه های کمتر شروع می شود و به تدریج افزایش می یابد تا زمانی که دندان قروچه از بین برود. قصد آن این است که فرد بدون اینکه از خواب بیدار شود، دندان قروچه خود را متوقف کند. تحقیقات نشان داده، حدود ۸۰ درصد افراد بعد از چندبار استفاده از آن تا حدود زیادی کاهش دندان قروچه داشته اند.
▪ تحریک حس چشایی: در این روش، بسته های ریزی را پر از ماده بی ضرر اما تلخ می کنند و آن را توسط وسیله ای شبیه دستگاه های ارتودنسی در میان دندان های عقب قرار می دهند. اگر فرد بخواهد در طول شب دندان هایش را به هم نزدیک کند، این بسته پاره و فرد هوشیار می شود. سازندگان آن معتقدند استفاده از آن کمتر از وسایل صدادار است و با خواب افراد تداخل می کند.
▪ بوتاکس: سم بوتولونیم یا بوتاکس در اصل برای درمان لوچی (چپ چشمی) به کار می رفت اما طی آزمایش ها، آثار آن در مورد چروک های اطراف چشم مشخص شد که اکنون هم استفاده های زیبایی زیادی دارد. دندان قروچه اختلالی است که با انقباض غیرارادی عضله همراه است. در درمان آن، نوع رقیقی از سم بوتولونیم برای فلج موقتی عضلات به کار می رود و بوتاکس عضله را به قدری ضعیف می کند که اثرات دندان قروچه را کاهش می دهد اما به حدی نیست که مانع استفاده درست از عضله شود. در درمان معمولا ۶ ۵ تزریق در عضله انجام می شود و روز بعد آثار آن ظاهر خواهند شد. این تزریق ها معمولا سالی یکبار تکرار می شوند و مقدار بوتاکس تزریق شده با توجه به قدرت عضلات افراد، متفاوت است.
▪ مکمل های غذایی: نظریه های متعددی است که مصرف بعضی مکمل ها را برای رفع دندان قروچه توصیه می کنند از جمله منیزیم و کلسیم.
▪ بازسازی صدمه ها: دندان های صدمه دیده را می توان با روکش بازسازی کرد. البته برای محافظت از این روکش ها بهتر است یک گارد (محافظ) را در طول خواب روی دندان ها قرار داد.
▪ کنترل و درمان اضطراب: همان طور که ذکر شد یکی از علت های مهم در بروز دندان قروچه اضطراب است بنابراین یک راهکار درمانی مهم، کم کردن استرس و اضطراب قبل از خواب است. انجام بعضی کارها مانند گوش دادن به موسیقی ملایم یا دوش آب گرم یا قراردادن یک حوله گرم روی گونه در جلوی گوش برای آرام کردن عضلات فک، موثر هستند. در مورد کودکان نیز می توان با ماساژ، خواندن قصه یا موسیقی ملایم آنها را آرام کرد. به علاوه باید مطمئن شوید که در رژیم غذایی کودک، آب کافی وجود داشته باشد چون کم آبی بدن هم می تواند با دندان قروچه در ارتباط باشد.
▪ راه های کمکی دیگر: گاهی شل کننده های عضلانی که توسط پزشک تجویز می شوند می توانند موثر باشند. به علاوه بعضی تغییرات در رژیم غذایی و نحوه زندگی لازم است. مثلا از خوردن و نوشیدن غذاهای حاوی کافئین و مصرف الکل و سیگار تا حد امکان خودداری شود. راهکار دیگر این است که مداد یا خودکار را در دهانتان نگذارید و آن را فشار ندهید. حتی جویدن آدامس را هم کنار بگذارید چون همه این کارها به عضلات فک اجازه می دهند که به فشاردادن عادت کنند. به علاوه سعی کنید به خود آموزش دهید حتی در طول روز هم دندان ها را روی هم فشار ندهید. در طول روز سعی کنید زبان را میان دندان هایتان بگذارید. این تمرین به عضلات فک اجازه می دهد که در وضعیت آرام قرار بگیرند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#674
Posted: 17 Aug 2014 18:23
اسهال و درمان آن
اسهال و درمان آن
افزایش غیر طبیعی دفعات اجابت مزاج که معمولا با تغییر در قوام و حجم مدفوع همراه است، اسهال نامیده می‌شود که می‌تواند به دو صورت حاد یا مزمن بروز کند.
اسهال زمانی روی می‌دهد که:
- حجم مدفوع زیاد،
- قوام مدفوع نرم و آبکی و
- تعداد دفع مدفوع از 3 نوبت در شبانه‌روز تجاوز کند.
