ارسالها: 7496
#228
Posted: 16 Dec 2019 00:40
من پستهای قدیمی رو زیاد میخونم.اصلا شخصیت نوستالژیکی دارم.
نگاه میکنم چه کاربرای جالبی تو سایت بودن و حالا نیستند.چقدر اسم.بعضی مطالب چقدر جالب.
مثل یه پاره خط از یک نقطه شروع کردند و در یک نقطه به پایان رسیدند و دیگر هیچ.منجمد شدن.زمان براشون متوقف شد و تبدیل به خاطراتی شدن که کم کم محو میشند.
بعضی ها سالهاست مرخصی بی حقوق گرفتند و رفتند.انگار برا همیشه رفتند.انگار فرار کردند و رفتند
منم به این چیزا فکر میکنم.میدونید این چیزیه که برا همه ما رخ میده.کمی دیر یا زود همه میریم و محو میشیم.دور میشیم و دور میشیم و دور میشیم...
هر مرد در درونش یک دیوث درون و هر زن در درونش یک جنده درون دارد
ارسالها: 373
#229
Posted: 16 Dec 2019 00:57
منم خیلی وقته هستم از وقتی آویزون بود و لوتی نبود
ای کاش که جای آرمیدن بودی
یا این ره دور را رسیدن بودی