هر کدام از 3 شرط فوق نباشد، نمی‌توان از اصطلاح اسهال استفاده کرد، مثل بچه‌ای که فردا امتحان دارد و به دلیل استرس تعداد نوبت‌های اجابت مزاجش بیشتر می‌شود، اما حجم کلی مدفوع تغییری نمی‌کند. یا اگر مقدار زیادی مواد غذایی مصرف کنیم حجم مدفوع بالا می‌رود، اما قوام آن تغییری نمی‌کند. پس هیچ‌کدام از این موارد اسهال نیست.هر چند بسیاری از این حالت‌ها تحت عنوان اسهال کاذب، نیاز به بررسی دارند.
اسهال می‌تواند در اثر ابتلا به عفونت های میکروبی، بیماری ها (نظیر التهاب‌های روده‌ای و ایدز)، ناسازگاری های غذایی، حساسیت به الکل یا مسمومیت ها بروز نماید.
اصولا اسهال خفیفی که با سایر علائم (تب، دفع خون و ...) همراه نباشد، خودبخود بهبود می‌یابد، اما در صورتی که حالت آزاردهنده‌ای به خود بگیرد، می‌توان از فرآورده‌های ضد اسهال بهره گرفت. این فرآورده‌ها نیز تنها در درمان شرایط موقت و گذرا توصیه میشوند.
در صورتی که اسهال بیش از دو روز به طول بیانجامد، یا با تب بالا و از دست دادن پنج درصد کل آب بدن یا دفع خون همراه شود، هرگز خوددرمانی نکنید و فورا به پزشک مراجعه کنید.
ممکن است اسهال باعث از دست دادن مقدار زیادی از آب و املاح بدن شود. در این شرایط، دهان خشک شده و چشم ها گود می‌افتند. ضعف، کاهش میزان دفع ادرار و سرگیجه نیز از علائم دیگر اسهال هستند. بنابراین جایگزینی آب از دست رفته برای افراد مبتلا به اسهال، خصوصا در اطفال، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در این گونه موارد می‌توان با نوشیدن انواع مایعات و یا استفاده از محلول های خوراکی نظیر ORS (او آر اس)، آب و املاح از دست رفته در بیماری اسهال را جبران کرد.
در صورت عدم دسترسی به پودر بسته بندی شده ORS ، می‌توان از دستور زیر برای تهیه آن برای درمان اسهال استفاده کرد:
-دو قاشق مرباخوری شکر
-یک قاشق چایخوری نمک
-نصف قاشق چایخوری جوش شیرین
-چهار لیوان آب جوشیده سرد شده و یا آب میوه
تمامی مواد بالا را با هم مخلوط کرده و در پارچ بریزید و در یخچال قرار دهید تا خنک شود، به خصوص برای بچه ها حتما خنک کنید تا بتواند آن را بخورد.
چه موقع برای درمان اسهال به پزشک مراجعه کنیم؟
1) اگر اسهال شما همراه با احساس تشنگی، خشکی زبان و چروکیدگی پوست شما باشد.
2) اگر با گذشت 48 ساعت، هیچ‌گونه بهبودی در حال شما رخ نداده است.
3) اگر اطرافیان شما هم به اسهالی مشابه شما دچار شده‌اند.
4) اگر درجه حرارت بدن شما به 38/5 درجه یا بالاتر رسیده یا مدفوع شما به شدت خونی شده است.
5) اگر کودک شما دچار اسهال شده است. فراموش نکنید که اسهال ویروسی به ظاهر ساده، هنوز هم شایع‌ترین علت مرگ و میر کودکان شهری و روستایی است. خردسالان به سرعت حجم آب بدن خود را از دست می‌دهند.
6) اگر شما بالای 50 سال سن دارید و اسهال شما همراه با دردهای شدید شکمی است. به خصوص اگر به تازگی از سی‌سی‌یو یا آی‌سی‌یو مرخص شده‌اید.
7) اگر در حال مصرف کورتون یا سایر داروهای تضعیف‌کننده سیستم ایمنی هستید و دچار اسهال شده‌اید.
روش های غیردارویی برای درمان اسهال
اسهال و استفراغ در اکثر موارد خود به خود بهبود می یابند. اما لازم است همزمان با این بیماری، آب و املاح از دست رفته ی بدن جبران شود. خوردن مایعات، بهترین روش جایگزینی آب از دست رفته بدن است.
بنابراین لازم است فرد در حد تحمل و در فواصل معین از مایعات استفاده کند.در مجموع بهترین اقدام در مورد اسهال و استفراغ، جبران املاح از دست رفته ی بدن است.
ضمنا در مورد شیرخوارانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند، به هیچ عنوان نباید شیر مادر را قطع نمود، اما برای کودکانی که با شیر خشک تغذیه میشوند، طبق تجویز پزشک نوع مناسب‌تری از شیرخشک توصیه می‌شود.
روش های دیگر عبارتند از : استراحت، رژیم غذایی مناسب (مصرف مایعات، غذاهای کم حجم، ولی مقوی و پرهیز از مصرف سبزیجات و میوه‌جات خام) و خودداری از مصرف مواد ملین مثل آلو.
10 ماده غذایی مناسب برای درمان اسهال
1- دم کرده یونجه اسهال را درمان می کند. اما مصرف زیاد یونجه توصیه نمی شود، زیرا باعث ایجاد نفخ می شود.
2- علف هفت بند، برای درمان اسهال خونی، بواسیر و اسهال مفید است.
3- در طب سنتی هند موز کال، یبوست زا است و در درمان اسهال ساده و اسهال خونی مفید است و در بهبود زخم های روده کاربرد دارد. شیره گل های موز برای درمان اسهال خونی معجزه می کند.
4- چای ریحان برای رفع بی اشتهایی، درمان اسهال، نفخ و زخم معده به کار می رود.
5- گشنیز گاهی اوقات به عنوان یک ملین برای درمان یبوست و گاهی برای درمان اسهال استفاده می شود.
6- خرما در درمان اسهال و اختلالات روده ای نقش دارد.
7- ماست برای درمان اسهال کودکان مفید است. متخصصان در هنگام مصرف آنتی بیوتیک ها، مصرف ماست را توصیه می کنند، زیرا اغلب آنتی بیوتیک ها باعث نابودی باکتری های مفید دستگاه گوارش و اختلال در کار آن و بروز اسهال می شوند.
8- گل های خشک شده انبه، برای درمان اسهال، اسهال خونی مزمن و برخی مشکلات مثانه مفید است. مغز هسته انبه، ضد اسهال است.
9- مصرف ازگیل خام موجب تقویت بدن می‌شود و برای درمان اسهال مفید است.
10- سیب را می توان برای برطرف کردن اسهال حتی برای کودکان به کار برد. بدین منظور سیب را باید رنده کرد و خورد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#675
Posted: 17 Aug 2014 18:24
از سیروز تا سرطان کبد
ابتلا به سرطان کبد، مدام در حال افزایش است. در بسیاری از موارد، این سرطان بعد از سیروز مشاهده می شود.
باید بدانید که ویروس هپاتیت C یکی از مهم ترین دلایل ابتلا به سیروز در کشورهای غربی است. با این حال، این سرطان دلایل دیگری هم دارد، که به یکی از این دلایل می پردازیم.
● سرطان های کبد در حال پیشرفت هستند
هر ساله ۶۰۰۰ مورد جدید سرطان کبد در فرانسه تشخیص داده می شود که بیشتر آنها از مردان هستند: از هر ۱۰۰۰ نفر، ۱۱ مرد و ۱.۵ زن دچار این سرطان می شوند. میانگین سنی ابتلا به سرطان کبد، ۶۵ سال است.
▪ اولین دلیل سرطان کبد: سیروز
در بیشتر موارد (۹۰%)، سرطان کبد بعد از ابتلا به سیروز پدید می آید، سیروز یک بیماری کبدی است که می توان آن را به عنوان یک وضعیت پیش سرطانی در نظر گرفت. اگر بتوان مصرف بیش از حد الکل را به عنوان شناخته شده ترین عامل ابتلا به سیروز شناخت، ویروس هپاتیت C هم عامل بسیار مهم دیگری در ایجاد این بیماری است. از بین هر ۱۰۰ نفر که آلوده به ویروس هپاتیت C هستند، ۲۰ نفر دچار سیروز می شوند، و این در حالی است که ۳۰% موارد سیروز منجر به سرطان کبد می شود. در میان دلایل دیگر، می توان هپاتیت B و هموکروماتوز (بیماری ژنتیکی زیادی جذب آهن) را نام برد. اما عامل جدید دیگری نیز وجود دارد که به میزان روز افزونی باعث ابتلا به سیروز می گردد
NASH استئاتوهپاتیت غیرالکلی) این بیماری سندروم متابولیکی است که همراه با چاقی، فشار خون بالا و دیابت است، این عوامل باعث افزایش بیش از حد چربی ها در سلول های کبد و در نتیجه ناهنجاری کبدی می گردند. خطر این بیماری در کشورهای ثروتمند و صنعتی به سرعت در حال گسترش است، کشورهایی که در آنها، جاقی بیش از حد و عادات غذایی ناسالم زیاد دیده می شوند.
▪ تشخیص و درمان سرطان کبد
بدترین و برزگترین ایراد بیماری سیروز و سرطان کبد این است که تا مدت زیادی بدون علامت هستند، و این امر تشخیص بیماری را به تآخیر می اندازد و مانع از هرگونه اقدام سریع درمانی می گردد. بنابراین هدف گذاری ها بر روی روش های پیشگیری از سیروز، و تشخیص زودرس بیماری قبل از اینکه تومور بتواند در کبد جولان دهد، انجام شده است.
برای تشخیص زودرس، در صورت وجود جراحت احتمالی، انجام این معاینات ضروری است: عکسبرداری، اسکن و آزمایش خون برای تعیین میزان آلفافافیتوپروتئین و گلیپیکان. درمان ها بستگی به درجۀ تومور، شدتش، تعداد گره های سرطانی، موضعی سازی، سن بیمار و... دارد. درمان سرطان، پیوند کبد، جراحی و تخریب از راه پوست است. انجام این درمان ها فقط بر روی ۷۵% بیماران عملی است. گاهی اوقات هم می توان به کموآمبولیزاسیون متوسل شد: در این روش مولکول های شیمی درمانی در سرخرگ های کبدی تزریق می شوند، توپ های ژله ای که قادرند سرخرگ را مسدود کنند نیز وارد این رگ ها می شوند تا مانع از تولید عروق تومور بشوند.
بدون رگ های خونی که تومور را تغذیه می کنند، سلول های سرطانی نمی توانند به حیات شان ادامه دهند. به موازات این درمان ها، آزمایش های کلینیکی برای برخی از بیماران در نظر گرفته می شود؛ مولکول های شیمی درمانی از جمله داروهای آنژیوژنیک مورد آزمایش قرار می گیرند. تحقیقات بسیار زیادی در این زمینه در حال انجام است و امیدهای بسیاری وجود دارد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#676
Posted: 17 Aug 2014 18:26
تبخال تناسلی
تبخال تناسلی-تبخال یک عفونت ویروسی است که به صورت زخم اولیه موضعی با تمایل به بهبودی و عود مجدد موضعی تظاهر می کند.عامل عفونی آن هرپس سیمپلکس نوع ۱ و ۲ می باشد . هر دو نوع این ویروسها می توانند آلودگی مجاری تناسلی یا مخاط دهان را باعث گردند .
نوع شماره ۲ این بیماری عامل ایجاد تبخال تناسلی است که خاص بزرگسالان بوده و از طریق ارتباط جنسی منتقل می شود .
تبخال تناسلی ممکن است پس از اولین آلودگی با ویروس و یا در اثر فعال شدن عفونت مخفی ایجاد شده و ممکن است تبخال تناسلی نشانه های بالینی داشته و یا مخفی بماند.
در خانمها محل ابتدائی تظاهر ضایعات تبخال تناسلی، واژن و دهانه رحم است در حالیکه پس از عود ، زخمها در واژن ، پوست اطراف مقعد ، پاها و باسن ایجاد می شود .
در مردان آلت تناسلی یا ناحیه شرمگاهی محل بروز زخمهای تبخال تناسلی است و همچنین کسانیکه رابطه جنسی غیرمعقول از راه مقعد دارند در آن نقطه ایجاد می شود.
هرپس تناسلی ممکن است در سایر نقاط دستگاه تناسلی اطراف مقعد و دهان زن و مرد، برحسب رفتار جنسی آنها ، ایجاد شود.
آلودگی درون رحمی به ۳ شکل بالینی تظاهر می یابد:عفونت منتشر که بیشتر کبد را مبتلا می کند ، انسفالیت و عفونتهایی که محدود به پوست ، چشم و یا دهان می شوند.دو شکل اول بیماری اغلب کشنده است.این شکل عفونت معمولاً با هرپس ویروس شماره ۲ ایجاد می شود ولی هرپس ویروس شماره ۱ نیز می تواند عامل ایجاد آن باشد.
این بیماری گسترش جهانی دارد و در خون ۵۰ تا ۹۰ درصد بزرگسالان پادتن ویروس شماره ۱ وجود دارد ، آلودگی به این ویروس معمولاً قبل از ۵ سالگی اتفاق می افتد ولی در حال حاضر بیشترین موارد بیماری با ویروس شماره ۱ اتفاق می افتد.
روش انتقال تبخال تناسلی :
تماس با بزاق حاملین ویروس شماره ۱ ممکن است مهمترین وسیله انتشار ویروس باشد.تلقیح ویروس به دستهای کارکنان خدمات بهداشتی ( مثل دندانپزشکان )از طریق حاملین ویروس می تواند باعث ایجاد تبخال دست گردد.آلودگی نوزادان معمولاً هنگام تولد و عبور از مجاری آلوده تناسلی و یا با نسبت کمتری در داخل رحم و یا بعد از تولد اتفاق می افتد .دور کمون این بیماری بین ۱۲-۲ روز است .
دوره واگیری :
ویروس را می توان ۲ هفته و به ندرت تا ۷ هفته بعد از عفونت اولیه دهان یا دستگاه تناسلی جدا کرد . عفونت اولیه و عود آن می تواند بدون نشانه بالینی باشد . بعد از ابتلا به شکل اولیه و یا عود عفونت ، ویروس برای سالها و احتمالاً تا آخر عمر بدون وجود نشانه بالینی به طور متناوب از مخاطهای آلوده ترشح میگردد .
قدرت آلوده کنندگی زخمهای عودکرده تبخال تناسلی کوتاهتر از عفونتهای اولیه است و معمولاً ویروس را بعد از ۵ روز نمی توان در آنها یافت .
چون عفونت نوزادان بسیار کشنده است توصیه می شود که در صورتی که آلودگی اولیه مادر به تبخال تناسلی در اواخر دوران بارداری ایجاد شده قبل از پاره شدن کیسه آب جنین، زایمان با عمل سزارین انجام شود .نوزادان را باید از تماس با زخمهای گسترده و عفونتهای شدید اولیه ، زخمهای عود کرده و برخورد با ترشحات زخمهای هرپس حفظ کرد .
بیمارانیکه زخم هرپسی دارند نباید با نوزادان ، کودکانی که اگزما یا سوختگی دارند و یا بیماران مبتلا به کاهش ایمنی تماس داشته باشد
تبخال بیماری عفونی مزمنی است که در اثر آلودگی به ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) به‌وجود می‌آید و زخمها و تاول‌هایی بر روی پوست ایجاد می‌کند. این زخمها معمولاً بر روی لب‌ها، گونه‌ها، بینی، چانه، ناحیة تناسلی و باسن ظاهر میشوند. عفونت غالباً به صورت دوره‌ای ایجاد می‌شود و زخمهای بدمنظره و دردناکی ایجاد می‌کند.
«تبخال تناسلی (هرپس ژنیتال) را اولین بار جان آستروک (John Astruc) پزشک پادشاه فرانسه، در ۱۷۳۶، توصیف کرد. پس از آن به‌تدریج آشنایی پزشکان با این ضایعات و انواع تبخال‌های دهانی و تناسلی بیشتر شد تا سرانجام، در ۱۹۲۵، ویروس هرپس سیمپلکس، که عامل این ضایعات است، در آزمایشگاه کشت داده شد.
این ویروس که گسترش جهانی دارد در دو نوع ۱ و ۲ در انسان ایجاد بیماری می‌کند. نوع ۱ اغلب با تبخال‌های دهانی همراه است و ابتلای به آن از سنین پایین شروع می‌شود. به‌طوری‌که ۹۰ درصد افراد تا قبل از ۵ سالگی با ویروس تماس پیدا می‌کنند. ویروس نوع ۲ اغلب تبخال‌های تناسلی ایجاد می‌کند و تماس با آن اغلب در دوران بعد از بلوغ و شروع فعالیت جنسی است. اصولاً تبخال‌های تناسلی جزء بیماری‌هایی هستند که از راه تماس جنسی منتقل میشوند.»
بروز علائم بیماری معمولاً ۴ تا ۷ روز بعد از تماس با فرد حامل ویروس یا ترشحات حاوی ویروس است. البته، در اغلب موارد، ابتلا بدون علامت است.
«شایع‌ترین علامت بیماری تبخال تناسلی، در صورت ایجاد، پیدایش تاول‌های کوچک آبدار در ناحیة تناسلی است که بعداً پاره میشوند و زخمهای دردناکی ایجاد می‌کنند،زخمهای ناشی از تبخال تناسلی خشک میشوند و به‌تدریج در چند روز بهبود می‌یابند.در تبخال تناسلی برخی افراد ممکن است فقط ضایعاتی قرمزرنگ یا برجسته پیدا کنند و برخی هم، هنگام دفع ادرار، درد داشته باشند. در خانمها ممکن است ترشحات آبکی واژینال هم مشاهده شود. در مجموع می‌توان گفت سوزش ادرار، همراه با ترشحات آبکی شفاف از پیشابراه، غالباً از عوارض عفونت با ویروس تبخال است.»
زخمها معمولاً ۴ تا ۷ روز بعد از اولین عفونت ایجاد میشوند و بیمار علائمی شبیه به سرماخوردگی نظیر تب، تورم غدد لنفاوی کشالة ران و کوفتگی دارد. زخمهای تبخال تناسلی معمولاً در اولین ابتلا شدیدترند ولی در دفعات بعدی ابتلا، ضایعات کوچک‌ترند، درد کمتری ایجاد می‌کنند و زودتر بهبود می‌یابند. ضمن اینکه قبل از هر عود بیماری، فرد در ناحیة مبتلا احساس خارش، ضربان یا سوزش دارد و ممکن است دردهایی در لگن یا پاها داشته باشد.
«تظاهرات تبخال تناسلی در قسمت‌های مختلفی ازجمله آلت تناسلی و بیضه‌ها در آقایان، اجزای دستگاه تناسلی در خانمها، مقعد، پیشابراه، باسن و پاها ایجاد میشوند. لیکن باید به‌خاطر داشت که بسیاری از مبتلایان بدون علامت‌اند یا علائم خود را با مشکلات دیگری ازجمله بیماری‌های قارچی، گزش حشرات و هموروئید اشتباه می‌گیرند.»
عوارض بیماری تبخال تناسلی :
در برخی افراد به دنبال انتشار ویروس به دستگاه عصبی علائمی همچون تب، سردرد، استفراغ و سفتی گردن ۳ تا ۱۲ روز بعد از ضایعات تناسلی ایجاد می‌شود. این حالت اگرچه برای بیمار بسیار ناراحت‌کننده است اغلب اوقات خوش‌خیم است و کاملاً بهبود می‌یابد.
تبخال‌های تناسلی جزء بیماری‌هایی است که از راه تماس جنسی منتقل میشوند و «علاوه بر تماس جنسی، تماس پوست با ترشحات تنفسی افراد آلوده باعث انتقال عفونتهای تبخالی می‌شود. بنابراین افرادی ازجمله دندانپزشکان، کارکنان بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) و آزمایشگاه‌ها در معرض خطر بیشتری برای اکتساب بیماری‌های تبخالی هستند. همچنین انتقال از مادر به فرزند در حین زایمان یکی از راه‌های مهم انتقال بیماری تبخال تناسلی است.»
انتقال ویروس از یک نقطة بدن مثل ناحیة تناسلی به سایر نقاط ازجمله دست‌ها، بازوها، ران‌ها و نیز به دنبال دستکاری دیده شده است. چرا که، ویروس تبخال پس از ورود به پوست از انتهای (پایانه‌های) عصبی خود را به گره‌های عصبی منطقه می‌رساند و در آنجا به زندگی خود ادامه می‌دهد و می‌تواند دوباره خود را به سطوح مخاطی و پوستی برساند و ضایعات جدیدی ایجاد کند و به سایرین نیز منتقل شود. ضایعات تبخالی تمایل به عود مجدد دارند که دفعات عود در افراد متفاوت است و شرایط فردی و وضعیت ایمنی فرد به‌شدت روی آن تأثیر می‌گذارد.
شیوع بیماری تبخال تناسلی:
شیوع بیماری تبخال تناسلی در مناطق دنیا متغیر است ، «در امریکای مرکزی و جنوبی، بیماری ۲۰ تا ۴۰ درصد زنان را درگیر می‌کند. یک‌پنجم افراد بالای ۱۲ سال در امریکا به این ویروس آلوده‌اند که تقریباً ۹۵ درصد آنها از ابتلای خود بی‌خبرند. شیوع آن در کشورهای اروپایی ازجمله آلمان ۱۳ درصد، فنلاند ۱۶ درصد، ایتالیا ۱۸ درصد و در انگلیس ۲۰ درصد گزارش شده است. در منطقة جنوب صحرای کبیر افریقا، شیوع بیماری از ۳۰ تا ۸۰ درصد در زنان و ۱۰ تا ۵۰ درصد در مردان متغیر است. در تانزانیا، ۳۹ درصد و در استرالیا ۱۵ درصد گزارش شده است. در کشورهای آسیایی ازجمله بنگلادش ۱۲ درصد، ژاپن ۷ درصد، فیلیپین ۹ درصد و هند ۱۴ درصد شیوع دارد. به‌نظر می‌رسد در کشورهای آسیایی درحال‌توسعه شیوع بیماری کمتر و بین ۱۰ تا ۳۰ درصد متغیر است.»
در ایران، هرپس تناسلی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. لذا، مطالعات در زمینة بیماریتبخال تناسلی محدود است. در ۱۳۸۰، در مطالعه‌ای که روی اهداکنندگان خون در کرمان انجام شد، شیوع بیماری ۷/۲ درصد گزارش شد. بررسی دیگری که در ۱۳۷۵، در یکی از درمانگاه‌های تهران روی شیوع بیماری‌ها از راه تماس جنسی انجام شد، شیوع ۶ درصد گزارش شد. همچنین، طبق بررسی دیگری در مرکز تحقیقات سازمان انتقال خون ایران در تهران، شیوعی معادل ۴۳/۱۱ درصد تخمین زده شد.
درمان تبخال تناسلی:
«پس از معاینه و انجام بررسی‌های ضروری پزشک، تبخال تناسلی را می‌توان با داروهای ضد ویروس موجود درمان کرد. درمان معمولاً به صورت خوراکی است و در اولین بار ابتلا برای ۷ تا ۱۰ روز و در موارد عود حدود ۵ روز انجام می‌شود و باعث کوتاه شدن دورة بیماری و بهبود سریع‌تر ضایعات تبخال تناسلی می‌شود. در افرادی که به‌طور مکرر دچار ضایعات تبخال تناسلی میشوند، می‌توان از درمان طولانی‌مدت نگه‌دارنده برای مدت طولانی ۳ ماه تا یک سال، بسته به شرایط فرد، استفاده کرد. این درمان‌ها به مهار بیماری تبخال تناسلی کمک می‌کنند، ولی باعث درمان قطعی یا ریشه‌کنی ویروس نمی‌شوند.»
پیشگیری از تبخال تناسلی:
از طریق اجتناب از تماس‌های جنسی پرخطر و مشکوک، اجتناب از بی‌بندوباری جنسی و داشتن شرکای جنسی متعدد، اجتناب از تماس جنسی هنگام فعال بودن ضایعات، و استفاده از کاندوم در حین تماس جنسی مؤثر می‌دانند، چرا که هنوز واکسنی برای بیماری تبخال تناسلی وجود ندارد و بیشترین تأکیدها روی پیشگیری از ابتلا به آن است. هرچند که تحقیقات گسترده در زمینة تهیة واکسن مؤثر تبخال تناسلی همچنان ادامه دارد.
«۲۲ درصد زنان باردار به صورت بی‌علامت به ویروس تبخال تناسلی آلوده‌اند و ۲ درصد آنان در دوران بارداری به تبخال تناسلی مبتلا میشوند. از آنجا که بیماری تبخال تناسلی در اغلب موارد بی‌علامت است، بیش از ۹۰ درصد این افراد از ابتلای خود بی‌اطلاع‌اند. انتقال ویروس به جنین در حین زایمان و عبور از کانال زایمانی صورت می‌گیرد. برخی از متخصصان معتقدند، به منظور پیشگیری از انتقال عفونت از مادر به جنین، بهتر است زایمان این زنان به صورت سزارین باشد، در صورت ابتلای مادر در سه‌ماهة آخر بارداری، درصد احتمال انتقال به جنین بسیار بالاست. عفونت نوزادی با درگیری پوست، چشم، دهان، آسیب دستگاه عصبی مرکزی و دیگر اعضای داخلی، محدودیت رشد جنین و حتی مرگ جنین همراه باشد. اگر درمان سریع و به‌موقع آغاز شود، ممکن است از آسیب‌های بعدی پیشگیری کند یا از شدت آن بکاهد.»
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#677
Posted: 17 Aug 2014 18:27
برای درمان کبودی وبریدگی پوست چه کنیم؟
آیا تا به حال برای‌تان اتفاق افتاده كه یكدفعه از روی دوچرخه به روی زمین پرت شوید و یا به دیوار برخورد كنید و قسمتی از بدن‌تان كبود شود؟ آیا می‌دانید وقتی بدن شما ضربه می‌خورد و كبود می‌شود چه كاری باید انجام دهید و اصلاً چرا بدن كبود می‌شود؟ برای پاسخ سوالات، متن زیرا را بخوانید.
علت‌های ایجاد كبودی
كبودی كه در پزشكی آن را كوفتگی مینامند، به دلیل آسیب دیدن عروق خونی كوچك زیر پوست در اثر ضربه دیدن ایجاد می‌شود كه در اثر آن خون از رگ‌های خونی به بافت‌های مجاور نشت كرده و موجب كبود شدن بدن می‌شود. اكثر كبودی‌ها به رنگ ارغوانی در می‌آیند. بدن بعضی افراد هم زودتر كبود می‌شود آیا می‌دانید چرا؟ ممكن است یك آسیب مشخص در دو فرد مختلف، كبودی‌های متفاوت ایجاد كند. این مقدار كبودی حتی با توجه به سن نیز متفاوت خواهد بود؛ مثلا گاهی یك آسیب جدی روی بدن یك نوجوان و یا جوان فقط ممكن است یك كبودی كوچك ایجاد كند؛ در حالی كه یك آسیب كوچك روی بدن یك سالمند منجر به كبودی وحشتناك و بزرگی شود. رگ‌های خونی با افزایش سن، حساس‌تر و شكننده‌تر میشوند و حتی گاهی ممكن است بدون آسیب دیدگی، بدن یك سالمند كبود شود! میزان كبودی بدن حتی تحت تأثیر داروها نیز قرار دارد؛ مثل داروهایی كه سبب لخته شدن خون و یا داروهایی كه موجب خونریزی بیشتر رگ‌ها میشوند. (ایبوپروفن، ناپروكسن، وارفارین و آسپرین)؛ به‌خصوص اگر دارو در دز بالایی استفاده شود. داروهای كورتیزون مثل پردنیزون، با افزایش شكنندگی عروق خونی، كبودی را افزایش می‌دهند. بیمارانی كه مشكلات ارثی دارند (مثل هموفیلی و یا سیروز [مشكل كبد])، بدن‌شان نسبت به سایرین زودتر كبود می‌شود. حتی ممكن است خونریزی رگ‌های آنها بسیار جدی باشد و جان آنها را تهدید كند.
مراحل بهبود كبودی
رنگ كبودی با گذشت زمان تغییر می‌كند و با نگاه كردن به كبودی می‌توان حدس زد كه چه موقع به‌وجود آمده است. وقتی كبودی تازه باشد، رنگ آن قرمز و نشانه وجود خون زیر پوست است. بعد از گذشت یكی دو روز، رنگ قرمز كبودی به آبی یا بنفش متمایل می‌شود. تقریباً بعد از شش روز به رنگ سبز و بعد از هشت الی نه روز به رنگ زرد یا زرد قهوه‌ای در می‌آید و به طور كلی پس از 2 الی 3 هفته، كبودی كاملاً برطرف و رنگ پوست عادی می‌شود.
در صورت تداوم كبودی چه باید كرد؟
گاهی اوقات به جای اینكه با گذشت زمان كبودی بهبود یابد، اندازه آن بزرگ‌تر و اوضاع وخیم‌تر می‌شود و حتی ممكن است درد نیز داشته باشد. دو دلیل برای این موضوع وجود دارد: اول اینكه مقدار زیادی خون در زیر پوست یا عضله جمع شده است كه بدن به جای از بین بردن و كاهش این خون، دیواره‌ای دور آن تشكیل می‌دهد و چیزی شبیه یك استخر كوچك از خون به وجود می‌آید كه هماتوم نامیده می‌شود. در این مواقع حتماً لازم است به پزشك مراجعه كنید و تحت مراقبت پزشكی قرار بگیرید. دلیل دوم كه خیلی به ندرت پیش می‌آید، زمانی است كه كلسیم (ماده اصلی تشكیل‌دهنده استخوان) در بدن رسوب می‌كند و باعث سفت و متراكم شدن كبودی می‌شود كه آن را «myositis» مینامند. این موضوع را می‌توان با اشعه ایكس تشخیص داد و لازم است برای آن حتماً به پزشك مراجعه شود.
علل نادر كبودی
تجمع 1 الی 3 میلی‌متر از خون در زیر پوست كه بیشتر روی پاها ظاهر میشوند، می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله عفونت دریچه‌های قلب، عملكرد غیرطبیعی قلب و لخته شدن پلاكت‌ها باشد كه اغلب به صورت نقاط كوچك قرمز رنگی روی پوست ایجاد میشوند. كبودی اطراف ناف ناشی ازخونریزی داخل شكم است و كبودی پشت گوش می‌تواند ناشی از شكستگی جمجمه باشد.
درمان كبودی
اقدامات اولیه‌ای وجود دارند كه بعد از آسیب‌دیدگی، با رعایت آنها می‌توان از ایجاد كبودی جلوگیری كرد و یا آن را به حداقل رساند. كمپرس سرد: یخ را داخل كیسه پلاستیكی و بعد درون یك حوله یا پارچه تمیز قرار دهید و روی محل آسیب‌دیده بگذارید. گذاشتن یخ به طور مستقیم روی پوست می‌تواند اوضاع را بدتر كند و یا موجب سرمازدگی شود. بسته‌های یخ تجاری نیز در فروشگاه‌ها وجود دارند. سرما، جریان خون در محل آسیب‌دیده را كاهش می‌دهد در نتیجه كبودی كمتری ایجاد می‌شود. سرما همچنین، التهاب را كاهش می‌دهد، اگر برای‌تان امكان دارد، قسمت آسیب‌دیده را بالاتر از سطح قلب قرار دهید تا خون كمتری به آن منطقه برسد. مثلاً اگر پاهای‌تان آسیب دیده است، دراز بكشید و آنها را در یك جای بلند قرار دهید. برای كاهش كبودی و درمان آن، از مصرف داروهایی كه به آن اشاره شد،
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
صفحه 68 از 111